Westerterp
MF'er
- 30 mei 2007
- 107
- 0
Op 1 juli ben ik met de motor onderweg gegaan naar Istanbul. Ondertussen ben ik al twee dagen op mijn eindbestemming en ben onderweg aardig wat bijzondere en noemenswaardige dingen tegen gekomen. Ik ben redelijk onvoorbereid begonnen en dat blijkt niet zo´n probleem te zijn in Europa. Ik probeer hier een soort reisverslag achter te laten waar andere reizigers hun do´s en don´t´s uit kunnen halen.
//edit 2013 07 19: ben ondertussen in Ljubljana. Een korte update.
Mijn zusje van 18 ging mee achterop omdat ze net haar examen heeft gehaald. De uitdaging was om alle spullen in drie koffers te krijgen. Niet perse omdat ik zoveel nodig heb, maar voor meisjes van 18 is dat een ander verhaal..
Op mijn 1200 GS had ik al twee Variokoffers. Ik ben op zoek gegaan naar een Vario topkoffer, maar kwam bij andere gebruikers tegen dat deze tegenviel, voornamelijk door de grootte. Bijkomend nadeel was dat van mijn twee draagpunten naast het achterlicht er in een een bout was afgebroken. Ik ben op zoek gegaan naar een koffer die deze niet gebruikt en ook meer kon hebben in volume. Uiteindelijk werd het een 52 liter koffer van Givi waar twee helmen naast elkaar in kunnen. Groot voordeel daarbij is dat je in de stad niet met je helm hoeft rond te lopen. De Givi was een goede keus!
Om technische bijzonderheden te beperken heb ik Jan Dokter in Ede nog kort naar de motor laten kijken en de achterband laten vervangen door een wat hardere Michelin band dan mijn Continental Road Attacks. De remmerij en banden zijn het belangrijkst om dagelijks na te lopen.
Navigatie
Als navigatie gebruik ik mijn telefoon met software van Sygic. Met een waterdicht setje van Ultimate Addons kan de telefoon ook tijdens het rijden worden opgeladen, wat een groot voordeel is in hostels waarbij je met 12 personen twee stopcontacten hebt.. De kabel kan direct op de accu en met een knopje aan en uit. Nieuwe setjes hebben een ledje dat laat zien of er spanning op staat om te voorkomen dat je de accu leegtrekt. De software van Sygic was voor Europa eenmalig 80,- met onbeperkt updates. Het wegennet klopt tot nu toe perfect, maar de aangegeven snelheden steeds minder naarmate we richting Istanbul reden. Soms mag ik in de stad 100 en ergens op een autoweg maar 50.
//edit: 2013 07 19: in Albanie bleken er alleen hoofdwegen in de GPS te staan. Zelfs van de hoofdstad zijn op de grote weg erin en eruit geen details beschikbaar. Idem voor een groot aantal wegen in Montenegro en een aantal wegen in Kroatie. Ook de aangegeven snelheden in Hongarije, Roemenie, Bulgarije, Albanie, Macedonie, Montenegro, Kroatie en Bosnie en Herzegovina kloppen niet. Ik heb hier verschillende mensen over gesproken die aangeven dezelfde problemen te hebben met andere hardware en software.
Communicatie
Voor de communicatie heb ik een oude set van Autocom. Met kabels zijn beide helmen verbonden met de motor en de iPod en telefoon zitten daar ook op aangesloten. Ik zou voor het gebruiksgemak een bluetoothset aanraden, maar kabels zijn wel betrouwbaar en hebben geen batterijen nodig.
Bagage
De belangrijkste dingen om in ieder geval mee te nemen:
Dag 1: Naar Berlijn
De eerste dag wilde ik wat kilometers maken om mijn zusje te laten voelen hoe het is om zo lang achterop te zitten. We zijn in een stuk doorgereden naar Berlijn. Als het in Duitsland regent is het zicht erg slecht omdat er weinig zoab wordt gebruikt.
Lunch in Duitsland onderweg naar de grens met Tsjechie.
Ik heb me voorgenomen de hostels telkens een dag tevoren te boeken en dat werkt prima via Hostelworld.com. Je moet wel een creditcard hebben. In Berlijn kun je prima terecht in St. Christophers Inn en de motor voor de deur kwijt. In de stad is het prima navigeren, maar wel druk in de spits. We hebben uiteindelijk bijna negen uur over 617 kilometer gedaan.
Tol: niet tegengekomen.
Vignet: niet nodig.
File: tussen het verkeer door niet toegestaan, maar gebeurt wel.
Brandstof: alle soorten beschikbaar en iets goedkoper dan Nederland.
Betalen: overal met euro, pinpas of creditcard.
Google Maps Ede - Berlin
Dag 2: Naar Praag
Berlijn uitkomen was makkelijker dan erin komen. We hebben naar Praag zoveel mogelijk snelweg vermeden en het was mooi rijden. De grensovergang van Duitsland naar Tsjechie maakte het verschil in welvaart goed duidelijk. Douane was niet zichtbaar aanwezig. Praag in komen kostte meer tijd dan Berlijn, wellicht omdat de stad minder ruim is.
Ontspannen in Praag
Ook in Praag is het prima vertoeven in St. Christophers Inn en gaat parkeren zonder problemen langs de gevels. We hebben iets meer dan zeven uur gedaan over 380 kilometer.
Tol: niet voor motoren.
Vignet: motoren vrijgesteld.
File: regels filerijden onbekend.
Brandstof: praktisch alles zonder problemen verkrijgbaar. Flink goedkoper.
Betalen: met Tsjechische kronen, pinpas of creditcard.
Google Maps Berlin - Praag
Grensovergang Duitsland - Tsjechie
Dag 3: Naar Bratislava via Wenen
Om wat kilometers te maken zijn we vanuit Praag eerst een stuk over de snelweg gegaan en halverwege Tsjechie het land in gedoken. De wegen zijn prima begaanbaar. Bij het passeren van de grens met Oostenrijk verbeterde het wegdek iets en was de welvaart zichtbaar hoger. Wenen is redelijk dicht gepakt en buiten de ring is het veel eenrichtingsverkeer. GPS is een aanrader.
Tol: niet tegen gekomen.
Vignet: verplicht (op de snelweg).
File: langzaam filerijden toegestaan.
Brandstof: alles onbeperkt verkrijgbaar. Goedkoper dan Nederland.
Betalen: euro, pinpas en creditcard.
Doorgaande weg in Oostenrijk
Van Wenen rij je in 60 kilometer door naar Bratislava. De kwaliteit van de wegen neemt weer wat af en is in de steden slechter dan buiten de steden. Er valt nog steeds prima op te rijden. De motor kun je overal parkeren. De hele dag duurde een uur of acht over 380 kilometer. Grensovergangen zijn onbewaakt. Ik kon overnachten bij vrienden, maar hostels zijn er genoeg.
Tol: niet tegen gekomen.
Vignet: motoren vrijgesteld.
File: regels filerijden onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar bij grotere pompen. Flink goedkoper.
Betalen: euro, pinpas en creditcard.
Google Maps Praag - Wenen - Bratislava:
Dag 5: Naar Boedapest
Vanaf Bratislava zijn we binnendoor naar de grens gereden met Hongarije. In Slowakije is ook prima te rijden en het landschap mooi golvend.
Grensovergang Slowakije - Hongarije
Hongarije is merkbaar armer door de staat van de infrastructuur. De snelweg is perfect tot aan de stad. Je moet wel een vignet kopen waarbij je een bonnetje krijgt en je kenteken in de computer wordt geregistreerd.
De wegen buiten de steden zijn prima, maar in de steden vaak slechter. Je komt veel scheuren en gaten tegen en het is niet aan te raden in het duister te rijden. Boedapest is prima in te komen, maar in sommige delen van de stad liggen grote oude klinkers en zitten er gevaarlijk grote gaten in de weg. De combinatie met tramrails maakt het de slechtst begaanbare stad tot en met Istanboel.
Parkeren in de stad kan ook overal en je kunt tot aan de centrale winkelstraat komen. Groot voordeel is dat je van de busbaan gebruik mag maken als motorrijder! Hostels zijn ook goed bereikbaar met de motor. De rit was maar 210 kilometer, maar duurde bijna vijf uur.
Tol: zie vignet.
Vignet: verplicht en ongeveer 5 euro omgerekend.
File: filerijden waarschijnlijk verboden, maar voordringen toegestaan.
Brandstof: alles verkrijgbaar bij grotere pompen. Flink goedkoper.
Betalen: Hongaarse florinten, pinpas en creditcard.
Google Maps Bratislava - Boedapest
Dag 6: Naar Valureni
Onze kerk heeft in Valureni (Roemenie) een zustergemeente waar we konden overnachten. We zijn vanaf Boedapest over de snelweg gereden die bijna tot aan de grens met Roemenie doorgaat, maar deze weg is erg saai. Deze grensovergang was de eerste waarbij we ons paspoort moesten laten zien. Eenmaal over de grens vroeg ik bij de pomp om een Rovigneta, het vignet, maar meerdere keren vertelde de bedienden me dat dat voor de motor niet hoeft, ondanks de informatie van de ANWB. In Roemenie is er eigenlijk geen sprake meer van snelweg. De autoweg loopt door alle dorpen heen. Vanaf Hongarije tot Turkije kom ook paard en wagen tegen, soms zelfs op de snelweg. Ook fietsers, tractors en wandelaars trouwens..
Het land is erg armoedig en niet aantrekkelijk om doorheen te rijden. Langs de weg in en buiten de stad zie je veel hoeren, straatventers en bedelaars. De wegen buiten de steden zijn de slechtste tot en met Istanbul. Alleen in Boedapest in Hongarije was de weg in de stad slechter. Overdag valt nog steeds prima te rijden, maar het lijkt me verstandig na zonsondergang ergens binnen of in de stad te zijn..
Wat ook erg opviel was de rijstijl. De Roemenen zijn by far de gevaarlijkste en slechtste chauffeurs van de reis. Te pas en te onpas wordt overal ingehaald en veel te hard gereden. De rit duurt iets meer dan tien uur over bijna 600 kilometer.
//edit 2013 07 19: Hans89 gaf me aan dat ik gewoon de verkeerde wegen heb genomen in Roemenie. Als je onderstaande weg (Google Maps) vermijdt zou het beter moeten zijn..
Tol: zie vignet
Vignet: kennelijk toch niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles bij de grotere pompen en goedkoop.
Betalen: Roemeense LEI, pinpas en creditcard.
Google Maps Boedapest - Valureni
Dag 8: Naar Boekarest
Van Valureni naar Boekarest verloopt ook door alle dorpen heen, maar de heuvels ın Transsylvanie en de Karpaten zijn een mooie afwisseling. Er wordt nog wel veel aan de weg gewerkt, wat de Karpaten eigenlijk gevaarlijk maakt omdat de wegwerkzaamheden niet altijd zijn gemarkeerd en soms ineens in de bocht de weg ontbreekt. Nevertheless, work in progress..
Route over de Karpaten
Het tweede deel Roemenie is wat saai en eigenlijk een lange rechte weg door licht glooiend landschap. De rit duurt iets van zes uur over 350 kilometer.
De stad Boekarest inkomen is geen probleem, maar aangekomen bij het hostel vraag ik me af of we wel in het centrum zijn. Vergeleken met voorgaande steden is het erg klein en zijn er niet echt markante dingen te zien. Het valt op dat het eten en drinken in Tsjechie, Slowakije en Hongarije eigenlijk goedkoper zijn dan hier en dat had ik niet verwacht. Boekarest is wat mij betreft geen aanrader.
Boekarest
//edit 2013 07 19: in andere landen heb ik wat backpackers gesproken die aangaven dat je met locals buiten het centrum ook leuk en goedkoop kunt eten en drinken. Het centrum zelf deed me helemaal niets, maar als je de juiste bronnen weet aan te boren heb je er misschien meer plezier van..
Google Maps Valureni - Boekarest
Dag 9: Naar Burgas
De stad uit komen is geen probleem en we rijden aan op de Bulgaarse grens. De laatste kilometers zijn kennelijk voor niemand belangrijk. want de kwaliteit van de weg neemt steeds verder af. Een paar kilometer voor de grens staat al een tolpoort om over de brug over de Donau / Danube te komen. We worden als motorrijders echter voorbij gebaard en hoeven niet te betalen. Bij de grens zelf moeten we de paspoorten weer laten zien en rijden de mistroostige stad Ruse in.
Grensovergang Roemenie - Bulgarije
De weg is in de stad erg slecht, maar veranderd na de stad in schitterend pikzwart nieuw zoab! Langs de hele route wordt aan de weg gewerkt en stoomt het asfalt nog. Dit slingert door het landschap voor bijna tweederde van het land en wordt dan tot aan Burgas mooi grijs beton. Het landschap en de dorpjes zijn een stuk mooier dan in Roemenie en het wordt steeds droger en rotsachtiger. Snelwegen zijn er niet, maar op de autoweg kun je goed doorrijden.
Perfecte wegen in Bulgarije
Ondanks de informatie van de ANWB geeft men hier ook aan geen vignet voor de motor te hoeven kopen. De motor komt niet eens in het overzicht voor. Het valt op dat men hier rustiger rijdt dan in Roemenie. De rit duurt bijna zes en een half uur over 350 kilometer.
Tol: niet voor de motor.
Vignet: kennelijk ook niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles prima verkrijgbaar en goedkoop.
Betalen: Bulgaarse lev, pinpas of creditcard.
Google Maps Boekarest - Burgas
Dag 10: Burgas naar Istanboel
De rit door Bulgarije blijft erg mooi tot aan de Turkse grens. De laatste kilometers zijn vreemd genoeg onverhard en eindigen bij zowel een Bulgaarse grenspost aan de ene kant en een Turkse aan de andere kant. De Bulgaarse kant registreert je vertrek.
Onverharde grensovergang Bulgarije - Turkije
Om Turkije in te komen is omslachtig. Hoe dan ook moet je contant geld bij je hebben. Euro en Turkse lire zijn beide goed. je visum kost 15 euro of 39 lire. Voor het voertuig heb je de groene kaart nodig en kunt een vervangend document ook kopen voor ongeveer 15 euro of 39 lire. Je koopt eerst je visum, laat het daarna stempelen bij het volgende loket en aansluitend wordt bij het derde loket je voertuig bij je visum geregistreerd. Pinnen en creditcard zijn niet mogelijk!
Route van de grensovergang naar Istanbul
Na deze grensovergang begint kennelijk een stuk Turks nationalisme, want het is tot aan de snelweg 150 kilometer perfect grijs tweebaans beton waar je 110 op mag rijden. Het is een geweldige slingerweg. Vanaf de snelweg kun je de autoweg naar Istanbul aanhouden of de snelweg op. Op de snelwegen en tolbruggen geldt echter een ingewikkelde vignetprocedure.
Perfect asfalt in Turkije
Je kunt wel makkelijk zonder tolwegen in Istanbul komen en de bruggen naar Azie vermijden door de ferry te nemen. (ongeveer 2 euro omgerekend)
De ferry naar het Aziatische deel van Istanbul
Het vignet koop je bij een groot pompstation of postkantoor en moet je opwaarderen. Het bedrag wordt bij een tolpoort automatisch afgeschreven. Een negatief krediet moet binnen twee weken worden opgewaardeerd. Tot dan blijven de tolpoorten werken.
Veel motorrijders dragen geen helm, maar het is wel verplicht. Er wordt, zeker in de steden, hard gereden en van alle kanten ingehaald. Het is wel iets minder asociaal dan in Roemenie. De rit van 325 kilometer hebben we in zeven en een half uur gereden.
Tol: wel voor bruggen en snelwegen
Vignet: alleen voor bruggen en snelwegen
File:
Brandstof: alles zonder problemen te krijgen bij grote pompen. Duurder dan Nederland!
Betalen: Turkse lire, pinpas en creditcard. Soms zelfs euro en dollar.
Google Maps Burgas - Istanboel
Vooralsnog heb ik er zonder problemen 3300 kilometer op zitten (op een totaal van 90.000) en geen problemen met de motor. Bij thuiskomt mag er een nieuwe voorband op en kan ik gaan poetsen.. Over drie dagen rij ik via Griekenland, Albanie, Montenergro, Bosnie en Herzegovina, Kroatie, Slovenie, Italie, Oostenrijk, Duitsland, Luxemburg en Belgie weer terug naar huis. Ik wilde graag Liechtenstein, Zwitserland en Frankrijk meepakken, maar dat komt met overnachten niet uit.
//edit 2013 07 19: ondertussen ben ik in Ljubljana aangekomen in Slovenie en heb ik wat olielekkage. Ik kom spetters tegen op de velg en vermoed dat het van het cardan komt. Ik laat het in Nederland nakijken, want recent zijn de aandrijfas, cardanrubbers en cardanolie vervangen bij Van Harten.
Dag 16: Istanboel naar Thessaloniki
De stad uitkomen kostte een stuk minder tijd dan erin komen. Om de vignetprocedure te blijven vermijden ben ik op de autoweg gebleven en heb ik de grensovergang bij Ipsala genomen. Je visum wordt daarbij gesloten en je kunt uitrijden.
Grensovergang Ipsala
Je hebt vanaf hier twee keuzes om west te rijden; via de snelweg (tol) of via de B-wegen. De tweede optie is goedkoper en misschien leuker, maar kost veel extra tijd doordat je in dorpjes moet afremmen. De snelweg is prima en de tol per 100 kilometer maar 1,70 euro. Er zijn geen benzinepompen op de snelweg te vinden op dit traject!
Tol: op de snelweg.
Vignet: niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar. Iets goedkoper dan Nederland.
Betalen: euro, pinpas en creditcard.
Google Maps Istanbul - Thessaloniki
De snelweg in Griekenland.
Dag 17: Thessaloniki naar Tirana
Na het verblijf in Thessaloniki zijn we noord gereden naar de grens met Macedonie. Niet alle wegen in de Balkanlanden staan op de kaart en mijn GPS gaf me aan via Macedonie te rijden om in Tirana te komen. We zijn tot Ptolemaida op de snelweg gebleven, waar die ophoudt en de route is erg mooi door een dor en glooiend landschap. Voordat je bij Macedonie komt ga je over een hoge pas en kom je daarna door een enorme hoogliggende vallei voordat je weer gelijkvloers bent.
Route naar de grens met Macedonie
De grensovergang tussen Florina en Bitola wordt voornamelijk gebruikt door vrachtverkeer naar de Balkan en is streng en niet klantvriendelijk. Hier werd nadrukkelijk gekeken naar de groene kaart van de verzekering en wordt ook een kopie gewijgerd.
Grensovergang Griekenland - Macedonie
Het is leuk rijden is Macedonie en het uitzicht is erg mooi met bebosde heuvels. De kwaliteit van de weg is matig en ik raad het niet aan om bij duister of laagstaande zon te rijden. Er passeren veel dieren op de weg en de schildpadden zie je makkelijk over het hoofd, maar zul je goed voelen. Het is duidelijk armer dan Griekenland en op de weg vindt je veel paard en wagens, geleid vee, auto's zonder carosserie en dergelijke. Op de route zijn trouwens wel hostels te vinden.
Tol: niet tegengekomen op ons traject.
Vignet: niet nodig
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en goedkoper dan Nederland.
Betalen: Macedonische denars, pinpas en creditcard.
Wegen in Macedonie
Op de grens met Albanie voorbij Struga zijn ze erg grondig met de papieren en krijg je zelfs een stempel in je paspoort. De kwaliteit van de weg op dit traject is geweldig en begint na de douane gelijk met een slingerweg het dal in. Het is iets armoediger dan Macedonie en je vindt veel leegstaande oude industrie langs de weg. De mensen lijken wel vrolijk en bijna elk kind zwaait naar motorrijders.
Net over de grens in Albanie
Vanaf de stad Elbasan heb je twee mogelijkheden om naar Tirana te rijden. De eerste, die wel in de GPS is te vinden is een hardcore kartbaan de berg op. Er is bijna geen verkeer op te vinden en ik vraag me af hoe daar vroeger ooit vrachtverkeer op heeft kunnen rijden. Het asfalt is op een paar stukjes na nog goed en de route betrouwbaar. De gemiddelde snelheid zal echter op 50 blijven hangen hoewel je 90 mag. De tweede mogelijkheid is de nieuwe snelweg die bijna af is en tot in de stad Tirana loopt. Het scheelt je 2/3 van de tijd. De route over de berg moet je tenminste een keer hebben gereden.
Tirana zelf is wat slecht onderhouden en rumoerig, maar goedkoop. Hostel Albania laat je de motor binnen parkeren en is een miniparadijsje.
Tol: niet tegen gekomen.
Vignet: niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar bij middelgrote en grote pompen.
Betalen: Albaanse LEK, pinpas en creditcard in steden en buiten steden bij grote pompen. Van tevoren even binnen checken.
Google Maps Thessaloniki - Tirana
Wegen oost van Tirana
Dag 18: Tirana naar Makarska
We zijn na het verblijf in noordelijke richting gereden en het contrast was groot met de route vanuit oost. De weg is deprimerend en het verkeer erg gevaarlijk. Het voelde Roemeens aan. Ter hoogte van Shkoder zijn we naar het westen afgebogen vanaf de autoweg op een route die op de GPS niet bestond. Het was de beste keuze van de hele reis..
Vanaf de rotonde voor Sgkoder volg je een klein stuk de rivier en zigzag je over een smal landweggetje naar de grens met Montenegro. Het is duidelijk een toeristische overgang en de sfeer erg ontspannen. Je krijgt je exitstempel van Albanie en wordt daarna in Montenegro niet eens tegen gehouden door een grenspost. De route was van de beste kwaliteit van heel de reis (ja, beter dan in Luxemburg) en de staat is duidelijk druk alles aan de voeten van de toeristen te leggen. Het was of we de Shire inreden, maar dan met asfalt. Al snel rij je langs de kust met de Adriatische zee en het uitzicht is geweldig!
Na Budva moet je kiezen om om te rijden om het Boka Kotorskameer of de veerboot te pakken. Het scheelt je waarschijnlijk een half uur tot drie kwartier rijden en kost maar 2 euro, maar kost je misschien een mooi stuk route.
Tol: geen tolwegen.
Vignet: niet nodig en milieubelastig vrijgesteld voor motoren.
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en flink goedkoper dan in Nederland.
Betalen: euro's, pinpas en creditcard.
Onveranderd gaat de route over in Kroatie en hoef je alleen je paspoort te laten zien. De weg blijft hoog en laag langs de kust slingeren en je wisselt tussen 90 km/h en 50km/h. Ook de overgang met Bosnie en Herzegovina is symbolisch en aansluitend rijdt je Kroatie weer in. Als je kunt moet je zeker een stop maken in Dubrovnic!
Tol: alleen op de snelweg. Ongeveer 4 euro per 100 kilometer. Je ontvangt aan het begin van je traject een kaartje en moet aan het einde betalen. Dit kan contant, met pinpas of creditcard. Bij pas hoef je geen pincode in te vullen!
Vignet: niet nodig.
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en goedkoper dan in Nederland.
Betalen: Kroatische Kuna's, pinpas en creditcard.
Google Maps Tirana - Makarska
Dag 19: Makarska naar Ljubljana
Vanaf Makarska waren we de kust een beetje zat (na een paar honderd kilometer slingeren en wisselen van snelheid) en ben ik de snelweg opgedoken naar Slovenie via Zagreb. De snelweg is een nieuwe tolweg en van erg goede kwaliteit. Het is wel 400 kilometer van hetzelfde en alleen het langschap veranderd langzaam van rotsachtig en dor naar bosachtig. Er zitten veel tunnels op het traject, waarvan sommige zelfs 6 kilometer lang. Bij de ring met Zagreb kan het druk zijn en scheelt het je veel tijd de tolpoorten te kiezen met betalen met pas in plaats van cash!
Tunnels in Kroatie
Vanaf Zagreb is het kort doorhalen tot de Sloveense grens en betaal je nog een keer 0,40 euro tol. De overgang is soepel en je moet bij de eerste pomp een vignet halen of na de grensovergang van de snelweg afgaan. Een vignet voor een week (minimum) kost je 7,50 euro.
De snelweg in Slovenie
Omdat de route vandaag erg lang was ben ik ook in Slovenie op de snelweg gebleven en kon ik goed doorrijden naar de stad. Ik ben om te testen ergens de snelweg afgedoken om 20 kilometer binnendoor te gaan, maar het landschap is zo verschrikkelijk slingerend dat het me enorm veel tijd kostte. Het wegdek is ook erg wisselend van kwaliteit. Ik weet niet genoeg van het land om uitspraken te kunnen doen over de rest van het wegennet. Het land is echt geweldig en de dorpjes, zelfs vanaf de snelweg, idyllisch. Ljubljana is by far mijn favoriete hoofdstad. Het is schoon, rustig, klein en heeft een erg leuk centrum om doorheen te lopen. Iedereen is op de fiets en zelfs voor motoren zijn er veel aparte parkeerplekken. (en als je daar niet staat hebben ze ook speciaal voor motoren een wielklem..)
B-wegen in Slovenie
Tol: zie vignet.
Vignet: 7,50 voor een week met een stikker op de voorruit. De posten later op de route registreren automatisch.
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en iets goedkoper dan Nederland.
Betalen: euro's, pinpas en creditcard.
Google Maps Makarska - Ljubljana
//edit 20130721: door een combinatie van stakende Italiaanse pomphouders, een zwetend cardan en zin in thuis zijn we aan één stuk van Ljubljana naar Ede gereden. 1156 kilometer waarvan denk ik wel een derde file was. Aan de andere kant van de snelweg gelukkig..
Google Maps Ljubljana - Ede
Terug van Ljubljana naar Nederland
Uiteindelijk een rit door mooie landen met veel bijzonderheden. Een korte lijst van dingen die ik op de route op de 'snelweg' ben tegengekomen:
Bronnen:
Landeninformatie ANWB
//edit 2013 07 19: ben ondertussen in Ljubljana. Een korte update.
Mijn zusje van 18 ging mee achterop omdat ze net haar examen heeft gehaald. De uitdaging was om alle spullen in drie koffers te krijgen. Niet perse omdat ik zoveel nodig heb, maar voor meisjes van 18 is dat een ander verhaal..
Op mijn 1200 GS had ik al twee Variokoffers. Ik ben op zoek gegaan naar een Vario topkoffer, maar kwam bij andere gebruikers tegen dat deze tegenviel, voornamelijk door de grootte. Bijkomend nadeel was dat van mijn twee draagpunten naast het achterlicht er in een een bout was afgebroken. Ik ben op zoek gegaan naar een koffer die deze niet gebruikt en ook meer kon hebben in volume. Uiteindelijk werd het een 52 liter koffer van Givi waar twee helmen naast elkaar in kunnen. Groot voordeel daarbij is dat je in de stad niet met je helm hoeft rond te lopen. De Givi was een goede keus!
Om technische bijzonderheden te beperken heb ik Jan Dokter in Ede nog kort naar de motor laten kijken en de achterband laten vervangen door een wat hardere Michelin band dan mijn Continental Road Attacks. De remmerij en banden zijn het belangrijkst om dagelijks na te lopen.
Navigatie
Als navigatie gebruik ik mijn telefoon met software van Sygic. Met een waterdicht setje van Ultimate Addons kan de telefoon ook tijdens het rijden worden opgeladen, wat een groot voordeel is in hostels waarbij je met 12 personen twee stopcontacten hebt.. De kabel kan direct op de accu en met een knopje aan en uit. Nieuwe setjes hebben een ledje dat laat zien of er spanning op staat om te voorkomen dat je de accu leegtrekt. De software van Sygic was voor Europa eenmalig 80,- met onbeperkt updates. Het wegennet klopt tot nu toe perfect, maar de aangegeven snelheden steeds minder naarmate we richting Istanbul reden. Soms mag ik in de stad 100 en ergens op een autoweg maar 50.
//edit: 2013 07 19: in Albanie bleken er alleen hoofdwegen in de GPS te staan. Zelfs van de hoofdstad zijn op de grote weg erin en eruit geen details beschikbaar. Idem voor een groot aantal wegen in Montenegro en een aantal wegen in Kroatie. Ook de aangegeven snelheden in Hongarije, Roemenie, Bulgarije, Albanie, Macedonie, Montenegro, Kroatie en Bosnie en Herzegovina kloppen niet. Ik heb hier verschillende mensen over gesproken die aangeven dezelfde problemen te hebben met andere hardware en software.
Communicatie
Voor de communicatie heb ik een oude set van Autocom. Met kabels zijn beide helmen verbonden met de motor en de iPod en telefoon zitten daar ook op aangesloten. Ik zou voor het gebruiksgemak een bluetoothset aanraden, maar kabels zijn wel betrouwbaar en hebben geen batterijen nodig.
Bagage
De belangrijkste dingen om in ieder geval mee te nemen:
- medikit
- gereedschap
- motorpapieren
- verzekeringspapieren en groene kaart
- ziektekostenpapieren
- paspoort
- telefoon met lader
- uitgeprinte route
- pinpas en creditcard
- zaklamp
- reflecterend hesje
- regenkleding
- cash
- hangslot/cijferslot
Dag 1: Naar Berlijn
De eerste dag wilde ik wat kilometers maken om mijn zusje te laten voelen hoe het is om zo lang achterop te zitten. We zijn in een stuk doorgereden naar Berlijn. Als het in Duitsland regent is het zicht erg slecht omdat er weinig zoab wordt gebruikt.
Lunch in Duitsland onderweg naar de grens met Tsjechie.
Ik heb me voorgenomen de hostels telkens een dag tevoren te boeken en dat werkt prima via Hostelworld.com. Je moet wel een creditcard hebben. In Berlijn kun je prima terecht in St. Christophers Inn en de motor voor de deur kwijt. In de stad is het prima navigeren, maar wel druk in de spits. We hebben uiteindelijk bijna negen uur over 617 kilometer gedaan.
Tol: niet tegengekomen.
Vignet: niet nodig.
File: tussen het verkeer door niet toegestaan, maar gebeurt wel.
Brandstof: alle soorten beschikbaar en iets goedkoper dan Nederland.
Betalen: overal met euro, pinpas of creditcard.
Google Maps Ede - Berlin
Dag 2: Naar Praag
Berlijn uitkomen was makkelijker dan erin komen. We hebben naar Praag zoveel mogelijk snelweg vermeden en het was mooi rijden. De grensovergang van Duitsland naar Tsjechie maakte het verschil in welvaart goed duidelijk. Douane was niet zichtbaar aanwezig. Praag in komen kostte meer tijd dan Berlijn, wellicht omdat de stad minder ruim is.
Ontspannen in Praag
Ook in Praag is het prima vertoeven in St. Christophers Inn en gaat parkeren zonder problemen langs de gevels. We hebben iets meer dan zeven uur gedaan over 380 kilometer.
Tol: niet voor motoren.
Vignet: motoren vrijgesteld.
File: regels filerijden onbekend.
Brandstof: praktisch alles zonder problemen verkrijgbaar. Flink goedkoper.
Betalen: met Tsjechische kronen, pinpas of creditcard.
Google Maps Berlin - Praag
Grensovergang Duitsland - Tsjechie
Dag 3: Naar Bratislava via Wenen
Om wat kilometers te maken zijn we vanuit Praag eerst een stuk over de snelweg gegaan en halverwege Tsjechie het land in gedoken. De wegen zijn prima begaanbaar. Bij het passeren van de grens met Oostenrijk verbeterde het wegdek iets en was de welvaart zichtbaar hoger. Wenen is redelijk dicht gepakt en buiten de ring is het veel eenrichtingsverkeer. GPS is een aanrader.
Tol: niet tegen gekomen.
Vignet: verplicht (op de snelweg).
File: langzaam filerijden toegestaan.
Brandstof: alles onbeperkt verkrijgbaar. Goedkoper dan Nederland.
Betalen: euro, pinpas en creditcard.
Doorgaande weg in Oostenrijk
Van Wenen rij je in 60 kilometer door naar Bratislava. De kwaliteit van de wegen neemt weer wat af en is in de steden slechter dan buiten de steden. Er valt nog steeds prima op te rijden. De motor kun je overal parkeren. De hele dag duurde een uur of acht over 380 kilometer. Grensovergangen zijn onbewaakt. Ik kon overnachten bij vrienden, maar hostels zijn er genoeg.
Tol: niet tegen gekomen.
Vignet: motoren vrijgesteld.
File: regels filerijden onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar bij grotere pompen. Flink goedkoper.
Betalen: euro, pinpas en creditcard.
Google Maps Praag - Wenen - Bratislava:
Dag 5: Naar Boedapest
Vanaf Bratislava zijn we binnendoor naar de grens gereden met Hongarije. In Slowakije is ook prima te rijden en het landschap mooi golvend.
Grensovergang Slowakije - Hongarije
Hongarije is merkbaar armer door de staat van de infrastructuur. De snelweg is perfect tot aan de stad. Je moet wel een vignet kopen waarbij je een bonnetje krijgt en je kenteken in de computer wordt geregistreerd.
De wegen buiten de steden zijn prima, maar in de steden vaak slechter. Je komt veel scheuren en gaten tegen en het is niet aan te raden in het duister te rijden. Boedapest is prima in te komen, maar in sommige delen van de stad liggen grote oude klinkers en zitten er gevaarlijk grote gaten in de weg. De combinatie met tramrails maakt het de slechtst begaanbare stad tot en met Istanboel.
Parkeren in de stad kan ook overal en je kunt tot aan de centrale winkelstraat komen. Groot voordeel is dat je van de busbaan gebruik mag maken als motorrijder! Hostels zijn ook goed bereikbaar met de motor. De rit was maar 210 kilometer, maar duurde bijna vijf uur.
Tol: zie vignet.
Vignet: verplicht en ongeveer 5 euro omgerekend.
File: filerijden waarschijnlijk verboden, maar voordringen toegestaan.
Brandstof: alles verkrijgbaar bij grotere pompen. Flink goedkoper.
Betalen: Hongaarse florinten, pinpas en creditcard.
Google Maps Bratislava - Boedapest
Dag 6: Naar Valureni
Onze kerk heeft in Valureni (Roemenie) een zustergemeente waar we konden overnachten. We zijn vanaf Boedapest over de snelweg gereden die bijna tot aan de grens met Roemenie doorgaat, maar deze weg is erg saai. Deze grensovergang was de eerste waarbij we ons paspoort moesten laten zien. Eenmaal over de grens vroeg ik bij de pomp om een Rovigneta, het vignet, maar meerdere keren vertelde de bedienden me dat dat voor de motor niet hoeft, ondanks de informatie van de ANWB. In Roemenie is er eigenlijk geen sprake meer van snelweg. De autoweg loopt door alle dorpen heen. Vanaf Hongarije tot Turkije kom ook paard en wagen tegen, soms zelfs op de snelweg. Ook fietsers, tractors en wandelaars trouwens..
Het land is erg armoedig en niet aantrekkelijk om doorheen te rijden. Langs de weg in en buiten de stad zie je veel hoeren, straatventers en bedelaars. De wegen buiten de steden zijn de slechtste tot en met Istanbul. Alleen in Boedapest in Hongarije was de weg in de stad slechter. Overdag valt nog steeds prima te rijden, maar het lijkt me verstandig na zonsondergang ergens binnen of in de stad te zijn..
Wat ook erg opviel was de rijstijl. De Roemenen zijn by far de gevaarlijkste en slechtste chauffeurs van de reis. Te pas en te onpas wordt overal ingehaald en veel te hard gereden. De rit duurt iets meer dan tien uur over bijna 600 kilometer.
//edit 2013 07 19: Hans89 gaf me aan dat ik gewoon de verkeerde wegen heb genomen in Roemenie. Als je onderstaande weg (Google Maps) vermijdt zou het beter moeten zijn..
Tol: zie vignet
Vignet: kennelijk toch niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles bij de grotere pompen en goedkoop.
Betalen: Roemeense LEI, pinpas en creditcard.
Google Maps Boedapest - Valureni
Dag 8: Naar Boekarest
Van Valureni naar Boekarest verloopt ook door alle dorpen heen, maar de heuvels ın Transsylvanie en de Karpaten zijn een mooie afwisseling. Er wordt nog wel veel aan de weg gewerkt, wat de Karpaten eigenlijk gevaarlijk maakt omdat de wegwerkzaamheden niet altijd zijn gemarkeerd en soms ineens in de bocht de weg ontbreekt. Nevertheless, work in progress..
Route over de Karpaten
Het tweede deel Roemenie is wat saai en eigenlijk een lange rechte weg door licht glooiend landschap. De rit duurt iets van zes uur over 350 kilometer.
De stad Boekarest inkomen is geen probleem, maar aangekomen bij het hostel vraag ik me af of we wel in het centrum zijn. Vergeleken met voorgaande steden is het erg klein en zijn er niet echt markante dingen te zien. Het valt op dat het eten en drinken in Tsjechie, Slowakije en Hongarije eigenlijk goedkoper zijn dan hier en dat had ik niet verwacht. Boekarest is wat mij betreft geen aanrader.
Boekarest
//edit 2013 07 19: in andere landen heb ik wat backpackers gesproken die aangaven dat je met locals buiten het centrum ook leuk en goedkoop kunt eten en drinken. Het centrum zelf deed me helemaal niets, maar als je de juiste bronnen weet aan te boren heb je er misschien meer plezier van..
Google Maps Valureni - Boekarest
Dag 9: Naar Burgas
De stad uit komen is geen probleem en we rijden aan op de Bulgaarse grens. De laatste kilometers zijn kennelijk voor niemand belangrijk. want de kwaliteit van de weg neemt steeds verder af. Een paar kilometer voor de grens staat al een tolpoort om over de brug over de Donau / Danube te komen. We worden als motorrijders echter voorbij gebaard en hoeven niet te betalen. Bij de grens zelf moeten we de paspoorten weer laten zien en rijden de mistroostige stad Ruse in.
Grensovergang Roemenie - Bulgarije
De weg is in de stad erg slecht, maar veranderd na de stad in schitterend pikzwart nieuw zoab! Langs de hele route wordt aan de weg gewerkt en stoomt het asfalt nog. Dit slingert door het landschap voor bijna tweederde van het land en wordt dan tot aan Burgas mooi grijs beton. Het landschap en de dorpjes zijn een stuk mooier dan in Roemenie en het wordt steeds droger en rotsachtiger. Snelwegen zijn er niet, maar op de autoweg kun je goed doorrijden.
Perfecte wegen in Bulgarije
Ondanks de informatie van de ANWB geeft men hier ook aan geen vignet voor de motor te hoeven kopen. De motor komt niet eens in het overzicht voor. Het valt op dat men hier rustiger rijdt dan in Roemenie. De rit duurt bijna zes en een half uur over 350 kilometer.
Tol: niet voor de motor.
Vignet: kennelijk ook niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles prima verkrijgbaar en goedkoop.
Betalen: Bulgaarse lev, pinpas of creditcard.
Google Maps Boekarest - Burgas
Dag 10: Burgas naar Istanboel
De rit door Bulgarije blijft erg mooi tot aan de Turkse grens. De laatste kilometers zijn vreemd genoeg onverhard en eindigen bij zowel een Bulgaarse grenspost aan de ene kant en een Turkse aan de andere kant. De Bulgaarse kant registreert je vertrek.
Onverharde grensovergang Bulgarije - Turkije
Om Turkije in te komen is omslachtig. Hoe dan ook moet je contant geld bij je hebben. Euro en Turkse lire zijn beide goed. je visum kost 15 euro of 39 lire. Voor het voertuig heb je de groene kaart nodig en kunt een vervangend document ook kopen voor ongeveer 15 euro of 39 lire. Je koopt eerst je visum, laat het daarna stempelen bij het volgende loket en aansluitend wordt bij het derde loket je voertuig bij je visum geregistreerd. Pinnen en creditcard zijn niet mogelijk!
Route van de grensovergang naar Istanbul
Na deze grensovergang begint kennelijk een stuk Turks nationalisme, want het is tot aan de snelweg 150 kilometer perfect grijs tweebaans beton waar je 110 op mag rijden. Het is een geweldige slingerweg. Vanaf de snelweg kun je de autoweg naar Istanbul aanhouden of de snelweg op. Op de snelwegen en tolbruggen geldt echter een ingewikkelde vignetprocedure.
Perfect asfalt in Turkije
Je kunt wel makkelijk zonder tolwegen in Istanbul komen en de bruggen naar Azie vermijden door de ferry te nemen. (ongeveer 2 euro omgerekend)
De ferry naar het Aziatische deel van Istanbul
Het vignet koop je bij een groot pompstation of postkantoor en moet je opwaarderen. Het bedrag wordt bij een tolpoort automatisch afgeschreven. Een negatief krediet moet binnen twee weken worden opgewaardeerd. Tot dan blijven de tolpoorten werken.
Veel motorrijders dragen geen helm, maar het is wel verplicht. Er wordt, zeker in de steden, hard gereden en van alle kanten ingehaald. Het is wel iets minder asociaal dan in Roemenie. De rit van 325 kilometer hebben we in zeven en een half uur gereden.
Tol: wel voor bruggen en snelwegen
Vignet: alleen voor bruggen en snelwegen
File:
Brandstof: alles zonder problemen te krijgen bij grote pompen. Duurder dan Nederland!
Betalen: Turkse lire, pinpas en creditcard. Soms zelfs euro en dollar.
Google Maps Burgas - Istanboel
Vooralsnog heb ik er zonder problemen 3300 kilometer op zitten (op een totaal van 90.000) en geen problemen met de motor. Bij thuiskomt mag er een nieuwe voorband op en kan ik gaan poetsen.. Over drie dagen rij ik via Griekenland, Albanie, Montenergro, Bosnie en Herzegovina, Kroatie, Slovenie, Italie, Oostenrijk, Duitsland, Luxemburg en Belgie weer terug naar huis. Ik wilde graag Liechtenstein, Zwitserland en Frankrijk meepakken, maar dat komt met overnachten niet uit.
//edit 2013 07 19: ondertussen ben ik in Ljubljana aangekomen in Slovenie en heb ik wat olielekkage. Ik kom spetters tegen op de velg en vermoed dat het van het cardan komt. Ik laat het in Nederland nakijken, want recent zijn de aandrijfas, cardanrubbers en cardanolie vervangen bij Van Harten.
Dag 16: Istanboel naar Thessaloniki
De stad uitkomen kostte een stuk minder tijd dan erin komen. Om de vignetprocedure te blijven vermijden ben ik op de autoweg gebleven en heb ik de grensovergang bij Ipsala genomen. Je visum wordt daarbij gesloten en je kunt uitrijden.
Grensovergang Ipsala
Je hebt vanaf hier twee keuzes om west te rijden; via de snelweg (tol) of via de B-wegen. De tweede optie is goedkoper en misschien leuker, maar kost veel extra tijd doordat je in dorpjes moet afremmen. De snelweg is prima en de tol per 100 kilometer maar 1,70 euro. Er zijn geen benzinepompen op de snelweg te vinden op dit traject!
Tol: op de snelweg.
Vignet: niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar. Iets goedkoper dan Nederland.
Betalen: euro, pinpas en creditcard.
Google Maps Istanbul - Thessaloniki
De snelweg in Griekenland.
Dag 17: Thessaloniki naar Tirana
Na het verblijf in Thessaloniki zijn we noord gereden naar de grens met Macedonie. Niet alle wegen in de Balkanlanden staan op de kaart en mijn GPS gaf me aan via Macedonie te rijden om in Tirana te komen. We zijn tot Ptolemaida op de snelweg gebleven, waar die ophoudt en de route is erg mooi door een dor en glooiend landschap. Voordat je bij Macedonie komt ga je over een hoge pas en kom je daarna door een enorme hoogliggende vallei voordat je weer gelijkvloers bent.
Route naar de grens met Macedonie
De grensovergang tussen Florina en Bitola wordt voornamelijk gebruikt door vrachtverkeer naar de Balkan en is streng en niet klantvriendelijk. Hier werd nadrukkelijk gekeken naar de groene kaart van de verzekering en wordt ook een kopie gewijgerd.
Grensovergang Griekenland - Macedonie
Het is leuk rijden is Macedonie en het uitzicht is erg mooi met bebosde heuvels. De kwaliteit van de weg is matig en ik raad het niet aan om bij duister of laagstaande zon te rijden. Er passeren veel dieren op de weg en de schildpadden zie je makkelijk over het hoofd, maar zul je goed voelen. Het is duidelijk armer dan Griekenland en op de weg vindt je veel paard en wagens, geleid vee, auto's zonder carosserie en dergelijke. Op de route zijn trouwens wel hostels te vinden.
Tol: niet tegengekomen op ons traject.
Vignet: niet nodig
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en goedkoper dan Nederland.
Betalen: Macedonische denars, pinpas en creditcard.
Wegen in Macedonie
Op de grens met Albanie voorbij Struga zijn ze erg grondig met de papieren en krijg je zelfs een stempel in je paspoort. De kwaliteit van de weg op dit traject is geweldig en begint na de douane gelijk met een slingerweg het dal in. Het is iets armoediger dan Macedonie en je vindt veel leegstaande oude industrie langs de weg. De mensen lijken wel vrolijk en bijna elk kind zwaait naar motorrijders.
Net over de grens in Albanie
Vanaf de stad Elbasan heb je twee mogelijkheden om naar Tirana te rijden. De eerste, die wel in de GPS is te vinden is een hardcore kartbaan de berg op. Er is bijna geen verkeer op te vinden en ik vraag me af hoe daar vroeger ooit vrachtverkeer op heeft kunnen rijden. Het asfalt is op een paar stukjes na nog goed en de route betrouwbaar. De gemiddelde snelheid zal echter op 50 blijven hangen hoewel je 90 mag. De tweede mogelijkheid is de nieuwe snelweg die bijna af is en tot in de stad Tirana loopt. Het scheelt je 2/3 van de tijd. De route over de berg moet je tenminste een keer hebben gereden.
Tirana zelf is wat slecht onderhouden en rumoerig, maar goedkoop. Hostel Albania laat je de motor binnen parkeren en is een miniparadijsje.
Tol: niet tegen gekomen.
Vignet: niet nodig.
File: informatie filerijden onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar bij middelgrote en grote pompen.
Betalen: Albaanse LEK, pinpas en creditcard in steden en buiten steden bij grote pompen. Van tevoren even binnen checken.
Google Maps Thessaloniki - Tirana
Wegen oost van Tirana
Dag 18: Tirana naar Makarska
We zijn na het verblijf in noordelijke richting gereden en het contrast was groot met de route vanuit oost. De weg is deprimerend en het verkeer erg gevaarlijk. Het voelde Roemeens aan. Ter hoogte van Shkoder zijn we naar het westen afgebogen vanaf de autoweg op een route die op de GPS niet bestond. Het was de beste keuze van de hele reis..
Vanaf de rotonde voor Sgkoder volg je een klein stuk de rivier en zigzag je over een smal landweggetje naar de grens met Montenegro. Het is duidelijk een toeristische overgang en de sfeer erg ontspannen. Je krijgt je exitstempel van Albanie en wordt daarna in Montenegro niet eens tegen gehouden door een grenspost. De route was van de beste kwaliteit van heel de reis (ja, beter dan in Luxemburg) en de staat is duidelijk druk alles aan de voeten van de toeristen te leggen. Het was of we de Shire inreden, maar dan met asfalt. Al snel rij je langs de kust met de Adriatische zee en het uitzicht is geweldig!
Na Budva moet je kiezen om om te rijden om het Boka Kotorskameer of de veerboot te pakken. Het scheelt je waarschijnlijk een half uur tot drie kwartier rijden en kost maar 2 euro, maar kost je misschien een mooi stuk route.
Tol: geen tolwegen.
Vignet: niet nodig en milieubelastig vrijgesteld voor motoren.
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en flink goedkoper dan in Nederland.
Betalen: euro's, pinpas en creditcard.
Onveranderd gaat de route over in Kroatie en hoef je alleen je paspoort te laten zien. De weg blijft hoog en laag langs de kust slingeren en je wisselt tussen 90 km/h en 50km/h. Ook de overgang met Bosnie en Herzegovina is symbolisch en aansluitend rijdt je Kroatie weer in. Als je kunt moet je zeker een stop maken in Dubrovnic!
Tol: alleen op de snelweg. Ongeveer 4 euro per 100 kilometer. Je ontvangt aan het begin van je traject een kaartje en moet aan het einde betalen. Dit kan contant, met pinpas of creditcard. Bij pas hoef je geen pincode in te vullen!
Vignet: niet nodig.
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en goedkoper dan in Nederland.
Betalen: Kroatische Kuna's, pinpas en creditcard.
Google Maps Tirana - Makarska
Dag 19: Makarska naar Ljubljana
Vanaf Makarska waren we de kust een beetje zat (na een paar honderd kilometer slingeren en wisselen van snelheid) en ben ik de snelweg opgedoken naar Slovenie via Zagreb. De snelweg is een nieuwe tolweg en van erg goede kwaliteit. Het is wel 400 kilometer van hetzelfde en alleen het langschap veranderd langzaam van rotsachtig en dor naar bosachtig. Er zitten veel tunnels op het traject, waarvan sommige zelfs 6 kilometer lang. Bij de ring met Zagreb kan het druk zijn en scheelt het je veel tijd de tolpoorten te kiezen met betalen met pas in plaats van cash!
Tunnels in Kroatie
Vanaf Zagreb is het kort doorhalen tot de Sloveense grens en betaal je nog een keer 0,40 euro tol. De overgang is soepel en je moet bij de eerste pomp een vignet halen of na de grensovergang van de snelweg afgaan. Een vignet voor een week (minimum) kost je 7,50 euro.
De snelweg in Slovenie
Omdat de route vandaag erg lang was ben ik ook in Slovenie op de snelweg gebleven en kon ik goed doorrijden naar de stad. Ik ben om te testen ergens de snelweg afgedoken om 20 kilometer binnendoor te gaan, maar het landschap is zo verschrikkelijk slingerend dat het me enorm veel tijd kostte. Het wegdek is ook erg wisselend van kwaliteit. Ik weet niet genoeg van het land om uitspraken te kunnen doen over de rest van het wegennet. Het land is echt geweldig en de dorpjes, zelfs vanaf de snelweg, idyllisch. Ljubljana is by far mijn favoriete hoofdstad. Het is schoon, rustig, klein en heeft een erg leuk centrum om doorheen te lopen. Iedereen is op de fiets en zelfs voor motoren zijn er veel aparte parkeerplekken. (en als je daar niet staat hebben ze ook speciaal voor motoren een wielklem..)
B-wegen in Slovenie
Tol: zie vignet.
Vignet: 7,50 voor een week met een stikker op de voorruit. De posten later op de route registreren automatisch.
File: onbekend.
Brandstof: alles verkrijgbaar en iets goedkoper dan Nederland.
Betalen: euro's, pinpas en creditcard.
Google Maps Makarska - Ljubljana
//edit 20130721: door een combinatie van stakende Italiaanse pomphouders, een zwetend cardan en zin in thuis zijn we aan één stuk van Ljubljana naar Ede gereden. 1156 kilometer waarvan denk ik wel een derde file was. Aan de andere kant van de snelweg gelukkig..
Google Maps Ljubljana - Ede
Terug van Ljubljana naar Nederland
Uiteindelijk een rit door mooie landen met veel bijzonderheden. Een korte lijst van dingen die ik op de route op de 'snelweg' ben tegengekomen:
- fietsers
- voetgangers
- oude vrouwtjes met vee
- auto's zonder carrosserie
- vorkheftrucks
- paard en wagen
- schildpadden
- spookrijders op de vluchtstrook die afsnijden van afrit naar afrit
- roedels honden
- gaten waar je een kleine kerstboom in kunt verstoppen
Bronnen:
Landeninformatie ANWB
Laatst bewerkt:
dat soort oversteken ben ik ook veel in griekenland tegen gekomen. gelukkig was er altijd wel wat verkeer om te zien hoe diep het was 
