Zaterdag 18 juli 2015, Dag 9
Dit keer wandel ik wel even naar het dorp voor verse broodjes. Er gaat toch niks boven een espresso met verse croissants in het ochtendzonnetje voor de tent. Ik haast me niet teveel met inpakken en ik ben om 10 uur klaar voor vertrek. De komende dagen even geen onverhard op het programma. Vandaag is het plan om richting die Gorges du Verdon te gaan, en onderweg ook nog even Monaco aan te doen. Gewoon omdat het kan.
Vanaf Tende rij ik richting het zuiden, de Italiaanse grens over naar Ventimiglia aan de Middellandse zee. Hier volg ik de kust richting Menton en steek ik de grens weer terug over. Er staat controle bij de grens en aan de Italiaanse kant staan wat groepjes vluchtelingen. Op een motor is het wat lastig om vluchtelingen te smokkelen, dus ik mag direct door. Door Menton ga ik richting de grens met Monaco. Van een afstandje kan je Monte Carlo al zien liggen.
Monaco is druk, het stikt van de toeristen en het is warm. Ik rij een rondje door de stad en probeer het F1 circuit een beetje te volgen. Dat lukt aardig, al mag je niet overal in. Natuurlijk laat ik ook even de LeoVinces door de tunnel galmen, al maakt het met een maximumsnelheid van 50 km/u iets minder indruk dan tijdens de F1. Verder vooral een hoop dure auto’s en jachten, veel drukte, het is duur en vandaag ook nog eens bloedheet. Eigenlijk allemaal omstandigheden waarin ik me niet echt thuis voel, maar voor de statistieken heb ik Monaco ook weer van het lijstje afgestreept. Ik ben niet eens gestopt, en voor dat ik het weet ben ik het land al weer uit.
Zonder dat ik echt een grensovergang heb gezien bevind ik me alweer in Frankrijk. Even een stopje bij een ijskraam langs de weg, en dan door richting Nice. Ik heb me voorgenomen de hele vakantie geen snelweg aan te doen, en dat houdt in dat ik dwars door de stad moet. Niet echt een succes zo blijkt, zeker niet bij 35 graden. Ik heb alle verkeerslichten tegen, het is druk en de route de Garmin aangeeft is afgesloten wegens werkzaamheden. Uiteindelijk bereik ik dan toch een wat grotere weg de stad uit, en laat ik Nice weer achter me. Tot aan Grasse rij ik nog door druk bewoond gebied, maar daarna begint de omgeving weer wat uitdagender te worden. Ik volg een mooi stuk van de Route Napoleon tot aan Castellane. In Castellane doe ik vast wat boodschappen en gooi ik de tank even vol. Het stikt er overal van de toeristen, maar gelukkig ook van de campings. Het zijn wel vrijwel allemaal familiecampings, en zo midden in het hoogseizoen is het overal topdrukte. Ik ben niet gewend om tijdens het hoogseizoen op vakantie te zijn, maar omdat ik deze reis wilde combineren met het Stella Alpina treffen, wat nou eenmaal in juli wordt gehouden, is het niet anders. Gelukkig heb ik de voorgaande dagen weinig last van de drukte gehad, maar dit is nou eenmaal een toeristisch gebied.
Omdat het allemaal familiecampings zijn tik ik op de Garmin maar op goed geluk een camping aan. Het wordt camping Domaine Chasteuil Provence in Chasteuil, een kilometer of 10 voorbij Castellane. Zoals verwacht staat het vol, kleine plaatsen en iedereen staat dicht op elkaar gepakt. Het verst van het sanitair, zwembad en receptie verwijderd zijn nog een aantal plekken vrij op een redelijk rustige uithoek van de camping, niet handig met kinderen, maar wel voor mij. Ik blijf 2 nachten en 28 euro lijkt me een redelijke prijs, tot ik op de rekening zie dat dit per nacht is… Zo’n dure camping heb ik nog nooit gehad, maar ik verwacht op andere campings in de regio niet veel betere prijzen dus ik doe het er maar mee.
Eerst even het motorpak uit, want het is wederom bloedheet. Als de tent staat ga ik eerst maar even de was doen, dan kan het mooi nog even drogen voor het eind van de avond. Meestal doe ik wat kleine handwasjes, maar dit keer gooi ik het in de machine. Met deze temperaturen is het na een dikke week ook wel lekker als alles weer eens echt schoon is. Ik haal een muntje bij de receptie, mik de boel in de wasmachine en selecteer een programma van een uur. In de tussentijd ga ik even relaxen aan het water. De camping heeft een zwembad, maar het riviertje de Verdon loopt langs de camping, en dat vind ik veel leuker. Het water is op sommige punten nog best wel diep dus je kan echt wel goed zwemmen. Het water stroomt precies zo hard dat ik niet vooruit kom als ik tegen de stroming in zwem, maar ook niet afdrijf. De temperatuur is precies goed, lekker fris maar niet te koud. Eigenlijk ideaal dus, kan geen zwembad tegenop.
Na een uurtje ga ik de was ophalen, maar de machine staat open, mijn kleren zijn kletsnat en er staat een laag water in de machine. Iemand heeft blijkbaar lopen kloten, anders gaat zo’n machine midden in een programma niet zomaar open. Ik krijg een nieuw muntje bij de receptie en moet weer opnieuw een uur wachten. In de tussentijd kan ik mooi even eten, en na een uurtje is het programma dit keer wel afgerond. Inmiddels is het half 9 en is de zon achter de bergen gezakt, dus het gaat vandaag niet meer drogen. Ik hang de boel uit en zie morgen wel weer verder. Met het zakken van de zon wordt de temperatuur eindelijk een beetje dragelijk, dus ik hang nog even bij het water en loop een rondje door de omgeving, morgen de Gorges du Verdon verkennen!
Zondag 19 juli 2015, dag 10
De zon staat al vroeg op de tent, dus rond 7 uur word ik wakker van de warmte. Een voordeel, de was hangt ook al een tijdje in de zon en is al zo goed als droog. Verse broodjes halen en lekker op het gemakje ontbijten.
Richting de Gorges du Verdon hoef ik eigenlijk alleen maar de meute te volgen. Alles wat maar kan rijden gaat die kant op, motorrijders natuurlijk, maar ook veel campers en bussen. Ik heb al snel door dat het hoogseizoen niet de beste periode is om deze regio te bezoeken, maar ik ben er nou eenmaal nu. De weg slingert prachtig om de Gorges heen, heerlijke bochten en schitterende uitzichten. Het is een bochtenfestijn, maar daardoor is inhalen ook nogal een opgave. Opa en oma tokkelen op hun dooie gemakje met de camper rond, en er komen er net zoveel tegemoet, dus inhalen zit er zowat niet in. Ook is het vandaag weer bloedheet, en dat zijn niet de beste omstandigheden om in een zwart motorpak achter een rits campers aan te hobbelen.
De uitzichten zijn schitterend, de hoge rotswanden en het nu zo kleine en gemoedelijke riviertje de Verdon met zijn helderblauwe water slingert zich een weg door de kloof. Op de uitzichtpunten staan busladingen met toeristen, en ik heb ook weinig zin om weer te worden ingehaald door alle campers die ik net voorbij ben. Ik rij dus ook maar gewoon rustig door en geniet vanaf de motor van het uitzicht. Blijven rijden is met 35+ ook de enige optie om het hoofd nog een beetje koel te houden.
Halverwege de ronde kom je langs het Lac de Sainte Croix, een mooie plek voor een lunchstop. Motorpak uit, zwembroek aan en eerst even het water in. Dan op het gemakje wat eten, en nog een keer het water in. Opdrogen in het zonnetje, en dan het onvermijdelijke moment dat het motorpak weer aan moet.
Aan de noordkant van de Gorges hebben ze een speciale 24 kilometer lange panoramaroute aangelegd, vanaf waar je een prachtig uitzicht hebt. Overal heb je mooie vergezichten en uitkijkpunten. Dit is een erg mooi stuk, en ook zonder te stoppen kun je hier goed om te heen kijken. Ik weet niet of het is verboden voor bussen en campers, maar ik kom er in ieder geval stukken minder tegen dan aan de zuidkant. De route maakt een rondje en komt op nagenoeg dezelfde plek weer uit als waar hij begint.
De complete rondje om de Gorges du Verdon, inclusief de panoramaroute is ongeveer 120 km lang. De uitzichten zijn prachtig, maar ik zou iedereen aanraden hier vooral niet in het hoogseizoen heen te gaan. Het is gewoon mega toeristisch, restaurantjes en eettentjes zitten bomvol en ook op de uitkijkpunten wordt je nog net niet weggeduwd. Plekken waarop ik me niet echt thuis voel, en het is voor mij persoonlijk te druk om er echt van te kunnen genieten.
Als ik het rondje heb voltooid rij ik nog een stukje verder door de omgeving, kijk nog ergens bij een stuwmeer en doe nog wat boodschappen. Omdat ik vanmorgen ook niet al te vroeg vertrokken ben schiet de dag al aardig op, dus ik ga weer terug naar de camping. Daar kan ik gelukkig mijn motorpak weer omwisselen voor mijn zwembroek, en ga nog een paar uurtjes bij de rivier hangen. Hapje, drankje en een boekje mee, af en toe een frisse duik in de rivier, en het begint verdacht veel op vakantie vieren te lijken. Ook sleutel ik alvast de route voor morgen in elkaar, ik ga langzaam weer wat richting het noorden.
Als de zon wat achter de bergen is gezakt ga ik weer terug naar de tent om wat te eten. Daar zie ik dat ik buren heb gekregen, twee Duitse motorrijders op BMW’s. Op zich wel bijzonder, want dit zijn afgebakende plekken en ze staan op “mijn” plek, waar ik toch al genoeg voor betaal en terwijl er ook nog andere plekken vrij zijn. Dat is ook nog geen ramp, maar hoewel de plek ruim genoeg is staan ze zo dicht op me dat ze hun scheerlijnen ook aan mijn haringen vast hadden kunnen maken. Ze hadden best iets meer afstand kunnen nemen. Je ziet dat op campings wel vaker, is er plek zat, komen ze toch pal naast je staan. Pleinvrees denk ik. Ik ben helemaal niet mensenschuw, maar een beetje privacy mag van mij wel. Maargoed, ik ben morgenochtend toch weg, dus ik heb weinig zin om me er druk om te maken. Bovendien zijn de mensen zelf nergens te bekennen, die zullen wel ergens aan het eten zijn.
Met de zon achter de bergen zakt de temperatuur weer een beetje naar dragelijke waardes, dus na het eten loop ik nog een stukje door de omgeving. Tegen een uur of 11 is het wel mooi geweest voor vandaag.