Blackout door angst? Tips gevraagd

[kevin0299]

Goeiedag,

Ik reed woensdag een stuk door Amsterdam. Ik moest wat ophalen en rij er wel vaker. Ik woon in de nabije omgeving van Amsterdam. Nu reed ik dus door een straat en ging linksaf een drempel af (begin/eind van een straat bij een gracht). Op dat moment dat ik de drempel afrij en links afsla slipt m'n achterband en glij zo een stuk opzij. Ik schrok effe maar dacht aan olie of wat anders wat op het wegdek kon liggen.

Een uurtje later reed ik over een rotonde en nam de 3e afslag. Op het moment dat ik de 2e afslag passeer voel ik weer mijn achterband wegglijden. Ik zag nu wel een spoortje op het wegdek van waarschijnlijk olie. Weer zat de schrik er dus goed in. Ik bekeek mijn band en zag nergens wat geks. Geen olie geen spijkers niks. Raar dacht ik maar niks aan de hand.

Nadat een maat van mij arriveerde zijn we via een onweggetje naar huis gereden. Via de dijk richting Marken. Ik merkte al ieder bochtje naar links dat er nog steeds een beetje wantrouwen was tussen mij en het rubber wat onder mijn motor ligt. Er gebeurde niks meer en dacht er wel van af te zijn.

Totdat...

We reden van Marken naar Monnickendam en ik als local ken die weg als m'n duimpje. Ik rij meestal wel wat vlotter door. Op een gegeven moment is er een bocht naar rechts en gelijk daarna naar links. Het moment dat ik de bocht naar rechts bijna uitben en de bocht naar links wil insturen kreeg ik een soort van blackout/ angstig gevoel over me heen. Ik blokkeerde en remde fout. Ik kneep m'n achterrem en voorrem tegelijk in en kwam dus rechtop en ging rechtdoor het gras in.

Op het moment zelf kon ik er wel om lachen maar de weg terug naar huis was elk bochtje naar links weer alsof ik moest kiezen tussen een rood draadje of een groen draadje.

Herkent iemand dit? En hoe pakte jij de draad dan weer op? Beste remedie zeggen ze is gewoon weer gaan rijden. Wat is jullie kijk hierop.

Gr

Kevin

 

[X20DTL]

het lijkt wel of je geen vertrouwen in het rubber hebt wat goed mogelijk is maar dan mijn vraag hoe is het profiel van je achterband en hoe oud is het rubber.

 

[SadBunny]

Bandenspanning gecontroleerd? Zit er misschien speling op je achteras? Wat voor motor en wat voor banden rijd je? Is je vering in orde?

Misschien toch even langs de motorzaak om even goed te laten kijken of er mechanisch niets aan de hand is, al is het maar voor je gemoedsrust.

En ja, dat gevoel van dat draadje dat ken ik wel... Mooi omschreven. Ik heb dat na een akkefietje met een lekke band in een bocht ook eens gehad. Wat voor mij heeft gewerkt: even een tijdje slecht weer en druk verkeer ontwijken, en op een rustige zondagmiddag een bepaald stukje dat je goed kent heel vaak heen en weer rijden, rustig beginnen en dan steeds wat sneller/harder, kijken waar het vreemd gaat voelen. Ik heb toen het Amsterdamse Bos gepakt. Na een uurtje doelbewust heen en weer knetteren merkte ik opeens dat ik veel zekerder en bewuster stuurde dan ik ooit eerder had gedaan op dat stuk, en dat ik al een half uur geen knikkende knietjes meer had. Oefening baardkunst

 

[MotorTap]

Ik heb het met de auto gehad, jaren terug. Als je geen vertrouwen in je motor hebt, laat je maatje er even op rijden als ie wilt. Als hij zegt: 'rijdt prima' : Kilometers maken! Desnoods je oude instructeur even opbellen voor 1-2 uurtjes wat meer gevorderde rijles om je het vertrouwen weer terug te geven.

In korte tijd twee panieksituaties in de auto gehad zonder aanleiding (dus het gevoel hebben slechte controle te hebben, en niet meer in de auto vertrouwen) en ik heb m een tijd laten staan. Was een slecht idee, het duurde lang voor ik er weer in stapte.

Ik merk zelf dat mijn banden op de motor minder snel warm worden met de herfst, wat ook tot wat minder resultaat leidt(dus minder vertrouwen) kan leiden.

Succes!

 

[mean-machine]

Slecht momentje gehad!!
Zie het maar als een wake-up-call. Nu besef dat een glij-er soms snel kan gebeuren.

Met het nu verder rijden van voldoende km's gaat dat wel weer slijten!

 

[Hollender]

Heb het zelf nog niet in die mate ervaren. Ik ben als beginnend motorrijder dan ook nog erg wantrouwend in de bochten.
Een maat van mij daarentegen is twee weken geleden voor het eerst in 13 jaar onderuit gegaan. We waren gaan toeren en het was niet al te best weer. Veel regen gehad die dag en de wegen waren nat. In een haakse bocht naar rechts ging hij ineens onderuit bij een trage snelheid. Op zich viel het nog mee. Motor schoof een meter of drie door, wat krassen op uitlaat en beugels en een krom stuur en hij een gekneusde schouder. Na een koffie tegen de bibber zijn we dan verder gereden. Paar kilometer verder weer in een bocht naar rechts, wel iets ruimer deze keer, steken twee voetgangers plots over. Hij remt en schuift weer weg van achter. Hij kan hem nog recht houden maar staat wel aan de overkant van de straat. Boze blik van de voetgangers die dachten "daar heb je weer zo'n wegpiraat!".
Vanaf toen was het om zeep. Geen enkele bocht kon hij nog fatsoenlijk nemen. We zijn dan naar huis gereden. Sinds die tijd heeft hij niet meer gereden, voornamelijk door zijn schouder en de schade aan de motor die nog gemaakt moet worden. Maar ik denk dat er ook nog wel een beetje schrik bij komt kijken.

 

[DucBMW]

Begrijp ik het nou goed dat je de motor alleen in linkerbochten niet vertrouwd? In dat geval: onlangs de ketting rijkelijk gesmeerd, waardoor er wat vettigheid op het loopvlak van je band terechtkwam?

M.b.t. overwinnen van angst: er zijn rijscholen die zgn. "remedials" aanbieden, al lijkt me dat in jouw situatie ietwat overdreven (want gericht op traumaverwerking), maar als je wilt kan ik wel even wat adressen opzoeken.

Persoonlijk denk ik dat je gewoon moet gaan rijden, maar pas nadat je je ervan overtuigd hebt dat er met de motor/banden niets mis is. Want overwinnen van angst (of trauma) begint met het begrijpen wat er in eerste instantie nu eigenlijk mis ging: waarom die slippertjes? Lag het aan de weg, aan de motor, of aan jezelf?
In principe kan een motor hele grote stukken glijden zonder dat je meteen ondersteboven ligt, tenzij je verkrampt op de motor zit en/of in een schrikreactie het gas dichtdraait of remt, dus zal de oorzaak ergens in het midden liggen.

Rij desnoods wat kalmer dan je voorheen wellicht reed, en let onderweg goed op je eigen gesteldheid: zodra je merkt dat je verkrampt (bijvoorbeeld: je kunt niet met je ellebogen "wapperen" zonder de koers van de motor te beinvloeden) even diep ademhalen en ontspannen, of gewoon eventjes stoppen.

 

[blihi]

Zoals boven al gezegd, als er geen technische problemen zijn (lekkende olie langs de ketting bijvoorbeeld) dan gewoon rijden.

Toen ik een paar jaar geleden in de Alpen van een berg rolde en op een boom tot slitstand kwam moest ik ook even slikken. De ANWB belde een berger en drie uur later stond de motor weer op het asfalt, ik dacht om afgesleept te worden. De beste moneur startte de motor, controleerde gas en remmen en vroeg: "rijd je verder of ga je mee terug?"

Mijn Frans is niet al te best, maar ik zei stoer: "Ik rij door". Dat heb ik geweten zeg. Die dag moesten we nog twee cols over om bij het hotel te komen, de Madeleine en de Glandon. Ik heb de hele dag ongelooflijk gespannen op die motor gezeten en had angst in iedere bocht. Maar de volgende dag werd dit al minder en inmiddels ben ik tienduizenden (bochtige) kilometers verder.

Kortom, controleer de technische staat van je fiets en als daar niets mis mee is: Rijden! Gewoon wegen opzoeken die je goed kent en zelfvertrouwen opbouwen.

 

[Mojave]

Allereerst heel vervelend voor je. Heb vertrouwen, komt goed !!!

Er zitten juist ook veel positieve kanten aan je verhaal. Je bent je bewust van de gevaren in plaats van roekeloos te scheuren. Je hebt je motor instinctief rechtop gehouden. Dit zijn juist van die momentjes waar je rij ervaring mee opdoet. Daarnaast kan ik je een VRO aanraden. Is laagdrempelig, kan in een middagje, is leerzaam en leuk.

 

[guntherrex]

eerst een technisch check, zorg ervoor dat je vertrouwen in je materiaal hebt. Zoek dan een lekker ruim parkeerterrein oid op en verken daar in alle rust weer even de grenzen van je comfort zone. Meet jezelf niet aan andermans rijkunsten, hoewel een goed voorbeeld soms wel vertrouwen kan geven.

 

[Dropje73]

Zoals boven al gezegd, als er geen technische problemen zijn (lekkende olie langs de ketting bijvoorbeeld) dan gewoon rijden.

Toen ik een paar jaar geleden in de Alpen van een berg rolde en op een boom tot slitstand kwam moest ik ook even slikken. De ANWB belde een berger en drie uur later stond de motor weer op het asfalt, ik dacht om afgesleept te worden. De beste moneur startte de motor, controleerde gas en remmen en vroeg: "rijd je verder of ga je mee terug?"

Mijn Frans is niet al te best, maar ik zei stoer: "Ik rij door". Dat heb ik geweten zeg. Die dag moesten we nog twee cols over om bij het hotel te komen, de Madeleine en de Glandon. Ik heb de hele dag ongelooflijk gespannen op die motor gezeten en had angst in iedere bocht. Maar de volgende dag werd dit al minder en inmiddels ben ik tienduizenden (bochtige) kilometers verder.

Kortom, controleer de technische staat van je fiets en als daar niets mis mee is: Rijden! Gewoon wegen opzoeken die je goed kent en zelfvertrouwen opbouwen.

Hoe moeilijk op het moment ook, het blijft toch het beste om gelijk weer op te stappen en door te rijden (indien fysiek en technisch toelaatbaar natuurlijk)
Ken een aantal mensen die dit niet hebben gedaan en vervolgens nooit meer opgestapt zijn, puur uit angst.

 

[Mosseltje]

Had je het glijdend achterwiel in het begin van de rit?


Ben zelf een paar keer goed onderuit gegaan omdat ik geen rekening hield met weinig grip door koude banden.

 

[Monomuis]

Dat glijden is herkenbaar ja. Ik heb direct andere banden eronder laten leggen vorige maand, want zelfs eenvoudige bochten naar links vond ik ook niet meer prettig. De banden waren dan ook 7 jaar oud (lage kmstand, vorige eigenaar reed weinig, motor zelf is 5 jaar oud). Stuurt weer lekker zonder glijden.

Ik zou idd eens kijken naar de leeftijd van de band en hoe ver deze versleten is of dat ie al lekker aan het uitdrogen is.

 

[Willemvu]

ik heb het ook een keertje gehad. Schuivertje gemaakt op een rotonde (er was net gestrooid met zout, dat was spekglad). Effe bibberende knieën, oppakken en doorrijden maar daarna maandenlang niet meer zo enthousiast in de bochten. Kostte me een half jaartje om echt weer mijn eigen grenzen op te zoeken (grens van de motor is nog lang niet bereikt), maar het gaat. Je bent gewoon even heel bewust van je kwetsbaarheid, en dat is niet zo erg.

 

[Ducati888]

Ik had een soortgelijk iets afgelopen zondag, teveel glijden achter en geen vertrouwen terwijl de weg mij bekend is en er geen rotzooi op de weg lag, op een enkele uitzondering na.
Dit gedrag was mij vreemd, dus er moest iets veranderd zijn.
Dat was ook zo, de avond ervoor had ik de druk op beide banden iets verlaagd.
Eenmaal de banden weer terug op druk en vrijwel direct volledig vertrouwen weer terug.
Geen momentje meer gehad en lekker door kunnen rijden

 

[Anoniempje177]

Heel herkenbaar!
Na mijn eerste ongeval (door opzet van een autobestuurder die dan ook nog vluchtmisdrijf pleegde), en best een zwaar want motor totall loss maar zelf er met wat kleerscheuren vanaf gekomen te zijn, drie weken motorloos geweest.
Toen een andere gekocht, door een vriendin naar de garage gebracht en onderweg naar huis dacht ik de hele tijd zo van "waar ben ik nu toch mee bezig ...". Alles en iedereen wantrouwen. Gelukkig is dat er uit gegaan.

Enkele jaartjes later in een driekwart bocht uitrit van een snelweg, door eigen schuld zwaar uit de bocht gegaan.
Koude banden, te zelfzeker, achterwiel slipt, kan hem nog recht trekken, maar maakte toe de grote fout ... "target fixation".
"Niet op die betonnen vangrail knallen ... " ging er door mijn hoofd ... gevolg kan je raden ...
Die bocht is nooit meer soepel gegaan voor mij, maar gaandeweg ging het steeds weer beter. Bij goed weer deed ik die aan 100 á 105km/u, tot voor het einde want dan moest je vertragen, hij schroeft dan dicht.

Enkele weken geleden slaagde ik er voor het eerst in die bocht weer tussen 95 en 100 te nemen ... maar plots maakte mijn voorband een uitstapje ... gelukkig nu meer ervaring en kon ik herpakken ...
... maar wat deze bocht betreft ... het zit weer tegen. Rechts draaien is voor mij altijd al moeilijker geweest dan links, maar deze bocht loopt nu weer mank ... maar het komt wel ooit weer in orde.

Zoals anderen al aanhaalde, kijk eens na, of laat nakijken of alles technisch in orde is.
Verder is het normaal dat je nu een beetje angstig bent. Het is maar hoe je daar nu mee omgaat.
Rustig aan weer opbouwen, vooral niet forceren, en het komt weer goed

 

[amfa]

Banden controleren op slijtage, wellicht zijn ze "vierkant" waardoor bochten nemen iets meer in- en uitsturen vergt, bandenspanning controleren zowel voor als achter! Voorbandspanning te laag kan ook dit effect opleveren! voor- en achterwiellagers controleren en balhoofdlager even nalopen!
Daarna weer rustig beginnen met rijden en bochten nemen.
Succes!

 

[kevin0299]

Had je het glijdend achterwiel in het begin van de rit?


Ben zelf een paar keer goed onderuit gegaan omdat ik geen rekening hield met weinig grip door koude banden.

Nee is niet het geval. Ik reed al een tijdje in Amsterdam en zigzag altijd lekker het verkeer door. Dus m'n banden waren wel warm.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik ben trouwens vandaag gewoon weer opgestapt en weer 100km gereden. Allen bedankt voor de tips! . Ik denk dat het wegslippen en op de rotonde gewoon toeval was en het toevallig links afslaand was.

Ik ga morgen of vanmiddag even langs een lokale dealer en laat mijn vering nakijken. Voorvork is al gedaan die veert goed wellicht begeeft mijn achterveer het. Bandenspanning en kettingsmeer op de band is het niet geweest.

Ik hou jullie op de hoogte. Was schrikken maar gelukkig niet gevallen. Dat scheelt.

 

[Monomuis]

En de leeftijd van de band? Weeknr en jaartal staan op de band. 4 cijfertjes.

 

[kevin0299]

En de leeftijd van de band? Weeknr en jaartal staan op de band. 4 cijfertjes.

Achterband is er in April onder gelegd en heeft sinds dien 10.000km gereden (wellicht wat veel/teveel?). Betreft een Michelin Pilot Road 2. Profiel is nog wel voldoende maar neem eerdaags wel een andere. Waarschijnlijk een Bridgestone BT023? Weet de precieze benaming niet. Heb deze band ook voor.

Het gekke is mijn achterband gaf me juist altijd wel veel vertrouwen. Ben er mee naar Oostenrijk gereden in de bergen geen moment van angst gehad.

 

[Mojave]

En hoe ging het vandaag op de motor?

 

[MeanBlueMan]

Banden controleren op slijtage, wellicht zijn ze "vierkant" waardoor bochten nemen iets meer in- en uitsturen vergt, bandenspanning controleren zowel voor als achter! Voorbandspanning te laag kan ook dit effect opleveren! voor- en achterwiellagers controleren en balhoofdlager even nalopen!
Daarna weer rustig beginnen met rijden en bochten nemen.
Succes!

Maar dat is alleen de technische staat van de motor. Als dat goed is, zit het toch tussen je oren.

Veel motorrijders hebben hier last van en dan vooral met wat slechter weer. Stukken die ze met 20graden onbewolkte hemel prima rijden zijn dan plots een ramp.
De banden en het wegdek kunnen het dan allemaal nog prima aan, maar tussen de oortjes is een ander verhaal.
Men zit dan gespannen op de motor en ook de spieren staan snaarstrak.
Vergis je niet in hoeveel invloed dat heeft, op zo'n manier kun je nooit lekker rijden en krijg je geheid dat gevoel wat je omschreef.
Ook bij goed weer kan je zo'n gespannen gevoel oplopen, zonder dat je het in de gaten hebt, bv door....een klein momentje dat je band even opzij stapt zonder reden. Alles daarna rij je gespannen en mislukt.
Terwijl er niets aan de hand is....
Probeer eens om na te gaan of je wel relaxt op de motor zit.
10:1 dat je merkt dat je schouders omhooggetrokken zijn en je bovenrug en nek enorm gespannen zijn.
Relax, schud alles even los, ontspan.... en heb vertrouwen in wat je motor allemaal kan hebben.
Er zijn genoeg cursussen om dat vertrouwen in je motor met grote sprongen op te bouwen.

 

[amfa]

Maar dat is alleen de technische staat van de motor. Als dat goed is, zit het toch tussen je oren.

Veel motorrijders hebben hier last van en dan vooral met wat slechter weer. Stukken die ze met 20graden onbewolkte hemel prima rijden zijn dan plots een ramp.
De banden en het wegdek kunnen het dan allemaal nog prima aan, maar tussen de oortjes is een ander verhaal.
Men zit dan gespannen op de motor en ook de spieren staan snaarstrak.
Vergis je niet in hoeveel invloed dat heeft, op zo'n manier kun je nooit lekker rijden en krijg je geheid dat gevoel wat je omschreef.
Ook bij goed weer kan je zo'n gespannen gevoel oplopen, zonder dat je het in de gaten hebt, bv door....een klein momentje dat je band even opzij stapt zonder reden. Alles daarna rij je gespannen en mislukt.
Terwijl er niets aan de hand is....
Probeer eens om na te gaan of je wel relaxt op de motor zit.
10:1 dat je merkt dat je schouders omhooggetrokken zijn en je bovenrug en nek enorm gespannen zijn.
Relax, schud alles even los, ontspan.... en heb vertrouwen in wat je motor allemaal kan hebben.
Er zijn genoeg cursussen om dat vertrouwen in je motor met grote sprongen op te bouwen.

Ik wou niet meteen beweren dat ie gek is voordat de motor in orde is, tussen de oren dief ik niet te sleutelen aan de brommer wel!

 

[MeanBlueMan]

Ik wou niet meteen beweren dat ie gek is voordat de motor in orde is, tussen de oren dief ik niet te sleutelen aan de brommer wel!

Daarom staat er ook eerst een naar jouw reply, stupid !!

En ik beweer niet dat iemand gek is, ik leg alleen uit dat iedere motorrijder wel eens z'n dag niet heeft en wat daarvoor aanleiding zou kunnen zijn.
Ik heb er onderhand een 800.000 km op de motor opzitten en heb ook wel 's dat het op eoa manier net niet zo lekker en soepel rijdt als dat zou moeten. Vaak kan ik dat terugbrengen naar 'niet lekker' op de motor zitten door spierspanning op momenten en plekken waar dat niet de bedoeling is.
Als je deze factor onderschat snap je niets van het motor rijden.

 

[Anoniempje177]

... naar 'niet lekker' op de motor zitten door spierspanning op momenten en plekken waar dat niet de bedoeling is.
Als je deze factor onderschat snap je niets van het motor rijden.

... alleen heb ik "iets" minder motor ervaring, bijna 150.000km tot nu toe ...