De 'fun' is eraf...

Ook heb ik langzaam, betrekkelijk laat in mijn leven, een nieuwe rijstijl ontdekt.
In plaats van jakkeren en elk voordeel pakken, heb ik nu meer de neiging om relaxt te zwieren door de bochten en rotondes;
me niet verzetten tegen de zwaarte- en G-krachten, maar me meer laten meevoeren, de motor het werk laten doen.
Voelt als vliegen (dit gaat niet iedereen begrijpen vrees ik)
Beetje moeilijk uit te leggen, beetje motor rijden met een minimum aan spier-input.
En toch af en toe net geen wheely maken als ik bij een stoplicht vooraan sta. Heel even maar.
Soms beleef ik een moment die het toch weer de moeite waard maakt. Ik hou hem nog even..
Ik herken dit wel hoor, ik behoor tot diegene die het exact snappen....lekker he :Y
 
In plaats van jakkeren en elk voordeel pakken, heb ik nu meer de neiging om relaxt te zwieren door de bochten en rotondes;
me niet verzetten tegen de zwaarte- en G-krachten, maar me meer laten meevoeren, de motor het werk laten doen.
Voelt als vliegen (dit gaat niet iedereen begrijpen vrees ik)
Beetje moeilijk uit te leggen
het voelt niet alleen als vliegen; de beleving (en vrijheidsbeleving) is dan nagenoeg hetzelfde.
als ex-piloot snap ik heel goed wat je beschrijft :Y

en @TS: als je er echt genoeg van hebt, kun je m verkopen.
maar als het later alsnog gaat kriebelen: denk dan eens aan het voor een dag huren van een motor.
voor heel af en toe rijden is dat voordeliger dan het hebben van een eigen motor...
 
Ik heb dit jaar ook nog geen meter gereden.
Geen zin tot nu toe.
Misschien nu het eindelijk droog is....
 
Ik ben ook een tijd gestopt geweest na heel lang gereden te hebben, eigenlijk sinds 2 jaar weer een motor maar ik voel met je mee hoor... Ook ik heb soms geen zin meer om te rijden.
Naar werk is het ook maar een minuut of wat op de fiets
 
Na enkele motorfietsen gekocht en verkocht te hebben op korte periode heb ik nu echt het gevoel dat motorrijden toch niet helemaal mijn ding is. Ben er nu 52 en al mijn hele leven wou ik er één hebben. In maart 2020 kocht ik mijn eerste, een Royal Enfield Continental GT 650 maar besloot dat het toch niet was wat ik zocht. Een tijd later een Suzuki V-Strom 650 gekocht en de RE ingeruild. Bijna een jaar overbrugd maar dan nog maar eens van gedacht veranderd en een Kawasaki Z900RS gekocht. En ja, je raadt het al, eind oktober 2021 nog maar eens overgestapt naar iets anders, een KTM Superduke 1290 GT, en die heb ik nu nog steeds.

We zijn nu anderhalf jaar verder en ik heb amper 1500 km op de teller staan. Feit is dat ik hem de laatste 9 à 10 maanden alleen maar van stal haal om de batterij op peil te houden en omdat hij anders te lang zou stilstaan. Voor het plezier rij ik eigenlijk niet meer. Ik zie er ook telkens tegenop om mijn hele uitrusting en helm te moeten aantrekken dus is het eerder een opdracht geworden dan ontspanning.

Hij staat geparkeerd in de parkeergarage bij het appartement waar mijn ouders wonen. Vorige week heeft iemand hem omver gereden bij het achteruitrijden uit zijn parkeerplaats. Lichte schade, nummerplaathouder beschadigd, valbeugel gekrast en zijkoffer licht beschadigd. Toch 1400 euro schade, maar bon, is voor de verzekering.

En ik vond het dan ook meteen een opportuun moment om mijn motor van de hand te doen.

Dus, als iemand op zoek is...
koop een harley , dat maakt het gevoel wel los :-)
 
Ik zie er ook telkens tegenop om mijn hele uitrusting en helm te moeten aantrekken dus is het eerder een opdracht geworden dan ontspanning.

Dit herken ik.

Als ik echt zin heb om te rijden trek ik desnoods alles uit de kast. Compleet textiel pak, trui eronder, daaroverheen weer een colletje, een thermobroek onder de reeds gevoerde broek, laarzen en verwarmde handschoenen. Dit geheel voelt dan als een dwangbuis en is allesbehalve relaxt.

De keren dat ik tijdens de koude dagen "zo'n ongelooflijke zin" heb om te rijden en "deze hele circus act" uit moet voeren zijn jaarlijks dus op een hand te tellen.

Dat wordt anders zodra de temperatuur vanaf 's morgens vroeg al 15+ graden is. Dan heb gaat het kevlar spul aan en voel ik me letterlijk veel vrijer op de motor. Lekker rijden voor een uurtje. Een paar uur. Een dag of een paar dagen. Eenmaal onderweg helemaal happy.
 
koop een harley , dat maakt het gevoel wel los :-)

Nou, daar zeg je wat. :t

Met mijn custom Vmax voelde zelfs een rit van een half uurtje als een hele fijne bezigheid. Maar ja, nul comfort. 😅
 
Rijbewijs gehaald in 1988 op 18-jarige leeftijd na examen met de auto, was meteen geldig voor klasse B en alle A-tjes...
Vanaf de jaren '90 was dat niet meer zo en moest je voor een motorfiets aparte lessen volgen en examen afleggen. In België althans.
 
Rijbewijs gehaald in 1988 op 18-jarige leeftijd na examen met de auto, was meteen geldig voor klasse B en alle A-tjes...
Vanaf de jaren '90 was dat niet meer zo en moest je voor een motorfiets aparte lessen volgen en examen afleggen. In België althans.

Als je gaat rijden rijd je dan doelloos rond. rijd je dan alleen . maak je wel een tripjes verder weg.
 
Als je gaat rijden rijd je dan doelloos rond. rijd je dan alleen . maak je wel een tripjes verder weg.
Hij gaat rijden om de accu op te laden, daar heb ik een druppellader voor.
Ga zo even naar de Hornbach.
Hoe zal ik gaan ?
 
Wat sommigen ook aangeven, casual kleding maken het hele ritueel van omkleden wel wat korter. Naast een motorpak heb ik ook een casual broek/schoenen en jasje. Ik merk dat dit voor mij de drempel kleiner maakt om de motor te pakken. Wellicht dat je zoiets eerst kunt proberen voordat je de fiets te koop zet? :)
 
Hier in Los Angeles stap ik het liefst op de motorscooter (BMWC650 Sport) en ik vind het altijd weer een feest, altijd jammer als de 10 kilometer woon-werk, of snelle boodschap-runs weer voorbij zijn. Wel met helm en meestal een motorjas (en gewone jeans) maar ook vaak alleen een vest of shirt, hier is alleen een helm verplicht (in sommige staten zoals Florida en Texas dat nog niet eens). Maar ik rijd al vanaf de dag dat ik 16 werd, toen een nieuwe Yamaha FS1 voor verjaardag gekregen en de eerste week na schooltijd al 1,000 km gedaan (met max 40 km/u, nog niet opgevoerd ivm inrijden). In Frankrijk lekker korte ritten door het lege landschap scheuren op de Husaberg supermoto. Lamge ritten vind ik supersaai, maar korte snelle ritjes in natuur of stad, of zeg max 50 km op de snelweg hier in southern California 'lane splittend' vind ik altijd weer een enorm feest. Oh ik ben inmiddels 63.
 
Terug
Bovenaan Onderaan