- Onderwerp starter
- #26
Dag 5, Donderdag 10 september 2020. Gereden: 0. Totaal: 1084
Het was een frisse nacht, maar ik heb goed geslapen. Er was een perfecte dag voorspeld, en tot nu toe word ik niet teleurgesteld. Strakblauw en het zonnetje komt net op. Het waait wel flink, en het is fris. Lekker! Een perfecte dag om te wandelen dus. Ik start eerst rustig op, want de receptie is pas om 10 uur open dus voor die tijd kan ik toch niet weg. Iets voor 10 uur loop ik vast die kant uit, was in het toiletgebouw eerst wat kleding uit, dan kan dat mooi drogen vandaag. Bij de receptie krijg ik een kaartje voor een wandeling van 14km, mooie afstand, niet te gek. Ik vraag gelijk een douchemunt voor vanavond, maar dat systeem blijkt niet meer te werken. Had ik gisteravond ook gewoon kunnen douchen dus…
Rond een uurtje of 11 ben ik weer bij de tent, hang de was uit, pak mijn spullen en ga op pad. Het weer is perfect, al snel loop ik nog maar in mijn T-shirt. De wandelroute is niet heel bijzonder, en lijkt me ook niet heel fanatiek belopen. Veel hoog gras en soms wat lastig te volgen. Het loopt voornamelijk door het bos, ook door veel kaal gekapte stukken, en dat is nou niet echt heel leuk lopen. Tussendoor een even lunchen in het zonnetje, en weer door.
Tegen een uurtje of 3 kom ik bij een picknickplaats/schuilhut langs een mooi meertje. Mooi weer, helder meertje, dat kan natuurlijk maar een ding betekenen, daar moet ik effe in. Echt warm is het water niet, maar dat mag de pret niet drukken. Goede voorbereiding is het halve werk, dus eerst even een vuurtje aanleggen om straks weer op te kunnen drogen. Zwembroek heb ik uiteraard niet bij me, maar aangezien ik de hele dag toch nog geen mens tegen ben gekomen zit ik daar niet zo mee. Het water blijkt bij nadere inspectie toch echt wel ijskoud te zijn, maar wie A zegt moet ook B zeggen. Na een paar slagen heen en weer is het toch echt wel genoeg, en ga ik snel terug naar het vuur. Ik zit lekker op te drogen bij het vuur, maar hoor ik nou voetstappen van achter de hut? Lijkt me stug, er is niemand hier. Even goed luisteren, maar het zijn toch echt voetstappen. Heel snel weet ik nog net terug in mijn boxer te springen, maar dan komt er inderdaad opeens iemand de hoek om. Hij had waarschijnlijk ook niemand verwacht, en zeker niet zo schaars gekleed... Het blijken uiteindelijk 3 Duitse gasten die aan het hiken zijn en hier willen overnachten. Het vuur heb ik in ieder geval al voor ze aangelegd. We zitten nog even te praten, en dan ga ik weer verder.
Ik koppel nog een extra stuk aan mijn wandelroute, waardoor ik op iets van 17 kilometer uitkom. Het laatste stuk langs het meer waar ook mijn tentje staat. Tegen zessen ben ik weer terug, en is het tijd voor een welverdiend bakkie koffie aan de waterkant. Na een bakkie en even uitrusten is het ook al weer tijd om wat eten op het vuur te zetten. Noodles met wat extra verse groenten er doorheen, lekker makkelijk.
Na het eten staat me nog een laatste wandelingetje te wachten, richting het toiletgebouw om af te wassen, water te halen en te douchen. De laatste echte douche was op de boot, dus na een paar dagen zonder is het altijd weer genieten. Het is inmiddels donker als ik terug naar de tent loop. Het is precies 1 kilometer, een kwartiertje lopen. Best te doen, maar vanochtend heb ik het ook al een keer gelopen, daarna de wandeling, en nu nog een keer. Alles bij elkaar heb ik toch een goeie 20 kilometer in de benen. Halverwege hoor ik een hoop geritsel in de struiken, en zie ik een beest wegrennen. Het is te donker om het echt goed te kunnen zien, maar het is in ieder geval te groot voor een hert. Eland? We zullen het nooit weten…
Terug bij de tent stook ik het vuur weer lekker op, en zit ik nog lekker een avondje bij het vuur. Een beter vermaak dan het staren in de vlammen is er bijna niet, en het kost niks. Morgen weer lekker sturen!
Het was een frisse nacht, maar ik heb goed geslapen. Er was een perfecte dag voorspeld, en tot nu toe word ik niet teleurgesteld. Strakblauw en het zonnetje komt net op. Het waait wel flink, en het is fris. Lekker! Een perfecte dag om te wandelen dus. Ik start eerst rustig op, want de receptie is pas om 10 uur open dus voor die tijd kan ik toch niet weg. Iets voor 10 uur loop ik vast die kant uit, was in het toiletgebouw eerst wat kleding uit, dan kan dat mooi drogen vandaag. Bij de receptie krijg ik een kaartje voor een wandeling van 14km, mooie afstand, niet te gek. Ik vraag gelijk een douchemunt voor vanavond, maar dat systeem blijkt niet meer te werken. Had ik gisteravond ook gewoon kunnen douchen dus…
Rond een uurtje of 11 ben ik weer bij de tent, hang de was uit, pak mijn spullen en ga op pad. Het weer is perfect, al snel loop ik nog maar in mijn T-shirt. De wandelroute is niet heel bijzonder, en lijkt me ook niet heel fanatiek belopen. Veel hoog gras en soms wat lastig te volgen. Het loopt voornamelijk door het bos, ook door veel kaal gekapte stukken, en dat is nou niet echt heel leuk lopen. Tussendoor een even lunchen in het zonnetje, en weer door.
Tegen een uurtje of 3 kom ik bij een picknickplaats/schuilhut langs een mooi meertje. Mooi weer, helder meertje, dat kan natuurlijk maar een ding betekenen, daar moet ik effe in. Echt warm is het water niet, maar dat mag de pret niet drukken. Goede voorbereiding is het halve werk, dus eerst even een vuurtje aanleggen om straks weer op te kunnen drogen. Zwembroek heb ik uiteraard niet bij me, maar aangezien ik de hele dag toch nog geen mens tegen ben gekomen zit ik daar niet zo mee. Het water blijkt bij nadere inspectie toch echt wel ijskoud te zijn, maar wie A zegt moet ook B zeggen. Na een paar slagen heen en weer is het toch echt wel genoeg, en ga ik snel terug naar het vuur. Ik zit lekker op te drogen bij het vuur, maar hoor ik nou voetstappen van achter de hut? Lijkt me stug, er is niemand hier. Even goed luisteren, maar het zijn toch echt voetstappen. Heel snel weet ik nog net terug in mijn boxer te springen, maar dan komt er inderdaad opeens iemand de hoek om. Hij had waarschijnlijk ook niemand verwacht, en zeker niet zo schaars gekleed... Het blijken uiteindelijk 3 Duitse gasten die aan het hiken zijn en hier willen overnachten. Het vuur heb ik in ieder geval al voor ze aangelegd. We zitten nog even te praten, en dan ga ik weer verder.
Ik koppel nog een extra stuk aan mijn wandelroute, waardoor ik op iets van 17 kilometer uitkom. Het laatste stuk langs het meer waar ook mijn tentje staat. Tegen zessen ben ik weer terug, en is het tijd voor een welverdiend bakkie koffie aan de waterkant. Na een bakkie en even uitrusten is het ook al weer tijd om wat eten op het vuur te zetten. Noodles met wat extra verse groenten er doorheen, lekker makkelijk.
Na het eten staat me nog een laatste wandelingetje te wachten, richting het toiletgebouw om af te wassen, water te halen en te douchen. De laatste echte douche was op de boot, dus na een paar dagen zonder is het altijd weer genieten. Het is inmiddels donker als ik terug naar de tent loop. Het is precies 1 kilometer, een kwartiertje lopen. Best te doen, maar vanochtend heb ik het ook al een keer gelopen, daarna de wandeling, en nu nog een keer. Alles bij elkaar heb ik toch een goeie 20 kilometer in de benen. Halverwege hoor ik een hoop geritsel in de struiken, en zie ik een beest wegrennen. Het is te donker om het echt goed te kunnen zien, maar het is in ieder geval te groot voor een hert. Eland? We zullen het nooit weten…
Terug bij de tent stook ik het vuur weer lekker op, en zit ik nog lekker een avondje bij het vuur. Een beter vermaak dan het staren in de vlammen is er bijna niet, en het kost niks. Morgen weer lekker sturen!