Hoi hoi,
Als je het woord weekend hoord, denk je ha fijn lekker uitrusten, beetje uitslapen, beetje tv hangen, maar bedenk je niet dat je wel eens een zaterdag in het ziekenhuis door gaat brengen.
Ik zat zaterdag niets vermoedend nog op motor forum berichtjes te sturen, terwijl een paar kilometer verder mijn vriend door een ambulance naar het ziekenhuis werd vervoerd. Hij was aan het lessen en reed wat harder om zijn instucteur en mede leerling bij te houden. Dat was dus een verkeerde keus geweest. Hij ging veelste hard de bocht in en kwam uiteindelijk in de berm terecht. Hij is over het stuur gevlogen en heeft een paar koprollen gemaakt en is verder op tot stil stand gekomen. Gelukkig stopte er wat auto`s en zag de instucteur het in zijn spiegels dus die kwam terug rennen.
Ik kijk uit het raam en zie zijn zus aankomen rijden. Ik doe de deur open en zeg nog, Nou hij is er niet hij is nog aan het lessen. Jah daar kom ik ook voor.
Ik stond meteen verstijft. Dat zijn woorden die je niet wil horen. Hij heeft een motorongeluk gehad en ligt in het ziekenhuis. Ik voel de paniek omhoog komen. Weet ff niet of ik nu moet gaan huilen of als een gek gaan rond lopen rennen
. Gelukkig word ik weer een beetje helder en ga kleren pakken.
We stappen in de auto. Jeetje wat duurde die rit lang. We hebben niet eens een half uurtje in de auto gezeten, maar ik had het gevoel alsof het 2 uur was. Gelukkig was daar dan eindelijk het ziekenhuis in zicht. In het ziekenhuis meteen naar de spoedeisende hulp. Daar gevraagd waar die lag. Daar lag de skat, gelukkig bleek het allemaal mee te vallen. Hij lag nog wel aan wat bewaking voor hart en en bloeddruk, maar het enige wat hij er aan over heeft gehouden is een open botbreuk. Zijn linkersleutelbeen heeft hij gebroken.
Het gaat opzich wel goed. Heb hem het hele weekend verzorgt. Kleren aantrekken, schoenen aan doen, medicijnen geven enz enz.
Jeetje zo iets wil je eigenlijk niet mee maken en hoop je altijd dat het anderen overkomt, maar dit is dus wel het dichste bij dat iets kan gebeuren. De persoon met wie je oud wil worden krijgt een ongeluk en je bent er niet bij. Je zit niets vermoedend op internet te surfen. Gelukkig valt het allemaal mee, maar de schrik zat er best in bij mij. Wist me niet echt een houding te geven.
Vond het moeilijk hem zo te zien met de pijn die die had.
Ik moet deze week nog 3 dagen werken en dan heb ik 3 weken vrij. Dat word dus niet echt vakantie, maar The nurse
gaat haar best doen om hem zo goed mogelijk te verzorgen.
Mijn vriend kan niet wachten om weer te gaan rijden, maar van mij hoeft het ff niet meer.
Ik weet wel dat iedereen een keertje gaat en dat ik me nu misschien wel een bettje aanstel, maar het voelt ff niet goed om te gaan rijden. Als het vrijdag mooi weer is denk ik wel dat ik naar hem toe ga met de motor, maar woe en do nog ff niet.