Faithy
MF veteraan
- 3 feb 2006
- 30.323
- 13
3 weken was de planning. Low budget op vakantie met de motor met als doel: heel veel mooie bochtjes rijden.
In eerste instantie was de keus gevallen op Tsjechië met als slecht weer alternatief Kroatië, maar na wat rondlezen op MF lonkten toch de bergen, en wel, de Pyreneeën.
Nu is deze laatste bestemming iets wat we NIET gezien hebben, na een change of plans tijdens de vakantie (het voordeel van niets vastleggen en gewoon gaan!) maar verder hebben we toch zo'n 4000km op de tellers erbij gezet, en erg genoten van de Route des Grandes Alpes, een stukje Cevennen en nog wat overige passen zoals de Alpe d'Huez, Col de Madeleine, Col du Petit St. Bernard en ook zijn grotere broer hebben we bedwongen. Dit alles met als begeleiding van de Michelin kaart van Frankrijk en een beetje gezond verstand. Geen navigatie dus
Ons budget hadden we best ruim gegokt, en uiteindelijk is de score:
3835km
Totale uitgaven: €829,13 ( Per persoon per dag: €29,61)
Benzinekosten op dit geheel: €480,47
Eten/onderhoud op dit geheel: €228,50 (Per persoon per dag: €8,16)
Overnachten (campings) op dit geheel: €140,25
Overig: €9,90 (motorolie)
Hieronder het verslag van 14 dagen Frankrijk, met een klein stukje Belgie, Italië en Zwitserland.
Onder elke beschrijving van de route, zoals Nijmegen --> Grandpré staan de routes in Google-maps uitgetekend!
Dag 1:
Nijmegen --> GrandPré <-- klik hier voor de route!
Gereden: 384km
Weer: In Nederland en België nog wat miezerregen, daarna in Frankrijk heerlijk weer.
Bijzonderheden:
De eerste dag van de vakantie! Na alles thuis goed en veilig achter de hebben gelaten was het dan om 11.00uur eindelijk tijd om te gaan! De koffers zaten op de motor en ook de tent en de bagagerol waren al met spinnen op de motor vastgebonden.
Rijkelijk veel bagageruimte, alsof we al op wereldreis gingen, maar we wilden omdat we elke ochtend niet wilden puzzelen met 'wat waar nou moest' en we ook nog normaal boodschappen wilden doen, genoeg ruimte hebben voor spullen. Dat is uiteindelijk ook prima gelukt!
Vertrokken rond 11.30 vanaf het tankstation met een volle tank en via de snelweg naar Luik geknald. Daarna eraf en ons traditioneel broodje Filet Americain in Aywaille gegeten bij Bistro d'Aywaille
Altijd weer lekker.
Daarna een stukje binnendoor, maar vervolgens wel wat doorgaande weg via Bouillon (daar zit een Aldi, voor de boodschappen) naar de eerste camping, die in de campinggids stond die we van de ANWB hadden gekocht. Dit was onze eerste kennismaking met het Frans (help!) en de "Camping Municipal". Na deze kennismaking bleek een 'goedkoop campingboekje' niet nodig, aangezien deze campings over het algemeen zeer goedkoop zijn en ook nog eens buitengewoon goed voorzien qua sanitair en dergelijken!
Zo ook deze Camping, net buiten het dorpje GrandPré! Wel was het zo'n camping (net als er meerderen van waren) waar van die 'tokkies' 6 weken per jaar verblijven met hun caravans met mos en grote bakken geraniums. We waren dan ook het verzetje van de week volgens mij, met onze twee volgepakte motoren!
Ook hebben we hier voor het eerst kennis gemaakt met de 'werkwijze' op zo'n camping.
Wanhopig kijkend naar wie we moesten hebben en waar we ons konden melden en het ontcijferen van wat er op een papiertje stond gekriegeld, kwam er een vaste campingbewoner naar ons toe die ons vertelde dat we 'maar gewoon een plekje moesten zoeken, tent opzetten en afwachten, de persoon die dit beheerde zou er om half 8 weer zijn!'.
Zo gezegd zo gedaan en tentje opgezet. Lekker plekje gevonden en voor het eerst de tent opgezet. Eitje! Lekker gegeten en terwijl we dit op zaten te eten kwam mevrouw de beheerder langsrijden. Ze wenste ons smakelijk eten en zei dat we zo na het eten maar eens langs moesten komen.
In het hutje wat de receptie bleek te zijn in steenkolen-frans verteld waar we vandaan kwamen en waar we heen gingen en de immense rekening betaald: €5,90 voor twee personen, een tent en 2 motoren... dit was een goed begin!!!!
Het motor-park met twee bepakte tourbuffels!
Net in Frankrijk...
Dag 2:
Grandpré --> Empury <-- klik hier voor de route!
Gereden: 315km
Weer: Regenachtig..
Bijzonderheden:
Vandaag even een stukje doorgaande weg grotendeels richting Empury. Een stuk uit de richting, maargoed, we gingen dan ook even op bezoek bij vrienden die daar een huisje hebben gekocht, voor erbij.. altijd leuk!
Een dag van regen, buien, regen, buien en ga zo maar door. De 2 dagen voor vertrek aangeschafte regenjas heeft zijn geld al wel waargemaakt. Erg dankbaar was ik hier voor. Dat hij knalgeel is, dat neem ik dan maar op de koop toe.. de andere optie was doffig oranje, en dat vloekt helemaal met mijn motor
Uiteindelijk best op kunnen schieten, en zelfs een keer geflitst misschien! Dit tijdens een inhaalactie op een autootje dat op een 90-weg een km of 70 per uur reed.. de teller kwam dus hoogstens op 3km te hard uit ofzo, ben benieuwd of we er nog wat van horen..
Aangekomen in Empury wachtte ons een warm welkom met gezelligheid, hapjes en drankjes. Avond gezellig doorgebracht met een goede warme maaltijd en spelletjes. Omdat het toch, ondanks de gezelligheid, niet helemaal ons ding was, al die drukte de hele tijd, zijn we toch de volgende dag maar weer vertrokken.
Het is daar trouwens wel mooi rijden in de Bourgogne / Morvan. Alleen strooien ze daar fink met grind in plaats van pekel, in de zomer, om zo het slechte asfalt wat bij warme zonnige dagen nog wel eens smelt, nog rijdbaar te houden! Wel iets om op te letten me dunkt.
Na een warme douche en de nodige glazen wijn die maar bijgevuld werden lekker op onze matjes in de woonkamer in slaap gevallen (andere optie was bij mijn ouders op de kamer.... ) waar het vuur van de haard nog nasmeulde... de regen dat de boel wel flink afgekoeld!
Schuilen en plassen (in de inham) op een straathoek in Frankrijk.. Frankrijk is één grote WC...
Ons onderkomen voor de nacht!
Dag 3:
Empury --> Vouglans <-- klik hier voor de route!
Gereden: 261km
Weer: Warm! Zonnig sinds het vertrek uit Empury en daarna alleen nog maar erger/beter!
Bijzonderheden:
Na een stevig Engels ontbijt, inclusief bacon, worstjes, ei en toast veel te laat weer op de motor gestapt. Pas rond 12 uur reden we weg! Daarom besloten om even door te blazen richting de echt leuke wegen in de Alpen. De doorgaande weg richting de Alpen was immers ook wel mooi genoeg.
Vlakbij onze overnachtingsplek lag een immens stuwmeer. Dat was de eerste die we daar gezien hebben. Wat een gigantische muur! Wat een mooi blauw water! Helemaal prachtig. Vooral met een mooie blauwe lucht en de volle groene bomen was het een lust voor het oog.
De campinggids vertelde ons niets over een camping daar in de buurt, maar mijn Michelinkaart uit 2003 ( ) vertelde dat er niet veel verder in Vouglans wel een camping zou zijn.
Eenmaal aangekomen in Vouglans, eerst er straal voorbij gereden, maar nadat we een bordje terug zagen staan, bedacht ik me dat dat grote rommelige grasveld met die caravan en verder niets best de camping kon zijn.
Het terrein opgereden zag het er nogal verlaten en achterstallig uit... 'Ja.. wat nu...?'
Even later kwam er een mevrouw, die blijkbaar in die caravan verbleef naar ons toe... Of we een camping zochten...
Nou ja, dat deden we. Ze vertelde ons 'De burgemeester is hier de baas, maar eigenlijk is de camping gesloten.... waar de burgemeester is weet ik eigenlijk niet, maar als het voor één nacht is, mag je hier best blijven!'
Het sanitair bleek gewoon te werken, op warm water na, maargoed, echt nodig is dat natuurlijk ook niet. Besloten om de tent op te zetten en er te slapen. Gratis!
Wel heb ik de hele nacht geen oog dichtgedaan... elk geluidje deed mij denken aan iemand die daar niets te zoeken had en de boel kwam bestelen/vermoorden
Uiteindelijk viel het mee en zijn we veilig weer wakker geworden zonder bestolen of vermoord te zijn (meevaller!) en konden we weer op weg naar de volgende bestemmingen!
Stuwmeer!
Stuwmeer!
Op een verlaten camping...
Dag 4:
Vouglans --> Le Petit Bornand <-- klik hier voor de route!
Gereden: 131km
Campinghoogte: 700m
Weer: 's ochtends wat regen, maar daarna prachtig en warm!
Bijzonderheden:
Sta je dan, helemaal klaar om ervoor te gaan, richting de Alpen! Want ja, daar gingen we toch wel echt voor. Na 1,8 km ineens een rood lampje voor je zien doet daar niet bij helpen..
Köt!!! Motorolie-lampje.. En laten we nou net dát vergeten zijn mee te nemen.. Motorolie... goeie les voor de volgende keer.
ANWB gebeld, want wilden geen risico lopen door te rijden/Wolve op pad te sturen, want het was ook nog eens 14 juli dus welk station er (pas) open zou zijn wist niemand..
Gelukkig hadden we de stoeltjes bij ons, wat water en een kookstelletje. Dus ANWB gebeld die iemand met olie langs zou sturen en ons geinstalleerd in de schaduw. Heerlijk gezeten, thee gedronken en vlechtjes van lang gras gemaakt, tot na anderhalf uur de meneer van een frans bedrijf ons wat olie kwam brengen. Het was helemaal verholpen en voor €0,00 euro mochten we gewoon weer door rijden!
Dit haalde natuurlijk wel aardig wat vaart en afstand uit de dag, waardoor we maar 131 hebben kunnen rijden. Dit keer naar de rand van de Alpen, Le Petit Bornand. Een kleine camping naast een kerkhof, waar er mooie rechte plekken waren gemaakt. Hier heerlijk genoten van een warme douche, avondeten en een paar flesjes bier Als god in Frankrijk, en dat zelfs met zo'n dom en te voorkomen 'pechgeval'. De meneer van de alarmcentrale was wel heel verbaasd om onze positieve instelling en het feit dat we precies wisten op welk klein kloteweggetje we stonden in welke bocht... Ik maakte eerst de grap 'bij het dorpje Sortie' dat kon hij ook wel waarderen..
Nog even een desolate-camping-foto!
Van alle gemakken voorzien wachten...
Weer op weg richting bergen!
Kamperen
Dag 5:
Le Petit Bornand --> La Rosiere <-- klik hier voor de route!
Gereden: 175km
Weer:Wat regen aan het begin van de dag, daarna veel zon en heel warm (30 oC)
Campinghoogte: 1800 meter
Bijzonderheden:
Begonnen met de Route des Grandes Alpes! Op weg naar La Rosiere de eerste passen gereden. Wat een genot! Het wegdek, de bochten, het weer, helemaal prima! Bijna te warm zelfs.
De Col de la Colombiere was de eerste waar we aan begonnen! Prachtig uitzicht en een mooie reis naar boven. Ook de weg naar beneden was puur genieten.
Daarna, de Col d'Aravis was bijna net zo heerlijk om te rijden. Het was er allemaal redelijk rustig. Natuurlijk wel de nodige caravans en wielrenners, uiteraard, maar uiteindelijk was het niet zo druk als in de Dolomieten vorig jaar: dat was écht file-rijden!
Aangezien het even wennen was om de passen te rijden met volle bepakking hebben we deze dag maar 175 km gereden.
Via de Col de Saisies en de Cormet de Roselend , wederom twee prachtige Cols zijn we even wat omhoog gegaan naar La Rosiere, afwijkend van de route, omdat daar een camping zou zijn.
Dit was meteen de duurste (en hoogste!) camping tot nu toe. €14,60 mochten we neer tellen. Uiteindelijk natuurlijk nog niet veel, maar in vergelijking met voorgaande campings wel de hoofdprijs.. het zou helaas niet de duurste worden.
De camping stikte wel van de vliegen, die gewoon op je gingen zitten en niet uit zichzelf na wat wapperen weg gingen, je moest ze echt van je af slaan, en zelfs daarna kwamen ze weer terug. Dat was echt wel heel vervelend. Wel was er gewoon warm water en douches en was het sanitair en alles helemaal in orde. Na een goede nachtrust konden we dan ook weer door.
Spreekt voor zich..
Op de Roselend (
)
Meer bij de Roselend
Spreekt voor zich..
Uitzicht vlakbij de camping
Dag 6:
La Rosiere --> Chateau Queyras <-- klik hier voor de route!
Gereden: 230km
Weer: Zon! Erg warm!
Campinghoogte: 1370m
Bijzonderheden:
Vandaag tot aan Chateaux Queyras gereden, een of ander gehuchtje met, hoe kan het ook anders, een flink kasteel op een heuvel. Verder was er niet zoveel te beleven, daarover later meer.
Vandaag waren de Col de l'Iserand, Col du Galibier, Col du Lautaret en de Col d'Izoard aan de beurt. Wederom heerlijke wegen, prachtig weer en prachtige bochten. Bovenop de Iserand nog staan praten met een paar belgen. Twee FJR's met berijders en achteropzitdames, die even ergens eten waren gaan hosselen.. Deze heren kwamen op het idee dat het wel wat fijner zou rijden als ze 'alvast zouden gaan'. Ik opperde het idee om de vrouwen met een Camper mee te laten liften nog. Dit vonden ze een goed plan... ze vulden het zelfs aan met 'oh, dan kunnen ze ook mooi de koffers meteen meenemen!'
Ook in de eindbestemming die dag vonden we weer een Camping Municipal met dezelfde handleiding als altijd: "Ja, ga maar ergens staan, om half 7 komt er weer iemand!"
Dus ok, plek gezocht, motoren neergezet en begonnen met de tent opzetten. Even gepauzeerd om te plassen en toen we terugkwamen stonden er 2 spanjaarden, op 30cm van onze tent met hun tent... op een nagenoeg lege camping.. het moet een flashmob geweest zijn... ze zaten nog bijna met hun tentstokken in de helm van Wolve en wij hadden echt zoiets van 'wtf???'.
Desalwelteplus zijn we lekker gaan eten, nog wat bier gedronken (uiteraard) en daarna gaan slapen.. althans, dat ging Wolve goed af, mij wat minder... wat bleek: de Spanjaard snurkte als een weetikveelwat... als we in een regenwoud hadden geslapen en er was milieupolitie geweest, dan was hij ongetwijfeld opgepakt.. ik heb geen oog dichtgedaan!!! Echt rampzalig!
Gelukkig waren ze de dag erna weer weg...
Ook zijn we gefotografeerd op de Galibier door Griffephotos.com!
Dag 7:
Rustdag in Chateau Queyras
Gereden: 0km
Weer: Begon heel lekker, eindigde in een grote zondvloed van regen....
Bijzonderheden:
Downtown Chateau Dinges was er werkelijk waar geen ene flikker te beleven.
Ok, er was een kasteel.
punt.
Onze welverdiende rustdag, even en dag geen tent opzetten en even relaxen, was echt ultiem goed gesitueerd..
Na een kijkje genomen te hebben bij het kasteel, wat uiteraard veel te duur was en meer geschikt voor het 60+ busreisje van de OAD / Peter Langhout, zijn we de rest van de stad gaan verkennen.
De winkels/ondernemers op een rijtje:
Dus.. Bij de eerste uiteraard niets gehaald, bij de tweede een brood en een blikje tonijn gehaald, dat was 't goedkoopste aan beleg. Samen met de room en knoflook die we nog hadden tonijnsalade gemaakt en voila, lunch!
De vestenwinkel hebben we vanaf een schuin hoekje bekeken en 's avonds hebben we gegeten in het 'restaurant'.
Niet lang na het middaguur begon het te bewolken, te waaien en te regenen.. dit is niet meer gestopt tot ergens midden in de nacht.. Wel heb ik 's middags eindelijk Backgammon leren spelen en heb ik 's avonds een begin gemaakt in een Bouqetreeksromannetje, het enige Nederlandse boek dat in de relax-ruimte (jaja, dat hadden ze, met een TV, waar we 's middags de finish van de Tour hebben gekeken) lag.. ik ben nog altijd benieuwd hoe het afliep.. Gelukkig werd het 's nachts droog en bleef dat zo tot de volgende ochtend
Uitzicht vanaf de kasteelheuvel richting camping, die hier ergens links op de foto ligt.
Het kasteel
Het niet zo fijne weer op komst...
Dag 8:
Chateaux Queyras --> Péone <-- klik hier voor de route!
Gereden: 210 km
Weer: Koude start gevolgd door lekker weer. Wel erg koud op de Col de la Bonnette
Campinghoogte: 1180m
Bijzonderheden:
Na een rustdag konden we er weer helemaal tegenaan. Ook de mieren die op de camping in grote getale te vinden waren (we hadden eerst onze motor OP een mierenhoop gezet ) hebben we met plezier achter gelaten. Zo rond een uurtje of half 10 zaten we op de motor op weg naar de Col de Vars en de Col de La Bonette. De hoogste geasfalteerde weg van Europa, die tot op 2802 meter gaat. Zo warm als het was in het 'dal', zo koud werd het naarmate we verder naar boven kwamen. Het was niet zo dat we de enigen waren, genoeg campertjes en langzame opeltjes gezien, maar uiteindelijk was het prima te doen.
De weg omhoog was niet zonder slag of stoot, aangezien naarmate we boven kwamen de weg steeds slechter werd: het weer van de dag ervoor en de harde wind hadden wel degelijk effect op de broze bergranden: de hele weg lag soms bezaaid met stenen die soms wel zo groot waren als een voetbal. De langzame slalom kwam hier zeker van pas!
Uiteindelijk na de Bonette koers gezet richting Cevennen via een leuk kriegelweggetje op de kaart met een groen randje ernaast, richting Guillaumes. Ook zaten we nog even in de stress voor de boodschappen. Het was immers zaterdag en we moesten die dag nog een fatsoenlijke supermarkt vinden om zowel voor die avond als voor de hele volgende dag eten te halen. Echter hebben die dag zo vanaf een uurtje of 2 helemaal niets bruikbaars meer gezien. Na wat navragen in ski-oord Beuil (wat nog niet zo erg was als Valberg) kregen we te horen dat er 'waarschijnlijk in Guillaumes wel wat zou zitten'. Daar zat ook een camping volgens de kaart, dus huppake, gas erop en gaan, want het was inmiddels ook al tegen 4 uur...
Gelukkig zat er in Guillaumes ook daadwerkelijk een supermarktje en konden we wat eten inslaan. Lang leven blikken Ratatouille! Wat een uitvinding! Best lekker, veel groente en ook nog 's voedzaam, enigszins...
Daarna op zoek naar de camping van Guillaumes, die in geen velden of wegen te bekennen was.. er stonden twee bordjes met campingtekentjes die allebei een andere kant op wezen. De eerste zijn we na een paar km gestopt met volgen, terug naar de andere...
Die andere camping bevond zich op 6km van Guillaumes, in het gehuchtje Péone. Ook dit was een "Camping Municipal" en het overnachten hier kostte ook weer minder dan 10 euro: €9,50! Warm water in overvloed, schone wc's en niet te vergeten: RUST!
We stonden op een grindplaats voor caravans, want het was de op een na laatste plek, en ook hier werden we binnengelaten door de gasten die er al waren. Daarvan waren er 2 net aangekomen, die al contact hadden opgenomen met het gemeentehuis, dus die mevrouw kwam er al aan, zodat we wederom niets hoefden te regelen. Alleen het bier koud leggen in de vriezer (ja, die hadden ze daar!!!) en de tent opzetten!
Bovenop de Col de Vars
Faithy op de Col de la Bonette
Wolve op de Col de la Bonette
Uitzicht vanaf de Col de la Bonette
Gehuchtje tegen een berg aangeplakt
Dag 9:
Péone --> Sault <-- klik hier voor de route!
Gereden: 197km
Weer: Warm, benauwd! veel gepauzeerd en gedronken daarom.
Campinghoogte: 830m
Bijzonderheden:
Vandaag was een eerste dagje verbindingsroute richting Cevennen. Veelal doorgaande wegen (wel de mooiste en kronkeligsten uitgezocht!) genomen om de bergen (voorlopig) achter ons te laten..
Op de kaart was de Mont Ventoux ons opgevallen, dus die wilden we wel eens beginnen. Plan was dan ook om tot dicht bij de Mont Ventoux te rijden en vervolgens op de tweede verbindingsdag richting Ales, het begin van de Cevennen te rijden.
Zo gezegd, zo gedaan! Op de motor gesprongen, ietwat aan de late kant en rijden maar.
Zoals eerder geschreven hebben we deze dag best veel pauzes gehad, aangezien het zo warm en benauwd was, dat we veel moesten drinken om niet uitgedroogd te raken.
Rond het middaguur hadden we een mooi parkje gevonden met heel veel bankjes waar half Frankrijk zat te lunchen, gelukkig was er nog een bankje vrij.
Daar onze echt ultiem ranzige 'boterhammen' (een soort casino-brood, verpakt in plastic, droger dan droog!) met jam opgegeten en daarna de weg richting Sault weer vervolgd.
Toen gebeurde het onmogelijke der onmogelijke.. Net afgeslagen op de D907 reden we de bocht om toen we de eerste Caponord van de vakantie zagen..
Een grijze, met daarop een best lang persoon met een grijze C3 helm op z'n kop.. een tanktasje, een bagagerol en topkoffer... een zwart leren pak....
"GODVERDEGODVER!!!!! DAT IS KOFFERREK!!!!!! 
"
Ook Kofferrek had ons herkend (Deze versie ging: "He.. een Groene GTR.... Hé, een rode Diversion erachteraan...... DAT ZIJN WOLVE EN FAITHY!!!!! " )
Koffer draaide om en we hebben even een mini-meet gehad. Wat bleek! Hij had wat om moeten rijden voor een tankstation en onze wegen kruisten elkaar slechts op dat stukje weg van 2km lang, omdat hij van een kleiner weggetje af kwam en daarna die weg ook weer zou gaan vervolgen...
onvoorstelbaar om elkaar daar tegen te komen
Na deze mini-meet alledrie onze weg weer vervolgd en zijn we op een vrij grote camping in Sault beland. Wel een Camping Municipal, dat wel, maar dan groot.. Zaten ook wel wat luidruchtige Engelsen en wat tokkies die tot 11 uur en later muziek opzetten, maargoed... uiteindelijk werd het rustig. Ze hadden er ook een zwembad, maar dat was het stadszwembad waar je voor €2,40 mocht zwemmen.. dat hebben we niet gedaan, maar voor diezelfde prijs hebben we wel allebei een magnum Almond gehaald wat waren we dáár aan toe zeg...
Daarna ons blik Ratatouille met macaroni opgegeten en gaan slapen, op naar de Mont Ventoux de volgende dag!!!
Volgens mij bij Lac de Castillon
Minimeet!!!
Dag 10:
Sault --> St. Jean du Gard <-- klik hier voor de route!
Gereden: 248km
Weer: TE WARM... (tot aan de 39 graden Celcius gezien op de bordjes
)
Campinghoogte: 310m
Bijzonderheden:
De dag van de waarheid, de dag van de Mont Ventoux! We hadden er zin in!
Om half 10 zaten we al op de motor, om boodschappen te gaan doen voor ontbijt en lunch in de supermarkt zo'n kilometer verderop.
Gepakt met melk, 2 pains, een pak bierhamspullie en wat roomkaas en ook nog eens een tank vol verse benzine, waren we er hé-le-maal klaar voor..
Zo, richting Sault en dan rechtsaf, want daar stont de Ventoux al aangegeven..
Maar daar ging het fout. Er stond een agent op de kruising, en 3 auto's voor ons..
Motor uit, en wachten.. en wachten.. tot er een aardige meneer naar ons toe kwam die ons wat minder leuk nieuws vertelde..
Er was namelijk een wielerronde bezig die een paar dagen voor de Tour de France, dezelfde etappe deed, maar dan met 9000, ja, je leest het goed, 9000 wielrenners.. De Mont Ventoux was dan ook tot aan 5 uur 's middags compleet afgesloten en de kans dat we eroverheen zouden gaan die dag was dus bij deze verkeken..
Gedesillusioneerd hebben we gezocht naar alternatieven, en die hebben we gevonden. Of het net zo mooi was als de Mont Ventoux overgaan weten we niet, maar het was wel echt heel mooi. Dwars door een kloof heen, langs een dorpje dat wel uit de middeleeuwen leek te stammen (en dat waarschijnlijk ook deed). Een keer liepen we weer klem op de wielrenners, die blijkbaar ook dat ene kleine kloteweggetje namen, maar met behulp van wederom een aardige fransman zijn we uiteindelijk om de berg heen gereden. Onder het genot van uitzicht op de berg en de 9000 wielrenners die voorbij kwamen hebben we ons ontbijt verorberd en zijn we verder op weg gegaan richting Ales, richting Cevennen.
De doorgaande weg van Bagnols sur Ceze was werkelijkwaar dodelijk saai en warm, en bood gelukkig nog een aangename rustplek.
Helaas waren de Cevennen wat toeristischer dan we hadden gedacht. Half Nederland was er en hadden alle campings bezet. Weggegaan van een camping waar we 20 euro neer moesten tellen om tussen de Nederlanders in een door kinderen volgeplast zwembad zouden zitten, verder gereden over een onmogelijk klein en slecht weggetje naar 'Camping du Foret" in St. Jean du Gard.. maar die was vol
Uiteindelijk op de aanwijzingen van de eigenaar van deze camping een andere gevonden. Een kleintje die eigenlijk 'Complet' was, maar dankzij een Nederlander die onze kentekens zag (voor Nederlanders deed hij dat wel, voor buitenlanders niet....
) zijn we erop gewezen dat we vast nog wel voor 1 nacht de tent hier neer mochten zetten. De camping prijs was wel wat lager, €14,30.
Helaas zijn we voor deze prijs helemaal lek gestoken door de muggen Wolve had er per been zo'n 14 stuks en ook de armen waren rijkelijk bedeeld. Ik gelukkig wat minder omdat ik snel mijn lange broek en trui had aangetrokken, helaas reageer ik er wel vrij heftig op, waardoor we er nog dagen 'plezier' van hebben gehad.
Dit, in combinatie met de extreme hitte heeft ons doen besluiten maar een klein ritje in de Cevennen te maken en daarna de Alpen weer op te zoeken.. dan liever vliegen en mieren....
Geen Mont Ventoux, een leger muggen... maar verder wel mooi gereden, dat wel
Aurel, het middeleeuwse sprookjesdorp..
heeeeeel... veeeeeeeeeel... wielrenners...
Het onbereikbare doel voor die dag..
Een verrasinkje op de alternatieve route...
Dag 11:
St. Jean du Gard --> Sahune <-- klik hier voor de route!
Gereden: 249km
Weer: Bewolkt en wel wat minder warm, maar uiteindelijk hebben we toch de 29 graden Celcius weer gezien..
Campinghoogte: 360m
Bijzonderheden:
Onze enige dag in de Cevennen. van te voren hadden we een paar geocaches uitgezocht die we wilden gaan doen (omdat we er langer dan 1 dag zouden zijn volgens de planning), maar we besloten er toch nog 2 of 3 te doen. Uiteindelijk hebben we er 2 gevonden!
De dag begon op weg naar de Col d'Asclier. Ik was helemaal niet lekker en het kleine stuiterweggetje was helemaal niet voor mij weggelegd. Chagerijnig en al kwam ik boven op de top aan. De weg was door wind en regen bezaaid met bladeren, takken en ga zo maar door.. niet helemaal top. Wel zijn we tot de conclusie gekomen dat we hier (en naar de Pyreneeen dus!) nog een keer in voor of najaar doen, met de offroads, volgens ons is dat echt prima rijden daarmee!
Maargoed, naar de Col d'Asclier dus. Prachtig uitzicht en na een tijdje zoeken ook de geocache gevonden. Het even lopen en bewegen deed me goed, want ik voelde me daarna weer zo fit als een hoentje. Vlak na de afdaling van deze Col kwamen we al bij de tweede aan, de Col de la Triballe, waar de tweede geocache lag! Nu hebben we beide onze eerste caches in Frankrijk!
Na deze caches besloten om weer terug te keren richting de Alpen. Via weer datzelfde (rampzalige) Ales en Bagnols sur Ceze (op de zelfde plek gepauzeerd!) zijn we via Pont St. Esprit en Nyons in Sahune op een camping beland.
Wederom een Camping Municipal. Een plekje onder een klein boompje, en wat later bleek een grote paal met bouwlampen.. het is de hele nacht niet donker geweest
Ook de buren zullen we niet snel vergeten.. Zij kwamen daar, op die kleine klotecamping, al 35 jaar! Nadat 35 jaar geleden hun zoontje misselijk was van de wagenziekte hadden ze gezegd 'bij de eerste de beste camping die we tegenkomen stoppen we en gaan we de caravan neerzetten!' . Ze zijn nooit meer naar een andere camping geweest.. Wel jammer dat ze tot 12 uur luidkeels hebben zitten praten over treinen, bussen en euthenasie...
Wel was de camping verder in orde en was er ook wat lauwig water om te douchen. Dat hebben we dit keer maar even niet gedaan en uitgesteld tot de volgende dag... hopende op een camping met warm water
Wow... 905 meter!!
Geocache!!!
In de Cevennen
Idem
Dag 12:
Sahune --> Allemont <-- klik hier voor de route!
Gereden: 241km
Weer: Begon heel goed, tussendoor hevig onweer en wat regen, daarna weer prachtig!
Campinghoogte: 360m
Bijzonderheden:
Weer een dagje richting de échte Alpen. Vanuit Sahune zijn we via de Col du Festre weer verder richting noord-oosten gereden. Ook de Col d'Ornon zijn we overgestoken richting de Alpe d'Huez!
Toen de op de d'Ornon reden brak er redelijk hevig noodweer los. Onweer met flinke flitsen en donders, regen en heel even zag het er naar uit dat we heel vroeg een camping moesten gaan zoeken. Toen het rustiger was en we de afdaling voort durfden te zetten richting Le Bourg D'Oisans, hebben we daar even bij een tankstation staan lunchen en rustig de opties bekeken. Toen het weer wat lichter werd en het onweer helemaal over was, hebben we besloten toch 'even' de Alpe d'Huez op te gaan! Wat mooi was dat zeg!!!! De steile kant omhoog was echt een wielrenparadijs, wederom veel leuzen, ook nederlandse, en eenmaal op de top werden er her en der wielrenners door hun vrouw/man omhelsd en gekust omdat ze de top gehaald hadden! Dat was erg leuk.
Minder leuk was dat het 'weer zo'n dorp bestaande uit Hotels was'. Alleen maar hotels, toeristen, souvenirwinkeltjes en ga zo maar door..
De afdaling deden we via de Col de Sarenne.. die was een stuk minder gemakkelijk. Veel ongelijke wegen, veel afwateringsstukken waardoor je over grote ongelijke stenen met grote gaten moest, hobbelig slecht wegdek.. op dat moment wilde ik dolgraag dat ik de Ténéré al had want de Div met volle bepakking was hier niet uitermáte geschikt voor. Toch is het gelukt en hebben we ook deze Col weer overleefd. Het was prachtig, desolaat, rustig en adembenemend mooi om deze afdaling te doen... ik vraag me af wat iedereen aan de ándere kant deed..
Vlakbij Le Bourg D'Oisans lag Allemont, waar ze godzijdank weer een Camping Municipal hadden!
Dit was verreweg de beste camping die we gezien hebben in 2 weken tijd. Gewelig sanitair, ruime plekken, bomen, rustige mensen.. helemaal perfect! Zelfs een niet zo kampeerfan als ik had er best naar mijn zin!
Vanaf de Alpe d'Huez
Op de Col de Sarenne
In de verte was het weer nog niet zo bruisend..
Desolaat...
Dag 13:
Allemont --> Martigny <-- klik hier voor de route!
Gereden: 315km
Weer: Matig, aan het eind ronduit noodweer...
Bijzonderheden:
Vandaag een paar flinke passen overgestoken! Op naar Zwitserland, was het doel!
We hebben het ook gered, en hoe!
Begonnen met de Croix de la Fer en via de Col de Madeleine, waar het uitzicht betoverend geweest moet zijn, ware het niet dat het er ontzettend mistig was.
Uiteindelijk via een stukje verbindingsweg richting wederom La Rosiere, enige stukje echt dubbel gereden volgens mij, naar de Col du Petit St. Bernard gereden, even naar Italië. Ook hier was het uitzicht waarschijnlijk betoverend, ware het niet dat het niet te zien was.
Ditzelfde gold voor de grote Sint Bernard pas, die we als laatste over zijn gestoken Italië uit. De laatste 2km omhoog op deze pas konden we echt maar een meter of 5 a 6 kijken en bovenop zagen we op 10meter afstand ervan de douanehuisjes al niet meer. Zelfs de douanebeambtes hadden er geen zin meer in en zwaaiden iedereen rustig door...
De afdaling verliep voorspoedig en we zetten koers richting Martigny, net over de Zwitserse grens, via Aoste.
In Martigny brak de hel los. Strotregens, onweersbuien en dat is niet gestopt tot een uur of half 9. In de stromende regen een tent op gezet (geloof me, bij mij in de buurt zijn is dan niet je beste optie.... ) en uiteindelijk in het dorp wat gaan eten bij een pizzeria. Dat was wel lekker, ook de 2 halve liters bier die we naar binnen hebben gewerkt bevielen goed na deze lange dag vol grote Cols.
Gelukkig was het 's nachts en 's ochtends droog. We hadden definitief besloten om de dag erna aan de terugreis te beginnen. 2 weken was mooi geweest, we hadden geen kaart van Zwitserland en het weer was ook niet om over naar huis te schrijven...
De TomTom op de telefoon vertelde ons dat het zo'n 850km was... ja.. dat konden we best wel in een dag! Vroeg slapen dus, de wekker op half 8 en bidden dat het droog was....
Dit hadden we moeten zien...
Dit zagen we...
Op de kleine Sint Bernard, met een mooi oud grensgebouw...
Het uitzicht op de grote Sint Bernard...
En aan de andere kant scheen de zon... nog...
Dag 14:
Martigny --> Nijmegen <-- klik hier voor de route!
Gereden: 873km
Weer: Matig tot slecht in Belgie en Luxemburg.
Bijzonderheden:
De terugweg naar Nijmegen.. 850 km voor de boeg. Het hopen op droog weer aan het begin van de dag was in ieder geval succesvol! Het was droog bij het inpakken van de tent!
Na ontbijten en tanken waren we er om kwart voor 10 klaar voor. Gas erop en gaan!
Omdat we niet via de tolwegen konden/wilden hebben we eerst een heel stuk langs het mee van Geneve gereden. Wat een toeristische HEL! Toen we daar echter voorbij waren ging alles een stuk beter. Veel stukken waar we 110 mochten en zo schoot het wel op.
Wolve had zijn TomTom gekoppeld aan de motor via de aanstekeraansluiting en die zou ons eerst via de Bern, Basel en vervolgens Duitse Autobahn sturen. Daar was echter iets mis gegaan, en hij stuurde ons via Belgie en Luxembourg, wat achteraf korter was en helemaal geen straf, op het slechte weer dat volgde na..
Flink door kunnen rijden, zelfs in het noodweer dat ons een groot deel van de terugweg wist te begeleiden! Dank voor Piet Paulusma!
Om half 10 passeerden we de grens bij Maastricht en hebben we daar ons tegoed gedaan aan een MacDonalds Menu.
Kwart voor 12 's avonds stapten we de deur hier binnen in Nijmegen. Snel douchen en in een alvast voor de vakantie schoon opgemaakt bed... heerlijk.......................
De ochtendgloren beloofden veel goeds!
In eerste instantie was de keus gevallen op Tsjechië met als slecht weer alternatief Kroatië, maar na wat rondlezen op MF lonkten toch de bergen, en wel, de Pyreneeën.
Nu is deze laatste bestemming iets wat we NIET gezien hebben, na een change of plans tijdens de vakantie (het voordeel van niets vastleggen en gewoon gaan!) maar verder hebben we toch zo'n 4000km op de tellers erbij gezet, en erg genoten van de Route des Grandes Alpes, een stukje Cevennen en nog wat overige passen zoals de Alpe d'Huez, Col de Madeleine, Col du Petit St. Bernard en ook zijn grotere broer hebben we bedwongen. Dit alles met als begeleiding van de Michelin kaart van Frankrijk en een beetje gezond verstand. Geen navigatie dus
Ons budget hadden we best ruim gegokt, en uiteindelijk is de score:
3835km
Totale uitgaven: €829,13 ( Per persoon per dag: €29,61)
Benzinekosten op dit geheel: €480,47
Eten/onderhoud op dit geheel: €228,50 (Per persoon per dag: €8,16)
Overnachten (campings) op dit geheel: €140,25
Overig: €9,90 (motorolie)
Hieronder het verslag van 14 dagen Frankrijk, met een klein stukje Belgie, Italië en Zwitserland.
Onder elke beschrijving van de route, zoals Nijmegen --> Grandpré staan de routes in Google-maps uitgetekend! Dag 1:
Nijmegen --> GrandPré <-- klik hier voor de route!
Gereden: 384km
Weer: In Nederland en België nog wat miezerregen, daarna in Frankrijk heerlijk weer.
Bijzonderheden:
De eerste dag van de vakantie! Na alles thuis goed en veilig achter de hebben gelaten was het dan om 11.00uur eindelijk tijd om te gaan! De koffers zaten op de motor en ook de tent en de bagagerol waren al met spinnen op de motor vastgebonden.
Rijkelijk veel bagageruimte, alsof we al op wereldreis gingen, maar we wilden omdat we elke ochtend niet wilden puzzelen met 'wat waar nou moest' en we ook nog normaal boodschappen wilden doen, genoeg ruimte hebben voor spullen. Dat is uiteindelijk ook prima gelukt!
Vertrokken rond 11.30 vanaf het tankstation met een volle tank en via de snelweg naar Luik geknald. Daarna eraf en ons traditioneel broodje Filet Americain in Aywaille gegeten bij Bistro d'Aywaille
Altijd weer lekker.Daarna een stukje binnendoor, maar vervolgens wel wat doorgaande weg via Bouillon (daar zit een Aldi, voor de boodschappen) naar de eerste camping, die in de campinggids stond die we van de ANWB hadden gekocht. Dit was onze eerste kennismaking met het Frans (help!) en de "Camping Municipal". Na deze kennismaking bleek een 'goedkoop campingboekje' niet nodig, aangezien deze campings over het algemeen zeer goedkoop zijn en ook nog eens buitengewoon goed voorzien qua sanitair en dergelijken!
Zo ook deze Camping, net buiten het dorpje GrandPré! Wel was het zo'n camping (net als er meerderen van waren) waar van die 'tokkies' 6 weken per jaar verblijven met hun caravans met mos en grote bakken geraniums. We waren dan ook het verzetje van de week volgens mij, met onze twee volgepakte motoren!
Ook hebben we hier voor het eerst kennis gemaakt met de 'werkwijze' op zo'n camping.
Wanhopig kijkend naar wie we moesten hebben en waar we ons konden melden en het ontcijferen van wat er op een papiertje stond gekriegeld, kwam er een vaste campingbewoner naar ons toe die ons vertelde dat we 'maar gewoon een plekje moesten zoeken, tent opzetten en afwachten, de persoon die dit beheerde zou er om half 8 weer zijn!'.
Zo gezegd zo gedaan en tentje opgezet. Lekker plekje gevonden en voor het eerst de tent opgezet. Eitje! Lekker gegeten en terwijl we dit op zaten te eten kwam mevrouw de beheerder langsrijden. Ze wenste ons smakelijk eten en zei dat we zo na het eten maar eens langs moesten komen.
In het hutje wat de receptie bleek te zijn in steenkolen-frans verteld waar we vandaan kwamen en waar we heen gingen en de immense rekening betaald: €5,90 voor twee personen, een tent en 2 motoren... dit was een goed begin!!!!
Het motor-park met twee bepakte tourbuffels!
Net in Frankrijk...
Dag 2:
Grandpré --> Empury <-- klik hier voor de route!
Gereden: 315km
Weer: Regenachtig..
Bijzonderheden:
Vandaag even een stukje doorgaande weg grotendeels richting Empury. Een stuk uit de richting, maargoed, we gingen dan ook even op bezoek bij vrienden die daar een huisje hebben gekocht, voor erbij.. altijd leuk!
Een dag van regen, buien, regen, buien en ga zo maar door. De 2 dagen voor vertrek aangeschafte regenjas heeft zijn geld al wel waargemaakt. Erg dankbaar was ik hier voor. Dat hij knalgeel is, dat neem ik dan maar op de koop toe.. de andere optie was doffig oranje, en dat vloekt helemaal met mijn motor
Uiteindelijk best op kunnen schieten, en zelfs een keer geflitst misschien! Dit tijdens een inhaalactie op een autootje dat op een 90-weg een km of 70 per uur reed.. de teller kwam dus hoogstens op 3km te hard uit ofzo, ben benieuwd of we er nog wat van horen..
Aangekomen in Empury wachtte ons een warm welkom met gezelligheid, hapjes en drankjes. Avond gezellig doorgebracht met een goede warme maaltijd en spelletjes. Omdat het toch, ondanks de gezelligheid, niet helemaal ons ding was, al die drukte de hele tijd, zijn we toch de volgende dag maar weer vertrokken.
Het is daar trouwens wel mooi rijden in de Bourgogne / Morvan. Alleen strooien ze daar fink met grind in plaats van pekel, in de zomer, om zo het slechte asfalt wat bij warme zonnige dagen nog wel eens smelt, nog rijdbaar te houden! Wel iets om op te letten me dunkt.
Na een warme douche en de nodige glazen wijn die maar bijgevuld werden lekker op onze matjes in de woonkamer in slaap gevallen (andere optie was bij mijn ouders op de kamer.... ) waar het vuur van de haard nog nasmeulde... de regen dat de boel wel flink afgekoeld!
Schuilen en plassen (in de inham) op een straathoek in Frankrijk.. Frankrijk is één grote WC...
Ons onderkomen voor de nacht!
Dag 3:
Empury --> Vouglans <-- klik hier voor de route!
Gereden: 261km
Weer: Warm! Zonnig sinds het vertrek uit Empury en daarna alleen nog maar erger/beter!
Bijzonderheden:
Na een stevig Engels ontbijt, inclusief bacon, worstjes, ei en toast veel te laat weer op de motor gestapt. Pas rond 12 uur reden we weg! Daarom besloten om even door te blazen richting de echt leuke wegen in de Alpen. De doorgaande weg richting de Alpen was immers ook wel mooi genoeg.
Vlakbij onze overnachtingsplek lag een immens stuwmeer. Dat was de eerste die we daar gezien hebben. Wat een gigantische muur! Wat een mooi blauw water! Helemaal prachtig. Vooral met een mooie blauwe lucht en de volle groene bomen was het een lust voor het oog.
De campinggids vertelde ons niets over een camping daar in de buurt, maar mijn Michelinkaart uit 2003 (
) vertelde dat er niet veel verder in Vouglans wel een camping zou zijn.Eenmaal aangekomen in Vouglans, eerst er straal voorbij gereden, maar nadat we een bordje terug zagen staan, bedacht ik me dat dat grote rommelige grasveld met die caravan en verder niets best de camping kon zijn.
Het terrein opgereden zag het er nogal verlaten en achterstallig uit... 'Ja.. wat nu...?'
Even later kwam er een mevrouw, die blijkbaar in die caravan verbleef naar ons toe... Of we een camping zochten...
Nou ja, dat deden we. Ze vertelde ons 'De burgemeester is hier de baas, maar eigenlijk is de camping gesloten.... waar de burgemeester is weet ik eigenlijk niet, maar als het voor één nacht is, mag je hier best blijven!'
Het sanitair bleek gewoon te werken, op warm water na, maargoed, echt nodig is dat natuurlijk ook niet. Besloten om de tent op te zetten en er te slapen. Gratis!
Wel heb ik de hele nacht geen oog dichtgedaan... elk geluidje deed mij denken aan iemand die daar niets te zoeken had en de boel kwam bestelen/vermoorden
Uiteindelijk viel het mee en zijn we veilig weer wakker geworden zonder bestolen of vermoord te zijn (meevaller!) en konden we weer op weg naar de volgende bestemmingen!
Stuwmeer!
Stuwmeer!
Op een verlaten camping...
Dag 4:
Vouglans --> Le Petit Bornand <-- klik hier voor de route!
Gereden: 131km
Campinghoogte: 700m
Weer: 's ochtends wat regen, maar daarna prachtig en warm!
Bijzonderheden:
Sta je dan, helemaal klaar om ervoor te gaan, richting de Alpen! Want ja, daar gingen we toch wel echt voor. Na 1,8 km ineens een rood lampje voor je zien doet daar niet bij helpen..
Köt!!! Motorolie-lampje.. En laten we nou net dát vergeten zijn mee te nemen.. Motorolie... goeie les voor de volgende keer.
ANWB gebeld, want wilden geen risico lopen door te rijden/Wolve op pad te sturen, want het was ook nog eens 14 juli
dus welk station er (pas) open zou zijn wist niemand..Gelukkig hadden we de stoeltjes bij ons, wat water en een kookstelletje. Dus ANWB gebeld die iemand met olie langs zou sturen en ons geinstalleerd in de schaduw. Heerlijk gezeten, thee gedronken en vlechtjes van lang gras gemaakt, tot na anderhalf uur de meneer van een frans bedrijf ons wat olie kwam brengen. Het was helemaal verholpen en voor €0,00 euro mochten we gewoon weer door rijden!
Dit haalde natuurlijk wel aardig wat vaart en afstand uit de dag, waardoor we maar 131 hebben kunnen rijden. Dit keer naar de rand van de Alpen, Le Petit Bornand. Een kleine camping naast een kerkhof, waar er mooie rechte plekken waren gemaakt. Hier heerlijk genoten van een warme douche, avondeten en een paar flesjes bier
Als god in Frankrijk, en dat zelfs met zo'n dom en te voorkomen 'pechgeval'. De meneer van de alarmcentrale was wel heel verbaasd om onze positieve instelling en het feit dat we precies wisten op welk klein kloteweggetje we stonden in welke bocht... Ik maakte eerst de grap 'bij het dorpje Sortie' dat kon hij ook wel waarderen..
Nog even een desolate-camping-foto!
Van alle gemakken voorzien wachten...
Weer op weg richting bergen!
Kamperen
Dag 5:
Le Petit Bornand --> La Rosiere <-- klik hier voor de route!
Gereden: 175km
Weer:Wat regen aan het begin van de dag, daarna veel zon en heel warm (30 oC)
Campinghoogte: 1800 meter
Bijzonderheden:
Begonnen met de Route des Grandes Alpes! Op weg naar La Rosiere de eerste passen gereden. Wat een genot! Het wegdek, de bochten, het weer, helemaal prima! Bijna te warm zelfs.
De Col de la Colombiere was de eerste waar we aan begonnen! Prachtig uitzicht en een mooie reis naar boven. Ook de weg naar beneden was puur genieten.
Daarna, de Col d'Aravis was bijna net zo heerlijk om te rijden. Het was er allemaal redelijk rustig. Natuurlijk wel de nodige caravans en wielrenners, uiteraard, maar uiteindelijk was het niet zo druk als in de Dolomieten vorig jaar: dat was écht file-rijden!
Aangezien het even wennen was om de passen te rijden met volle bepakking hebben we deze dag maar 175 km gereden.
Via de Col de Saisies en de Cormet de Roselend , wederom twee prachtige Cols zijn we even wat omhoog gegaan naar La Rosiere, afwijkend van de route, omdat daar een camping zou zijn.
Dit was meteen de duurste (en hoogste!) camping tot nu toe. €14,60 mochten we neer tellen. Uiteindelijk natuurlijk nog niet veel, maar in vergelijking met voorgaande campings wel de hoofdprijs.. het zou helaas niet de duurste worden.
De camping stikte wel van de vliegen, die gewoon op je gingen zitten en niet uit zichzelf na wat wapperen weg gingen, je moest ze echt van je af slaan, en zelfs daarna kwamen ze weer terug. Dat was echt wel heel vervelend. Wel was er gewoon warm water en douches en was het sanitair en alles helemaal in orde. Na een goede nachtrust konden we dan ook weer door.
Spreekt voor zich..
Op de Roselend (
)
Meer bij de Roselend
Spreekt voor zich..
Uitzicht vlakbij de camping
Dag 6:
La Rosiere --> Chateau Queyras <-- klik hier voor de route!
Gereden: 230km
Weer: Zon! Erg warm!
Campinghoogte: 1370m
Bijzonderheden:
Vandaag tot aan Chateaux Queyras gereden, een of ander gehuchtje met, hoe kan het ook anders, een flink kasteel op een heuvel. Verder was er niet zoveel te beleven, daarover later meer.
Vandaag waren de Col de l'Iserand, Col du Galibier, Col du Lautaret en de Col d'Izoard aan de beurt. Wederom heerlijke wegen, prachtig weer en prachtige bochten. Bovenop de Iserand nog staan praten met een paar belgen. Twee FJR's met berijders en achteropzitdames, die even ergens eten waren gaan hosselen.. Deze heren kwamen op het idee dat het wel wat fijner zou rijden als ze 'alvast zouden gaan'. Ik opperde het idee om de vrouwen met een Camper mee te laten liften nog. Dit vonden ze een goed plan... ze vulden het zelfs aan met 'oh, dan kunnen ze ook mooi de koffers meteen meenemen!'
Ook in de eindbestemming die dag vonden we weer een Camping Municipal met dezelfde handleiding als altijd: "Ja, ga maar ergens staan, om half 7 komt er weer iemand!"
Dus ok, plek gezocht, motoren neergezet en begonnen met de tent opzetten. Even gepauzeerd om te plassen en toen we terugkwamen stonden er 2 spanjaarden, op 30cm van onze tent met hun tent... op een nagenoeg lege camping.. het moet een flashmob geweest zijn... ze zaten nog bijna met hun tentstokken in de helm van Wolve en wij hadden echt zoiets van 'wtf???'.
Desalwelteplus zijn we lekker gaan eten, nog wat bier gedronken (uiteraard) en daarna gaan slapen.. althans, dat ging Wolve goed af, mij wat minder... wat bleek: de Spanjaard snurkte als een weetikveelwat... als we in een regenwoud hadden geslapen en er was milieupolitie geweest, dan was hij ongetwijfeld opgepakt.. ik heb geen oog dichtgedaan!!! Echt rampzalig!
Gelukkig waren ze de dag erna weer weg...
Ook zijn we gefotografeerd op de Galibier door Griffephotos.com!
Dag 7:
Rustdag in Chateau Queyras
Gereden: 0km
Weer: Begon heel lekker, eindigde in een grote zondvloed van regen....
Bijzonderheden:
Downtown Chateau Dinges was er werkelijk waar geen ene flikker te beleven.
Ok, er was een kasteel.
punt.
Onze welverdiende rustdag, even en dag geen tent opzetten en even relaxen, was echt ultiem goed gesitueerd..
Na een kijkje genomen te hebben bij het kasteel, wat uiteraard veel te duur was en meer geschikt voor het 60+ busreisje van de OAD / Peter Langhout, zijn we de rest van de stad gaan verkennen.
De winkels/ondernemers op een rijtje:
- Toeristentoko die dicht was
- Kruidenier/slager/bakker/toeristenwinkel/ijsboer/terras, de duurheid was verrassend
- Een winkeltje dat alleen fleecevesten verkocht
- Een restaurant/snack buvette/giftshop waar het eten niet al te duur en best lekker was
Dus.. Bij de eerste uiteraard niets gehaald, bij de tweede een brood en een blikje tonijn gehaald, dat was 't goedkoopste aan beleg. Samen met de room en knoflook die we nog hadden tonijnsalade gemaakt en voila, lunch!
De vestenwinkel hebben we vanaf een schuin hoekje bekeken en 's avonds hebben we gegeten in het 'restaurant'.
Niet lang na het middaguur begon het te bewolken, te waaien en te regenen.. dit is niet meer gestopt tot ergens midden in de nacht.. Wel heb ik 's middags eindelijk Backgammon leren spelen en heb ik 's avonds een begin gemaakt in een Bouqetreeksromannetje, het enige Nederlandse boek dat in de relax-ruimte (jaja, dat hadden ze, met een TV, waar we 's middags de finish van de Tour hebben gekeken) lag.. ik ben nog altijd benieuwd hoe het afliep.. Gelukkig werd het 's nachts droog en bleef dat zo tot de volgende ochtend
Uitzicht vanaf de kasteelheuvel richting camping, die hier ergens links op de foto ligt.
Het kasteel
Het niet zo fijne weer op komst...
Dag 8:
Chateaux Queyras --> Péone <-- klik hier voor de route!
Gereden: 210 km
Weer: Koude start gevolgd door lekker weer. Wel erg koud op de Col de la Bonnette
Campinghoogte: 1180m
Bijzonderheden:
Na een rustdag konden we er weer helemaal tegenaan. Ook de mieren die op de camping in grote getale te vinden waren (we hadden eerst onze motor OP een mierenhoop gezet
) hebben we met plezier achter gelaten. Zo rond een uurtje of half 10 zaten we op de motor op weg naar de Col de Vars en de Col de La Bonette. De hoogste geasfalteerde weg van Europa, die tot op 2802 meter gaat. Zo warm als het was in het 'dal', zo koud werd het naarmate we verder naar boven kwamen. Het was niet zo dat we de enigen waren, genoeg campertjes en langzame opeltjes gezien, maar uiteindelijk was het prima te doen.De weg omhoog was niet zonder slag of stoot, aangezien naarmate we boven kwamen de weg steeds slechter werd: het weer van de dag ervoor en de harde wind hadden wel degelijk effect op de broze bergranden: de hele weg lag soms bezaaid met stenen die soms wel zo groot waren als een voetbal. De langzame slalom kwam hier zeker van pas!
Uiteindelijk na de Bonette koers gezet richting Cevennen via een leuk kriegelweggetje op de kaart met een groen randje ernaast, richting Guillaumes. Ook zaten we nog even in de stress voor de boodschappen. Het was immers zaterdag en we moesten die dag nog een fatsoenlijke supermarkt vinden om zowel voor die avond als voor de hele volgende dag eten te halen. Echter hebben die dag zo vanaf een uurtje of 2 helemaal niets bruikbaars meer gezien. Na wat navragen in ski-oord Beuil (wat nog niet zo erg was als Valberg) kregen we te horen dat er 'waarschijnlijk in Guillaumes wel wat zou zitten'. Daar zat ook een camping volgens de kaart, dus huppake, gas erop en gaan, want het was inmiddels ook al tegen 4 uur...
Gelukkig zat er in Guillaumes ook daadwerkelijk een supermarktje en konden we wat eten inslaan. Lang leven blikken Ratatouille! Wat een uitvinding! Best lekker, veel groente en ook nog 's voedzaam, enigszins...
Daarna op zoek naar de camping van Guillaumes, die in geen velden of wegen te bekennen was.. er stonden twee bordjes met campingtekentjes die allebei een andere kant op wezen. De eerste zijn we na een paar km gestopt met volgen, terug naar de andere...
Die andere camping bevond zich op 6km van Guillaumes, in het gehuchtje Péone. Ook dit was een "Camping Municipal" en het overnachten hier kostte ook weer minder dan 10 euro: €9,50! Warm water in overvloed, schone wc's en niet te vergeten: RUST!
We stonden op een grindplaats voor caravans, want het was de op een na laatste plek, en ook hier werden we binnengelaten door de gasten die er al waren. Daarvan waren er 2 net aangekomen, die al contact hadden opgenomen met het gemeentehuis, dus die mevrouw kwam er al aan, zodat we wederom niets hoefden te regelen. Alleen het bier koud leggen in de vriezer (ja, die hadden ze daar!!!) en de tent opzetten!
Bovenop de Col de Vars
Faithy op de Col de la Bonette
Wolve op de Col de la Bonette
Uitzicht vanaf de Col de la Bonette
Gehuchtje tegen een berg aangeplakt
Dag 9:
Péone --> Sault <-- klik hier voor de route!
Gereden: 197km
Weer: Warm, benauwd! veel gepauzeerd en gedronken daarom.
Campinghoogte: 830m
Bijzonderheden:
Vandaag was een eerste dagje verbindingsroute richting Cevennen. Veelal doorgaande wegen (wel de mooiste en kronkeligsten uitgezocht!) genomen om de bergen (voorlopig) achter ons te laten..
Op de kaart was de Mont Ventoux ons opgevallen, dus die wilden we wel eens beginnen. Plan was dan ook om tot dicht bij de Mont Ventoux te rijden en vervolgens op de tweede verbindingsdag richting Ales, het begin van de Cevennen te rijden.
Zo gezegd, zo gedaan! Op de motor gesprongen, ietwat aan de late kant en rijden maar.
Zoals eerder geschreven hebben we deze dag best veel pauzes gehad, aangezien het zo warm en benauwd was, dat we veel moesten drinken om niet uitgedroogd te raken.
Rond het middaguur hadden we een mooi parkje gevonden met heel veel bankjes waar half Frankrijk zat te lunchen, gelukkig was er nog een bankje vrij.
Daar onze echt ultiem ranzige 'boterhammen' (een soort casino-brood, verpakt in plastic, droger dan droog!) met jam opgegeten en daarna de weg richting Sault weer vervolgd.
Toen gebeurde het onmogelijke der onmogelijke.. Net afgeslagen op de D907 reden we de bocht om toen we de eerste Caponord van de vakantie zagen..
Een grijze, met daarop een best lang persoon met een grijze C3 helm op z'n kop.. een tanktasje, een bagagerol en topkoffer... een zwart leren pak....
"GODVERDEGODVER!!!!!
DAT IS KOFFERREK!!!!!! "Ook Kofferrek had ons herkend (Deze versie ging: "He.. een Groene GTR.... Hé, een rode Diversion erachteraan...... DAT ZIJN WOLVE EN FAITHY!!!!!
" )Koffer draaide om en we hebben even een mini-meet gehad. Wat bleek! Hij had wat om moeten rijden voor een tankstation en onze wegen kruisten elkaar slechts op dat stukje weg van 2km lang, omdat hij van een kleiner weggetje af kwam en daarna die weg ook weer zou gaan vervolgen...
onvoorstelbaar om elkaar daar tegen te komen Na deze mini-meet alledrie onze weg weer vervolgd en zijn we op een vrij grote camping in Sault beland. Wel een Camping Municipal, dat wel, maar dan groot.. Zaten ook wel wat luidruchtige Engelsen en wat tokkies die tot 11 uur en later muziek opzetten, maargoed... uiteindelijk werd het rustig. Ze hadden er ook een zwembad, maar dat was het stadszwembad waar je voor €2,40 mocht zwemmen.. dat hebben we niet gedaan, maar voor diezelfde prijs hebben we wel allebei een magnum Almond gehaald
wat waren we dáár aan toe zeg... Daarna ons blik Ratatouille met macaroni opgegeten en gaan slapen, op naar de Mont Ventoux de volgende dag!!!
Volgens mij bij Lac de Castillon
Minimeet!!!
Dag 10:
Sault --> St. Jean du Gard <-- klik hier voor de route!
Gereden: 248km
Weer: TE WARM... (tot aan de 39 graden Celcius gezien op de bordjes
)Campinghoogte: 310m
Bijzonderheden:
De dag van de waarheid, de dag van de Mont Ventoux! We hadden er zin in!
Om half 10 zaten we al op de motor, om boodschappen te gaan doen voor ontbijt en lunch in de supermarkt zo'n kilometer verderop.
Gepakt met melk, 2 pains, een pak bierhamspullie en wat roomkaas en ook nog eens een tank vol verse benzine, waren we er hé-le-maal klaar voor..
Zo, richting Sault en dan rechtsaf, want daar stont de Ventoux al aangegeven..
Maar daar ging het fout. Er stond een agent op de kruising, en 3 auto's voor ons..
Motor uit, en wachten.. en wachten.. tot er een aardige meneer naar ons toe kwam die ons wat minder leuk nieuws vertelde..
Er was namelijk een wielerronde bezig die een paar dagen voor de Tour de France, dezelfde etappe deed, maar dan met 9000, ja, je leest het goed, 9000 wielrenners.. De Mont Ventoux was dan ook tot aan 5 uur 's middags compleet afgesloten en de kans dat we eroverheen zouden gaan die dag was dus bij deze verkeken..
Gedesillusioneerd hebben we gezocht naar alternatieven, en die hebben we gevonden. Of het net zo mooi was als de Mont Ventoux overgaan weten we niet, maar het was wel echt heel mooi. Dwars door een kloof heen, langs een dorpje dat wel uit de middeleeuwen leek te stammen (en dat waarschijnlijk ook deed). Een keer liepen we weer klem op de wielrenners, die blijkbaar ook dat ene kleine kloteweggetje namen, maar met behulp van wederom een aardige fransman zijn we uiteindelijk om de berg heen gereden. Onder het genot van uitzicht op de berg en de 9000 wielrenners die voorbij kwamen hebben we ons ontbijt verorberd en zijn we verder op weg gegaan richting Ales, richting Cevennen.
De doorgaande weg van Bagnols sur Ceze was werkelijkwaar dodelijk saai en warm, en bood gelukkig nog een aangename rustplek.
Helaas waren de Cevennen wat toeristischer dan we hadden gedacht. Half Nederland was er en hadden alle campings bezet. Weggegaan van een camping waar we 20 euro neer moesten tellen om tussen de Nederlanders in een door kinderen volgeplast zwembad zouden zitten, verder gereden over een onmogelijk klein en slecht weggetje naar 'Camping du Foret" in St. Jean du Gard.. maar die was vol
Uiteindelijk op de aanwijzingen van de eigenaar van deze camping een andere gevonden. Een kleintje die eigenlijk 'Complet' was, maar dankzij een Nederlander die onze kentekens zag (voor Nederlanders deed hij dat wel, voor buitenlanders niet....
) zijn we erop gewezen dat we vast nog wel voor 1 nacht de tent hier neer mochten zetten. De camping prijs was wel wat lager, €14,30. Helaas zijn we voor deze prijs helemaal lek gestoken door de muggen
Wolve had er per been zo'n 14 stuks en ook de armen waren rijkelijk bedeeld. Ik gelukkig wat minder omdat ik snel mijn lange broek en trui had aangetrokken, helaas reageer ik er wel vrij heftig op, waardoor we er nog dagen 'plezier' van hebben gehad.Dit, in combinatie met de extreme hitte heeft ons doen besluiten maar een klein ritje in de Cevennen te maken en daarna de Alpen weer op te zoeken.. dan liever vliegen en mieren....
Geen Mont Ventoux, een leger muggen... maar verder wel mooi gereden, dat wel
Aurel, het middeleeuwse sprookjesdorp..
heeeeeel... veeeeeeeeeel... wielrenners...
Het onbereikbare doel voor die dag..
Een verrasinkje op de alternatieve route...
Dag 11:
St. Jean du Gard --> Sahune <-- klik hier voor de route!
Gereden: 249km
Weer: Bewolkt en wel wat minder warm, maar uiteindelijk hebben we toch de 29 graden Celcius weer gezien..
Campinghoogte: 360m
Bijzonderheden:
Onze enige dag in de Cevennen. van te voren hadden we een paar geocaches uitgezocht die we wilden gaan doen (omdat we er langer dan 1 dag zouden zijn volgens de planning), maar we besloten er toch nog 2 of 3 te doen. Uiteindelijk hebben we er 2 gevonden!
De dag begon op weg naar de Col d'Asclier. Ik was helemaal niet lekker en het kleine stuiterweggetje was helemaal niet voor mij weggelegd. Chagerijnig en al kwam ik boven op de top aan. De weg was door wind en regen bezaaid met bladeren, takken en ga zo maar door.. niet helemaal top. Wel zijn we tot de conclusie gekomen dat we hier (en naar de Pyreneeen dus!) nog een keer in voor of najaar doen, met de offroads, volgens ons is dat echt prima rijden daarmee!
Maargoed, naar de Col d'Asclier dus. Prachtig uitzicht en na een tijdje zoeken ook de geocache gevonden. Het even lopen en bewegen deed me goed, want ik voelde me daarna weer zo fit als een hoentje. Vlak na de afdaling van deze Col kwamen we al bij de tweede aan, de Col de la Triballe, waar de tweede geocache lag! Nu hebben we beide onze eerste caches in Frankrijk!
Na deze caches besloten om weer terug te keren richting de Alpen. Via weer datzelfde (rampzalige) Ales en Bagnols sur Ceze (op de zelfde plek gepauzeerd!) zijn we via Pont St. Esprit en Nyons in Sahune op een camping beland.
Wederom een Camping Municipal. Een plekje onder een klein boompje, en wat later bleek een grote paal met bouwlampen.. het is de hele nacht niet donker geweest
Ook de buren zullen we niet snel vergeten.. Zij kwamen daar, op die kleine klotecamping, al 35 jaar! Nadat 35 jaar geleden hun zoontje misselijk was van de wagenziekte hadden ze gezegd 'bij de eerste de beste camping die we tegenkomen stoppen we en gaan we de caravan neerzetten!' . Ze zijn nooit meer naar een andere camping geweest.. Wel jammer dat ze tot 12 uur luidkeels hebben zitten praten over treinen, bussen en euthenasie...
Wel was de camping verder in orde en was er ook wat lauwig water om te douchen. Dat hebben we dit keer maar even niet gedaan en uitgesteld tot de volgende dag... hopende op een camping met warm water
Wow... 905 meter!!
Geocache!!!
In de Cevennen
Idem
Dag 12:
Sahune --> Allemont <-- klik hier voor de route!
Gereden: 241km
Weer: Begon heel goed, tussendoor hevig onweer en wat regen, daarna weer prachtig!
Campinghoogte: 360m
Bijzonderheden:
Weer een dagje richting de échte Alpen. Vanuit Sahune zijn we via de Col du Festre weer verder richting noord-oosten gereden. Ook de Col d'Ornon zijn we overgestoken richting de Alpe d'Huez!
Toen de op de d'Ornon reden brak er redelijk hevig noodweer los. Onweer met flinke flitsen en donders, regen en heel even zag het er naar uit dat we heel vroeg een camping moesten gaan zoeken. Toen het rustiger was en we de afdaling voort durfden te zetten richting Le Bourg D'Oisans, hebben we daar even bij een tankstation staan lunchen en rustig de opties bekeken. Toen het weer wat lichter werd en het onweer helemaal over was, hebben we besloten toch 'even' de Alpe d'Huez op te gaan! Wat mooi was dat zeg!!!! De steile kant omhoog was echt een wielrenparadijs, wederom veel leuzen, ook nederlandse, en eenmaal op de top werden er her en der wielrenners door hun vrouw/man omhelsd en gekust omdat ze de top gehaald hadden! Dat was erg leuk.
Minder leuk was dat het 'weer zo'n dorp bestaande uit Hotels was'. Alleen maar hotels, toeristen, souvenirwinkeltjes en ga zo maar door..
De afdaling deden we via de Col de Sarenne.. die was een stuk minder gemakkelijk. Veel ongelijke wegen, veel afwateringsstukken waardoor je over grote ongelijke stenen met grote gaten moest, hobbelig slecht wegdek.. op dat moment wilde ik dolgraag dat ik de Ténéré al had
want de Div met volle bepakking was hier niet uitermáte geschikt voor. Toch is het gelukt en hebben we ook deze Col weer overleefd. Het was prachtig, desolaat, rustig en adembenemend mooi om deze afdaling te doen... ik vraag me af wat iedereen aan de ándere kant deed..Vlakbij Le Bourg D'Oisans lag Allemont, waar ze godzijdank weer een Camping Municipal hadden!
Dit was verreweg de beste camping die we gezien hebben in 2 weken tijd. Gewelig sanitair, ruime plekken, bomen, rustige mensen.. helemaal perfect! Zelfs een niet zo kampeerfan als ik had er best naar mijn zin!
Vanaf de Alpe d'Huez
Op de Col de Sarenne
In de verte was het weer nog niet zo bruisend..
Desolaat...
Dag 13:
Allemont --> Martigny <-- klik hier voor de route!
Gereden: 315km
Weer: Matig, aan het eind ronduit noodweer...
Bijzonderheden:
Vandaag een paar flinke passen overgestoken! Op naar Zwitserland, was het doel!
We hebben het ook gered, en hoe!
Begonnen met de Croix de la Fer en via de Col de Madeleine, waar het uitzicht betoverend geweest moet zijn, ware het niet dat het er ontzettend mistig was.
Uiteindelijk via een stukje verbindingsweg richting wederom La Rosiere, enige stukje echt dubbel gereden volgens mij, naar de Col du Petit St. Bernard gereden, even naar Italië. Ook hier was het uitzicht waarschijnlijk betoverend, ware het niet dat het niet te zien was.
Ditzelfde gold voor de grote Sint Bernard pas, die we als laatste over zijn gestoken Italië uit. De laatste 2km omhoog op deze pas konden we echt maar een meter of 5 a 6 kijken en bovenop zagen we op 10meter afstand ervan de douanehuisjes al niet meer. Zelfs de douanebeambtes hadden er geen zin meer in en zwaaiden iedereen rustig door...
De afdaling verliep voorspoedig en we zetten koers richting Martigny, net over de Zwitserse grens, via Aoste.
In Martigny brak de hel los. Strotregens, onweersbuien en dat is niet gestopt tot een uur of half 9. In de stromende regen een tent op gezet (geloof me, bij mij in de buurt zijn is dan niet je beste optie....
) en uiteindelijk in het dorp wat gaan eten bij een pizzeria. Dat was wel lekker, ook de 2 halve liters bier die we naar binnen hebben gewerkt bevielen goed na deze lange dag vol grote Cols. Gelukkig was het 's nachts en 's ochtends droog. We hadden definitief besloten om de dag erna aan de terugreis te beginnen. 2 weken was mooi geweest, we hadden geen kaart van Zwitserland en het weer was ook niet om over naar huis te schrijven...
De TomTom op de telefoon vertelde ons dat het zo'n 850km was... ja.. dat konden we best wel in een dag! Vroeg slapen dus, de wekker op half 8 en bidden dat het droog was....
Dit hadden we moeten zien...
Dit zagen we...
Op de kleine Sint Bernard, met een mooi oud grensgebouw...
Het uitzicht op de grote Sint Bernard...
En aan de andere kant scheen de zon... nog...
Dag 14:
Martigny --> Nijmegen <-- klik hier voor de route!
Gereden: 873km
Weer: Matig tot slecht in Belgie en Luxemburg.
Bijzonderheden:
De terugweg naar Nijmegen.. 850 km voor de boeg. Het hopen op droog weer aan het begin van de dag was in ieder geval succesvol! Het was droog bij het inpakken van de tent!
Na ontbijten en tanken waren we er om kwart voor 10 klaar voor. Gas erop en gaan!
Omdat we niet via de tolwegen konden/wilden hebben we eerst een heel stuk langs het mee van Geneve gereden. Wat een toeristische HEL!
Toen we daar echter voorbij waren ging alles een stuk beter. Veel stukken waar we 110 mochten en zo schoot het wel op.Wolve had zijn TomTom gekoppeld aan de motor via de aanstekeraansluiting en die zou ons eerst via de Bern, Basel en vervolgens Duitse Autobahn sturen. Daar was echter iets mis gegaan, en hij stuurde ons via Belgie en Luxembourg, wat achteraf korter was en helemaal geen straf, op het slechte weer dat volgde na..
Flink door kunnen rijden, zelfs in het noodweer dat ons een groot deel van de terugweg wist te begeleiden! Dank voor Piet Paulusma!
Om half 10 passeerden we de grens bij Maastricht en hebben we daar ons tegoed gedaan aan een MacDonalds Menu.
Kwart voor 12 's avonds stapten we de deur hier binnen in Nijmegen. Snel douchen en in een alvast voor de vakantie schoon opgemaakt bed... heerlijk.......................
De ochtendgloren beloofden veel goeds!
Laatst bewerkt:
nu een avondje bier op de bank met tv 
en leren op een matje (wat toch 5cm dik is!) slapen, want ik had na 2 weken nog steeds elke nacht/ochtend pijn overal 
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
was al lang blij dat alle ringen en spullen beschikbaar waren bij de werkplaats 
