Net als een glas goede wijn. Of een goed glas wijn.
Het is slechts voor enkelen onder ons weggelegd om RR. te leren waarderen. Veelal duurt dat maar een jaartje of 5.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Net als een glas goede wijn. Of een goed glas wijn.
Het is slechts voor enkelen onder ons weggelegd om RR. te leren waarderen. Veelal duurt dat maar een jaartje of 5.
Ie moeten niet bange wezen
Veur hoe de wind soms stiet
Angst is mar veur eben
Spiet is veur altied
Wees mar nie benauwd
Ie zien ja wel hoe ‘t giet
Angst is mar veur eben
Spiet is veur altied
Donkere wolken botsen soms
Waor dan bliksem uut ontstiet
Mar laot joe niet beletten
Deur de kans op groot verdriet
Haol joe mar nie in
Stort joe dapper in de stried
Angst is mar veur eben
Spiet is veur altied
Zwarte nachten zwiet en jeuk
En verlichting is der niet
Doodsbenauwd veur alles
Mar ‘t gevaor bestiet
Dat zo naost ‘t slechte
Ok ‘t goeie overgiet
Denk dan; Angst is mar veur eben
Spiet is veur altied
Ie moeten niet bange wezen
Veur hoe de wind soms stiet
Angst is mar veur eben
Spiet is veur altied
Beste allemaal,
Ben in januari gestart met motorrijlessen, met veel plezier en enthousiasme. Door een stomme manoeuvre van mezelf tijdens les 10 een ongeluk gehad, waarbij ikzelf (gelukkig) de meeste schade had. Fikse hersenschudding, schouder uit de kom en bont en blauw. Ik weet zelf niks meer van het ongeluk. Nu nog in herstel na 3 weken, maar over een paar weken wil ik weer opstappen.
Laten we zeggen dat mijn omgeving daar niet heel positief tegenover staat. Mijn antwoord: Als je valt met skiën stop je ook niet met skiën.
Paar vragen voor mensen die het meegemaakt hebben:
1. Hoe kan ik mijn eerste les het beste aanpakken? Ik heb het idee dat ik vooral de manoeuvre die ik fout deed tot in den treure wil oefenen (parkeren en vertrekken in druk verkeer), maar misschien een paar stappen terug? Heb zeker een maand niet gelest.
2. Welk effect had het ongeluk op jullie rijden? Banger? Of juist bewuster?.
3. Hoe gaan jullie om met het negatieve geluid van de omgeving?
4. Wat is voor jullie het criterium geweest om weer op te stappen? Ik ga nu uit van fysiek volledig in staat zijn aan het verkeer deel te nemen (schouder moet weer volledig functioneren en hersenen moeten alle prikkels van druk verkeer goed kunnen verwerken), maar wellicht zie ik iets over het hoofd!
Hoor het graag,
Jacky
Ik heb het idee dat ik vooral de manoeuvre die ik fout deed tot in den treure wil oefenen (parkeren en vertrekken in druk verkeer), maar misschien een paar stappen terug? Heb zeker een maand niet gelest.
Misschien is het toch beter om te stoppen.
Ik heb vorig jaar een ongeluk gehad en ben nu aan het beraden of ik weer ga opstappen. Vandaag al wat motorzaken af geweest en het begint wel weer te kriebelen.
Maakt onze visie daarop ook maar iets voor jou uit? Dat zou namelijk niet moeten.....Ook is het ongeluk door een bewakingscamera gefilmd. Ik heb niks met dat filmpje dat "goed zou zijn vomoor de verwerking". Helm heb ik gewoon weggekieperd, zonder afscheidsritueel (wat werd aanbevolem). Ik hoor overal "nou die klap komt nog wel". Is dat bangmakerij of ben ik nou echt zo naïef?
Zo heb ik in Nederland ook gelest..Ik ben ook tijdens mijn lessen gevallen.
Ik heb in Frankrijk gelest, daar legden ze vrij weinig nadruk op het belang van een goede bescherming. De regel was: helm is wettelijk verplicht, verder wou mijn instructeur een motorjas en handschoenen zien, en een spijkerbroek en dichte schoenen.
Schuiver in spijkerbroek en sneaker was geen pretje. Ben ook 1,5 maand niet verder gegaan met mijn lessen (ik kon mijn linker been amper buigen door de schaafwond).
Is het een idee om toch iets defensiever te lopen / fietsen / rijden?Ik zelf ben (als fietser) meerdere malen geschept door automobilisten die met iets anders bezig waren dan opletten.
Al eens onder een vrachtwagen gelegen omdat hij dacht nog wel voor mij te kunnen zijn, ondanks dat ik heel duidelijk door aan het fietsen was en er niet van uit ging dat hij voorrang ging "stelen" (ik rechtdoor op voorrangsweg, hij van links op kruisende weg).
Overigens, ik ben een nette fietser. Ik fiets wel hard maar hou mij aan de regels in tegenstelling tot veel andere fietsers.
(Tot ergernis van vrienden die eens 's nachts tegen de rij-richting in wilde fietsen en ik dus afstapte en op de stoep ging lopen... en ieder verkeerslicht netjes heb gewacht tot het groen was ook al kwam er niks aan om 3 uur 's nachts...)
En ja ik weet waar het mis gaat, veel automobilisten (voetgangers en andere fietsers ook overigens) denken niet dat een fietser ~25Km/u fietst op een mountainbike.
Als voetganger ook meerdere malen geschept door auto's die denken voor mij langs te kunnen schieten als ik oversteek op een zebrapad // rechtdoor zelfde weg gaat voor situatie.
(Laatste keer was zelfs een vrouw die zei mij gezien te hebben maar niet wist waar ze heen moest dus maar gas gaf)
Oeps.. wat ging er precies mis?Ik heb een omstander geraakt en tegen een winkel aangereden met een fijne vaart op zaterdagmiddag 5 uur in de buurt van een winkelstraat.
Regen en bochten waren voor mij nooit een goede combi en ik heb ook een ongelukje gehad in de regen (aanrijding met fietser, mezelf onderuit geremd) maar gewoon weer opstappen en het een beetje rustig aan doen.2. Welk effect had het ongeluk op jullie rijden? Banger? Of juist bewuster?.
Wat ik wil zeggen is dat alle goedbedoelde adviezen weinig waard zijn omdat je toch jouw eigen weg hierin moet vinden. Succes daarmee!
Maakt onze visie daarop ook maar iets voor jou uit? Dat zou namelijk niet moeten.....
Elk mens reageert anders op dit soort situaties.
Ik heb een motorzaak, en heb al meegemaakt dat een dame haar motor verkocht omdat ze er een keertje mee was omgevallen. Daarna durfde ze niet meer te rijden. Jammer, maar als je onoverwinnelijke angsten hebt is dat waarschijnlijk maar beter ook.
Ikzelf heb 3 behoorlijke ongevallen gehad, waarbij ik bij eentje 10 dagen in de Intensive Care gelegen heb na o.a. een hartstilstand door inwendige bloedingen (gescheurde milt). Een andere keer een meervoudige beenbreuk (geschept door een auto terwijl ik stilstond met de motor). De laatste keer maakte ik zelf een inschattingsfoutje en liep ik 20 breuken op.
Ik heb hierdoor nooit angst op de motor gekregen.
Maar een ongeval van een maatje die onder de vangrail schoof waarbij wij eerste hulp moesten verlenen (been er bijna af, vrijwel geen ademhaling meer etc.) had op mij veel meer impact. Daar heb ik wel even last van gehad.....
Wat ik wil zeggen is dat alle goedbedoelde adviezen weinig waard zijn omdat je toch jouw eigen weg hierin moet vinden. Succes daarmee!