Bad Moon Rising
MF'er
Het was heerlijk weer om eens een eindje te touren en dat deed ik vandaag dan ook.
Fluitend ging ik onderweg, maar kwam weer razend thuis.
Het begon op 500 meter van huis, een plaatsgenoot die ongeveer 50 meter voor mij reed vergat dat hij rechtsaf had gemoeten en zette zijn auto in z'n achteruit om 10 meter achteruit te rijden terwijl ik eraan kwam: ik volop in de remmen dus.
Op een leuk boerenweggetje (ik reed 60 en je mocht er 80) kwam ik een ouder echtpaar tegemoet die zo aan het genieten was van het uitzicht op de weilanden dat ze aan de linker kant van de weg reden en even vergaten dat er ook tegenliggers konden komen. Ik volop in de remmen en luid toeterend in de hoop dat ze zouden reageren. In een paar seconden moet je beslissen of je naar links moet uitwijken of niet. Net op tijd stuurden ze, geschrokken, gelukkig toch naar rechts en ik kon mijn weg weer met een flinke bloeddruk vervolgen.
Een telefonerende Mercedesrijder vond het niet nodig mij voorrang te verlenen, ik had het al enigszins aan zien komen (overkomt me namelijk wel vaker met duurdere automerken) dus ik reed al stapvoets maar volgens mij had hij mij niet eens gezien.
En, bijna thuis, reed ik netjes 50 op een voorrangsweg toen een Alfarijder met een Belgisch kenteken met een idote snelheid de weg opdraaide. Ik ALWEER volop in de ankers. Het scheelde echt ontzettend weinig of ik had erop gezeten. Ik besloot deze meneer maar eens te volgen om hem de waarheid te vertellen. Ik moest m'n best doen om hem bij te houden want meneer reed 85 door de bebouwde kom. Na een kilometer stopte hij bij het voetbalveld en heb hem even gevraagd of hij mij uberhaupt wel had gezien en dat hij mij wel dood had kunnen rijden als ik niet had opgelet. Meneer was niet erg onder de indruk en excuses konden er niet vanaf. Ik heb hem hartelijk bedankt
Wat een relaxed ritje van een uur had moeten worden werd bijna een hel. Ligt het aan mij of worden automobilisten steeds lakser in het verkeer ?
Ik doe er alles aan om gezien te worden: rij altijd met verlichting aan, hou me netjes aan de snelheid (echt waar !), draag mijn oranje reflecterende vest, zoek rustige wegen op en rij defensief.
Mijn rijplezier wordt langzamerhand een stressvol gebeuren en daar baal ik enorm van.
Fluitend ging ik onderweg, maar kwam weer razend thuis.
Het begon op 500 meter van huis, een plaatsgenoot die ongeveer 50 meter voor mij reed vergat dat hij rechtsaf had gemoeten en zette zijn auto in z'n achteruit om 10 meter achteruit te rijden terwijl ik eraan kwam: ik volop in de remmen dus.
Op een leuk boerenweggetje (ik reed 60 en je mocht er 80) kwam ik een ouder echtpaar tegemoet die zo aan het genieten was van het uitzicht op de weilanden dat ze aan de linker kant van de weg reden en even vergaten dat er ook tegenliggers konden komen. Ik volop in de remmen en luid toeterend in de hoop dat ze zouden reageren. In een paar seconden moet je beslissen of je naar links moet uitwijken of niet. Net op tijd stuurden ze, geschrokken, gelukkig toch naar rechts en ik kon mijn weg weer met een flinke bloeddruk vervolgen.
Een telefonerende Mercedesrijder vond het niet nodig mij voorrang te verlenen, ik had het al enigszins aan zien komen (overkomt me namelijk wel vaker met duurdere automerken) dus ik reed al stapvoets maar volgens mij had hij mij niet eens gezien.
En, bijna thuis, reed ik netjes 50 op een voorrangsweg toen een Alfarijder met een Belgisch kenteken met een idote snelheid de weg opdraaide. Ik ALWEER volop in de ankers. Het scheelde echt ontzettend weinig of ik had erop gezeten. Ik besloot deze meneer maar eens te volgen om hem de waarheid te vertellen. Ik moest m'n best doen om hem bij te houden want meneer reed 85 door de bebouwde kom. Na een kilometer stopte hij bij het voetbalveld en heb hem even gevraagd of hij mij uberhaupt wel had gezien en dat hij mij wel dood had kunnen rijden als ik niet had opgelet. Meneer was niet erg onder de indruk en excuses konden er niet vanaf. Ik heb hem hartelijk bedankt
Wat een relaxed ritje van een uur had moeten worden werd bijna een hel. Ligt het aan mij of worden automobilisten steeds lakser in het verkeer ?
Ik doe er alles aan om gezien te worden: rij altijd met verlichting aan, hou me netjes aan de snelheid (echt waar !), draag mijn oranje reflecterende vest, zoek rustige wegen op en rij defensief.
Mijn rijplezier wordt langzamerhand een stressvol gebeuren en daar baal ik enorm van.