Ik zigzagde deze zomer door een achtergesteld gebied van Frankrijk. Heb weer enorm moeten wennen dat ik als motorrijder gerespecteerd werd, dat bij ieder half-verlaten dorp de lokale kinderen langs de kant van de weg het "gas er op!!!" gebaar stonden te maken, en dat me bij het zelfde café 2x gevraagd werd of ik hem even wilde starten. Waar ik dan verbaast op reageerde, waardoor de vraagsteller daar weer verbaast op reageerde.
Terug in midden NL weer wennen: Als de ruimte er is, dan krijg je hem niet. Minachtende blikken van zure mensen (ook als je motor geen geluid maakt), automobilisten die file-filteren blijven beschouwen als "voordringen", achterlijk veel/vaak appende mensen achter het stuur, etc.
Elke keer als ik in het buitenland ben geweest concludeer ik opnieuw dat de gemiddelde Nederlandse motorrijder over het algemeen hardstikke netjes, bekwaam en sociaal is, in verhouding met motorrijders die ik tegen ben gekomen uit / in België, Frankrijk, Lux., Spanje, etc. Dat kan maar 1 ding betekenen: De overige mensen hier ergeren zich gewoon steeds sneller aan álles.
En daar kan je rekening mee houden, maar ook niet te veel. Want als ik herrie in de straat hoor, dan is het een scooter, auto of krijsende kind. Als ik de achtertuin in vlucht, dan hoor ik de kut kippen van de achter buurvrouw** Maar dat valt allemaal onder "leven en laten leven", dat hoort er wél allemaal bij. De fixatie op motor uitlaten is stigmatiserend aan het worden en dát heeft wat mij betreft ook wel met "de egocentrische huilebalk generatie" te maken.
**
Ik heb 2 jaar geleden, omdat ik zo'n rete sociale buurman ben, speciaal voor mijn achterbuurvrouw 2 stillere dempers op een van mijn motoren gezet. Een half jaar later heb ik haar netjes gevraagd of er misschien een manier was om haar kippen wat stiller te houden. Een kippenhok met 6 kippen in een stadstuintje, dat ga je best wel merken... zeker in de zomer. En de buurvrouw? Die vond de vraag belachelijk en is ook niet van plan er iets aan te doen.