hydroleo
MF veteraan
Tijdens mijn vakantie in Oktober ben ik flink geschrokken in een ver internet-café.
Ik werd flink afgeplast omdat ik de restauratie van mijn TD3 Yamaha uit 1972 niet op Motor-forum had geplaatst.
Sterker nog, er was ontdekt dat er wel op Face-book en Northern American Two Strokes was gepost over dit gebeuren
Meteen werden er theoriën geoppert over wat hiervan de reden kon zijn, Nederland was te klein geworden
Daar zit je dan op Sulawesi, wat nu?
Uiteraard heb ik meteen gebeld met mijn verzekerings-agent, maar helaas, de reisverzekering keerde niet uit voor een gevalletje MF letselschade, ik moest mijn vakantie afmaken.
Jullie begrijpen wel dat dat geen pretje was, zelfs de sateh ajam smaakte niet meer zoals vroeger.
Daarom nu, behalve natuurlijk de nederige excuses, het verhaal van het kleine broertje voor mijn TZ750.
Ergens halverwege 2013 keek ik op Ebay.de en vond de advertentie van een haveloze vroege Yamaha TZ250.
Eigenlijk alleen een rijwielgedeelte, geen blok, kuip, toerenteller etc.
Omdat die oude Tzjes van die heerlijke grote trommelremmen hebben, kon ik de verleiding niet weerstaan om te gaan kijken.
Wel een stukje rijden, heen en terug ongeveer 1300km.
Maar dan heb je ook wat.
Er zat ook nog een doosje grut bij, gelukkig wat klein spul dat moeilijk is te vinden.
Tankdopje, remverdeler, diverse originele boutjes enz.
Een check van het framenummer op het web leerde dat het geen TZ250a is geweest maar een 1972er TD3.
Dat is de luchtgekoelde 250cc versie zoals die alleen in 1972 is geproduceerd.
De steunen voor de radiateur bleken achteraf ook met koper gesoldeerd te zijn.
Zoals vroeger vaker gebeurde, is hij dus omgebouwd toen er watergekoelde cylinders te koop kwamen.
Een luchtgekoelde 250cc zal het dus ook weer gaan worden, alleen laat ik misschien wel de radiateursteunen zitten om ook nog eens watergekoeld te kunnen rijden.
Eerst maar eens begonnen met het demonteren van de wielen en het polijsten van alle alu-delen.
De vorkpoten weggebracht om te laten hard-chomen ( Mooi gedaan, dank aan Kommer motorparts!)
De aluminium tank was echt kaas en al in tweeén geslepen!
Door diverse schades en slechte reparaties was zelfs het model niet meer correct.
Waarschijnlijk is er ooit met perslucht geprobeerd om uit te deuken waardoor hij veel te bol was geworden.
Toen ik de wielen had overgespaakt en de voorvork weer in oude glorie was hersteld kon het beestje weer op de poten.
Even een nieuw jasje passen die ik inmiddels binnen had gekregen.
Ik had even een setje lege RD carters geleend van de vliegende tandarts om het frame te checken, omdat deze bijna altijd gescheurd zijn, was ook deze gelast bij de achterste motorophanging.
Gelukkig bleek dat héél netjes gedaan te zijn en alles paste wonderwel.
Kapotte zitje weer met polyester gefixed en de zwarte verf verwijderd.
Hé ook al blauw geweest, misschien moet ook deze dan maar mooi blauw worden.
Wit rood is prachtig, maar dat zijn ze allemaal al, ook de replica's
De schokbrekers die er bij zaten waren vuilnis.
Op aanraden van MdM een setje oude Koni's uit elkaar gepeuterd.
Nog nooit gedaan, vanaf nu trek ik alle schokkers uit elkaar, mij hemel wat een bagger!
Dat had nooit meer echt goed gedempt, sommige gaatjes in de demper zaten volledig dicht met dikke smurrie.
Lekker fris weer in elkaar met nieuwe veren en olie zal ze goed doen.
Omdat ik in de gelegenheid was om een Tig AC/DC apparaat te lenen(Ik heb altijd al willen leren lassen met Tig), begon ik na enige oefening op stukjes plaat met een nieuwe achterste kuipsteun te maken.
Iets gemodificeerd, de s-bochten horen er niet in maar geven mij straks wel lekker wat extra ruimte.
Bij de 750 zit ik altijd met mijn grote laarzen tegen de kuip te schoppen
Later meer, nu even aan de sateh ajam
Ik werd flink afgeplast omdat ik de restauratie van mijn TD3 Yamaha uit 1972 niet op Motor-forum had geplaatst.
Sterker nog, er was ontdekt dat er wel op Face-book en Northern American Two Strokes was gepost over dit gebeuren
Meteen werden er theoriën geoppert over wat hiervan de reden kon zijn, Nederland was te klein geworden
Daar zit je dan op Sulawesi, wat nu?
Uiteraard heb ik meteen gebeld met mijn verzekerings-agent, maar helaas, de reisverzekering keerde niet uit voor een gevalletje MF letselschade, ik moest mijn vakantie afmaken.
Jullie begrijpen wel dat dat geen pretje was, zelfs de sateh ajam smaakte niet meer zoals vroeger.
Daarom nu, behalve natuurlijk de nederige excuses, het verhaal van het kleine broertje voor mijn TZ750.
Ergens halverwege 2013 keek ik op Ebay.de en vond de advertentie van een haveloze vroege Yamaha TZ250.
Eigenlijk alleen een rijwielgedeelte, geen blok, kuip, toerenteller etc.
Omdat die oude Tzjes van die heerlijke grote trommelremmen hebben, kon ik de verleiding niet weerstaan om te gaan kijken.
Wel een stukje rijden, heen en terug ongeveer 1300km.
Maar dan heb je ook wat.
Er zat ook nog een doosje grut bij, gelukkig wat klein spul dat moeilijk is te vinden.
Tankdopje, remverdeler, diverse originele boutjes enz.
Een check van het framenummer op het web leerde dat het geen TZ250a is geweest maar een 1972er TD3.
Dat is de luchtgekoelde 250cc versie zoals die alleen in 1972 is geproduceerd.
De steunen voor de radiateur bleken achteraf ook met koper gesoldeerd te zijn.
Zoals vroeger vaker gebeurde, is hij dus omgebouwd toen er watergekoelde cylinders te koop kwamen.
Een luchtgekoelde 250cc zal het dus ook weer gaan worden, alleen laat ik misschien wel de radiateursteunen zitten om ook nog eens watergekoeld te kunnen rijden.
Eerst maar eens begonnen met het demonteren van de wielen en het polijsten van alle alu-delen.
De vorkpoten weggebracht om te laten hard-chomen ( Mooi gedaan, dank aan Kommer motorparts!)
De aluminium tank was echt kaas en al in tweeén geslepen!
Door diverse schades en slechte reparaties was zelfs het model niet meer correct.
Waarschijnlijk is er ooit met perslucht geprobeerd om uit te deuken waardoor hij veel te bol was geworden.
Toen ik de wielen had overgespaakt en de voorvork weer in oude glorie was hersteld kon het beestje weer op de poten.
Even een nieuw jasje passen die ik inmiddels binnen had gekregen.
Ik had even een setje lege RD carters geleend van de vliegende tandarts om het frame te checken, omdat deze bijna altijd gescheurd zijn, was ook deze gelast bij de achterste motorophanging.
Gelukkig bleek dat héél netjes gedaan te zijn en alles paste wonderwel.
Kapotte zitje weer met polyester gefixed en de zwarte verf verwijderd.
Hé ook al blauw geweest, misschien moet ook deze dan maar mooi blauw worden.
Wit rood is prachtig, maar dat zijn ze allemaal al, ook de replica's
De schokbrekers die er bij zaten waren vuilnis.
Op aanraden van MdM een setje oude Koni's uit elkaar gepeuterd.
Nog nooit gedaan, vanaf nu trek ik alle schokkers uit elkaar, mij hemel wat een bagger!
Dat had nooit meer echt goed gedempt, sommige gaatjes in de demper zaten volledig dicht met dikke smurrie.
Lekker fris weer in elkaar met nieuwe veren en olie zal ze goed doen.
Omdat ik in de gelegenheid was om een Tig AC/DC apparaat te lenen(Ik heb altijd al willen leren lassen met Tig), begon ik na enige oefening op stukjes plaat met een nieuwe achterste kuipsteun te maken.
Iets gemodificeerd, de s-bochten horen er niet in maar geven mij straks wel lekker wat extra ruimte.
Bij de 750 zit ik altijd met mijn grote laarzen tegen de kuip te schoppen
Later meer, nu even aan de sateh ajam