midden op de weg (een 80 weg)!!!
verhaal:
Ik reed rustig 80 loopt aan de overkant ineens een vrouw midden op de weg!!!!
Ik denk what the fuck
dus ik maar ff omgedraaid en d'r naartoe gereden... er was inmiddels ook een man gestopt met de auto (die stond een stuk verder op). Ik stop met de motor naast die man en vrouw en vraag of ik kan helpen en wat er aan de hand was..
Die vrouw zei niets stond alleen maar te huilen, de man zei ik weet niet wat er is ik ken haar niet. Dus ik maar even de motor aan de rechter kant van de rijstrook gezet met waarschuwingslichten aan. (het was een 2 baans 80-weg). Vrouw naar de kant van de weg gebracht.
Ik vroeg aan haar wat er aan de hand was, maar dat wilde ze niet zeggen.
Ik vroeg waar ze vandaan kwam, toen zei ze uit het ziekenhuis (er ligt daar vlakbij een ziekenhuis).
Toen vroeg ik of ze er iemand kende die daar in het ziekenhuis lag, zei ze nee.
(inmiddels is die andere man de politie bellen)
Dus toen werd het wachten op de politie..
Nog geprobeerd te vragen wat er aan de hand was, of ik ergens mee kon helpen en naar haar naam en adres.. maar daar wilde ze allemaal geen antwoord op geven.
Toen kwam de politie, die zetten hun auto achter m'n motor (dus ik was heel erg blij dat m'n motor niet meer omver gereden kon worden door aankomend verkeer.. )
Na heel vaak vragen of ze de politie auto in wilt gaan om even rustig mee te gaan naar het bureau ging ze met de politie mee.
De politie bedankte mij en die andere man.. dus toen ben ik weer weggegaan...
Maar wat zijn dit voor vreeeemde momenten..
en wat ik ook nog eens kut vind is dat ik niet weet wat er nou was en hoe het nou is afgelopen... (baksteen?? R(emco)1??)
Hebben jullie wel eens zoiets mee gemaakt??
en wat zouden jullie doen in zo'n situatie??
verhaal:
Ik reed rustig 80 loopt aan de overkant ineens een vrouw midden op de weg!!!!
Ik denk what the fuck
dus ik maar ff omgedraaid en d'r naartoe gereden... er was inmiddels ook een man gestopt met de auto (die stond een stuk verder op). Ik stop met de motor naast die man en vrouw en vraag of ik kan helpen en wat er aan de hand was..
Die vrouw zei niets stond alleen maar te huilen, de man zei ik weet niet wat er is ik ken haar niet. Dus ik maar even de motor aan de rechter kant van de rijstrook gezet met waarschuwingslichten aan. (het was een 2 baans 80-weg). Vrouw naar de kant van de weg gebracht.
Ik vroeg aan haar wat er aan de hand was, maar dat wilde ze niet zeggen.
Ik vroeg waar ze vandaan kwam, toen zei ze uit het ziekenhuis (er ligt daar vlakbij een ziekenhuis).
Toen vroeg ik of ze er iemand kende die daar in het ziekenhuis lag, zei ze nee.
(inmiddels is die andere man de politie bellen)
Dus toen werd het wachten op de politie..
Nog geprobeerd te vragen wat er aan de hand was, of ik ergens mee kon helpen en naar haar naam en adres.. maar daar wilde ze allemaal geen antwoord op geven.
Toen kwam de politie, die zetten hun auto achter m'n motor (dus ik was heel erg blij dat m'n motor niet meer omver gereden kon worden door aankomend verkeer.. )
Na heel vaak vragen of ze de politie auto in wilt gaan om even rustig mee te gaan naar het bureau ging ze met de politie mee.
De politie bedankte mij en die andere man.. dus toen ben ik weer weggegaan...
Maar wat zijn dit voor vreeeemde momenten..
en wat ik ook nog eens kut vind is dat ik niet weet wat er nou was en hoe het nou is afgelopen... (baksteen?? R(emco)1??)
Hebben jullie wel eens zoiets mee gemaakt??
en wat zouden jullie doen in zo'n situatie??