Auw...steeds meer pijn in de pols..

kawaknaller

MF'er
12 apr 2005
161
0
Vaag fenomeen.

Ik rijd een ZZR1200, ik rijd het hele jaar door, ook nu dus.
Ik rijd eingenlijk alleen maar snelweg doordeweeks, A15, stukkie A325 en klaar. in totaal is dat per dag (retour) zo'n 80km.

Nu begin ik polspijn te krijgen (nee...niet van de kou)....heb dat een tijdje geleden ook al gehad (ging toen over van een ST1100 (Honda Pan European) naar deze) maar ik wist niet waar dat vandaan kwam.

Omdat ik een maandje of 4 thuis heb gezeten was de pijn afgenomen maar helaas, het komt weer terug.
Ik heb geprobeert mijn "steun" houding op het stuur wat aan te passen maar wat ik ook probeer, de pijn blijft.
Kent iemand dit en is hier een oplossing voor? Bv. een hoger stuur oid?
 
:Y Go see the doctor :P
We kunnen allerlei dingen roepen maar we zien je pols niet en kunnen er dus niks zinnigs over zeggen ;)
 
Ik ken het, had het vroeger ook na een langere rit op m'n GSX-F in m'n linker pols. Ligt niet aan het steunen op de polsen (zo extreem voorover zit je niet op een GSX-F en ook niet erg op een ZZR) maar meer een verkeerd afgestelde koppelingshendel. Daardoor kon ik soms amper meer schakelen van de pijn in de pols.
Totdat ik eens kritisch naar de positie van mijn pols keek als ik de koppelingshendel inkneep en dat bijna een hoek van 60-90 graden was. Door de complete handel naar beneden te draaien maakte mijn pols nagenoeg geen hoek meer als ik de koppeling bediende (en dat doe je nogal veel).
Door die hoek in je pols knel je namelijk de spieren en pezen af die er doorheen lopen waardoor die nogal gaan protesteren op langere termijn.
Als je de boel omlaag draait moet je wel opletten dat je bij volledige stuuruitslag niks raakt.
 
Ik ken het, had het vroeger ook na een langere rit op m'n GSX-F in m'n linker pols. Ligt niet aan het steunen op de polsen (zo extreem voorover zit je niet op een GSX-F en ook niet erg op een ZZR) maar meer een verkeerd afgestelde koppelingshendel. Daardoor kon ik soms amper meer schakelen van de pijn in de pols.
Totdat ik eens kritisch naar de positie van mijn pols keek als ik de koppelingshendel inkneep en dat bijna een hoek van 60-90 graden was. Door de complete handel naar beneden te draaien maakte mijn pols nagenoeg geen hoek meer als ik de koppeling bediende (en dat doe je nogal veel).
Door die hoek in je pols knel je namelijk de spieren en pezen af die er doorheen lopen waardoor die nogal gaan protesteren op langere termijn.
Als je de boel omlaag draait moet je wel opletten dat je bij volledige stuuruitslag niks raakt.
:Y
heb een keer een GSX-F leenmotor meegehad waar k ook last kreeg, en ook de hendels indd op een hoge hoek stonden. na verstellen nergens meer last van
 
Ik ken het, had het vroeger ook na een langere rit op m'n GSX-F in m'n linker pols. Ligt niet aan het steunen op de polsen (zo extreem voorover zit je niet op een GSX-F en ook niet erg op een ZZR) maar meer een verkeerd afgestelde koppelingshendel. Daardoor kon ik soms amper meer schakelen van de pijn in de pols.
Totdat ik eens kritisch naar de positie van mijn pols keek als ik de koppelingshendel inkneep en dat bijna een hoek van 60-90 graden was. Door de complete handel naar beneden te draaien maakte mijn pols nagenoeg geen hoek meer als ik de koppeling bediende (en dat doe je nogal veel).
Door die hoek in je pols knel je namelijk de spieren en pezen af die er doorheen lopen waardoor die nogal gaan protesteren op langere termijn.
Als je de boel omlaag draait moet je wel opletten dat je bij volledige stuuruitslag niks raakt.
[withstupid]
 
Ik ken het, had het vroeger ook na een langere rit op m'n GSX-F in m'n linker pols. Ligt niet aan het steunen op de polsen (zo extreem voorover zit je niet op een GSX-F en ook niet erg op een ZZR) maar meer een verkeerd afgestelde koppelingshendel. Daardoor kon ik soms amper meer schakelen van de pijn in de pols.
Totdat ik eens kritisch naar de positie van mijn pols keek als ik de koppelingshendel inkneep en dat bijna een hoek van 60-90 graden was. Door de complete handel naar beneden te draaien maakte mijn pols nagenoeg geen hoek meer als ik de koppeling bediende (en dat doe je nogal veel).
Door die hoek in je pols knel je namelijk de spieren en pezen af die er doorheen lopen waardoor die nogal gaan protesteren op langere termijn.
Als je de boel omlaag draait moet je wel opletten dat je bij volledige stuuruitslag niks raakt.


Bedankt voor je tips, naar de koppeling kan ik kijken maar ik heb daar maar 4 standen op. Met die standen kan ik de handle wat verder wegzetten zeg maar. Proberen kan ik het altijd echter heb ik geen last van knijpen of pijn met koppelen dat is nml het rare ervan. Ik ervaar het als een steunpijn.

Druk ik nu bv met mijn handpalm op de rand van een tafel dan voel ik de pijn links van mijn hand...de fysio heeft het ooit eens behandelt maar niet weggekregen....

Misschien moet ik maar weer teurg naar een echte toermotor ...zou wel jammer zijn.
 
Bedankt voor je tips, naar de koppeling kan ik kijken maar ik heb daar maar 4 standen op. Met die standen kan ik de handle wat verder wegzetten zeg maar. Proberen kan ik het altijd echter heb ik geen last van knijpen of pijn met koppelen dat is nml het rare ervan. Ik ervaar het als een steunpijn.

Druk ik nu bv met mijn handpalm op de rand van een tafel dan voel ik de pijn links van mijn hand...de fysio heeft het ooit eens behandelt maar niet weggekregen....

Misschien moet ik maar weer teurg naar een echte toermotor ...zou wel jammer zijn.

Fazero bedoelt dat je de hele hendel+meuk een stuk naar beneden draait, dus niet dat stelwieltje op je hendel.

Succes verder en wacht niet te lang met naar de dokter gaan!
 
Heb er een enkele keer wel last van, je voelt je pols zo gauw je hand het stuur raakt....

Zoals gezegd, probeer de hoek van het handvat eens aan te passen. Als dat niet lukt, zou je andere clip-ons kunnen proberen, die een betere hoek maken. Nog wat suggesties: andere (gel?) handgrepen, handschoenen met dikkere padding.
 
het is het beste voor je als de rem en koppelings hendels in één lijn staan met je arm.(leesonderarm)
dus als je vingers iets omhoog staan als je ze op je hendels legt heb je een verkeerde houding en die gaat je opbreken, zoals je gemerkt heb.
dus gewoon je hendels aanpassen.
vraag hier hulp mischien bij je dealer, in de meeste gevallen helpen ze je er graag bij.
de echte oude rotten, weten het gelijk. :Y


:W
 
Laatst bewerkt:
ik heb ook een gsx-f en heb hier nou ook al een aantal malen last van gehad...
eerst dacht ik omdat het lacht dat ik hem een maand geleden zwaar gekneusd had maar het zal dus ook aan de hoek van de koppeling liggen...
bedankt hiervoor alvast :D
 
ook ik had hier last van bij mijn 1100f wat ik ook geprobeerd heb,niets hielp nu heb ik een fjr gekocht en heb nergens meer last van ,ik denk toch dat dit komt omdat ik nu niet meer zo in het stuur hang :] :] :] :] :] :] :W :W :W :W :Y :Y :Y :Y
 
Ik heb hetzelfde probleem met mijn linkerpols, jammer alleen dat de truuk met het in lijn brengen met je onderarm van de koppelingshendel bij mij niet lukt, dan zit namelijk het reservoir van de koppeling tegen mijn clipon. Ik moet er dus meer leren leven.
 
Ik heb er zelf op een paar maanden last van gehad.
Ik dacht dat het door het motorrijden kwam, totdat ik weekje of wat bijna niet reed en er meer last van kreeg. Het blijkt dus van de muis te zijn.
Afstuderen => veel aan de computer => soort van RSI

Het hoeft dus niet altijd aan de motor te liggen...
 
kan ook komen door de afstand van je rem en koppelingshendel, heb ik zelf namelijk ook gehad.

d8 eerst ook dat het door de afstand of stand van de polsen kwam
 
Ik heb er zelf op een paar maanden last van gehad.
Ik dacht dat het door het motorrijden kwam, totdat ik weekje of wat bijna niet reed en er meer last van kreeg. Het blijkt dus van de muis te zijn.
Afstuderen => veel aan de computer => soort van RSI

Het hoeft dus niet altijd aan de motor te liggen...

Dat bedoel ik......iedereen gaat er vanuit dat het aan de motor ligt, Ik heb zelf sinds december onwijze pijn in mijn beide polsen en linker elleboog gehad. Dit begon eerst in mijn polsen maar ging daarna door naar mijn elleboog. Dit kan niet door de motor gekomen zijn want ik rijd bijna niet 's winters. Het gekke is dat deze pijn 's nachts onstaat, vooral in het laatste uur en overdag afneemt. Soms ga je echt kapot van de pijn. Het lijkt wel ofdat ik te gespannen slaap of alsof ik iets afknel tijdens het slapen.
Ik ben naar de dokter geweest> bloed prikken> niks. Fysio>weet niet. Andere Fysio zei dat het ook zelfs uit je nek kan komen. hoe dan ook je snapt dat dit een heel complex iets kan zijn. Nu heb ik deze week brochites gekregen van onze lieve heer O-) , en je raad het al, nu is de pijn in mijn polsen en elleboog ineens weg. Snappen jullie het nog??? :?
p.s. nu ik aan de betere hand ben wat de brochites betreft lijkt het overigens wel weer terug te komen, lekker vaag weer!
 
Dat bedoel ik......iedereen gaat er vanuit dat het aan de motor ligt, Ik heb zelf sinds december onwijze pijn in mijn beide polsen en linker elleboog gehad. Dit begon eerst in mijn polsen maar ging daarna door naar mijn elleboog. Dit kan niet door de motor gekomen zijn want ik rijd bijna niet 's winters. Het gekke is dat deze pijn 's nachts onstaat, vooral in het laatste uur en overdag afneemt. Soms ga je echt kapot van de pijn. Het lijkt wel ofdat ik te gespannen slaap of alsof ik iets afknel tijdens het slapen.
Ik ben naar de dokter geweest> bloed prikken> niks. Fysio>weet niet. Andere Fysio zei dat het ook zelfs uit je nek kan komen. hoe dan ook je snapt dat dit een heel complex iets kan zijn. Nu heb ik deze week brochites gekregen van onze lieve heer O-) , en je raad het al, nu is de pijn in mijn polsen en elleboog ineens weg. Snappen jullie het nog??? :?
p.s. nu ik aan de betere hand ben wat de brochites betreft lijkt het overigens wel weer terug te komen, lekker vaag weer!


Hee RRowdy, vraag eens of je doorgestuurd kunt worden naar de neuroloog. Wat jij beschrijft lijkt op een Carpaal Tunnel Syndroom. Ik heb het ook gehad en vele anderen met ons :Y Vooral 's nachts was het niet te harden en liet ik mijn arm uit het bed hangen. Ook eerst aan lopen klooien met fysio, maar niets hielp. De neuroloog ontdekte het probleem meteen en na een kleine ingreep heb ik nooit meer last gehad.
 
Hee RRowdy, vraag eens of je doorgestuurd kunt worden naar de neuroloog. Wat jij beschrijft lijkt op een Carpaal Tunnel Syndroom. Ik heb het ook gehad en vele anderen met ons :Y Vooral 's nachts was het niet te harden en liet ik mijn arm uit het bed hangen. Ook eerst aan lopen klooien met fysio, maar niets hielp. De neuroloog ontdekte het probleem meteen en na een kleine ingreep heb ik nooit meer last gehad.
:^

Mijn zwager heeft hetzelfde..en is geopereerd..heeft nog
steeds wel een beetje last maar stukken minder :Y
 
Hee RRowdy, vraag eens of je doorgestuurd kunt worden naar de neuroloog. Wat jij beschrijft lijkt op een Carpaal Tunnel Syndroom. Ik heb het ook gehad en vele anderen met ons :Y Vooral 's nachts was het niet te harden en liet ik mijn arm uit het bed hangen. Ook eerst aan lopen klooien met fysio, maar niets hielp. De neuroloog ontdekte het probleem meteen en na een kleine ingreep heb ik nooit meer last gehad.
De symptomen zijn een tintelend, doof gevoel met name in handpalm en de eerste drie vingers (duim wijs- en middelvinger). Soms is er sprake van pijn. In rust, dus meestal tijdens de nacht aan het begin van de ochtend, treden deze klachten op. In een verder stadium treed er ook krachts verlies op. Men klaagt dan over het uit de hand laten vallen van kleine voorwerpen als gevolg van de spierkracht afname van de vingers. In een verre gaand stadium kan de pijn zich ook in de richting van de onderarm uitbreiden de klachten zijn dan moeilijk te onderscheiden van een tennis elleboog.

De behandeling is in eerste instantie rust. Wordt het niet minder dan kan de pols rust worden gegeven met behulp van een spalk die met name 's nachts wordt gedragen. In een nog later stadium wordt een operatie overwogen. Dit wordt pas gedaan als al het boven staande niet helpt en de zenuw echt klem zit. Dit wordt dan eerst aangetoont met behulp van een Spier-Zenuw onderzoek. De operatie bestaat uit het door knippen van het pees bandje. De klachten nemen dan in de loop van een half jaar af. De operatie werkt niet meteen omdat de zenuw zich heel langzaam herstelt.

__________________________________________________________________________________

      

Carpaal Tunnel Syndroom

Wat is het Carpaal Tunnel Syndroom?

Voelt u vaak tintelingen en/of een doofgevoel in uw hand, met name 's nachts? Worden deze klachten minder als u met uw hand schudt? Heeft u het gevoel soms wat onhandig te zijn bij het pakken van een voorwerp of voelt u wel eens een stekende pijn omhoog trekken tot aan uw schouder? Deze klachten zouden kunnen passen bij het carpale tunnel syndroom.

De carpale tunnel bevindt zich ter hoogte van de overgang van de onderarm naar de hand en vormt een soort 'doorgeefluik'. De tunnel wordt gevormd door 8 in een U-vorm gerangschikte middenhandsbeentjes (carpalia).Tussen de poten van de 'U' is een stevige bindweefselband gespannen waardoor zich een tunnel vormt. Door deze tunnel lopen 9 pezen en 1 zenuw. De pezen die omgeven zijn door een vlies zijn de uitlopers van spieren die zich in de onderarm bevinden en de beweging van de pols en de vingers verzorgen. De zenuw (de nervus medianus) innerveert (prikkelt) wat kleine spiertjes in de hand en verzorgt het gevoel en de tastzin in de hand van de duim, de wijsvinger, de middelvinger en de helft van de ringvinger.

Door omstandigheden kan het vlies wat om de pezen heen ligt (het synovium) opzwellen. Hierdoor wordt de ruimte in de tunnel relatief kleiner en wordt de zenuw tegen de bindweefselband gedrukt wat de tintelingen, doofheid, onhandigheid en de pijn kan veroorzaken. U kunt het vergelijken met een slaapbeen. Wanneer men lang met de benen over elkaar zit heeft men wel eens een doof en tintelend gevoel in het onderbeen en ook dan wordt een zenuw, die zich in de knieholte bevindt, afgekneld. Een groot verschil met het carpale tunnel syndroom is dat men zelf niet in staat is om de druk van de zenuw af te halen.

Komt het vaak voor?

Het carpaal tunnel syndroom is een van de meest voorkomende zenuw beknellingen. Hoe vaak het precies voorkomt is niet exact bekend. In de omgeving van Maastricht is een groot onderzoek gedaan waar 9 op de 100 vrouwen in meer of mindere mate klachten hebben van een carpaal tunnel syndroom. U bent dus niet de enige. De klachten ontstaan meestal tussen het 40e en 60e levensjaar en komen regelmatig aan beide handen voor. Vrouwen hebben 3x zoveel kans dat ze een carpaal tunnel syndroom krijgen als mannen.

Alle structuren die ruimte in de tunnel innemen en de zenuw daardoor beknellen, kunnen klachten veroorzaken. Dit klinkt eenvoudig maar in de grote meerderheid van de gevallen weet men niet wat de oorzaak is. Hieronder worden een aantal oorzaken genoemd die een rol kunnen spelen bij het krijgen van een carpaal tunnel syndroom:

* repeterende bewegingen van de pols met name als daar kracht bij nodig is
* polsbreuk waarbij de middenhandsbeentjes verschuiven
* hormonale veranderingen zoals voorkomen bij zwangerschap en de menopauze
* ontstekingachtige verschijnselen zoals bij reumatoïde artritis
* vertraagde functie van de schildklier
* suikerziekte

Hoe stelt de arts zijn diagnose?

Uw arts zal een aantal dingen willen vragen en testen voordat hij/zij de diagnose 'carpaal tunnel syndroom' zal kunnen stellen:

* zijn er klachten van tintelingen en doofheid van de vingers; met name 's nachts; wordt u wakker van de klachten; kunt u de klachten laten verdwijnen; onhandigheid van de vingers; heeft u weleens pijnscheuten vanaf de pols de arm omhoog; bent u zwanger of heeft u een bepaalde ziekte
* voelt u een elektrisch stroompje als de dokter voorzichtig met zijn vinger op uw zenuw klopt
* krijgt u dezelfde klachten als de dokter uw pols buigt en 60 seconden vasthoudt
* is het EMG (elektromyogram) positief; dit is een onderzoek waarbij men met hele kleine stroompjes de geleidingssnelheid van een zenuw meet, bij een beknelde zenuw is deze geleidingssnelheid lager

Aan de hand van bovenstaande vragen en testen kan er een diagnose gesteld worden. Tevens kan er een inschatting gemaakt worden van de ernst van de klachten. Met deze gegevens wordt de behandeling gekozen.

Wat kun je er aan doen?

Afhankelijk van uw klachten zal de meest geschikte behandeling gekozen worden. Bij milde klachten wordt vaak begonnen met het geven van een polsspalkje. Deze wordt in de regel 's nachts gedragen. De spalk zorgt voor rust en houdt de pols in een zodanige positie dat de druk op de zenuw het minste is. Zijn de klachten ernstiger dan kan men proberen de druk op de zenuw af te laten nemen door een spuitje met medicijnen in de carpale tunnel te spuiten. Over het nut hiervan zijn de meningen verdeeld. Vaak ziet men dat de klachten terug komen. Het injecteren van medicijnen in de carpale tunnel wordt dan ook voornamelijk gebruikt bij patiënten waarbij de klachten van voorbij gaande aard lijken te zijn, zoals bij zwangeren vaak het geval is.

Worden de klachten niet beter door bovenstaande behandelingen, dan zal het misschien nodig zijn om te opereren. Hierbij wordt de bindweefselband die tussen de middenhandsbeentjes gespannen staat doorgesneden, waardoor er weer ruimte ontstaat voor de zenuw en de klachten zullen verdwijnen. Er zijn grofweg twee operatie technieken. De conventionele methode waar een sneetje van 5 cm lengte in de handpalm wordt gemaakt tot op en door het bindweefselbandje.

Tevens bestaat er een techniek waarbij gebruik gemaakt wordt van een buisje (de endoscoop) en een camera waardoor geopereerd wordt. Dit buisje, waar een gleuf in zit, wordt via twee sneetjes van 1 cm onder het door te snijden bindweefselbandje geschoven. Door de gleuf in het buisje kan men het bindweefselbandje zien en doorsnijden. Voor deze techniek moet de patiënt echter aan een aantal eisen voldoen en deze techniek is zodoende voor een aantal patiënten niet geschikt.

Beide operaties kunnen in de regel poliklinisch of in een dagopname plaatsvinden en u kunt dan dezelfde dag weer naar huis. De klachten verdwijnen in de regel binnen een paar dagen. Ondanks dat het een relatief kleine operatie betreft, zal het een aantal weken en een enkele keer maanden kosten voordat u alles weer zult kunnen doen. Mocht het zover komen dan kunt u bij uw arts met uw vragen terecht.
 
Terug
Bovenaan Onderaan