Dag 19, Donderdag 24 september 2020. Gereden: 297. Totaal: 4003
Het was koud vannacht, er staat een dun laagje ijs op de tent. De voorspelling voor vandaag is niet al te best, maar voorlopig is het nog droog. Na het ontbijtje een snelle opfris/wasbeurt in de rivier, en dan snel de warme kleren weer aan. Het is de laatste dagen niet warm, en ook nu komt de thermometer niet verder dan 6 graden. Om half 10 is alles weer ingepakt, en ben ik klaar voor vertrek.
In Moskosel gooi ik de tank nog maar eens vol en vervolg dan de TET in de richting van Arvidsjaur. De route is niet bijster spannend, en veel rechttoe rechtaan. Dat het zwaarbewolkt en waterkoud is maakt de sfeer er ook niet veel beter op . Ik kom niet echt op gang vandaag, en beleef ook weinig. Eigenlijk is er over de ochtend gewoon weinig te schrijven.
Tegen de middag kom ik aan in Arvidsjaur. Omdat de tankstations hier niet heel dik gezaaid zijn top ik de tank maar weer even op. Bij de tegenoverliggende supermarkt haal ik gelijk wat boodschappen voor vanavond. Als ik de boodschappen in de koffers sta te proppen begint het te regenen, dat kan er ook nog wel bij. Ik sta geparkeerd naast de Sybilla, een soort McDonalds-achtige keten in Zweden. Bijna elk stadje heeft er wel een. Ik besluit hier maar even wat te eten, en plan de campagne voor vanmiddag te maken. Terwijl de regen inmiddels met bakken uit de lucht komt zit ik aan een dikke hamburger met friet. Ik twijfel een beetje wat te doen vanmiddag, ik heb het de hele ochtend al koud, en het weer wordt er vanmiddag ook niet beter op. Ook mijn moraal wordt wel eens aangetast door het weer. Ik heb hier in Arvidsjaur al vaker op de camping gestaan, en het idee om er voor vandaag mee te stoppen is best verleidelijk. Aan de andere kant, het is nog niet eens 14:00 uur, en wat ga ik dan de hele middag doen?
3 bakken koffie verder besluit ik me niet te laten kennen, en toch verder te gaan. Ik hijs me in mijn regenpak en laat Arvidsjaur weer achter me. De temperatuur is inmiddels gezakt naar 4 graden, maar na een uur regen wordt het gelukkig iets droger. Ondertussen vervloek ik mezelf dat ik mijn verwarmde handschoenen niet meegenomen heb. Even lijkt het een beetje op te klaren, maar later krijg ik weer een enorme stortbui voor mijn kiezen. Gelukkig zie ik al snel een schuilhutje, dus kan ik de regen even ontvluchten. Mijn handen zijn zo koud dat ik de clipjes van mijn bagagetasje bijna niet open krijg. Ik sta te rillen van de kou en ben er eigenlijk wel een beetje klaar mee, vandaag loopt het gewoon niet. In de Garmin zie ik dat het over de verharde weg nog 45 minuten rijden naar Lycksele is, dus ik besluit de TET maar even te laten voor wat het is.
Als de regen iets is afgezwakt stap ik weer op voor de laatste 45 minuten. Ik ben nog maar net onderweg als het lijkt alsof ik in de verte iemand in de berm zie lopen. Als ik dichterbij kom blijkt het geen mens maar een eland, en hij steekt op zijn dooie gemakje de weg over. Dat is nummer 10! Dat zorgt toch ook wel weer voor een geluksmomentje, ik vind wilde dieren altijd prachtig, maar zo'n machtige eland al helemaal. Veel groter wild zal je in Europa niet snel tegenkomen.
Het is inmiddels half 6 als ik totaal verkleumd in Lycksele aankom op de camping. Het blijkt een enorm kamp, ruim 1000 plaatsen zie ik op de plattegrond, waarvan er naar schatting zo’n 25 bezet zijn. Niet echt een gezellige plek dus, maar op dit moment vind ik alles best. Met 170 kroon per nacht is het verbazend goedkoop voor zo’n groot kamp. De medewerker achter receptie legt uit wat er allemaal te doen is, maar van alles wat er na “free sauna” komt krijg ik niet veel meer mee.
Op het vulpunt voor de campers zet ik eerst even de waterslang op de motor, want alles zit onder de prut. Ik zoek de meest droge plek pal naast het toiletgebouw, en zet daar snel de tent neer. Het blijft de hele avond nog regenen, dus hoe dichterbij ik sta hoe beter het is. Ik wacht nog met uitrollen van slaapzak en matje, want dat wordt toch alleen maar klam met dit weer.
Het servicegebouw is keurig netjes, snel even douchen en dan de sauna in. Het warme water doet zelfs zeer aan mijn handen. Na een half uurtje sauna begin ik weer een beetje op bedrijfstemperatuur te komen, dat had ik echt even nodig! Het servicegebouw is groot, met een enorme keuken met wel 10 kookpunten, dat moet natuurlijk ook wel op zo’n grote camping. Normaal gesproken gebruik ik dat soort faciliteiten eigenlijk nooit, maar dit keer blijf lekker binnen zitten. Het regent de hele avond, dus ik kook binnen en zit een beetje te Netflixen in de eetkamer. Het lijkt nu net alsof ik niks anders doe dan Netflixen, maar dat valt in de praktijk wel mee. Thuis doe ik er zelfs helemaal niks mee, ik heb niet eens een eigen account, maar nu in de vakantie is het wel lekker. Zeker nu het vroeg donker is, de campings zo goed als uitgestorven zijn, en de meeste vormen van vertier gesloten zijn, is er eigenlijk weinig anders te doen. Voor de vakantie download ik meestal een paar series, Scandinavische krimi's uiteraard, dan blijf ik een beetje in de stijl. Om een uur of 9 duik ik de sauna nog maar eens in, ik ben er nu toch. Dan nog een beetje internetten, MF’en en dom YouTube kijken, en om 23:30 uur is het wel mooi geweest. Het is sinds ik hier ben letterlijk nog geen seconde droog geweest, en in de binnentent staat een plasje water. Ik had ergens nog de hoop dat het de vorige keer toch condens was, maar hij lekt dus echt. Gelukkig had ik mijn slaapzak en matje nog niet uitgerold. Ik leg mijn regenjas tussen de binnen en buitentent, die zal het meeste water wel tegenhouden.
Dag 20, Vrijdag 25 september 2020. Gereden: 204,5. Totaal: 4222,5
De voorspellingen hebben niet gelogen, het is droog en zelfs strakblauw. Wie had dat gedacht na gisteren. Het ziet er gelijk allemaal een stuk gezelliger uit. Vorige week bij de koffiezaak in Östersund werd ik gewezen op een branderij hier in Lycksele, daarom ben ik gisteren ook precies hier gestopt. De zaak gaat pas om 10:30 uur open, dus ik heb alle tijd. Eerst maar eens een ochtendwandeling over de camping. Afgezien van dat het door het formaat totaal sfeerloos is, is het best een mooie plek.
Om half 11 sta ik voor de deur van Budhas Kafferosteri. Een leuk en sfeervolle koffiebar in het winkelstraatje van Lycksele. Het zou de beste koffie van Zweden moeten zijn, en ik word niet teleurgesteld. Ik probeer een aantal verschillende espresso’s, en de huisgemaakte taart kan ik natuurlijk ook niet laten staan. Ik krijg nog wat uitleg over het branden, verschillende technieken en soorten koffie, erg leuk. Uiteraard neem ik wat verse bonen mee, daar kom ik de komende dagen wel weer mee door.
Ik kijk nog even rond in het openluchtmuseum in Lycksele, natuurlijk ook hier wat Sami bouwwerken, maar vrijwel alles is gesloten. Alleen het bosbouwmuseum is open. Niet direct mijn ding, maar ik ben er nu toch. Het is best aardig, van kleine handzagen, naar een hele collectie kettingzagen, en een aantal van die enorme tractoren. Na een klein uurtje heb ik het wel weer gezien. Op de parkeerplaats eet ik nog maar even een broodje, het is inmiddels half 2.
Ik ben een beetje aangekomen op een punt dat ik niet meer zo goed weet waar ik heen ga. Ik had niet echt een reisplan voor deze vakantie, behalve dat ik naar Jokkmokk wilde. Onderweg kijk ik een beetje wat ik doe, je krijgt eens wat tips die leuk zijn om te bekijken en ik vorm een beetje een globale route in mijn hoofd. Die route liep ongeveer tot hier, hoe nu verder? De Zweedse kustlijn ken ik al, die vind ik niet zo boeiend, de E45 ken ik ook al, en de omgeving van de Noorse grens inmiddels ook. Ik kan ook niet teveel afdwalen, want ik moet uiteindelijk wel weer naar het zuiden. Zoals altijd lost het probleem zich na verloop van tijd wel weer op, dus ik ga maar gewoon rijden en dan zie ik wel waar ik vanavond uitkom.
Ik ga toch richting de E45, naar Vilhelmina. Daar was ik op de heenweg ook al, maar dan zit ik het meest centraal en kan ik dus alle kanten op. De TET laat ik even voor wat het is, maar zoals overal in het binnenland van Zweden kom je alsnog genoeg gravel tegen. Het is best leuk rijden allemaal, maar toch loopt het vandaag gewoon niet zo soepel, ik heb het gevoel dat ik een beetje doelloos aan het rondrijden ben. In Vilhelmina gooi ik de tank maar weer eens vol, en doe zelf gelijk ook maar een bakkie. Horeca is sowieso al niet zo veel aanwezig, en veel is er in deze tijd gesloten. Voor een bakkie kom je dan toch al snel terecht bij een tankstation. Of zelf zetten natuurlijk, maar vaak heb ik niet zo’n zin om heel de koffers weer leeg te halen.
Vanaf Vilhelmina zak ik de E45 weer een stukje af richting Strömsund. Dit stuk maakt officieel ook nog deel uit van de wildernisroute, al is het niet echt boeiend over de doorgaande weg. Tegen een uur of 5 zie een bord naar een camping, maar kom ik weer in de twijfels terecht. Eigenlijk heb ik nog weinig zin om te stoppen, en de camping ziet er ook niet heel gezellig uit. Ik zet de motor even langs de kant, even de helm af en nadenken. Ik kom nog niet direct tot een oplossing, behalve dat ik nog niet ga stoppen. Ik ga verder naar Hoting, daar zou nog een mooi auto/motormuseum moeten zitten. Of ik tegen die tijd nog campings tegenkom zie ik dan wel weer. Of het museum in coronatijd überhaupt open is weet ik ook niet.
Kort voor Hoting begin ik uit te kijken naar een plekje om te wildkamperen, maar ik heb nog niet echt succes. De enige plek die eventueel geschikt was geweest is al bezet door een camper, verder is het modderig of veel te dicht langs de drukke weg. In Hoting zelf kom ik langs een camping, maar 300kroon per nacht (30 euro) vind ik toch een beetje teveel van het goede. Even verderop zie ik het museum, gesloten wegens corona. Daar hoef ik morgen dus ook niet heen.
Ik sla op goed geluk maar een zijweggetje in op zoek naar een plekje. Het is inmiddels bijna 7 uur en de zon is al zowat onder. Ik twijfel al bijna om alsnog terug te gaan naar de camping, als ik toch nog een geschikt plekje tegenkom. Wildkamperen is niet altijd zo makkelijk als het lijkt. Het is al donker als ik de tent heb staan, brandhout zoeken gaat hem niet echt meer worden. Maakt niet uit, ik ga eten en dan maar eens vroeg slapen. De weersvoorspelling voor morgen is niet zo best, met name in de middag heel veel regen. Als ik morgenochtend wat vroeger vertrek stop ik ook wat eerder, dan mis ik hopelijk de meeste regen.