Hotel Hell
Vrij naar “Eric Burdon & the Animals op ‘Winds of Change’ ”.
Familiehotel
We komen al bijn 20 jaar in hetzelfde familiehotel in HCM, vlak bij waar ik een half jaar woonde. De laatste jaren werd het al slechter, omdat de eigenaresse, die haar zaakjes altijd goed voor elkaar had, in de US verbleef. De vorige keer dat we er kwamen, hing er een kerel onderuit gezakt in een stoel voor de balie en ging in dezelfde ongeïnteresseerde houding met ons het gesprek aan. Toen stonden we al op het punt om om te keren. Maar Minh had de afspraken met de manager gemaakt, dus we checkten toch maar in.
De manager van de laatste paar jaren is een heel aardige vent, die altijd erg zijn best deed, maar geen sterke manager is. Die is er nu uitgeschopt en zwaait een neef van de eigenaresse de scepter. Wat een ongelooflijke hufter.
Enige vriendelijkheid is hem vreemd.
Het gesprek over een kamer moesten we boven dreunende bassen proberen te voeren.
Ontbijt was niet mogelijk en viel absoluut niet over te praten.
Na een paar minuten was ik de enorme eikel, de arrogantie die hij uitstraalde, de grote mond, de herrie en de omstandigheden meer dan zat.
“Minh, wegwezen”.
Ik hoefde het geen twee keer te vragen.
Helaas, maar nooit meer.
De eigenaresse wil het hotel verkopen en in de US blijven. Ik ben bang dat het op deze manier eerder failliet dan verkocht is.
Toeristenhotel
Op een paar minuten lopen van ons familiehotel ligt een hotel, dat veel gebruikt wordt door touroperators om complete busladingen onder te brengen. We werden netjes en professioneel ontvangen. Of we plaats zou zijn, hing af van de bus, die met een half uurtje zou arriveren. Dan eerst maar eten.
Bij terugkomst bleek, dat de tour-operator alle vrije kamers had gereserveerd. Jammer, maar helaas.
Nieuw hotel.
Google is your friend. Een klein stukje met de taxi was een nieuw hotel. Deze moeten nog naam maken en dat was te merken. Iedereen was uiterst vriendelijk en hulpvaardig. Mooie kamers, die nog nieuw roken. Duizend excuses, dat de eetzaal nog niet klaar was en daar geen ontbijt geserveerd kon worden. Maar de Pho en de omelet konden boven worden gebracht. Of we dan zelf met de waterkoker op de kamer koffie wilden zetten? Ja hoor.
Een leuke jongedame bracht ’s morgens in no-time na bestellen met een brede lach het gevraagde.
Ik vond alleen dat het vooraf moeten betalen afbreuk deed aan het geheel. Ze hebben per slot van rekening onze paspoorten, omdat ze die bij de politie moeten tonen. Toen ik een manager de volgende morgen daarop wees, “zei hij “company-rules”. Op mijn antwoord “B*llsh*t” wees hij op een camera en vertelde dat er onmiddellijk gebeld wordt als ze zaken niet goed afhandelen. “Ah, big brother is watching” gaf ik aan. “No, big sister” was het antwoord van de manager. Toen ik was bijgekomen uit mijn lachstuip over dit volstrekt onverwachte antwoord heb ik hem maar op de schouder geklopt. Of het allemaal waar is weet ik niet, maar zijn verweer was in ieder geval briljant.
Dir hotel blijft op de lijst.
Hotel Erich
Erich had een paar dagen geleden een vergelijkbaar verhaal. Hij komt al zo’n jaar of 12 in hetzelfde hotel in de omgeving van de backpackerswijk in HCM. Vaak arriveert hij met de nachtbus en checkt hij daar heel vroeg in als hij de mazzel heeft dat er kamers vrij of al schoongemaakt zijn.
Sinds kort zijn de regels veranders. Als hij ’s morgens vroeg incheckt, moet hij de volgende morgen om dezelfde tijd eruit. Dus 8:00 inchecken betekent 8:00 eruit en niet 12:00 zoals vroeger. Ondanks uitgebreid discussieren geen millimeter verandering in het standpunt.
Ook voor hem geldt, ondanks het feit dat hij het nog steeds geweldige kamers vindt: helaas, maar nooit meer.
(Voor ons trouwens wel een goed hotel. Na ons halfjaarlijkse uitstapje naar de grens met Cambodia zijn we meestal pas begin van de avond in het hotel. Kunnen we dus gratis die middag in het hotel blijven tot we naar het vliegveld moeten. Goh, briljant idee van die hoteljongens en -meisjes.
)
En waarom?
Ik blijf behandelingen als in het familiehotel en dat van Erich volstrekt onbegrijpelijk vinden. Misschien dat het door Vietnamezen wordt geslikt maar buitenlanders zeker niet. Enig begrip van het hotelvak, klantvriendelijkheid, management etc. is –als bij veel Vietnamezen- ver te zoeken. Het nieuwe hotel bewijst, in ieder geval voor zolang het duurt, dat het ook heel anders kan.