Achterop??? Liever naar de Tandarts

Achterop?


  • Totaal aantal stemmers
    127
Is dit een teken dat ik beter niet achterop kan de 17e? :P

En nee heb er geen probleem mee. Ik werd juist verliefd op het motor rijden doordat ik bij een vriend achterop ging. Anders had het me nooit geïnteresseerd.
Moet wel zeggen dat het meestal vrienden zijn die al een hele bak ervaring hebben..
 
(voor wie niet graag lange verhalen leest, scrol door naar de laatste alinea ;) )

Als kind wel eens bij mijn vader achterop gereden. Hij had een blauwe (Honda?) 125cc motor. Heeft hij niet erg lang gehad. Motorrijden was niks voor hem. Kan mij eigenlijk niet meer goed herinneren of ik dat nu wel of niet leuk vond, ik was een jaar of 6 a 7 denk ik.

In mijn tienerjaren, 15 a 16, 1 keer achterop meegereden met een kameraad, die had een GSX 750 F (en ja, dat laatste is echt wel toeval), oud model want was ergens tussen 1991 en 1994. Paar uurtjes gereden en dan in Leuven iets gaan eten. Hij heeft sportief gereden, maar niet te bruut door de bochten. Wel een piek van 160km/u op de snelweg. Ik was niet bang hoor, maar ik vond het evenmin geweldig.

Begin jaren 2000 mijn eerste motor, ook een 125cc. Mijn toenmalige vrouw reed wel eens mee achterop, maar deed het niet graag (was ik blij mee :$ ). Een vriendin van haar had drie kinderen, toen tussen 9 en 13 jaar. Alle drie eventjes mee achterop, 1 per 1 he, en blokje rond. De twee jongsten gingen wel, gewoon, niks speciaal. De oudste zoon, bij elk insectje begon die met zijn handen in het rond te zwaaien en met zijn hoofd te schudden. Blokje rond niet afgewerkt, heb hem laten afstappen en te voet verder gaan. 't was nog minder dan een km, en ben wel bij hem gebleven, maar rijden, nee, dat ging niet met hem.
Hij was overigens zo hard bang van bijen en wespen, als je nog maar zei "ik denk dat er een bij ...", en hoppa, Usain Bolt kon hem niet meer volgen.
Daarna wilde hun moeder ook eens ... eu ... 160kg of meer achterop een 125cc ... ik durfde niet nee zeggen, maar gelukkig had ze zelf door dat het niet ging en 300m verder liet ze mij stoppen en ging ze uit zichzelf weer te voet terug ...

Enige tijd later, mijn 125cc'tje was vervangen door mijn eerste GSX 750 F, mijn oudste zus is politie agente, en doet ook diensten te paard. Ze wilde eens mee op de motor, omdat ze eraan dacht misschien bij de "zwaantjes" te gaan. Nou, bij vertrek, en ja, ik trok NIET door, verstijfde ze al! Ik nam een route met een paar bochten die ik normaal aan 90 kon nemen, gingen nu met moeite aan 40! Ze trok zich letterlijk recht! En trok mij daardoor mee uit mij goede zitpositie. Een RAMP was het! Gelukkig is ze nooit bij de Zwaantjes gegaan.

Mijn jongste broer ook een keertje mee achterop. Dat ging eigenlijk goed, plat over de rotonde, ik voelde hem amper zitten. Ja, hij is een lichtgewicht, maar ging gewoon goed mee.

Huidige tijd, met mijn vrouwtje. Mijn vrouwtje is groot geworden tussen de (lichte) motoren. Als zij mee achterop rijdt gaat ze net als mijn jongste broer geweldig goed mee in de bochten. Met haar durf ik bochten sportief te nemen. Flik-flak over de rotonde, prima! Ze zal er niet op reklameren als ik eens lekker plat door de bocht ga!
Jammer genoeg heeft ze wel wat "problemen" als ze achterop de motor zit. Op rechte wegen gaat het, maar teveel bochten, en ze valt in slaap. Máár, zelfs als ze in slaap valt, gaat ze mee in de bochten. Lange(re) afstanden met haar achterop zit er echter niet in.

Een aantal jaren terug op de Filipijnen, twee jongere nichtjes van mijn vrouwtje moesten ergens naartoe, en ze vroeg of ik ze wilden wegbrengen. Ja hoor, geen probleem, maar toen ik aanstalten maakte om te vertrekken hield die ene die al achterop zat mij tegen, de andere moest nog opstappen. "What?! Both of you together???"
Haar antwoord, "off course, whats wrong with that?"
Dus, ik met die 2 jonge (en knappe) nichtjes de baan op (ja, ze waren al meerderjarig, niet dat dat iets uitmaakte want nee, ik had niks met hen!). Ondanks het twee lichtgewichtjes waren, is het toch een raar gevoel, twee passagiers achter je op het zadel.
En ... als "witte" twee jonge meisjes bij hebben, dat vraagt om bekeken te worden :X

Maar de belangrijkste redenen dat ik niet graag met iemand achterop rijd is, enerzijds het "comfort", een motor rijdt beter en aangemer met enkel de bestuurder. En nog belangrijker, de "verantwoordelijkheid". Als je een ongeval krijgt, wel of niet in fout, het leed van die duo passagier zal altijd aan je vreten '(
 
Een keer een franse ziekenwagen chauffeur achterop gehad in Italie. Ging hem niet hard genoeg. Ik wees hem op het bord 60 maar dat hielp niet, hij moest weten wat de top was van m'n TX750. Wat een kereltje, bij 120 zei ik dat dit z'n top. Ik vond het hard zat op dat klote weggetje.
 
(voor wie niet graag lange verhalen leest, scrol door naar de laatste alinea ;) )

Als kind wel eens bij mijn vader achterop gereden. Hij had een blauwe (Honda?) 125cc motor. Heeft hij niet erg lang gehad. Motorrijden was niks voor hem. Kan mij eigenlijk niet meer goed herinneren of ik dat nu wel of niet leuk vond, ik was een jaar of 6 a 7 denk ik.

In mijn tienerjaren, 15 a 16, 1 keer achterop meegereden met een kameraad, die had een GSX 750 F (en ja, dat laatste is echt wel toeval), oud model want was ergens tussen 1991 en 1994. Paar uurtjes gereden en dan in Leuven iets gaan eten. Hij heeft sportief gereden, maar niet te bruut door de bochten. Wel een piek van 160km/u op de snelweg. Ik was niet bang hoor, maar ik vond het evenmin geweldig.

Begin jaren 2000 mijn eerste motor, ook een 125cc. Mijn toenmalige vrouw reed wel eens mee achterop, maar deed het niet graag (was ik blij mee :$ ). Een vriendin van haar had drie kinderen, toen tussen 9 en 13 jaar. Alle drie eventjes mee achterop, 1 per 1 he, en blokje rond. De twee jongsten gingen wel, gewoon, niks speciaal. De oudste zoon, bij elk insectje begon die met zijn handen in het rond te zwaaien en met zijn hoofd te schudden. Blokje rond niet afgewerkt, heb hem laten afstappen en te voet verder gaan. 't was nog minder dan een km, en ben wel bij hem gebleven, maar rijden, nee, dat ging niet met hem.
Hij was overigens zo hard bang van bijen en wespen, als je nog maar zei "ik denk dat er een bij ...", en hoppa, Usain Bolt kon hem niet meer volgen.
Daarna wilde hun moeder ook eens ... eu ... 160kg of meer achterop een 125cc ... ik durfde niet nee zeggen, maar gelukkig had ze zelf door dat het niet ging en 300m verder liet ze mij stoppen en ging ze uit zichzelf weer te voet terug ...

Enige tijd later, mijn 125cc'tje was vervangen door mijn eerste GSX 750 F, mijn oudste zus is politie agente, en doet ook diensten te paard. Ze wilde eens mee op de motor, omdat ze eraan dacht misschien bij de "zwaantjes" te gaan. Nou, bij vertrek, en ja, ik trok NIET door, verstijfde ze al! Ik nam een route met een paar bochten die ik normaal aan 90 kon nemen, gingen nu met moeite aan 40! Ze trok zich letterlijk recht! En trok mij daardoor mee uit mij goede zitpositie. Een RAMP was het! Gelukkig is ze nooit bij de Zwaantjes gegaan.

Mijn jongste broer ook een keertje mee achterop. Dat ging eigenlijk goed, plat over de rotonde, ik voelde hem amper zitten. Ja, hij is een lichtgewicht, maar ging gewoon goed mee.

Huidige tijd, met mijn vrouwtje. Mijn vrouwtje is groot geworden tussen de (lichte) motoren. Als zij mee achterop rijdt gaat ze net als mijn jongste broer geweldig goed mee in de bochten. Met haar durf ik bochten sportief te nemen. Flik-flak over de rotonde, prima! Ze zal er niet op reklameren als ik eens lekker plat door de bocht ga!
Jammer genoeg heeft ze wel wat "problemen" als ze achterop de motor zit. Op rechte wegen gaat het, maar teveel bochten, en ze valt in slaap. Máár, zelfs als ze in slaap valt, gaat ze mee in de bochten. Lange(re) afstanden met haar achterop zit er echter niet in.

Een aantal jaren terug op de Filipijnen, twee jongere nichtjes van mijn vrouwtje moesten ergens naartoe, en ze vroeg of ik ze wilden wegbrengen. Ja hoor, geen probleem, maar toen ik aanstalten maakte om te vertrekken hield die ene die al achterop zat mij tegen, de andere moest nog opstappen. "What?! Both of you together???"
Haar antwoord, "off course, whats wrong with that?"
Dus, ik met die 2 jonge (en knappe) nichtjes de baan op (ja, ze waren al meerderjarig, niet dat dat iets uitmaakte want nee, ik had niks met hen!). Ondanks het twee lichtgewichtjes waren, is het toch een raar gevoel, twee passagiers achter je op het zadel.
En ... als "witte" twee jonge meisjes bij hebben, dat vraagt om bekeken te worden :X

Maar de belangrijkste redenen dat ik niet graag met iemand achterop rijd is, enerzijds het "comfort", een motor rijdt beter en aangemer met enkel de bestuurder. En nog belangrijker, de "verantwoordelijkheid". Als je een ongeval krijgt, wel of niet in fout, het leed van die duo passagier zal altijd aan je vreten '(

Heel relaas over mensen achterop bij jou, maar dat was de vraag van dit topic niet ..... :+
 
Ik heb één keer bij iemand achterop gezeten (afgezien van een paar keer bij mijn instructeur om me naar het oefenterrein te brengen... toen ik de weg nog niet op mocht).

Afijn, dat was een huisgenoot van me. Hij 20, ik 20, hij had een soort oversized Zundapp (ik geloof een 1000CC Honda of zo). En tsja, als je dan achterop gaat, dan hou je als 20-jarige natuurlijk niet je bestuurder om zijn middel vast. Da's niet stoer. Dus ik hield me superrelaxt vast aan de handrails naast me. Niet wetende dat zo'n motor wat harder optrekt dan de 50CC Honda Vision (met expansie!!) die ik gewend was. Kortom: ik heb doodsangsten uitgestaan en heb met alle kracht die ik vinden kon net kunnen voorkomen dat ik er achterover af kukelde....

Nee. Ik rij liever zelf!
 
Ik vermoed iemand die reeds een ban had, maar zo stom was om een nieuw account te maken via hetzelfde mail- en/of IP adres ...
Dat ksn er voor mij maar 1 zijn
 
Hoe komt het dat ik in mijn broek schijt om achterop te stappen?

Voor de duvel en zijn ouwe moer heb ik geen angst, maar achteropstappen: Nooooo way. Ik ga wel in therapie
Herkenbaar???

We gaan vandaag mijn nde motor ophalen, me maat zegt, stap maar achterop da Versys, rijden we daarheen en dan onder de man terug
Ik zeg: dan blijft-ie lekker staan... gaat niet gebeuren...
Ik heb precies hetzelfde....stap voor geen goud achterop..ben ooit toen ik achterop een brommer zat er af gesprongen..rollebollend over de straat....liever dan achterop blijven.
Tijdens rijlessen moest ik een keer bij instructeur achterop..heb hem verteld wat ik daar bij voel..moest toch...zo hard geknepen met mijn benen dat ik nog net niet zijn hoofd eraf zag schieten ( onbewust)...was ook een heel kort ritje.
 
Volgens mij is het het volgende: Vaak Ben Je Te Bang :+ :+
In dit geval, echt wel. !!!

Maar ook als je achterop zit zie je overal leeuwen, beren, sluipschutters, Whatappers, kadetten met mannen met hoeden...
En die zie je als je zelf rijdt ook wel maar dan kan je anticiperen.
 
Ik stam uit de Jawa tijd met de dikke instructeur in zijn zwaar lederen jas, achterop en in je oor tetterend welke kant je op moest. Verstond je het niet, en ging je de verkeerde kant uit, stuurde hij met zijn gewicht het hele spul de goede kant op. Dus als er iemand achterop moet? Zeggen: stilzitten en geen vin verroeren!
 
Terug
Bovenaan Onderaan