Ben zelf nog kniemaagd (bij mannen/jongens heet dat knieknaap volgens mij), maar heb wel waat tipjes voor het stabiel door de bocht te gaan:
1) Kijk idd zo ver mogelijk door de bocht heen, dus niet naar de auto die voor je rijdt maar naar de lucht aan het einde (als het geen al te lange bocht is, bij een klaverblad moet je natuurlijk niet gelijk achterom kijken!
) Ook als je de bocht uitrijdt (of erna een bocht de andere kant op hebt, zoals ik op weg naar huis wel tegenkom) moet je mogelijk onnatuurlijk lang door de bocht blijven kijken.
2) Steun op je buitenste voetsteun. (afgekeken van Twist of the wrist) Daarmee zet je druk op je binnenste handvat, waardoor je gaat "tegensturen". Je kunt het ook met alleen armkracht doen, maar op deze manier is het een sutk stabieler omdat je de krachten verspreid over een groter deel van je lichaam.
3) Zoals gezegd, tegensturen (maar dat doe je al). Daardoor ga je een stuk platter, maar pas op dat je de motor niet ondersteboven duwt!
Ik heb zelf het idee dat ik al best schuin kan (heb amper schaamrandjes over in ieder geval), maar ik steek mijn poot nog niet uit. Zonde van mijn broek, daar zitten geen kniestukken in, laat staan erop. Maar mijn probleem is dat ik bijna altijd die hele snelle bochten heb, die je met gemak met 150 zou kunnen rijden als het droog was en je wat meer zelfvertrouwen had. En dat heb ik dus niet; als ik met ruim 100 door een ietwat de bocht ga (niet eens zo schuin naar mijn idee) is het allerminste schuddinkje al genoeg om een halve liter adrenaline in mijn bloed te spuiten! En daar wordt je dus behoorlijk
van. Tel daarbij op verschillende wegsegmenten met hobbels op de overgangen, en je begrijpt dat het niet echt ideale omstandigheden zijn voor een eerste knietje.
Ach, misschien bij de MFCD...