Real NoFliesDaantje
MF'er
- 18 aug 2019
- 44
- 59
Mensenkinderen, wat een reis. Wat een reis om in je eentje te doen. Wat een reis om met een nieuwe motor te doen. Wat een reis qua cultuurverschillen. Zal ik nog ff doorgaan?
Simpelweg indrukwekkend.
Ik haal mijn GOS-visa altijd bij Besch Reisen - BESCH VISA & REISEN: Visa-Service - in Keulen, geen idee waarom Den Haag zo'n drama is (visumdienst Breda: "Bij het visumcentrum in Den Haag is het zo druk dat aanvragen er minimaal drie weken gaan duren. Datzelfde geldt voor het Visa Centre in Brussel, Wij vragen nu visa voor Rusland aan in Antwerpen") maar ik heb zeer goede ervaringen met Besch Reisen zij doen al tientallen jaren zaken met de GOS-ambassades in Duitsland dus kennen iedereen persoonlijk op de ambassades. Ik heb altijd de visa gekregen (bv. double/triple-entry Rusland zonder uitnodiging) die ik heb aangevraagd maar breng mijn paspoort wel altijd persoonlijk langs en als de visa dan binnen zijn betaal ik de digitale factuur (eenmalig buitenland betalen activeren op je online bankieren duurt een paar uur) en sturen ze mijn paspoort op.Whow, fantastisch!!! Geweldig jouw alternatieve visum aanvraag met de omschrijving "Own transport"Dat is nog eens Hollandse vindingrijkheid. TOP!!
Ben heel benieuwd naar jouw Rusland/GOS-TIPS voor visa (NOOIT in Den Haag halen!), geld wisselen, grensovergangen, motorpreparatie, geen tolgeld betalen en nog veel en veel meer. Waarom nooit je visum in Den Haag halen? Waar dan wel?
Mijn hersenen zijn nog steeds op reis (ik ben zaterdag om 17.00u thuis gekomen). Het gekke is dat ik de eerste nacht prima heb geslapen zonder te dromen. De tweede nacht droomde ik dat ik op een weg in Wit-Rusland reed en die hield maar niet op. Een goede motorvriend van mij grapte nog: "Je moet toch een keer tanken." En afgelopen nacht droomde ik dat ik steeds bij hetzelfde benzinestation in Wit-Rusland tankte en steeds dezelfde weg reed en daarna ook steeds weer bij datzelfde benzinestation uitkwam. Maar ja wat wil je meer dan 18.000 km aan indrukken en beelden.......Volg! Ik ben benieuwd naar je verhalen!
Bizarre reis.Mijn hersenen zijn nog steeds op reis (ik ben zaterdag om 17.00u thuis gekomen). Het gekke is dat ik de eerste nacht prima heb geslapen zonder te dromen. De tweede nacht droomde ik dat ik op een weg in Wit-Rusland reed en die hield maar niet op. Een goede motorvriend van mij grapte nog: "Je moet toch een keer tanken." En afgelopen nacht droomde ik dat ik steeds bij hetzelfde benzinestation in Wit-Rusland tankte en steeds dezelfde weg reed en daarna ook steeds weer bij datzelfde benzinestation uitkwam. Maar ja wat wil je meer dan 18.000 km aan indrukken en beelden.......
Maar ja dit valt nog mee, na die rit van 9.500 km in 17 dagen op en neer naar Tbilisi/Kaukasus in 1990 ben ik de dag na terugkeer om 16.00u mijn bed ingedoken en pas de volgende ochtend om 10.00u weer wakker geworden. Dat is de enige keer in mijn leven dat ik 18 uur non-stop heb geslapen. Bizar toch!
diep respect voor dat soort aantal rij-uren en afstanden. Kan je daar ooit voor goed voor getraind zijn, of is het een kwestie van gaan en zien wanneer het niet meer gaat en daar overnachten. En dan bedoel ik natuurlijk niet helemaal onvoorbereid vertrekken, flinke motordagen maken kan je prima oefenen. Maar dit soort uber-mega-onwerkelijke dagen/afstanden.... daar lijkt het me lastig op trainen.Mijn hersenen zijn nog steeds op reis (ik ben zaterdag om 17.00u thuis gekomen). Het gekke is dat ik de eerste nacht prima heb geslapen zonder te dromen. De tweede nacht droomde ik dat ik op een weg in Wit-Rusland reed en die hield maar niet op. Een goede motorvriend van mij grapte nog: "Je moet toch een keer tanken." En afgelopen nacht droomde ik dat ik steeds bij hetzelfde benzinestation in Wit-Rusland tankte en steeds dezelfde weg reed en daarna ook steeds weer bij datzelfde benzinestation uitkwam. Maar ja wat wil je meer dan 18.000 km aan indrukken en beelden.......
Maar ja dit valt nog mee, na die rit van 9.500 km in 17 dagen op en neer naar Tbilisi/Kaukasus in 1990 ben ik de dag na terugkeer om 16.00u mijn bed ingedoken en pas de volgende ochtend om 10.00u weer wakker geworden. Dat is de enige keer in mijn leven dat ik 18 uur non-stop heb geslapen. Bizar toch!
En niet onbelangrijk; dit soort globetrotterreizen kan dus ook zonder de inzet van een BMW 1250 GS adventure.diep respect voor dat soort aantal rij-uren en afstanden. Kan je daar ooit voor goed voor getraind zijn, of is het een kwestie van gaan en zien wanneer het niet meer gaat en daar overnachten. En dan bedoel ik natuurlijk niet helemaal onvoorbereid vertrekken, flinke motordagen maken kan je prima oefenen. Maar dit soort uber-mega-onwerkelijke dagen/afstanden.... daar lijkt het me lastig op trainen.
Dat is wat BMW ons doet geloven. Prachtige machiene zo"n 1200GS, maar er zijn meer goede motoren op de wereld. Wel knap van BMW dat heel veel mensen achter hun aan lopen door te zeggen dat alleen een BMW dit soort reizen kan maken.En niet onbelangrijk; dit soort globetrotterreizen kan dus ook zonder de inzet van een BMW 1250 GS adventure.
OK, dat was dan wel een beetje cynisch bedoeld, maar het zegt denk ik meer iets over de kwaliteiten van andere motoren (zoals dus bijvoorbeeld een Tracer 700) dan de algemene mening dat het zonder zo`n BMW helemaal niet kan!
Dit is een motorreis die ik al 27 jaar wilde maken en nu ik weer thuis ben heb ik een goed gevoel maar mijn lichaam is nog aan het bijkomen mama mia wat was dat heftig zeg. Ik ben blij dat school pas maandag 2 september begint dan kan ik nog even lekker uitrusten. Zoiets als dit doe ik nooit meer volgend jaar ga ik het rustig aan doen en ook niet zo ver weg als deze keer.top reis.
Ik zal eerst deze vraag van je even beantwoorden. Geen idee eigenlijk wat ik daar nou precies voor antwoord op moet geven want ik doe dit namelijk mijn hele motorleven al. Ik ben trouwens tijdens deze motorreis 57 jaar geworden in Wolgograd of all places. In 1988 ben ik begonnen met motorreizen naar Zuid-Frankrijk en toen ben ik meteen al onbedoeld in 1 ruk van Perpignan naar huis gereden. Ik was 's avonds met een Fransman op een Honda Goldwing voor de grap vertrokken met de bedoeling naar Parijs - zijn woonplaats - te rijden. Maar ik ben toen in Parijs aangekomen maar door naar huis gereden. Dat was mijn eerste monsterrit van 1.400+ km. In augustus 1988 ben ik op uitnodiging van een kinderarts (ik werkte toen op de kinderkliniek van het LUMC op de afdeling bloedkanker=leukemie/lymfoom/etc.) naar toenmalige Tsjechslowakije gereden. Dat was een vreemde rit vanwege mijn eerste IJzeren Gordijn-ervaring en een zeer ernstig dodelijk ongeluk vlak nadat ik de grens was gepasseerd. Een jong meisje van een jaar of 10-12 lag dood op straat voor een Skoda, het was net gebeurd toen ik aan kwam rijden. Dat was wel erg heftig om te zien. Ik heb toen mijn verjaardag in de Lage Tatra gevierd bij de opgraving van een klooster waar die arts samen met een groep studenten verbleef. Supergave vakantie was dat. Ook toen ben ik weer in één ruk naar huis gereden, een afstand van 1.450 km. Na mijn bezoek aan Tsjechoslowakije besloot ik dat ik naar de Sovjetunie wilde reizen. Maar eerst ben ik nog naar Turkije geweest in april/mei 1989 en ben toen in 3 dagen naar Istanbul gereden, een rit van ruim 3.000 km via de toen zeer beruchte kustroute van het toenmalige Joegoslavië. Ik ben toen vanaf Zagreb non-stop naar huis gereden iets van bijna 1.400 km. In augustus ben ik toen naar Kiëv gereden wat eigenlijk niet mocht maar via de truc van "Own transport" lukte het mij om een visum te krijgen. Na een paar weken ben ik toen van Kiëv naar huis gereden een rit van bijna 2.600 km in 27 uur. Mijn eerste MONSTER-monsterrit. Ik weet niet goed waarom ik zolang non-stop op de motor kan zitten. Ik denk zelf dat het vooral een mentale kwestie is en steeds maar weer je grens verleggen. Ik weet dat het heel bizar is zulke lange motorritten maar ik heb er lol in en geniet echt van het motorrijden. Mijn langste motorrit ooit was 3.000 km in 23 uur en 23 minuten dus minder dan 24 uur op een BMW K1200S. Ik kon het dus toen ik 26 was al en nu ruim 31 jaar later op mijn 57ste kan ik het nog steeds. Wel is het zo dat een goed bekleed zadel en goede vering helpen om het rijden een stuk aangenamer te maken. Kost wel even €1.300,- maar dan heb je ook echt een veel lekker zittende/rijdende motorfiets.diep respect voor dat soort aantal rij-uren en afstanden. Kan je daar ooit voor goed voor getraind zijn, of is het een kwestie van gaan en zien wanneer het niet meer gaat en daar overnachten. En dan bedoel ik natuurlijk niet helemaal onvoorbereid vertrekken, flinke motordagen maken kan je prima oefenen. Maar dit soort uber-mega-onwerkelijke dagen/afstanden.... daar lijkt het me lastig op trainen.
Het is grote onzin dat je een BMW R1200GS zou moeten rijden om dit soort afstanden te kunnen rijden. Ik zou het denk ik geen eens op een BMW R1200GS gekund hebben want ik vind die motor véél te zwaar en bovendien is het verbruik van de Yamaha Tracer 700 veel gunstiger (met gemak 1:24-1:30). Daarom heb ik expres ook geen Yamaha Tracer 900 gekocht. Ik ken de PR-Manager van Yamaha Nederland erg goed (ik heb vroeger motoren getest en echt alles gereden wat je maar kunt bedenken dus ook de R80GS, R100GS, R1100GS, R1200GS) en hij snapte maar niet dat ik geen Tracer 900 had gekocht maar ik wel want die Tracer 900 heeft gewoon een veel hoger verbruik. En bovendien heb ik die extra Pk's van die Tracer 900 helemaal niet nodig.En niet onbelangrijk; dit soort globetrotterreizen kan dus ook zonder de inzet van een BMW 1250 GS adventure.
OK, dat was dan wel een beetje cynisch bedoeld, maar het zegt denk ik meer iets over de kwaliteiten van andere motoren (zoals dus bijvoorbeeld een Tracer 700) dan de algemene mening dat het zonder zo`n BMW helemaal niet kan!
De motoren van BMW zijn veel te duur en er gaat ook veel aan stuk weet ik uit ervaring en ook van een motortechnicus bij BMW Nederland die ik al ruim 20 jaar ken. Met mijn vorige Yamaha een Fazer600 uit 2002 heb ik ruim 140.000 km gereden (dat is buiten de kilometers op de vele honderden testmotoren) en nooit één technisch probleem gehad. Geloof me aan een BMW gaat veel meer stuk dan aan een Honda of Yamaha mijn favoriete Japanse motormerken. Ik heb ooit een Stichting GTI (=Global Travel Information) gehad voor wereldreizigers op de motor en aan de 100-en motorreizigers (waaronder ook Sjaak op de Fireblade die ik toentertijd Rusland in geholpen heb) die ik geholpen heb waren het altijd de BMW's GS-en waar het meeste aan stuk ging dus ik bedoel maar. Ik had die Stichting GTI opgericht tijdens mijn revalidatie van een gebroken rug - ik had op een haar na een dwarslaesie - die ik had opgelopen na een motorongeluk buiten mijn schuld en geloof het of niet net terug van een motorreis van Leiden -> Singapore via het Midden-Oosten. Dat was een hele mooie tijd toen kon alles nog maar na de ontvoering van Arjen Hilbers - Ontvoerd in de Sahara - ben ik ermee gekapt.Dat is wat BMW ons doet geloven. Prachtige machiene zo"n 1200GS, maar er zijn meer goede motoren op de wereld. Wel knap van BMW dat heel veel mensen achter hun aan lopen door te zeggen dat alleen een BMW dit soort reizen kan maken.