Hele snelweg geblokkeerd door een ravage van meerdere autos en instant kilometers file. Zal vast niet zonder risico zijn, maar dan maar alle inzitten laten creperen???
Tja, keuzes, keuzes… de laatste keer dat ik in afwachting van het arriveren van de hulpdiensten bijstand verleende bij een ongeval betrof deze ravage (maar dan 10 minuten eerder):
Helemaal ongevaarlijk was dat niet, want van de 8 automobilisten die ik verzocht om even 112 te bellen (ik was in motorpak en wilde snel naar de slachtoffers toe) kreeg ik 7 middelvingers, 6 wilden mij omver rijden omdat het avondeten stond te wachten, en eentje belde uiteindelijk idd 112. Ook toen de hulpdiensten waren gearriveerd en de ongevalsplaats was afgesloten, heb ik diverse hulpverleners (politie, ambu) opzij zien springen om niet geraakt te worden door auto’s waarvan de bestuurders geen zin hadden om te wachten, en domweg dwars door de ongevalsplaats, en over de brokstukken heen, reden. Maar goed, je doet wat je kunt, omdat je er nu eenmaal bent en kunt helpen.
In minder extreme situaties, op een vluchtstrook en met ongehinderd voorbijrazend verkeer, zal ik minder snel stoppen (maar wel z.s.m. 112 bellen), want daar overleef je het volgens de statistiek gemiddeld een half uur, maar je kunt geluk hebben.
@RoyalClub heeft imho gelijk: is linke soep, stilstaan op een vluchtstrook.
In antwoord op
@Banditfan : ja, bij ongevallen verleen ik hulp, als dat veilig kan. Verschillende keren gedaan, maar nooit de behoefte gehad om daar filmpjes van te maken. Immers, als je helpt ben je druk, en dan kun je niet filmen, althans niet als je er niet op voorbereid was. En zodra het voorbij is, dan is het voorbij, dus mosterd na de maaltijd. Sowieso vind ik het raar - en ongepast - om slachtoffers van een verkeersongeval te gaan filmen.
Stoppen bij gestrande motorrijders doe ik soms (maar alleen als dat veilig kan), al geef ik meteen toe dat mijn motivatie dan al een fractie minder is: ik heb vaak genoeg meegemaakt dat ik stopte bij iets dat er uitzag als een motorrijder met pech, om vervolgens te ontdekken dat die persoon gewoon een sigaretje besloot te gaan roken c.q. te gaan bellen op de meest onhandige of gevaarlijke plek, en mijn behulpzame gebaar beantwoorde met een “flikker op, bemoei je met je eigen zaken”.
Als ik een scooter zie rijden kan ik niet zien of-ie gestolen is, dus die laat ik lekker gaan: ik kan moeilijk achter alles waar ik zo mijn bedenkingen bij heb aan rijden, want dan kom ik nooit meer thuis…