van Garda naar Palermo
- Onderwerp starter head02
- Startdatum
- Onderwerp starter
- #27
Na vele Tornanti (bochten) komen we aan bij Positano. Vorige jaar reden we hier rap door heen en brulde mijn echtgenoot in mijn oor :” leuke winkeltjes, shoppen”!!. Toen heb ik haar beloofd dat we terug zouden komen. Nu verblijven we er twee dagen. De route naar de B&B is even serieus zoeken en als we aankomen staan we op een kleine parkeerplaats. Vandaar moeten we, alle duizend bommen en granaten nog aan toe , welgeteld 125 treden omhoog. Nondeju. Geheel bezweet komen we aan. We doen een klein poortje open en worden getrakteerd op een mooi terras voorzien van een view over Positano.
- Onderwerp starter
- #29
Zoals beloofd doen we een bezoekje aan Positano. Vandaag geen motorpak aan, de rit is immers 15 minuten. Vandaag beklimmen we met de korte broek aan en in T-shirt de tweewieleRT en rijden omlaag naar Positano. La vita e bella.
Positano is ….mooi.
Positano is ….mooi.
Treebouncer
Die hard MF'er
- 1 nov 2006
- 715
- 27
Leuk! Mooie foto's ook. Ga ik ff volgen 
- Onderwerp starter
- #33
We verblijven hier een nacht. We hebben ervoor gekozen om 50 kilometer verderop in Minori twee dagen te vertoeven. En deze 50 kilometer doen we volgens de tomtom in net geen twee uur.
S’ morgens vroeg nog even ontbijten.
Zucht. Eigenlijk willen we niet weg. Wat een omgeving en wat een view. Maar onze reisagenda is onverbiddelijk. Vannacht slapen we in Minori. Het vooruitzicht van dit nieuwe verblijf is twijfelachtig. De foto’s op booking.com waren niet helemaal geweldig. De eigen parkeerplaats voor de motorfiets gaf een beetje de doorslag.
‘ What goes up must come down’. Met deze oneliner in mijn achterhoofd huppel ik met twee koffers in de hand met nog net geen 30 graden Celsius de 125 treden weer naar beneden. De kevlar spijkerbroeken hebben we gepropt in de koffers. Ons gaan vandaag wederom in de korte broek. Met een gemiddelde snelheid van zo’n 25 km/u is de “kans maal gevolg” acceptabel. En stiekem is dit toch eigenlijk veel leuker. We rijden langs de Amalfi kust. De uitzichten zijn adembenemend. Wel even opletten want de wegen zijn smal en bochtig. Achter elke hoek kan een touringcar komen of een willekeurige auto-terrorist die het nodig vindt om de bochten af te snijden. Italianen rijden namelijk erg opportunistisch. Zolang ze niet zien wat of wie er aankomt is er geen vuiltje aan de lucht en gebruiken ze de weg alsof zij Remy zijn. En als er wel iets aankomt wat hen niet bevalt wordt er getoeterd en maken ze het bekende Italiaanse foetergebaar.
De laatste kilometer naar ons nieuwe verblijf in Minori wordt toch wel heeeel smal. En hier rijden bussen!!!. De laatste 250 meter staan we vol onbegrip te kijken naar onze weg. Het is een smal bergpad, onverhard en net genoeg voor een fiat cinqe nog wat. Naast ons stopt een Italiaan in een gammele Fiat. Blijkt het de eigenaar te zijn van La Zagara (ons nieuwe verblijf). Met een groots gebaar geeft Salvatore aan hem te volgen.
Na 250 meter komen we op een kleine parkeerplaatsje aan en zien daar half verscholen in een “citroengaard” la Zagara.
S’ morgens vroeg nog even ontbijten.
Zucht. Eigenlijk willen we niet weg. Wat een omgeving en wat een view. Maar onze reisagenda is onverbiddelijk. Vannacht slapen we in Minori. Het vooruitzicht van dit nieuwe verblijf is twijfelachtig. De foto’s op booking.com waren niet helemaal geweldig. De eigen parkeerplaats voor de motorfiets gaf een beetje de doorslag.
‘ What goes up must come down’. Met deze oneliner in mijn achterhoofd huppel ik met twee koffers in de hand met nog net geen 30 graden Celsius de 125 treden weer naar beneden. De kevlar spijkerbroeken hebben we gepropt in de koffers. Ons gaan vandaag wederom in de korte broek. Met een gemiddelde snelheid van zo’n 25 km/u is de “kans maal gevolg” acceptabel. En stiekem is dit toch eigenlijk veel leuker. We rijden langs de Amalfi kust. De uitzichten zijn adembenemend. Wel even opletten want de wegen zijn smal en bochtig. Achter elke hoek kan een touringcar komen of een willekeurige auto-terrorist die het nodig vindt om de bochten af te snijden. Italianen rijden namelijk erg opportunistisch. Zolang ze niet zien wat of wie er aankomt is er geen vuiltje aan de lucht en gebruiken ze de weg alsof zij Remy zijn. En als er wel iets aankomt wat hen niet bevalt wordt er getoeterd en maken ze het bekende Italiaanse foetergebaar.
De laatste kilometer naar ons nieuwe verblijf in Minori wordt toch wel heeeel smal. En hier rijden bussen!!!. De laatste 250 meter staan we vol onbegrip te kijken naar onze weg. Het is een smal bergpad, onverhard en net genoeg voor een fiat cinqe nog wat. Naast ons stopt een Italiaan in een gammele Fiat. Blijkt het de eigenaar te zijn van La Zagara (ons nieuwe verblijf). Met een groots gebaar geeft Salvatore aan hem te volgen.
Na 250 meter komen we op een kleine parkeerplaatsje aan en zien daar half verscholen in een “citroengaard” la Zagara.
- Onderwerp starter
- #34
De parkeerplaats voor het hek blijkt echter de laatste bus stop te zijn. What the fok doet een bus hier. En hoe in vredenaam draait ie hier, dat kan helemaal niet. Later blijkt de bus een 20 persoonsbusje te zijn die we omhoog vanaf het strand nemen als we geen zin hebben om (in dit geval) de 250 treden omhoog te moeten lopen.
Afijn, het hek wordt open gemaakt en ik kan mijn tweewieleRT fijntjes en veilig parkeren on private ground. Dat lucht op.
Afijn, het hek wordt open gemaakt en ik kan mijn tweewieleRT fijntjes en veilig parkeren on private ground. Dat lucht op.
- Onderwerp starter
- #35
La Zagare blijkt ondanks mijn eerder twijfels uitstekend te zijn. Een prachtig verblijf midden in een citroengaard, alleraardigste mensen. Het kan niet meer stuk. Maar die citroenen lijken helemaal niet op de citroenen bij de AH, jumbo of super. Dit zijn reusachtiger bobbelige…….oercitroenen. Tja zegt Salvatore ‘dit zijn de echte bio-citroenen, zo horen ze te zijn’. En natuurlijk maakt hij zijn eigen limoncello, 12 (groene-dus onrijpe) citroenen, 1 liter 95% alcohol, 1 liter water en 600 gr suiker. Weekje laten weken en klaar is kees.
Vandaag en morgen hebben we volgens onze agenda verplichte rust.
De stranden aan de Amalfi kust zijn grotendeels verpacht. Als je het strand op wilt moet je een kaartje kopen voor ligbed en parasol. En natuurlijk gaat dit op zijn Italiaans. Aie…giv youah specialle price ehh.. 14 euro’s. Je weet gewoon dat je genaaid wordt. Maar ach.. de zon schijnt, we zijn op vakantie. Het alternatief was slecht, namelijk een strookje strand waar iedereen op zijn handdoekje mag zitten. Maar het zand is een beetje zwart en dus bloedje heet. En wij hebben geen zin om op de blaren te zitten, caprice.
S’middags liggen we lekker aan het strand van Minori en genieten van alles wat voorbij komt.
We pakken de volgende dag op advies van Salvatore de boot naar Amalfi, retourtje kost drie euro en je hebt lol voor 10.
Vanaf de motor is de scenery mooi maar vanaf het water is er sprake van een serieuze competitie waarvan de uitslag (wat is nu het mooist) onbeslist is.
Vandaag en morgen hebben we volgens onze agenda verplichte rust.
De stranden aan de Amalfi kust zijn grotendeels verpacht. Als je het strand op wilt moet je een kaartje kopen voor ligbed en parasol. En natuurlijk gaat dit op zijn Italiaans. Aie…giv youah specialle price ehh.. 14 euro’s. Je weet gewoon dat je genaaid wordt. Maar ach.. de zon schijnt, we zijn op vakantie. Het alternatief was slecht, namelijk een strookje strand waar iedereen op zijn handdoekje mag zitten. Maar het zand is een beetje zwart en dus bloedje heet. En wij hebben geen zin om op de blaren te zitten, caprice.
S’middags liggen we lekker aan het strand van Minori en genieten van alles wat voorbij komt.
We pakken de volgende dag op advies van Salvatore de boot naar Amalfi, retourtje kost drie euro en je hebt lol voor 10.
Vanaf de motor is de scenery mooi maar vanaf het water is er sprake van een serieuze competitie waarvan de uitslag (wat is nu het mooist) onbeslist is.
- Onderwerp starter
- #37
Amalfi is de enige plaats aan de (Amalfi) kust met een heuse kathedraal en bijbehorende bisschop. Enne…..zeg niet dat dit een kerk is want dan worden de Italianen boos : questa è una cattedrale maledetto, si capisce!!
De volgende dag pakken we weer in. Voor de verandering is het weer eens lekker 29 graden en ons staat 5 uur sturen voor de boeg. Op weg naar Maratea.
De volgende dag pakken we weer in. Voor de verandering is het weer eens lekker 29 graden en ons staat 5 uur sturen voor de boeg. Op weg naar Maratea.
- Onderwerp starter
- #38
We rijden weg uit Minori, pakken de ss163 richting Salerno. Het verkeer schiet natuurlijk niet op maar vrouwlief zit lekker te spelen met de gopro op zo’n uitschuifbare skistok. Leuk voor thuis, zien we ons zelf eens een keer rijden.
Vorig jaar sloegen we bij Maioro af het binneland in op weg naar het noorden. Nu rijden we door. Ik hoor in mijn intercom de ene ohhhhh na de ander ahhhhh. Het uitzicht blijft wonderschoon. Amalfi en ons zijn stevige vrienden geworden.
Na Salerno worden de wegen voor de verandering weer eens recht. We rijden pal langs de kust op de SP175. Het is wel weer even wennen. Even geen bergen meer, gewoon een stuk vlak. En jawel ......onderweg komen we weer de 72 schaarsgeklede maagden tegen die tegen een vergoeding uitzonderlijke diensten leveren. Deze keer nog iets luchtiger gekleed en nog lelijker. Tsje..de nood moet dan wel heel erg hoog zijn.
We rijden door naar Paestum. En dat doen we niet voor niets, we kennen immers onze klassiekers. Vroeguh was Paestum een gekoloniseerd gebied van de Grieken. En wat doen Grieken, die bouwen. Soms een beetje teveel waardoor ze in de rode cijfers komen maar vroeger was het allemaal anders. Vroeger bouwden ze een tempel voor de goden en dat mocht wat kosten. Want als je aan de goden vroeg of ‘een onsje minder’ ook goed was, gaven ze nooit thuis.
Haaks op die gedachte is er natuurlijk de Hollandse zuinigheid. Je kan het park in voor 15euro pp. Of je loopt langs de hekken en maakt (bijna) net zulke mooie foto’s. We zijn immers op weg en hebben niet al te veel tijd…zucht.
Maratea staat ons te wachten.
Vorig jaar sloegen we bij Maioro af het binneland in op weg naar het noorden. Nu rijden we door. Ik hoor in mijn intercom de ene ohhhhh na de ander ahhhhh. Het uitzicht blijft wonderschoon. Amalfi en ons zijn stevige vrienden geworden.
Na Salerno worden de wegen voor de verandering weer eens recht. We rijden pal langs de kust op de SP175. Het is wel weer even wennen. Even geen bergen meer, gewoon een stuk vlak. En jawel ......onderweg komen we weer de 72 schaarsgeklede maagden tegen die tegen een vergoeding uitzonderlijke diensten leveren. Deze keer nog iets luchtiger gekleed en nog lelijker. Tsje..de nood moet dan wel heel erg hoog zijn.
We rijden door naar Paestum. En dat doen we niet voor niets, we kennen immers onze klassiekers. Vroeguh was Paestum een gekoloniseerd gebied van de Grieken. En wat doen Grieken, die bouwen. Soms een beetje teveel waardoor ze in de rode cijfers komen maar vroeger was het allemaal anders. Vroeger bouwden ze een tempel voor de goden en dat mocht wat kosten. Want als je aan de goden vroeg of ‘een onsje minder’ ook goed was, gaven ze nooit thuis.
Haaks op die gedachte is er natuurlijk de Hollandse zuinigheid. Je kan het park in voor 15euro pp. Of je loopt langs de hekken en maakt (bijna) net zulke mooie foto’s. We zijn immers op weg en hebben niet al te veel tijd…zucht.
Maratea staat ons te wachten.
- Onderwerp starter
- #39
Vanaf Paestum verlaten we de kust. Hoewel de ss267 zeer waarschijnlijk veel fraaie uitzichten en ditto foto’s zal opleveren kost ons deze weg toch zeker 1,5 uur meer. En op voorhand hadden we afgesproken dat we maximaal 4 a 4,5 uur zouden rijden dus daar houden we ons maar aan. Het is tenslotte warm en het vooruitzicht van een koele duik in het zwembad bij het appartement lonkt. We nemen dus een short cut en pakken de SS18 richting Vallo della Lucania. We rijden weer de bergen in en de weg kronkelt voor ons uit. De weg is weer prachtig. Soms wordt een vallei via een prachtige brug snel doorkruist en vaak meanderen we gemoedelijk door het groene bergachtige landschap. Tis net een film waarin wij passerende figuranten zijn, zeg maar.
Halverwege komen we in Vallo della Lucania. Het plaatsje stelt niet zo heel veel voor maar het is warm en we hebben dorst. Zelfs het water in de camelback is lauw geworden. Dus even een stop bij een supermarkt voor een quick lunch, koeling en kouden drank, om daarna weer snel door te rijden
Halverwege komen we in Vallo della Lucania. Het plaatsje stelt niet zo heel veel voor maar het is warm en we hebben dorst. Zelfs het water in de camelback is lauw geworden. Dus even een stop bij een supermarkt voor een quick lunch, koeling en kouden drank, om daarna weer snel door te rijden
- Onderwerp starter
- #40
We laten het stof achter ons en rijden verder. Vlak bij Policastro Bussentino hoor ik weer het vertrouwde “zee in zicht in mijn oor”. Rechts van ons doemt de middellandse zee weer op. dit blijft nooit vervelen. En wat ook niet verveelt is de weg. We rijden kronkelig langs de zee, zo’, 50 meter boven water. Wat onze weg scheidt van een val in de diepte is zo’n mooi gemetseld muurtje. Links van ons liggen de bergen. Ik voel me net zo’n acteur in een reclamefilm waarin ik als bestuurder in een te dure auto eenzaam maar wonderschoon de auto langs de kust stuur, kap open, linkerarm nonchalant op de deurrand, afijn u kent het wel. Gelukkig staat de gopro hero 4 aan. Kan ik het thuis tenminste na vertellen. Halverwege komen we een motorstoet tegemoet van meer dan 100 motorfietsen. Ik vermoed de plaatselijke sjors en de rebellenclub. Ik heb dat nooit begrepen om zo in kolonne de wereld te verkennen. En om dan ook nog kruispunten illegaal (maar duidelijk aanwezig) bezet te houden. Dat doet bij mij de nekharen overeind staan. Dat heeft niets met vrijheid te maken. Maar goed, ik wijk weer teveel af.
Vrouwlief en genieten van deze wonderschone weg. En dan te bedenken dat vrouwlief 7 jaar geleden voor het eerst achterop stapte voor een ritje van Utrecht naar Lisse en ik moest beloven niet harder te gaan dan 50 km/u. En dat toentertijd op mijn 130 PK sterke bmw K1200RS.
Boven op de berg zien we het beeld waar Maratea om bekend staan. Wij rijden nog even door snakkend naar een zwembad.
We komen aan bij het hotel/appartement. Checken in, kleden ons uit en duiken in het zwembad. Tenminste dat denken we. We worden teruggefloten door een streng uitziende badmeesteres en worden gesommeerd een muts op te zetten. Daar zijn ze in Italie streng op, rare jongens die romeinen. Na 4 euro afgerekend te hebben en wij voorzien zijn van een roodblauw gestreepte badmuts, duiken we in het water. Sorry jongens, deze foto mag niet van vrouwlief.
Vrouwlief en genieten van deze wonderschone weg. En dan te bedenken dat vrouwlief 7 jaar geleden voor het eerst achterop stapte voor een ritje van Utrecht naar Lisse en ik moest beloven niet harder te gaan dan 50 km/u. En dat toentertijd op mijn 130 PK sterke bmw K1200RS.
Boven op de berg zien we het beeld waar Maratea om bekend staan. Wij rijden nog even door snakkend naar een zwembad.
We komen aan bij het hotel/appartement. Checken in, kleden ons uit en duiken in het zwembad. Tenminste dat denken we. We worden teruggefloten door een streng uitziende badmeesteres en worden gesommeerd een muts op te zetten. Daar zijn ze in Italie streng op, rare jongens die romeinen. Na 4 euro afgerekend te hebben en wij voorzien zijn van een roodblauw gestreepte badmuts, duiken we in het water. Sorry jongens, deze foto mag niet van vrouwlief.
BlackFlash
MF veteraan
- 2 jul 2005
- 1.165
- 37
Heerlijk verhaal wat ik nu lees in Minori, je bent dus nie t de enige die van de amalfi kust houdt, wij zitten alleen iets lager in het dorp zelf. Be benieuwd naar je ervaring op Scicilie, wij vonden he t daar prachtig iig.
- Onderwerp starter
- #43
Sicilie is ook een mooie ervaring (moet nog even wat schrijven he).
Amalfi kust vind ik nog steeds een van de mooist kuststreken (staat niet voor niets op lijst van werelderfgoed).
hoe is daar nu de temperatuur?
- Onderwerp starter
- #44
Maratea heb ik op voorhand gegoogeld. We moesten sowieso ergens overnachten. En Maratea is een wat grotere plaats en belangrijker nog ; het was vanaf Minori zo’n slordige 4 uur rijden. De foto’s op internet vielen een beetje tegen en hotels waren op booking.com spaarzaam. De realiteit is echter anders. Maratea is bekend vanwege haar beeld annex Statue, beetje ala Rio de Janeiro. Misschien iets kleiner maar nog steeds zeer fors. Het is 22m hoog en het heeft een naam : Il Rendetore.
Na een paar baantjes in het zwembad en weer opgedroogd te zijn, klimmen we op de fiets en rijden via de strada stratale (SS) 18 op weg naar Il Rendetore op de top van de Monte San Biagio. Het ligt bovenop een berg en we moeten dus weer heerlijk zigzaggend naar boven. De laatste paar honderd meter schijnen spectaculair te zijn.
Na een paar baantjes in het zwembad en weer opgedroogd te zijn, klimmen we op de fiets en rijden via de strada stratale (SS) 18 op weg naar Il Rendetore op de top van de Monte San Biagio. Het ligt bovenop een berg en we moeten dus weer heerlijk zigzaggend naar boven. De laatste paar honderd meter schijnen spectaculair te zijn.
- Onderwerp starter
- #45
Echter tot ons verbazing is er een road block. Thuis achter de computer had ik nog een filmpje van twee Duitsers gezien die vrolijk met de motor naar boven reden. Ons was dit pleziertje niet gegund.
Net als iedereen werden we gedirigeerd naar een nabij parkeerplaats. En daar moet je natuurlijk een parking ticket betalen. En de laatste 100 meter mag je tegen betaling in het busje zitten die je naar boven brengt. Lopend is gratis maar het is warm.
Boven uitgestapt is het uitzicht fenomenaal.
Net als iedereen werden we gedirigeerd naar een nabij parkeerplaats. En daar moet je natuurlijk een parking ticket betalen. En de laatste 100 meter mag je tegen betaling in het busje zitten die je naar boven brengt. Lopend is gratis maar het is warm.
Boven uitgestapt is het uitzicht fenomenaal.
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #46
Het haventje is ca. 3 kilometer van Maratea vandaan. De laatste driehonderd meter staan er wat huizen. Rij je door dan kom je bij een klein haventje uit omringd door restaurantjes enw at winkeltjes en een parkeerplaats. That’s it. Oke het is toeristisch maar wel Italiaans toeristisch hetgeen zoveel zegt als ; met behoud van de sfeer van vroeguh. Heerlijk.
Het restaurantje (er zijn er meer) ligt iets verhoogd en zeg het nou zelf : het uitzicht kon slechter.
Het restaurantje (er zijn er meer) ligt iets verhoogd en zeg het nou zelf : het uitzicht kon slechter.
- Onderwerp starter
- #47
Het restaurantje (er zijn er meer) ligt iets verhoogd en zeg het nou zelf : het uitzicht kon slechter.
Na een visje en een non alcoholische drank te hebben genuttigd rijden wij terug naar het hotel.
Het schemert al, de temperatuur is zo’n 27 graden. We rijden in korte broek en T-shirt (foei) en tijdens dit korte ritje krijg ik ‘het gevoel’. Een gevoel van verbonden zijn met het universum en een gevoel van Libertad. Ik schreeuw het even hard op uit. Een schreeuw die van uit je rechter teen komt, door je ziel en maag gaat en uiteindelijk via slokdarm en keel naar buiten treedt. Een beetje van Tarzan en een beetje van de Potawatomi (ja die) indianen. Ik voel me geweldig. Ik vul me longen voor een volgende uithaal maar net als ik weer wil beginnen brengt een por in mijn rechterzij me weer terug op aarde. ‘Doe normaal man’ hoor ik via mijn intercom.
De volgende dag rijden we naar Tropea. Een plaats waar ik al dagen naar uitkeek. De beelden op internet beloven mooie dingen.
Na een visje en een non alcoholische drank te hebben genuttigd rijden wij terug naar het hotel.
Het schemert al, de temperatuur is zo’n 27 graden. We rijden in korte broek en T-shirt (foei) en tijdens dit korte ritje krijg ik ‘het gevoel’. Een gevoel van verbonden zijn met het universum en een gevoel van Libertad. Ik schreeuw het even hard op uit. Een schreeuw die van uit je rechter teen komt, door je ziel en maag gaat en uiteindelijk via slokdarm en keel naar buiten treedt. Een beetje van Tarzan en een beetje van de Potawatomi (ja die) indianen. Ik voel me geweldig. Ik vul me longen voor een volgende uithaal maar net als ik weer wil beginnen brengt een por in mijn rechterzij me weer terug op aarde. ‘Doe normaal man’ hoor ik via mijn intercom.
De volgende dag rijden we naar Tropea. Een plaats waar ik al dagen naar uitkeek. De beelden op internet beloven mooie dingen.
mean-machine
uut Ee
Ik ben net terug van een motor-vakantie naar Asturië/ N. Spanje naar Picos de Europa en heb daarom dit topic tot nu gemist. Ik ben 2 jaar geleden ook door Italië gereden waarbij ik ongeveer hetzelfde traject heb gereden wat jullie nu gaan doen. Ik ben in 1x van NL naar Florence gereden en van daar kris-kras Italië en uiteindelijk ook ge-eindigd in Palermo. Daarna met de boot naar Genua. Van hier in 1x naar huis.
Die foto van jou van Sorrento is denk ik op dezelfde plek genomen..................
Mooi hè...? Napels, Amalfi en het schiereiland..............
Ook precies dezelfde etappe van Maratea naar Tropea heb ik 2 jaar geleden gereden.
Trouwens bezoek aan dat beeld ging toen ook al met een busje........... (**)
zie: fz750.nl • Toon onderwerp - FZ naar Sicilie
Jullie zijn al een flink eind op weg. Maar als jullie toch interesse hebben kan ik nog wel een verslagje sturen. Dan graag via een pm jullie mail-adres.
** Dat is het nadeel dat alle toeristen wereldwijd hetzelfde willen zien. Tegenwoordig ook overal hordes met Chinezen. Overal komen beperkingen of je kan alleen ge-organiseerd naar de "Highlights". In Pompeï kon je na de invasie van zo'n giga-cruise-schip eigenlijk niets meer zien. In Parijs duurt een paar uur voor je naar boven kan in de Eiffeltoren. In Z.Afrika moet je al meerdere dagen van te voren inschrijven voor bezoek Robben-Island. In Spanje alleen heel vroeg in de ochtend een tijdsvenster van een half uur voor bezoek aan de Lagos de Covadonga. ect ect. (oke, oke, ik doe er zelf ook aan mee!)
Die foto van jou van Sorrento is denk ik op dezelfde plek genomen..................
Mooi hè...? Napels, Amalfi en het schiereiland..............
Ook precies dezelfde etappe van Maratea naar Tropea heb ik 2 jaar geleden gereden.
Trouwens bezoek aan dat beeld ging toen ook al met een busje........... (**)
zie: fz750.nl • Toon onderwerp - FZ naar Sicilie
Jullie zijn al een flink eind op weg. Maar als jullie toch interesse hebben kan ik nog wel een verslagje sturen. Dan graag via een pm jullie mail-adres.
** Dat is het nadeel dat alle toeristen wereldwijd hetzelfde willen zien. Tegenwoordig ook overal hordes met Chinezen. Overal komen beperkingen of je kan alleen ge-organiseerd naar de "Highlights". In Pompeï kon je na de invasie van zo'n giga-cruise-schip eigenlijk niets meer zien. In Parijs duurt een paar uur voor je naar boven kan in de Eiffeltoren. In Z.Afrika moet je al meerdere dagen van te voren inschrijven voor bezoek Robben-Island. In Spanje alleen heel vroeg in de ochtend een tijdsvenster van een half uur voor bezoek aan de Lagos de Covadonga. ect ect. (oke, oke, ik doe er zelf ook aan mee!)
Laatst bewerkt:
europapierre
MF'er
Prachtige reis naar zuiden van Italie.Wilde de reis in het verleden ook maken samen met mijn dochter ze reed op een yamaha Fazer helaas is ze me 2 jaar geleden op 38 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker.Door corona heb ik de bmw 1200 rt bj2016 alleen maar voor dagtochtjes gebruikt.Dus de beslissing genomen om een lichtere te kopen,daarbij viel ik op de honda x-adv 750.Nu las ik dat je hiermee ook makkelijk verre oorden mee kon bezoeken.En laaide de drang weer op om deze reis alsnog misschien volgend jaar en als het weer het toelaat,toch te gaan .Vanuit het zuiden van nederland naar het gardameer dan naar genua en langs de kust naar Napels om van daaruit de amalfiekust te bezoeken,dan indien het toelaat richting Sicilië en daar een rondje langs de kust om vervolgens richting brindisi de boot te pakken naar dobrovnic kroatie en richting het noorden naar de plifitsch meren weer naar huis te koersen,alleen huiver ik om dit avontuur alleen te doen,en zoek daarin een motorrijder die veel vrije tijd heeft en zo,n avontuur ook aandurft en zoals ik veel vrije tijd met pensioen is of kan.
Laatst bewerkt:
