- Onderwerp starter
- #401
Dag 96, Dinsdag 15 augustus. Gereden: 0
Vandaag doe ik een dagje helemaal niks. Voor de zekerheid zet ik toch maar de wekker, maar 8 uur is wel vroeg genoeg. Behalve Tom is iedereen alweer naar z'n werk of school, dus het is rustig in huis. Kennelijk ben ik gisteren ergens in huis een van mijn motorhandschoenen verloren, en een van de honden heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt. Het waren al doorwaaihandschoenen, maar nu helemaal. De bescherming voor de knokkels is van goede kwaliteit, kan je niks van zeggen
Ik ontbijt rustig aan, dan ga ik even zwemmen, en wat klusjes aan de motor doen. Ik spuit de motor even snel schoon, wat eigenlijk niet mag omdat er vanwege de droogte een drinkwater restrictie is. Een snel sopje om het ergste stof er weer af te krijgen, dan moet het maar goed zijn. Schoon luchtfilter er in, banden weer op spanning, en hij kan er voor de laatste weken wel weer tegen. De voorband is bijna versleten, maar die moet het nog maar even volhouden. Ik heb thuis nog een andere liggen, dus ik vind het zonde om nu een nieuwe te halen.
Na de lunch doe ik eigenlijk niks. Een beetje bij het zwembad hangen en dom YouTubefilmpjes kijken. Het is gillend heet, dus het is er ook het weer niet voor om iets te ondernemen. Rond een uur of 6 zakt de zon achter de bergen, en dan wordt het iets dragelijker in de tuin. We eten buiten, en daarna zitten we nog een tijdje te praten tot we rond 10 uur naar binnen verplaatsen. Nog even een uurtje voor de tv hangen, en dan is het mooi geweest. Het was wel even lekker om een dagje niks te doen, en ik heb ook wel het gevoel dat het even nodig is. Hoewel ik het heerlijk vind om onderweg te zijn, is een paar dagen op een vaste plek ook wel erg lekker om een beetje bij te komen. Een paar maanden rondreizen eist toch zijn tol.
Dag 97, Woensdag 16 augustus. Gereden: 128, Totaal: 21716km.
Ook vandaag heb ik weer weinig op het programma staan. Het blijft vandaag en morgen nog verschrikkelijk heet, dus het is gewoon geen weer om iets te doen. Ik zit nog even met m'n telefoon te klooien, tot het in de camper niet meer uit te houden is. In huis draait de airco gelukkig, dus daar is het goed te doen. De camper heeft ook wel airco, maar als die een tijdje draait klappen de stoppen van de garage er uit. Het is ook niet echt nodig want ik blijf er toch niet inzitten. Voordat ik naar bed ga laat ik hem even kort draaien, het is maar een kleine ruimte dus dat koelt zo af.
Iedereen is weg, dus ik hang een beetje rond het huis met de honden. Om een uur of 11 vind ik het wel mooi geweest en ga ik toch een stukje rijden. Ik heb geen zin om de hele dag in huis te zitten. In de buurt zit een grote kampeer/buitensport winkel, dus daar ga ik even kijken. Een hele mooie winkel, leuk om even doorheen te lopen. In zulke winkels wil ik alles wel hebben. Vlakbij de winkel eet ik even wat, en dan rij ik door naar Sumas Mountain. Het is een mooi onverhard pad de berg op, maar helaas is de top met daarop een aantal zendmasten niet met de motor te bereiken. Google maps geeft wel een weggetje aan, maar er staat een flink hek voor. Ik heb wel een mooi uitzicht over Mount Baker in de VS, waar ik de eerste keer dat ik hier was ben heen gereden. Ondanks dat het er eigenlijk veel te heet voor is speel ik nog een beetje op wat onverharde paden in de omgeving. Best leuk maar door de hitte en nauwelijks rijwind is het eigenlijk niet te doen.
Vanaf Sumas Mountain rij ik richting een zwemmeertje in de buurt. Onderweg schommelt de temperatuur tussen de 34 en 37 graden, en in het drukke stadsverkeer is het echt niet leuk meer. Het meer is een van de weinige plekken in de buurt waar je kan zwemmen, dus het is natuurlijk gigantisch druk. Gelukkig vind ik met de motor nog een parkeerplekje in de schaduw, kleed ik me snel om en duik het water in. Het is een mooi zandstrand en het water is erg lekker. Lekker om even op te frissen, maar tegen de tijd dat ik mijn pak weer aan heb is het alweer net zo warm als voordat ik het water in ging.
In een half uurtje rij ik weer terug naar huis, en is het inmiddels bijna etenstijd. Ik kan zo aanschuiven, en na het eten wordt de temperatuur eindelijk iets dragelijker zodat we nog een tijdje buiten blijven zitten. Uiteindelijk verkassen we naar binnen, hang ik met Mike nog een uurtje voor de tv, en dan zoek ik mijn bed op. Vanwege de hitte kom ik moeilijk in slaap. De ventilator geeft wel frisse lucht van buiten maar maakt een enorm kabaal. Met de ramen en de deur open koelt het uiteindelijk toch een beetje af, en slaap ik verder gelukkig prima.
Dag 98, Donderdag 17 augustus. Gereden: 148, Totaal: 21864km.
Het begin van de dag is een soort kopiëren-plakken van de afgelopen dagen. Weinig gedaan, behalve buiten in de zon ontbijten nu de temperatuur nog een beetje dragelijk is. Mike heeft me een tip gegeven voor een mooi meer om naartoe te rijden, dus dat ga ik vandaag doen. Tegen een uur of 11 stap ik op de motor om die kant op te gaan. Om de warmte voor te zijn had ik natuurlijk vroeger moeten vertrekken, maar daar ben ik dan weer te lui voor. Het is gelukkig iets koeler dan gisteren, de temperatuur blijft hangen op "slechts" 31 graden. Ik heb de Camelbak thuisgelaten, want dat ding op mijn rug drukt precies twee van de ventilatieopeningen in mijn jas dicht, en dat waait een stuk minder goed door.
Ik heb de navigatie gewoon ingesteld op het meer en verder niet gekeken, dus ik heb eerst 2x de verkeerde route. De eerste loopt vrij snel dood, de andere na een paar kilometer. Dan maar een paar kilometer terug, en nadat ik zelf de kaart nog even heb bestudeerd kom ik wel op de goede weg uit. De laatste 30 kilometer naar het meer zijn onverhard. Het eerste deel gaat nog goed, hier rijdt ook vrachtverkeer naar een afgraving langs de route, dus dat ligt er prima bij. Vanaf de afgraving wordt het slechter, niet zo zeer moeilijk maar heel veel hobbelen over de stenen. Of het nou echt een leuke route is laat ik maar even in het midden. Het laatste stuk naar het meer is helemaal slecht, met enorme gaten in de weg. Gelukkig is dat maar een klein stukje, en komt de beloning snel.
Het meer is prachtig, kraakhelder water met een prima temperatuur. Natuurlijk heb ik mijn zwembroek meegenomen, dus ga ik even lekker zwemmen. Het waait vrij stevig dus er zijn flinke golven, maar dat maakt het juist wel leuk. Ik zit ongeveer 1,5 uur bij het meer. Lekker in de schaduw, genieten van de omgeving en af en toe even het water in. Heerlijk!
Rond 3 uur stap ik weer op de motor, want het is nog wel 1,5 uur rijden voor ik weer terug ben. Vanavond ga ik uit eten met m'n andere nicht, en misschien dat mijn neef ook komt. Ik wil dus een beetje op tijd terug zijn zodat ik nog even kan douchen en omkleden. Naar beneden heb je een stuk minder last van de rotsige ondergrond, dus afdalen gaat redelijk vlot. Het is inmiddels opgelopen naar 33 graden, bloedheet maar altijd nog 4 minder dan gisteren. Om half 5 ben ik weer thuis en kan ik nog even bijkomen van de warmte.
Iedereen heeft hier allemaal drukke banen, dus de hele familie bij elkaar krijgen is nogal een uitdaging. Ook nu weer. M'n neef heeft een of andere crisis op zijn werk dus die kan niet komen, maar zijn vrouw komt wel. Ik rij met Mike en Tom die kant op, en mijn nicht met haar zoon zijn er ook al. Zo zijn we toch nog met z'n zessen.
Het is een gezellige avond, leuk restaurantje met livemuziek en lekker eten. Later op de avond verplaatsen we naar buiten, want de temperatuur is eindelijk een beetje aangenaam, en daar zitten we nog een uurtje te kletsen. Een geslaagde avond! Ik had eigenlijk het plan om morgen weer te vertrekken, maar m'n nicht wil morgenavond graag nog een keertje langskomen. Ik heb geen haast, dus ik plak er gewoon nog een dagje aan vast. Ik vind het zelf ook wel erg leuk om hier een beetje tussen de familie rond te hangen.
Dag 99, Vrijdag 18 augustus. Gereden: 84, Totaal: 21948km.
Vandaag is het eindelijk weer eens wat koeler, de hittegolf is weer even voorbij. Ik zit zelfs te ontbijten in de zon in plaats van onder de parasol, want in de schaduw is het stiekem een beetje fris. De ochtend ziet er verder weer uit als alle ochtenden, behalve dat ik Tom even help met het passen en meten van de zodiak achter op zijn auto. Hij gaat dit weekend met een groepje vrienden kamperen bij het zelfde meer waar ik gisteren was, en hij heeft de grootste "truck" dus mag alle spullen meenemen.
Rond 12 uur stap ik weer op voor een ritje, dit keer naar Fort Langley. Het is 24 graden, wat een verademing na de afgelopen dagen waarin het steeds minimaal 10 graden hoger was. Waarom weet ik niet, maar het is stervensdruk op de weg. Ik kom zelfs voor het eerst hier in een echte file terecht. Ik sluit aan bij een andere motorrijder die ook netjes in de rij blijft wachten, want tussendoor rijden wordt echt niet gewaardeerd hier. De eerstvolgende afrit ga ik er af, zet de Garmin op het vermijden van snelwegen en rij verder binnendoor. Dat gaat gelukkig een stuk beter.
Het oude Fort Langley is van oorsprong een handelspost van de Hudson's Bay Company. Het is het oudste bedrijf in Canada en bestaat nog steeds. In Nederland hebben ze na het wegvallen van V&D een aantal jaar terug geprobeerd voet aan de grond te krijgen. Dat was zo'n daverend succes dat ze volgens mij inmiddels ook alweer verdwenen zijn. Van oorsprong handelde de Hudson's Bay Company in bont en huiden, en verscheepten dat vanuit de Hudsonbaai in Noord-Canada over heel de wereld. Later kwamen er ook andere goederen bij, en meerdere locaties in Canada. Zo ook hier in Fort Langley, wat is vernoemd naar Thomas Langley, een van de oprichters van de Hudson's Bay Company. De schepen voeren vanuit zee een stukje de Fraser River op, en legden aan bij Fort Langley. Vanuit het binnenland liepen er handelsroutes naar het Fort, waar alles samen kwam en werd verscheept.
Dit deel van wat nu Canada is was destijds nog van de Engelsen. Toen de goudkoorts op gang kwam waren de Engelsen bang dat de Amerikanen hun grondgebied zouden innemen om aanspraak te kunnen maken op het goud. De Britten riepen toen de kolonie British Columbia uit, wat later werd samengevoegd met Vancouver en in huidige vorm uiteindelijk een provincie van Canada werd. Fort Langley is dus de plaats waar British Columbia is opgericht, en daar zijn ze hier natuurlijk maar wat trots op. Het oude fort is nu een soort openluchtmuseum. Het is een van de Canadese Nationale Parken, dus met de toegangspas die ik al in Banff had gekocht mag ik er gratis in. Heel bijzonder vind ik het persoonlijk niet. Er is maar één gebouw origineel en de rest is allemaal herbouwd. Op bepaalde dagen is het een soort van operationeel en lopen er mensen in klederdracht rond, maar vandaag niet. Als alles draait is het vast heel interessant, maar vandaag is er niet veel te beleven. Behalve een paar exposities is er niet veel te zien, dus ik ben er snel uitgekeken.
Naast het oude fort is nu natuurlijk gewoon een stadje ontstaan, een soort vintage hippie-achtig dorp. Veel 2e hands winkels, biologische winkels, en antiek. Helemaal mijn ding dus... Er zijn een paar winkels waar mijn vader gerust een hele dag tussen alle spullen had kunnen struinen, maar ik vind het vooral troep. Gelukkig hebben ze verder in het dorp wel koffie, een bakkerij en ijs, dus dan zit je bij mij al snel goed.
Tegen 5 uur rij ik weer terug, en kom ik weer in de vrijdagmiddag spits terecht. Ondanks dat ik een andere route heb genomen dan op de heenweg is het alsnog superdruk, waardoor ik pas na 6 uur thuis ben. Het eten staat klaar en mijn andere nicht is er ook al. Ik dacht dat ze pas later zou komen maar ze was er al om 4 uur. Had ik dat geweten dan had ik ervoor gezorgd dat ik eerder thuis was. We eten buiten, maar nadat de zon achter de bergen is gezakt durven we het eigenlijk bijna niet toe te geven, maar het wordt gewoon koud. We verplaatsen dus maar naar binnen, en hebben een gezellige avond.
Morgen ga ik toch echt weer vertrekken, nog een keer naar mijn oom en tante in Trail. Ik had een mooie route die kant op gepland, maar de bosbranden breiden zich weer uit en een deel van die route is inmiddels afgesloten. Omdat ik hier vlakbij de grens met de VS zit heb ik als alternatief een route aan de andere kant van de grens bedacht. Ik had er eigenlijk niet zo'n zin om weer de grens over te gaan, maar de enige andere overgebleven optie is de route die ik op de heenweg ook al heb gereden. Ik ga dus door de VS, en dan over 2 dagen Canada weer in. Tenminste, dat dacht ik.
Tegen de tijd dat ik gedoucht en wel in bed lig krijg ik een appje van Mike. Hij keek net nog even op het nieuws van Seattle, en zag dat de weg die ik door de VS had bedacht ook is afgesloten vanwege bosbranden. Dat is dus ook geen optie. Dan maar gewoon over de hoofdweg door Canada richting Trail, het is niet anders. Het ziet er naar uit dat ik er in ieder geval de komende dagen maar een beetje mee zal moeten leven. Het is niet zo zeer het vuur zelf, maar vooral de rook die voor problemen zorgt. We zullen zien hoe het loopt.
Vandaag doe ik een dagje helemaal niks. Voor de zekerheid zet ik toch maar de wekker, maar 8 uur is wel vroeg genoeg. Behalve Tom is iedereen alweer naar z'n werk of school, dus het is rustig in huis. Kennelijk ben ik gisteren ergens in huis een van mijn motorhandschoenen verloren, en een van de honden heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt. Het waren al doorwaaihandschoenen, maar nu helemaal. De bescherming voor de knokkels is van goede kwaliteit, kan je niks van zeggen
Ik ontbijt rustig aan, dan ga ik even zwemmen, en wat klusjes aan de motor doen. Ik spuit de motor even snel schoon, wat eigenlijk niet mag omdat er vanwege de droogte een drinkwater restrictie is. Een snel sopje om het ergste stof er weer af te krijgen, dan moet het maar goed zijn. Schoon luchtfilter er in, banden weer op spanning, en hij kan er voor de laatste weken wel weer tegen. De voorband is bijna versleten, maar die moet het nog maar even volhouden. Ik heb thuis nog een andere liggen, dus ik vind het zonde om nu een nieuwe te halen.
Na de lunch doe ik eigenlijk niks. Een beetje bij het zwembad hangen en dom YouTubefilmpjes kijken. Het is gillend heet, dus het is er ook het weer niet voor om iets te ondernemen. Rond een uur of 6 zakt de zon achter de bergen, en dan wordt het iets dragelijker in de tuin. We eten buiten, en daarna zitten we nog een tijdje te praten tot we rond 10 uur naar binnen verplaatsen. Nog even een uurtje voor de tv hangen, en dan is het mooi geweest. Het was wel even lekker om een dagje niks te doen, en ik heb ook wel het gevoel dat het even nodig is. Hoewel ik het heerlijk vind om onderweg te zijn, is een paar dagen op een vaste plek ook wel erg lekker om een beetje bij te komen. Een paar maanden rondreizen eist toch zijn tol.
Dag 97, Woensdag 16 augustus. Gereden: 128, Totaal: 21716km.
Ook vandaag heb ik weer weinig op het programma staan. Het blijft vandaag en morgen nog verschrikkelijk heet, dus het is gewoon geen weer om iets te doen. Ik zit nog even met m'n telefoon te klooien, tot het in de camper niet meer uit te houden is. In huis draait de airco gelukkig, dus daar is het goed te doen. De camper heeft ook wel airco, maar als die een tijdje draait klappen de stoppen van de garage er uit. Het is ook niet echt nodig want ik blijf er toch niet inzitten. Voordat ik naar bed ga laat ik hem even kort draaien, het is maar een kleine ruimte dus dat koelt zo af.
Iedereen is weg, dus ik hang een beetje rond het huis met de honden. Om een uur of 11 vind ik het wel mooi geweest en ga ik toch een stukje rijden. Ik heb geen zin om de hele dag in huis te zitten. In de buurt zit een grote kampeer/buitensport winkel, dus daar ga ik even kijken. Een hele mooie winkel, leuk om even doorheen te lopen. In zulke winkels wil ik alles wel hebben. Vlakbij de winkel eet ik even wat, en dan rij ik door naar Sumas Mountain. Het is een mooi onverhard pad de berg op, maar helaas is de top met daarop een aantal zendmasten niet met de motor te bereiken. Google maps geeft wel een weggetje aan, maar er staat een flink hek voor. Ik heb wel een mooi uitzicht over Mount Baker in de VS, waar ik de eerste keer dat ik hier was ben heen gereden. Ondanks dat het er eigenlijk veel te heet voor is speel ik nog een beetje op wat onverharde paden in de omgeving. Best leuk maar door de hitte en nauwelijks rijwind is het eigenlijk niet te doen.
Vanaf Sumas Mountain rij ik richting een zwemmeertje in de buurt. Onderweg schommelt de temperatuur tussen de 34 en 37 graden, en in het drukke stadsverkeer is het echt niet leuk meer. Het meer is een van de weinige plekken in de buurt waar je kan zwemmen, dus het is natuurlijk gigantisch druk. Gelukkig vind ik met de motor nog een parkeerplekje in de schaduw, kleed ik me snel om en duik het water in. Het is een mooi zandstrand en het water is erg lekker. Lekker om even op te frissen, maar tegen de tijd dat ik mijn pak weer aan heb is het alweer net zo warm als voordat ik het water in ging.
In een half uurtje rij ik weer terug naar huis, en is het inmiddels bijna etenstijd. Ik kan zo aanschuiven, en na het eten wordt de temperatuur eindelijk iets dragelijker zodat we nog een tijdje buiten blijven zitten. Uiteindelijk verkassen we naar binnen, hang ik met Mike nog een uurtje voor de tv, en dan zoek ik mijn bed op. Vanwege de hitte kom ik moeilijk in slaap. De ventilator geeft wel frisse lucht van buiten maar maakt een enorm kabaal. Met de ramen en de deur open koelt het uiteindelijk toch een beetje af, en slaap ik verder gelukkig prima.
Dag 98, Donderdag 17 augustus. Gereden: 148, Totaal: 21864km.
Het begin van de dag is een soort kopiëren-plakken van de afgelopen dagen. Weinig gedaan, behalve buiten in de zon ontbijten nu de temperatuur nog een beetje dragelijk is. Mike heeft me een tip gegeven voor een mooi meer om naartoe te rijden, dus dat ga ik vandaag doen. Tegen een uur of 11 stap ik op de motor om die kant op te gaan. Om de warmte voor te zijn had ik natuurlijk vroeger moeten vertrekken, maar daar ben ik dan weer te lui voor. Het is gelukkig iets koeler dan gisteren, de temperatuur blijft hangen op "slechts" 31 graden. Ik heb de Camelbak thuisgelaten, want dat ding op mijn rug drukt precies twee van de ventilatieopeningen in mijn jas dicht, en dat waait een stuk minder goed door.
Ik heb de navigatie gewoon ingesteld op het meer en verder niet gekeken, dus ik heb eerst 2x de verkeerde route. De eerste loopt vrij snel dood, de andere na een paar kilometer. Dan maar een paar kilometer terug, en nadat ik zelf de kaart nog even heb bestudeerd kom ik wel op de goede weg uit. De laatste 30 kilometer naar het meer zijn onverhard. Het eerste deel gaat nog goed, hier rijdt ook vrachtverkeer naar een afgraving langs de route, dus dat ligt er prima bij. Vanaf de afgraving wordt het slechter, niet zo zeer moeilijk maar heel veel hobbelen over de stenen. Of het nou echt een leuke route is laat ik maar even in het midden. Het laatste stuk naar het meer is helemaal slecht, met enorme gaten in de weg. Gelukkig is dat maar een klein stukje, en komt de beloning snel.
Het meer is prachtig, kraakhelder water met een prima temperatuur. Natuurlijk heb ik mijn zwembroek meegenomen, dus ga ik even lekker zwemmen. Het waait vrij stevig dus er zijn flinke golven, maar dat maakt het juist wel leuk. Ik zit ongeveer 1,5 uur bij het meer. Lekker in de schaduw, genieten van de omgeving en af en toe even het water in. Heerlijk!
Rond 3 uur stap ik weer op de motor, want het is nog wel 1,5 uur rijden voor ik weer terug ben. Vanavond ga ik uit eten met m'n andere nicht, en misschien dat mijn neef ook komt. Ik wil dus een beetje op tijd terug zijn zodat ik nog even kan douchen en omkleden. Naar beneden heb je een stuk minder last van de rotsige ondergrond, dus afdalen gaat redelijk vlot. Het is inmiddels opgelopen naar 33 graden, bloedheet maar altijd nog 4 minder dan gisteren. Om half 5 ben ik weer thuis en kan ik nog even bijkomen van de warmte.
Iedereen heeft hier allemaal drukke banen, dus de hele familie bij elkaar krijgen is nogal een uitdaging. Ook nu weer. M'n neef heeft een of andere crisis op zijn werk dus die kan niet komen, maar zijn vrouw komt wel. Ik rij met Mike en Tom die kant op, en mijn nicht met haar zoon zijn er ook al. Zo zijn we toch nog met z'n zessen.
Het is een gezellige avond, leuk restaurantje met livemuziek en lekker eten. Later op de avond verplaatsen we naar buiten, want de temperatuur is eindelijk een beetje aangenaam, en daar zitten we nog een uurtje te kletsen. Een geslaagde avond! Ik had eigenlijk het plan om morgen weer te vertrekken, maar m'n nicht wil morgenavond graag nog een keertje langskomen. Ik heb geen haast, dus ik plak er gewoon nog een dagje aan vast. Ik vind het zelf ook wel erg leuk om hier een beetje tussen de familie rond te hangen.
Dag 99, Vrijdag 18 augustus. Gereden: 84, Totaal: 21948km.
Vandaag is het eindelijk weer eens wat koeler, de hittegolf is weer even voorbij. Ik zit zelfs te ontbijten in de zon in plaats van onder de parasol, want in de schaduw is het stiekem een beetje fris. De ochtend ziet er verder weer uit als alle ochtenden, behalve dat ik Tom even help met het passen en meten van de zodiak achter op zijn auto. Hij gaat dit weekend met een groepje vrienden kamperen bij het zelfde meer waar ik gisteren was, en hij heeft de grootste "truck" dus mag alle spullen meenemen.
Rond 12 uur stap ik weer op voor een ritje, dit keer naar Fort Langley. Het is 24 graden, wat een verademing na de afgelopen dagen waarin het steeds minimaal 10 graden hoger was. Waarom weet ik niet, maar het is stervensdruk op de weg. Ik kom zelfs voor het eerst hier in een echte file terecht. Ik sluit aan bij een andere motorrijder die ook netjes in de rij blijft wachten, want tussendoor rijden wordt echt niet gewaardeerd hier. De eerstvolgende afrit ga ik er af, zet de Garmin op het vermijden van snelwegen en rij verder binnendoor. Dat gaat gelukkig een stuk beter.
Het oude Fort Langley is van oorsprong een handelspost van de Hudson's Bay Company. Het is het oudste bedrijf in Canada en bestaat nog steeds. In Nederland hebben ze na het wegvallen van V&D een aantal jaar terug geprobeerd voet aan de grond te krijgen. Dat was zo'n daverend succes dat ze volgens mij inmiddels ook alweer verdwenen zijn. Van oorsprong handelde de Hudson's Bay Company in bont en huiden, en verscheepten dat vanuit de Hudsonbaai in Noord-Canada over heel de wereld. Later kwamen er ook andere goederen bij, en meerdere locaties in Canada. Zo ook hier in Fort Langley, wat is vernoemd naar Thomas Langley, een van de oprichters van de Hudson's Bay Company. De schepen voeren vanuit zee een stukje de Fraser River op, en legden aan bij Fort Langley. Vanuit het binnenland liepen er handelsroutes naar het Fort, waar alles samen kwam en werd verscheept.
Dit deel van wat nu Canada is was destijds nog van de Engelsen. Toen de goudkoorts op gang kwam waren de Engelsen bang dat de Amerikanen hun grondgebied zouden innemen om aanspraak te kunnen maken op het goud. De Britten riepen toen de kolonie British Columbia uit, wat later werd samengevoegd met Vancouver en in huidige vorm uiteindelijk een provincie van Canada werd. Fort Langley is dus de plaats waar British Columbia is opgericht, en daar zijn ze hier natuurlijk maar wat trots op. Het oude fort is nu een soort openluchtmuseum. Het is een van de Canadese Nationale Parken, dus met de toegangspas die ik al in Banff had gekocht mag ik er gratis in. Heel bijzonder vind ik het persoonlijk niet. Er is maar één gebouw origineel en de rest is allemaal herbouwd. Op bepaalde dagen is het een soort van operationeel en lopen er mensen in klederdracht rond, maar vandaag niet. Als alles draait is het vast heel interessant, maar vandaag is er niet veel te beleven. Behalve een paar exposities is er niet veel te zien, dus ik ben er snel uitgekeken.
Naast het oude fort is nu natuurlijk gewoon een stadje ontstaan, een soort vintage hippie-achtig dorp. Veel 2e hands winkels, biologische winkels, en antiek. Helemaal mijn ding dus... Er zijn een paar winkels waar mijn vader gerust een hele dag tussen alle spullen had kunnen struinen, maar ik vind het vooral troep. Gelukkig hebben ze verder in het dorp wel koffie, een bakkerij en ijs, dus dan zit je bij mij al snel goed.
Tegen 5 uur rij ik weer terug, en kom ik weer in de vrijdagmiddag spits terecht. Ondanks dat ik een andere route heb genomen dan op de heenweg is het alsnog superdruk, waardoor ik pas na 6 uur thuis ben. Het eten staat klaar en mijn andere nicht is er ook al. Ik dacht dat ze pas later zou komen maar ze was er al om 4 uur. Had ik dat geweten dan had ik ervoor gezorgd dat ik eerder thuis was. We eten buiten, maar nadat de zon achter de bergen is gezakt durven we het eigenlijk bijna niet toe te geven, maar het wordt gewoon koud. We verplaatsen dus maar naar binnen, en hebben een gezellige avond.
Morgen ga ik toch echt weer vertrekken, nog een keer naar mijn oom en tante in Trail. Ik had een mooie route die kant op gepland, maar de bosbranden breiden zich weer uit en een deel van die route is inmiddels afgesloten. Omdat ik hier vlakbij de grens met de VS zit heb ik als alternatief een route aan de andere kant van de grens bedacht. Ik had er eigenlijk niet zo'n zin om weer de grens over te gaan, maar de enige andere overgebleven optie is de route die ik op de heenweg ook al heb gereden. Ik ga dus door de VS, en dan over 2 dagen Canada weer in. Tenminste, dat dacht ik.
Tegen de tijd dat ik gedoucht en wel in bed lig krijg ik een appje van Mike. Hij keek net nog even op het nieuws van Seattle, en zag dat de weg die ik door de VS had bedacht ook is afgesloten vanwege bosbranden. Dat is dus ook geen optie. Dan maar gewoon over de hoofdweg door Canada richting Trail, het is niet anders. Het ziet er naar uit dat ik er in ieder geval de komende dagen maar een beetje mee zal moeten leven. Het is niet zo zeer het vuur zelf, maar vooral de rook die voor problemen zorgt. We zullen zien hoe het loopt.
, Al denk ik als mensen er lucht van krijgen het wel erg vol kan stromen en de camping met grote getale Fraser fan's 
.
