AdventureGirl
MF veteraan
2 Girls, 2 Beamers, 6 Days!
Een verslag over een rondrit Vogezen, Jura, Vercors en Alpen.
Weer eens richting vive la France voor de verandering. Ik had al een route op de plank klaarliggen. Bomvol met heel veel onverhard en andere geinigheden. Ook een straffe afstand. Echter… dat moest even over een andere boeg. Dit jaar rij ik voor het eerst een zesdaagse motortoer met Caroline. We hebben wel vaker gereden, en ook wel meerdaagse dingetjes. Maar niet op de manier zoals ik tijdens de wat langere trips. Daarbij, de Supertenere is inmiddels ingeruild en de GS van haar man ook. Echter dat exemplaar is er nog en dus gaat de GS mee. En om de risico’s een beetje acceptabel te maken heb ik alle onverharde passen eruit gehaald. Vervolgens kon ik het toch niet laten om er bewust en onbewust weer wat in te sleutelen maar dat komt later wel.
Het wordt een rondje Vogezen, Vercors en Franse Alpen. We blijven ten Noorden van Gap. Dus geen voeten in de zee en ook geen Col dei Morti. Het heeft me wel wat moeite gekost om weer zoiets in elkaar te sleutelen dat ik er zelf ook weer enthousiast van werd. Caro had als wens de Lacets de Montvernier genoemd. Ik de Col dei Morti, maar die sneuvelde wegens de afstand in het plan. Eigenlijk ook omdat we de Vercors deze keer royaal aan bod komt. Maar met een heleboel zoeken en uren, uren en uren achter de kaart zitten en met mapsource zitten sleutelen dan toch komt er een totaalroute tot stand waar ik wel een glimlach van op het gezicht krijg. Daarnaast hebben we in een paar etappes de route nog zo verlegd dat we geen stap in Zwitserland zetten. Geen vignetje, geen dure lunch en ook geen fractioneel goedkopere benzine. Het is niet een principekwestie, maar gewoon zo opgetuigd.
We spreken af om woensdag 26 augustus te vertrekken om acht uur vanaf het AC restaurant bij Venlo. Jaren geleden kwamen we elkaar daar al eens per toeval tegen en een paar weken later ook per toeval weer. Dat was ook een aparte gewaarwording. Blijkbaar hielden we er allebei wel van om menig weekend met de motor in het buitenland door te brengen. En zo duurde het niet lang of we reden ook eens samen die kant op.
.... to be continued....
Een verslag over een rondrit Vogezen, Jura, Vercors en Alpen.
Weer eens richting vive la France voor de verandering. Ik had al een route op de plank klaarliggen. Bomvol met heel veel onverhard en andere geinigheden. Ook een straffe afstand. Echter… dat moest even over een andere boeg. Dit jaar rij ik voor het eerst een zesdaagse motortoer met Caroline. We hebben wel vaker gereden, en ook wel meerdaagse dingetjes. Maar niet op de manier zoals ik tijdens de wat langere trips. Daarbij, de Supertenere is inmiddels ingeruild en de GS van haar man ook. Echter dat exemplaar is er nog en dus gaat de GS mee. En om de risico’s een beetje acceptabel te maken heb ik alle onverharde passen eruit gehaald. Vervolgens kon ik het toch niet laten om er bewust en onbewust weer wat in te sleutelen maar dat komt later wel.
Het wordt een rondje Vogezen, Vercors en Franse Alpen. We blijven ten Noorden van Gap. Dus geen voeten in de zee en ook geen Col dei Morti. Het heeft me wel wat moeite gekost om weer zoiets in elkaar te sleutelen dat ik er zelf ook weer enthousiast van werd. Caro had als wens de Lacets de Montvernier genoemd. Ik de Col dei Morti, maar die sneuvelde wegens de afstand in het plan. Eigenlijk ook omdat we de Vercors deze keer royaal aan bod komt. Maar met een heleboel zoeken en uren, uren en uren achter de kaart zitten en met mapsource zitten sleutelen dan toch komt er een totaalroute tot stand waar ik wel een glimlach van op het gezicht krijg. Daarnaast hebben we in een paar etappes de route nog zo verlegd dat we geen stap in Zwitserland zetten. Geen vignetje, geen dure lunch en ook geen fractioneel goedkopere benzine. Het is niet een principekwestie, maar gewoon zo opgetuigd.
We spreken af om woensdag 26 augustus te vertrekken om acht uur vanaf het AC restaurant bij Venlo. Jaren geleden kwamen we elkaar daar al eens per toeval tegen en een paar weken later ook per toeval weer. Dat was ook een aparte gewaarwording. Blijkbaar hielden we er allebei wel van om menig weekend met de motor in het buitenland door te brengen. En zo duurde het niet lang of we reden ook eens samen die kant op.
.... to be continued....
Laatst bewerkt: