Vissaus
Naar aanleiding van mijn tirade van eergisteren moest ik terugdenken aan toen we in de wijde omgeving van Nha Trang rondkeken naar een stukje land. Op een gegeven moment hadden we een vrij groot stuk gevonden, de voorkant aan een op dat moment betrekkelijk rustige, want na ca. 5 km. doodlopende weg, en aan de achterkant een brede rivier.
Visioenen van een bootje, vers gevangen vis, BBQ, etc.
Er waren “slechts” twee probleempjes.
Het gerucht ging dat er op termijn aan de achterkant langs de rivier een nieuwe weg zou worden gemaakt, waarbij gewoon een deel van je land zonder vragen wordt ehh… “hergebruikt”. Geen idee trouwens of die weg er al ligt: ik ben al een paar jaar niet meer langs geweest.
Op het land naast waar wij rondkeken was een vissausfabriekje. En die troep die meurt, vreselijk. “Ach”, zei de man die ons rondleidde, “je bent buitenlander, dus als je klaagt is het zo weg”.
We zien nu wat er echt gebeurt als zelfs een groot aantal dorpsbewoners klaagt over de pestherrie (en ik dit stukje schrijf met basgedreun vanaf dit keer (“slechts”
) twee kanten).
Inderdaad: helemaal niets…
Gelukkig was ik toen al niet zo naïef…
PS. Iets vergelijkbaars hoorden we bij het bekijken van een ander stuk land. Daar had men het over "op een kleine 100 m. afstand komt een nieuwe weg". Heeft nog een paar jaar geduurd maar klopte als een bus, dit is nu de grote weg naar Dalat. Saved by the bell.