Excuses voor het verlate bericht, maar beter ooit dan nooit.
Beschreven gebeurtenissen vonden plaats in het weekend van 31 Juli
Update stator status:
Stator vervangen lijkt z'n werk gedaan te hebben, toch lijkt ie ook met de tweedehands ''nieuwe'' erg last te hebben als het koud is.
Nadat de motorfiets een nacht in de regen onbeschut buiten stond moest ik toch weer een stukkie (aan)rennen.
Als't droog blijft, niet waait en zonnig is start ie wél gelijk. Na een flinke poos het vervangen van de stator te hebben uitgesteld, en dus elke keer moeten aanrennen voelt een direct startende motor als een ietwat vreemde doch zeer luxe ervaring! Hopen dat het alsnog soms lastig starten aan het gebrek aan beschutting heeft gelegen. Aan de accu ligt het in ieder geval niet, want heb er met de stator een verse ingekieperd.
De tijd zal het leren.
Einde klus. Voorlopig jury oordeel: ik durf het wel een succes te noemen.
Na de stator waren de voorvorkkeeringen aan de beurt, enorm stressvol want ik liep ietwat achter de feiten aan en mijn vakantie hing af van de snelheid van mijn geklus;
Ik had voorgenomen Zondagochtend mijn vriendin achterna te rijden naar de camping in Valkenburg. Het was inmiddels Zaterdag.
Den Verduvelde Keerringen des Voorvorks:
'T duurde lang genoeg ( middag tot middernacht), maar lekker samen met een maatje aan de slag gegaan en de poten zélf gingen eigenlijk best soepel.
Er waren aardig wat pitjes te zien (en voelen!), wat het vroegtijdig overlijden van beide keerringen wel verklaart.
Gelukkig werkte het te lijf gaan van de poot met WP1500 schuurpapier vrij aardig en waren de oppervlaktes van de poten weliswaar niet perfect, maar in ieder geval zo glad als ze redelijkerwijs te schuren waren.
Met verzuurde armen vervolgens de poten weer in elkaar gezet, heel toevallig slingerde er in de nabije omgeving een PVC buis rond die precies zo groot was als de keerring. Deze had ik zelf niet kunnen vinden in de lokale Hornbach, maar nadat ik daar ietwat bedrukt was weggegaan bleken de Suzuki goden me toch goed gezind en vond ik de perfecte buis in de tuin van mijn klusmaatje. God wat maakt dat een verschil, zo'n fijn passende PVC buis ipv een houtje om je keerringen erin te rammen (met beleid en de oude keering erop natuurlijk). Daarna keurig volgens de eerder genomen foto's de onderdelen in juiste volgorde teruggestopt in de poot en tussendoor gevuld met de vereiste hoeveelheid olie.
Ik hoop dat wanneer ik de motor weer kan berijden in Februari, ik er langer plezier van ga hebben dan het krappe jaartje dat de vorige keerringen gegund was.
Eerlijk is eerlijk, als het eenmaal allemaal een beetje meewerkt is het best leuk om te doen. Maarja, dat ''meewerken'' gebeurt in mijn geval meestal pas na minimaal 24 uur stress en tegenslag.
Tegen mijn verwachtingen in had ik een vrij aardig idee van wat ik aan't doen was, heeft die eerste keer keerringen vervangen samen met
@Carburateur, dat krappe jaartje geleden, toch vruchten afgeworpen.
Als ik terugkijk op hoe hulpeloos ik toen stond te loeren en niet eens wist waar ik moest beginnen met dingetjes losdraaien terwijl ik nu met vertrouwen durf te zeggen dat ik (met mijn oorspronkelijk twee linkerhanden) voorvorkkeeringen prima in m'n eentje kan vervangen ben ik toch wel trots. En dankbaar, voor
@Carburateur en mijn andere motormaatjes waaronder
@Nelfrikandel @RR Vliet @Andijviestamppot die mijn gebrek aan mechanische opleiding in mijn jongere jaren (vaderlief heeft me nooit 'leren' klussen en aan natuurlijk inzicht ontbreekt het mij helaas enorm) hebben gecompenseerd tot een vrij oké niveau.
Tijd voor avondeten.
Voorlopig jury oordeel: wederom durf ik het voorlopig een succes te noemen.
En dan denkt u, dan is het voorbij. Helaas is niets minder waar.
De laatste klus: remblokjes vervangen
Daar de keerringen bij hun plotselinge exit met veel drama olie over de hele poten lieten gutsen en de vorkolie helaas zo ook mijn remschijf en mijn prachtige remblokken troffen, moest ik met pijn in mijn hart mijn 5 maanden jonge knalrode gesinterde Brembo remblokken weggooien.
Er viel niks aan te redden. Na een paar knullige pogingen won mijn moeheid het van mijn krenterigheid; het was 0:00, avondeten ietwat uitgelopen want moe en die remblokken moesten er nog op. Gelukkig had ik nog nieuwe blokjes kunnen bestellen, als allerlaatste redmiddel. Natuurlijk had ik de nieuwe blokken er gelijk als eerst op moeten gooien. Maar een student met een beperkt budget maakt nogal eens rare sprongen... Ik ben er ook niet trots op. Gelukkig zegeviert het gezonde verstand uiteindelijk altijd wel. Rijden met blokjes die in contact zijn geweest met voorolie is indirecte suïcide. Toch was ik optimistisch want het einde was in zicht.
Hoewel.. het was inmiddels Zondagnacht en ik wilde Zondagochtend rijden weet u nog.. Neen, ingepakt had ik ook nog niet. Tijd voor een testrit zou er ook niet zijn.
En toen liep het allemaal nog dieper in de soep: de nieuwe remblokjes pasten niet.
Deze jongeman was namelijk in alle stress totaal vergeten dat een van de vorige eigenaren een 1992/1993 remklauw op deze 1997 motor heeft gezet. Fuck. Maandagochtend rijden zou hem dus ook niet worden.
Toen werd in een helder moment plan B (eerder plan Y) in werking gezet, te beginnen met een goede nacht slaap.
De volgende ochtend op de BMW 650 Funduro van het eerder beschreven klusmaatje in wiens tuin wij bezig waren, 75 km heen en 75 km terug gereden naar de zaak waar ik de remblokjes had besteld en die in tegenstelling tot veel motorzaken gelukkig wél op Maandag open was. Twee uur later was ik weer terug in de klustuin in Delft. Door de bewoners trots gedoopt tot ''Garage de Wilg''. Tja, als je simpelweg geen tijd meer hebt moet je gewoon zelf gaan halen. En de nood was zo hoog dat deze schrale student zelfs de benzinekosten van en naar Amsterdam zonder morren voor lief nam, want het einde was nu dan echt in zicht. De foute blokjes konden zonder problemen worden ingeruild. Vanaf hier zat het allemaal mee; ook de perfecte maat lijmklem om de zuigers terug in de klauw te persen werd toevallig en gauw gevonden. In tegenstelling tot de voorgaande dagen streelde een prachtig zonnetje de dan toch echt ''voltooide'' GS500.
Het was een helse rit, volledig veroorzaakt door mijn gebrek aan planning skills alhoewel er ook voldoende tegenslag buiten mijn macht om bij kwam kijken. U kunt zich wel voorstellen, ik, klusmaatje en zijn enthousiaste huisgenoten waren trots en dolgelukkig. Dankzij de nieuwe stator startte de motor direct en lekker fel, de frisse vorken, stator, nieuwe oliefilter en olie deden de fiets gelijk goed aanvoelen. Nog wat details aangepakt en ju, inpakken en wegwezen. Er staat immers nog altijd iemand, temidden van haar hele eveneens in Valkenburg kamperende familie, op me te wachten 220 km Zuidwaards.
Die 220 kilometer Zuidwaards naar Valkenburg gingen, godzijdank, enorm soepel.
Na een korte stop vanwege een motortje dat na anderhalf uur 140/150 km/h te doen toch wel wat warm geworden was, maar vooral ook vanwege mijn inmiddels vierkant geworden kont kwam ik 's avonds om 9 uur aan in het prachtige Zuid-Limburgse heuvelland waar ik zelf ook oorspronkelijk vandaan kom.
Na de vakantie in Valkenburg (en een hoop prachtige kilometers door mijn thuisregio waar ik veel te weinig kom) heb ik de motorfiets
veilig gestald in de garage van mijn ouderlijk huis in Maastricht. De GS500 zal hier blijven tot medio Februari, wanneer ik terugkeer van mijn uitwisseling naar Engeland (Sept-Jan). Ik hoop dat ik vanaf dan lekker lang kan genieten van het uitgevoerde onderhoud.
Het is de ritten in Limburg in ieder geval waard geweest, mijn vriendin en ik en een al eerder naar Valkenburg gereisde maat en zijn vriendin hebben enorm genoten op en naast de motoren evenals de neefjes van mijn vriendin die zoals ik ook op die leeftijd, gelijk staan te watertanden bij zo'n zwart, flink luid apparaat op wielen.
Mijn vriendin en haar familie begreep dat ik flink mijn best had gedaan, maar daar het geen motorrijders zijn zullen ze de pijn, moeite en de
bloed zweet en tranen en natuurlijk de voldoening nooit
werkelijk begrijpen ghehe. Vandaar deze update, hier begrijpt men dat toch wel wat beter en ook heb ik het hele gedoetje lekker van me af kunnen schrijven.
Ik hoop dat u ervan geniet. Het GS500 forum is wat mij betreft wat stilletjes en vaak kortaf. Iik zou het niet erg vinden meer langere tekst te lezen hiero.
Knudde
De welbekende tool, merci
@kapiteinkoek!
Als je dan toch in Velsen bent, even bootjes loeren.
Toch wel leuk zo..
Mooi om te zien, meneertje zeer onder de indruk
van de GS500. Op die leeftijd is men nog niet vergiftigd door het
welbekende ''meer cc is meer beter en alles onder de 1000cc is een brommer'' - gelul.
Was er niet af te slaan
Dieptepunt van mn leven.
P.s. Nogmaals een merci naar
@kapiteinkoek voor die fijne How-to.