Vooropgesteld dat ik hard rijden leuk vind, wordt mijn snelheid voornamelijk aan banden gelegd door (in volgorde van belangrijkheid):
- andermans veiligheid
- mijn eigen veiligheid
- pakkans
- tijdje niks
- het milieu
Dat betekent dat je soms op een 80 km weg best wel even tot 200 door kan trekken (geen bomen, geen zijwegen/uiritten, overzichtelijke cameravrije berm). Daarentegen kan het soms veel te gevaarlijk zijn om die 80 daadwerkelijk te rijden, bijv. als je het idee hebt dat er achter iedere geparkeerde auto en boom een kind de straat op kan rennen.
Hetzelfde geldt voor wheelies, kneedown\'s en al die andere dingetjes die motorrijden zo leuk maken. Moet allemaal kunnen vind ik, maar niet op en onverantwoorde wijze. Dus geen wheelies in een woonwijk en zo, maar wel als je even de ruimte hebt, zonder dat er een grote kans is op onverwachte dingen.
Het heeft dus alles met verkeersinzicht te maken. Het duurt even voor je dat hebt. Als je net je rijbewijs hebt, denk je soms dat je alles kan, maar dat is dat niet zo. Langzaam opbouwen dus, jezelf nooit overschatten en altijd je kop erbij houden. Zo is het tenminste (enigszins) bij mij gegaan, en op de geschikte momenten rijd ik nu hard, maak wheelies, schraap mijn knietje over de grond, en heb vrijwel nooit van die oooooops-momentjes.