- Onderwerp starter
- #26
Donderdag 16 februari, dag 5. Gereden kilometers: 232
Ik wordt om half 8 wakker en heb prima geslapen. De camping mag dan wat minder zijn, het is lekker rustig en last heb ik van niets of niemand gehad. Het begint een beetje eentonig te worden, want de thermometer staat alweer op -8. Ik vraag me af of dit gewoon toevallig steeds zo is, of dat hij gewoon niet lager zakt. Maakt ook geen moer uit eigenlijk. Ik heb nog precies genoeg water om koffie te zetten en wat brood heb ik ook nog, dus het ontbijt is compleet.
Bij het afbreken van de tent kom ik er achter dat de uiteinden van de stokken zitten vastgevroren in de tunnels waar je ze inschuift. Ik trek de halve stokken uit elkaar, maar de eindstukjes blijven stug zitten. Een flesje heet water biedt uitkomst, en nadat ik dit over alle uiteinden heb gegoten geven de stokken zich gewonnen en kan de tent uit elkaar. Ik pak alles weer in en het lukt me helaas net niet om de campingeigenaar te ontlopen. Ik heb mijn helm al op als hij weer aankomt strompelen een verhaal begint. Het is een beetje onbeleefd maar ik hou mijn helm op en stap rustig op de motor. Had ik hem verstaan dan was het nog een ander verhaal geweest, maar ik kan er toch geen touw aan vast knopen. Hij geeft het deze keer gelukkig snel op.
Bij de supermarkt haal ik eerst even snel een fles water en verdeel die over de kleinere flesjes in mijn koffer. Ik rij eerst weer naar La Clusaz, het dorp waar ik gister bij de volle camping stond. In het centrum buig ik af richting Col des Aravis. De wegen zijn keurig sneeuwvrij dus het is prima rijden. Wel even opletten voor vochtige stukken want het is nog vroeg dus er kunnen zomaar nog stukken bevroren zijn. Het is gelukkig lekker rustig, dus ik kan mijn eigen tempo omhoog rijden zonder dat je wordt opgeduwd door Franse auto’s die niet lijken te begrijpen waarom je het soms een beetje rustig aan doet.
De Col des Aravis is met zijn hoogte van 1487 meter maar een kleintje, en in de zomer zou het slechts een leuk opwarmertje voor het echte werk zijn. Toch voelt het in deze omstandigheden best wel als een kleine overwinning. Het doel was de Alpen halen en daar ben ik dan! Het uitzicht is geweldig. Alles bedekt onder een witte deken, gewoon schitterend hier! Net als in de zomer kijk ik even rond in de winkeltjes maar koop eigenlijk nooit wat. In tegenstelling tot in de zomer hoef ik deze keer niet samen met hordes motorrijders en wielrenners te dringen om een foto bij het bord van de pas te kunnen maken.
Vanaf de Aravis ga ik richting de Col des Saisies. De weg droogt steeds meer op en nodigt uit tot lekker sturen, echt genieten dit! Les Saisies is een skigebied met de bijbehorende drukte. Ik maak een korte stop maar laat de drukte snel weer achter me. De afdaling richting Hauteluce/Beaufort is veel mooier dan de skihelling op de top. Het uitzicht op de Mont Blanc die afsteekt tegen de strakblauwe lucht maakt het moeilijk om je ogen op de weg te houden. Prachtig!
Eenmaal in Beaufort kan ik eigenlijk niet veel verder meer. De mooie passen als de Cormet de Roselend, Iseran en kleine Sint Bernhard liggen binnen bereik maar zijn allemaal gesloten. Wil ik verder dan moet ik de hoofdwegen nemen en kan ik hooguit richting de drukke skigebieden van Val Thorens, Les Arcs of Val d’Isere. Als ik zie hoe druk het in deze vakantietijd al in de kleine skigebieden is geloof ik niet dat daar iets te zoeken heb. Ik kies er dus voor om terug te gaan naar Annecy en vanuit daar weer naar de Jura. Natuurlijk doe ik dat niet over de snelweg. Ik rij door richting het zuidelijke puntje van het meer van Annecy waar ik net voor het plaatsje Doussard afsla richting de Col de la Forclaz. De weg slingert prachtig langs een beekje omhoog. Er komt me zelfs een andere motorrijder tegemoet, ik ben dus niet de enige gek hier! Bovenop de col heb je een prachtig uitzicht over het meer van Annecy. Op een terrasje geniet ik onder het genot van een espresso van het geweldige uitzicht. Het is heerlijk weer, de jas kan uit en ik zit lekker in de zon, al zie ik in de verte wel wat bewolking hangen.
Ik had hier wel uren kunnen zitten, maar uiteindelijk zak ik toch weer af richting het meer. Zoals gezegd ga ik weer terug naar de Jura. Vanaf Annecy is dat maar een kilometer of 100, dus dat valt erg mee. Ik rij via Geneve en doe dus zelfs nog even heel kort Zwitserland aan. Vanaf Gex ga ik omhoog richting de Col de la Faucille. Afgelopen zomer hier samen met een collega nog schandalig hard overheen gevlogen, maar nu hou ik het beschaafd. Ook hier ben ik niet de enige motorrijder, ik kom diverse andere rijders tegen. Regelmatig wordt ik op de klim getrakteerd op een prachtig uitzicht over het meer van Geneve, en het Mont Blanc massief in de verte. Het doet me wel een beetje pijn om de Alpen nu alweer achter me te laten, want ik ben er pas net. Gelukkig staat de volgende trip alweer gepland voor begin juni, dus hoef niet zo heel lang te wachten. Intussen kom ik steeds dichter bij de bewolking die ik eerder al zag hangen, en bovenop de col begint het zelfs wat te spatten. Gelukkig blijft het daarbij en zet de regen voorlopig niet door.
Vanaf het skigebied van Les Rousses is het nog een kleine 25 kilometer naar de camping in Saint Laurent in Grandvaux. Dit is dezelfde als waar ik gisterochtend ben vetrokken, dus ik weet wat ik ga aantreffen. Bij aankomst rij ik direct weer naar dezelfde plek als waar ik gister stond. Wat ik vorige keer niet wist is dat je voor iedere ochtend verse broodjes kan bestellen, dus die kans laat ik natuurlijk niet onbenut! Ik besluit om de extra dag die ik in de Alpen wilde besteden dan maar hier gebruiken. De weersvoorspelling is niet heel gunstig, maar ik zie wel wat ik ga doen, ik vermaak me wel.
Ik haal even snel boodschappen, gelijk voor 2 dagen, dat scheelt morgen weer. Ik bak een paar hamburgers, en eet ze in Franse stijl (op stokbrood dus ). Zo zit ik onder het licht van een lantaarnpaal een beetje culinair te doen. Van de overige campinggasten krijg ik blikken variërend tussen “die gast is gek” en “huh, die was toch weg??”. Alleen daar kan ik al van genieten Ik zit prima zo, de bewolking zorgt voor veel minder kou, dus het is prima uit te houden.
Prachtige dag vandaag, heerlijk gereden en prachtige uitzichten. Wat er ook nog gaat volgen, deze trip is al een succes! Morgen even een dagje niksen, ook wel lekker.
Nou vooruit, nog eentje dan:
Ik wordt om half 8 wakker en heb prima geslapen. De camping mag dan wat minder zijn, het is lekker rustig en last heb ik van niets of niemand gehad. Het begint een beetje eentonig te worden, want de thermometer staat alweer op -8. Ik vraag me af of dit gewoon toevallig steeds zo is, of dat hij gewoon niet lager zakt. Maakt ook geen moer uit eigenlijk. Ik heb nog precies genoeg water om koffie te zetten en wat brood heb ik ook nog, dus het ontbijt is compleet.
Bij het afbreken van de tent kom ik er achter dat de uiteinden van de stokken zitten vastgevroren in de tunnels waar je ze inschuift. Ik trek de halve stokken uit elkaar, maar de eindstukjes blijven stug zitten. Een flesje heet water biedt uitkomst, en nadat ik dit over alle uiteinden heb gegoten geven de stokken zich gewonnen en kan de tent uit elkaar. Ik pak alles weer in en het lukt me helaas net niet om de campingeigenaar te ontlopen. Ik heb mijn helm al op als hij weer aankomt strompelen een verhaal begint. Het is een beetje onbeleefd maar ik hou mijn helm op en stap rustig op de motor. Had ik hem verstaan dan was het nog een ander verhaal geweest, maar ik kan er toch geen touw aan vast knopen. Hij geeft het deze keer gelukkig snel op.
Bij de supermarkt haal ik eerst even snel een fles water en verdeel die over de kleinere flesjes in mijn koffer. Ik rij eerst weer naar La Clusaz, het dorp waar ik gister bij de volle camping stond. In het centrum buig ik af richting Col des Aravis. De wegen zijn keurig sneeuwvrij dus het is prima rijden. Wel even opletten voor vochtige stukken want het is nog vroeg dus er kunnen zomaar nog stukken bevroren zijn. Het is gelukkig lekker rustig, dus ik kan mijn eigen tempo omhoog rijden zonder dat je wordt opgeduwd door Franse auto’s die niet lijken te begrijpen waarom je het soms een beetje rustig aan doet.
De Col des Aravis is met zijn hoogte van 1487 meter maar een kleintje, en in de zomer zou het slechts een leuk opwarmertje voor het echte werk zijn. Toch voelt het in deze omstandigheden best wel als een kleine overwinning. Het doel was de Alpen halen en daar ben ik dan! Het uitzicht is geweldig. Alles bedekt onder een witte deken, gewoon schitterend hier! Net als in de zomer kijk ik even rond in de winkeltjes maar koop eigenlijk nooit wat. In tegenstelling tot in de zomer hoef ik deze keer niet samen met hordes motorrijders en wielrenners te dringen om een foto bij het bord van de pas te kunnen maken.
Vanaf de Aravis ga ik richting de Col des Saisies. De weg droogt steeds meer op en nodigt uit tot lekker sturen, echt genieten dit! Les Saisies is een skigebied met de bijbehorende drukte. Ik maak een korte stop maar laat de drukte snel weer achter me. De afdaling richting Hauteluce/Beaufort is veel mooier dan de skihelling op de top. Het uitzicht op de Mont Blanc die afsteekt tegen de strakblauwe lucht maakt het moeilijk om je ogen op de weg te houden. Prachtig!
Eenmaal in Beaufort kan ik eigenlijk niet veel verder meer. De mooie passen als de Cormet de Roselend, Iseran en kleine Sint Bernhard liggen binnen bereik maar zijn allemaal gesloten. Wil ik verder dan moet ik de hoofdwegen nemen en kan ik hooguit richting de drukke skigebieden van Val Thorens, Les Arcs of Val d’Isere. Als ik zie hoe druk het in deze vakantietijd al in de kleine skigebieden is geloof ik niet dat daar iets te zoeken heb. Ik kies er dus voor om terug te gaan naar Annecy en vanuit daar weer naar de Jura. Natuurlijk doe ik dat niet over de snelweg. Ik rij door richting het zuidelijke puntje van het meer van Annecy waar ik net voor het plaatsje Doussard afsla richting de Col de la Forclaz. De weg slingert prachtig langs een beekje omhoog. Er komt me zelfs een andere motorrijder tegemoet, ik ben dus niet de enige gek hier! Bovenop de col heb je een prachtig uitzicht over het meer van Annecy. Op een terrasje geniet ik onder het genot van een espresso van het geweldige uitzicht. Het is heerlijk weer, de jas kan uit en ik zit lekker in de zon, al zie ik in de verte wel wat bewolking hangen.
Ik had hier wel uren kunnen zitten, maar uiteindelijk zak ik toch weer af richting het meer. Zoals gezegd ga ik weer terug naar de Jura. Vanaf Annecy is dat maar een kilometer of 100, dus dat valt erg mee. Ik rij via Geneve en doe dus zelfs nog even heel kort Zwitserland aan. Vanaf Gex ga ik omhoog richting de Col de la Faucille. Afgelopen zomer hier samen met een collega nog schandalig hard overheen gevlogen, maar nu hou ik het beschaafd. Ook hier ben ik niet de enige motorrijder, ik kom diverse andere rijders tegen. Regelmatig wordt ik op de klim getrakteerd op een prachtig uitzicht over het meer van Geneve, en het Mont Blanc massief in de verte. Het doet me wel een beetje pijn om de Alpen nu alweer achter me te laten, want ik ben er pas net. Gelukkig staat de volgende trip alweer gepland voor begin juni, dus hoef niet zo heel lang te wachten. Intussen kom ik steeds dichter bij de bewolking die ik eerder al zag hangen, en bovenop de col begint het zelfs wat te spatten. Gelukkig blijft het daarbij en zet de regen voorlopig niet door.
Vanaf het skigebied van Les Rousses is het nog een kleine 25 kilometer naar de camping in Saint Laurent in Grandvaux. Dit is dezelfde als waar ik gisterochtend ben vetrokken, dus ik weet wat ik ga aantreffen. Bij aankomst rij ik direct weer naar dezelfde plek als waar ik gister stond. Wat ik vorige keer niet wist is dat je voor iedere ochtend verse broodjes kan bestellen, dus die kans laat ik natuurlijk niet onbenut! Ik besluit om de extra dag die ik in de Alpen wilde besteden dan maar hier gebruiken. De weersvoorspelling is niet heel gunstig, maar ik zie wel wat ik ga doen, ik vermaak me wel.
Ik haal even snel boodschappen, gelijk voor 2 dagen, dat scheelt morgen weer. Ik bak een paar hamburgers, en eet ze in Franse stijl (op stokbrood dus ). Zo zit ik onder het licht van een lantaarnpaal een beetje culinair te doen. Van de overige campinggasten krijg ik blikken variërend tussen “die gast is gek” en “huh, die was toch weg??”. Alleen daar kan ik al van genieten Ik zit prima zo, de bewolking zorgt voor veel minder kou, dus het is prima uit te houden.
Prachtige dag vandaag, heerlijk gereden en prachtige uitzichten. Wat er ook nog gaat volgen, deze trip is al een succes! Morgen even een dagje niksen, ook wel lekker.
Nou vooruit, nog eentje dan:
Laatst bewerkt: