Wat een fantastische laatste ronde!!!
Rossi wacht de hele race af, om dan in de eennalaatste ronde de druk op te voeren en de race te winnen. (En dus niet zoals Gibernau zegt: ik ging langzamer rijden om te kijken wat Rossi's pace was....Zowieso een rare uitspraak)
Rossi schat bij het ingaan van de laatste bocht zijn kansen in:
-Ik zet hem ernaast, G. moet in de remmen: Ik win de race!
-Ik zet hem ernaast, G. vervolgd zijn weg, we botsen, hij valt: ik win de race!
-Ik zet hem ernaast, G. vervolgd zijn weg, we botsen, ik val, neem hem mee: beide nix, of weinig..
-Ik zet hem niet ernaast, G. wint, Ik ben teleurgesteld en boos op mezelf, laat dat zien: Iedereen die Mij niet mag vind mij nu arrogant, onsportief en een slechte verliezer.
Lijkt me duidelijk!
Gibernau speelt misschien een beetje toneel, met dat naar zijn arm grijpen, maar van de andere kant maakt hij er niet veel woorden aan vuil, dient geen klacht in en richt zich op de volgende race.
Hij mag best zijn (thuis)publiek bedanken, kan er nix aan doen wat de burgemeester doet, en geeft gewoon een hand.
Als je op dit nivo sport, wordt door de buitenwereld elke beweging bekeken en gewikt en gewogen of er iets achter zit, en ze vinden echt wel wat hoor.
Daarnaast hoef je op dit nivo ook geen vriendjes te zijn. Voetballers die na de wedstrijd mekaar in de armen vallen, lachen, shirtje uitwisselen en gezellig gaan staan kletsen met de tegenstanders, waarvan ze net verloren hebben, zijn in mijn ogen niet gepassioneerd genoeg bij hun sport betrokken.
Zo zie ik dus liever balende verliezers, stralende winnaars en vertwijfelde mensen die er niet aan te pas kwamen. En niet zo'n standaard l*lverhaaltje, een glimlachje en complimenten strooien aan iedereen en alles.
Ik vind dat alles hier nogal word opgeblazen, aangezien beide rijders er niet veel over zeggen, en er geen disqualificatie is.
2 mooie sporters die gelukkig het seizoen spannend gaan maken. (het verschil met de rest was wel erg groot!)
Tot slot: NAKANO!!!! NA!KA!NO!