Zo het duurde even, heb tussendoor nog een ander evenement gereden, en nu weer even tijd gehad.
Hier dag 3 van mijn Tour "memory lane"
Fijne avond!
Dag 3 - 20 Juni Maandag
Een lange dag staat me te wachten, vooral omdat ik pas om 1 uur sliep door de warmte en om 6 uur de zon al weer in me raam schijnt.
Ach rustig blijven liggen en uitrusten. Half 8 eruit, douche en ontbijten.
Eerste ontbijt hier dus ben benieuwd, lekker 2 broodjes en een croissant op. Nog een bakje koffie en rond 9 uur lekker wegrijden richting de Nufenenpas.
De planning is namelijk de Nufenenpass, Gotthard, een gedenkplek en dan de Furka.
Na de Furka gas erop richting het stuwmeer aan de andere kant van het dal.
De start temperatuur is 23 graden, en dat om 9 uur! Heerlijk!
Met dat ik onderaan de Nufenen aankom wordt ik eerst getrakteerd op een treinovergang. Na het treintje even een foto bij de koeien en dan begint het! Bocht na bocht en we steigen hard! Dit is enorm wennen kwa bochten maken in rap tempo maar elke bocht gaat beter en me lach groeit. Ik geniet!
Hoe harder we omhoog gaan hoe sneller daalt de temperatuur. Het zakt terug naar 10 graden en ik sta spontaan naast sneeuw!
Daar zijn we om 9.45 Bovenop de pas. Het is fris maar adembenemend, een klein meertje en de wolken dansen om me heen.
Na even uit te wapperen gaan we aan de andere kant naar beneden, het dal uit en richting de Gotthard.
De weg naar beneden is een en al betonplaat en doet me denken aan Duitse autobahn. Stuiter de stuiter!
Halverwege kom ik de typische koeien in de wei tegen! Hier moet ik even een foto en filmpje maken. Het geluid van de bellen.
Gelukkig gaat de weg over in asfalt en geniet ik enorm en nog meer. De Gotthard start komt in zicht om ongeveer 10.15uur. Onderaan is de keuze oud of nieuwe route, en mijn tomtom zegt al de oude. Logisch want dat had ik ingesteld en stiekem denk ik yess let's go!
Na 4 scherpe bochten en steile helling komt er alleen de verrassing ; De oude is enkel kinderkopjes en succes!!
We kruipen met 20 a 30 kmph steil omhoog. Het valt me op dat ik enkel fietsers en een motorrijder zie.
Met sommige bochten voel ik de motor zoeken over de gladde warme koppen. Op ongeveer de helft vind de motor het wel even best. 105 graden tikt het blok aan, de fan slaat aan en ik besluit ook even te rusten. Ook zelf wat te drinken om af te koelen. Op deze helling is het namelijk ook 28 graden en windstil.
Na talloze bochten kom ik boven en kijk ik rond. De beelden maar het bordje Pas ontbreekt. Deze bevind zich net 2km verder! Hier ben ik om 11 uur.
Natuurlijk gaan we ook via de oude route naar beneden, dit kan nog voor 1/4 deel. En ja, kinderkopjes! Hierna moet ik op het Asfalt verder. Wel is dit keurig onderhouden en vers neer gelegd! Ik suis naar beneden en merk op dat het me steeds beter af gaat, en zeg mezelf dat ik niet overmoedig moet worden. Dan maak je brokken.
Dus snelheid weer iets terug en opletten!
Onderaan de Gotthard noord zijde is de keuze links naar de Furka of rechts naar Andermatt. De Tracer stuur ik naar rechts. Want we gaan eerst kijken bij de Teugelsbrücke en het Rusisch gedenkmal.
Hier hebben namelijk Franse en Russen hard gevochten in 1799. Met dat ik er sta komt ook, hoe kan het ook anders, het rode treintje langs voor hij wederom in een berg verdwijnt.
Want ja wij zijn goed in waterbouw, maar Zwitsers in tunnelbouw!
Na deze sight seeing gaan we op naar pas nummer 3. De Furka! Op weg naar boven stuit ik op eem bord "James Bond Straße".
Deze weg is namelijk in Goldfinger (1964) gebruikt, en nu in memorial voor Sir Sean Connery.
We blijven mooie steile bochten volgen die steeds smaller worden. En er komt een bord tevoorschijn dat de Postbus altijd voorrang heeft. We gaan het meemaken!
Geen bus maar wel mooie bochten naar de top! En hop eroverheen en aan de andere kant naar beneden met uitzicht op de Grimsel. Het valt mij op dat we beduidend hoger zitten doordat ik letterlijk OP de Grimsel kijk. Het ploppen in me oren negeer ik al een beetje omdat dit pas nr 3 is.
Om half 1 ben ik onderaan de Furka en voel ik wat druppels met de donkere lucht.
Op de remmen in een tunnel en me normale motorbroek aan. Ik rij al hele tijd in jeans met deze temperaturen van 30+ in het dal. Maar nu is het 18 graden.
Is het niet dat ik ik 3 kilometer verder weer in de bloedhitte rijd en niet weet hoe snel ik die broek weer uit moet doen!
Het is kwart voor 1 en ik bekijk me plan. Lunchen en naar de dam.. Aii dat is 3 uur rijden het dal door! Dat vertik ik want dan wordt het extreem lange dag. Dus ik pak de Simplon, dat is ook helemaal terug Brig-Gils maar iets minder ver.
Maar eerst naar Fiesch de CooP in. Lunch! Een giga croissant en een chocobroodje. Ook besluit ik me te trakteren op een ijsje want dat heb ik wel verdient na al dat sturen en de warmte!
De croissant in de schaduw oppeuzelen en dan naar de Simplon pas. Voordat ik het dal uit kom heb ik twee wegwerkzaamheden. Ik brand weg bij 33 graden en 100 graden motorblok. Het duurde 4 minuten maar leek wel een half uur. Groen!!! Snel rijwind!
Het is ondertussen kwart over twee en zie dat het nog 45 minuten rijden is. De Simplon is de saaiste pas om omhoog te rijden en je merkt dat het een doorgaande route naar Italie is. Perfect asfalt en maar 2 haarspelden. De rest lang, glooiend en flauw. Wel enorm grote betonnen brug over het dal en tunnels.
Bovenop de Simplon om iets voor drie uur Lekker het chocobroodje! Het chocola is weer gesmolten en daardoor extra smeuig!
Ik toets in "hotel" en zie dat dat ruim een uur rijden is, ik calculeer al stiekem een koffie pauze in Lax of een andere mooie plek. Naar beneden van de Simplon is gaaf, lekker doorrijden en genieten.
Tijdens de koffiepauze, die ik wederom voor de oude garage doe, schrap ik de tankbeurt. Morgen kom ik er weer langs terug naar de Dam, poging 2.
Waarom bij de garage? Een leuk uitzicht, schaduw, en vooral, schaduw. Lamgs de hele dalweg zijn er weinig stopplekken. En dit is fijn.
Terug bij naar het hotel om 16.45 begint er gelijk een Nederlander tegen me te blaten nog voordat ik me helm af heb. Normaal niet erg, maar met 30 graden na een dag van 8 uur hoeft dat niet. Blijkt hij had ook een Tracer...
Daarna gedoucht en omgekleed. Eerst een biertje. Praatje met de eigennaar dr zoon. Het verbaasde hem dat ik vanaf de Furka doorging naar de Simplon.. jaaa dat klopt dat is het hele dal door terug naar Brig om even boven te knallen!
Vanavond hebben ze al weer de menukaart klaar liggen, verder in de buurt is er niet veel. Wel ditkeer schnitzel paniert. Hij zei wel,, de zwitserse niet de duitse. Ach als het maar lekker is!
Niet gelogen het eten is heerlijk, brocollo bloemkool soep vooraf. En schnitzel met pommes als hoofdgerecht!
Vanavond bijkomen en serie kijken of boekje lezen. Het was me een dagje wel!