Verslag vakantie Oostenrijk juni 2020

[Boevie]

Spanje wil ik beslist ook nog een keer naartoe, was net een reisverslag hier op het forum aan het lezen daarover. Zo'n filmlocatie opzoeken is dan iig een leuk routepunt. Zie alleen nogal op tegen heel Frankrijk diagonaal doorkruisen

Ehhhhh, daar ben je wel even zoet mee ja.
Diagonaal is wel minimaal 14 uur aan 1 stuk, voordat je in de Pyreneeën zit.

Eén keer gedaan met de auto. Bij Le Mans rechts af, en dan naar de Franse kust.
Bijna aan een toer met pauzes om de 5 uur, omdat de chauffeur verkoper was en het gewend was.

Ik werd gek, helemaal gek.

 

[mean-machine]

Zie alleen nogal op tegen heel Frankrijk diagonaal doorkruisen

1 dagje effe doorblazen!
Ik denk dat ik al wel 20-30x in de Pyreneeën ben geweest of er doorheen gereden op weg naar Portugal/ Zuid-Spanje.
Zelfs wel jaren geweest dat ik daar 2x was.

Edit: 20-30 was 30-40
Dat is mss iets heel veel...................? Maar hoe dan ook: Ik was daar vaak genoeg!
Hoogtepunt van al mijn bezoeken was de beklimming van het topje van het gebergte: Pico di Aneto (3504m)

 

[Dr. n00bLord]

Mooi stuk, ik ben benieuwd naar de rest van je verhaal.

 

[orangektm]

Spanje wil ik beslist ook nog een keer naartoe, was net een reisverslag hier op het forum aan het lezen daarover. Zo'n filmlocatie opzoeken is dan iig een leuk routepunt. Zie alleen nogal op tegen heel Frankrijk diagonaal doorkruisen

Ik kan je vertellen dat ik het nooit begrepen heb dat mensen zo ver reizen.
Uiteindelijk heb ik het ook gedaan wel de motor op de aanhanger gezet. en ja ben er nu 2 keer geweest absoluut de moeite waard
Pyreneeën prachtig .

 

[SvenSP]

Ja dat is een goede manier. Ik rijd alleen in een oude Alfa 75 zonder trekhaak

 

[SvenSP]

XTC​

De dag begint weer met een heerlijk zonnetje en het vooruitzicht is uitstekend voor de komende dagen. Vandaag staat de kleinere tour op het menu, zo’n 280km door het midden van het Zwarte Woud. Ik ontdek dat er een hele fijne weg loopt niet ver van Hornberg, de L109. Zeer veel bochten, rustig en lekker lang. Goed om in de flow te komen en de bandjes lekker op te warmen. Aan het begin van deze weg zit ik nog even achter een andere motorrijder die een venijnig knijpend bochtje maar net overleefd. Ik haal voorzichtig in en steek mijn voet uit. Ik rijd niet zo hard op de rechte stukjes maar na een paar bochtjes zie hem niet meer in mijn spiegel, zo langzaam reed hij toch ook niet? Ik stop even aan de kant van de weg om te checken of hij nog wel in het zadel zit. Er waren wel wat natte stukken op de weg van de ochtenddauw. Niets... maar ik was ook geen afslag gepasseerd, vreemd. Op het moment dat ik wil omdraaien verschijnt er een koplamp in de spiegel. Ah, nou dan zal het wel goed zijn. Je zou hier maar op je muil gaan op zo’n rustig stuk, kan wel een uur of langer duren voordat iemand je opmerkt.

[intermezzo] Vergeten te vermelden dat ik nog langs de brouwerij van Rothaus was geweest eergisteren. Menig biertje dat ik gedronken hier komt er vandaan dus wel leuk om even op bezoek te gaan. [/intermezzo]

Niet veel verder rijd ik rustig over de weg wanneer er iets mijn mouw invliegt. De drukker van de opening van de mouw had ik los hangen met de rits halfopen ter ventilatie. Ik voel iets bewegen en laat mijn hand snel los van het handvat en hoop dat hij er vanzelf uitvliegt, maar op datzelfde moment steekt ie twee keer snel achter elkaar in mijn pols. Direct sla ik met mijn onderarm tegen de tank en schud een aantal zwart/gele onderdelen uit mijn mouw. Met wat moeilijkheden bedien ik de koppeling om tot stilstand te komen naast de weg. Aie, kutbeest. Ik doe mijn jas uit en probeer het gif eruit te zuigen. Twee mooie gaatjes in een geïrriteerde huid, vlak naast elkaar. Ben wel is vaker gestoken maar vaak bleef het bij één keer. Nou lekker dan. Ik haal een pleister uit de tanktas en plak hem eroverheen, geeft misschien verlichting wanneer die plek tegen de binnenkant mijn jas aan gaat schuren. Eenmaal opgezadeld valt de pijn wel mee en het bedienen van de koppeling gaat eigenlijk wel.

De route vervolgt langs de B500, een lekker doorjakker stuk. Het wordt weer bochtiger na Titisee en al helemaal na het plaatsje Wieden. De weg vanaf Utzenfeld naar Wieden tot aan het dorp Bohrer is simpelweg briljant (L123 + L124). Kan zo in de motorbijbel der wegen. De L124 is dus in het weekend verboden voor bikers. Maar doordeweeks dus extra voor mij zo redeneer ik maar. Het eerste stuk vanaf Utzenfeld tot aan Wieden is heuvelopwaarts en wat smaller. Ik rijd hier achter een paar snelle heren aan en het tempo zit er goed in. Bovenaan bij Wieden kan je even stoppen bij een groot café, of niet. Ik ga door want ik zit lekker in de flow. Na een vader en zoon op zo’n A1 fiets te hebben gepasseerd gaat het gas er echt op. De MV laat zich gemakkelijk en met precisie door de bochten sturen. Het kan daarnaast altijd een onsje meer zijn voor dit raspaard.

Het loopt hier weer naar beneden dus soms moet er iets snelheid worden uitgehaald door de voetrem. Niets geeft mij zoveel voldoening als wanneer het verantwoord hard gaat en wanneer dat ook kan. De meeste bochten hebben namelijk prima doorkijk. Licht met de armen gebogen en zittend op de ene kant van het zitvlak storm ik al remmend en met een flinke dot tussengas tussen de versnellingen op de naderende bocht af, om vervolgens op de randen van het profiel er doorheen te jagen. Wie heeft er XTC nodig met wegen zoals deze? De Brutale heeft het warm en het roffelt bij gas los heerlijk door de uitlaat. Achterbandje begint ook een beetje te gummen. Eenmaal bij Bohrer draai ik om, maar eerst even de achterband laten afkoelen. Is een Michelin pilot road 4 (sport-tour) band en die vind het toch iets minder leuk. Het duurt niet lang voordat temperatuur weer normaal aanvoelt. Binnenkort toch eens checken of de bandenpanning niet te laag is want dit was nog heuvelafwaarts!

Heuvelop kom ik nog een paar motorrijders in de tegengestelde richting tegen maar zwaaien gaat moeilijk op maximale hellingshoek. Er komt een klein klote autootje in beeld die tergend traag rijdt. Gelukkig kan ik hem voor een scherpe bocht toch nog even passeren en bij het invoegen kan ik in één vloeiende lijn met de bocht meegaan. Er wordt wat getoeterd. Duitsers toeteren eigenlijk alleen als je over een doorgetrokken streep inhaalt is mijn ervaring, en dat kan wel is zo geweest zijn. Poeh, zo zouden meer wegen moeten zijn. Ik ken er nu een paar die zo zijn en het is altijd één groot feest voor mij.

Op de terugweg naar het hotel voel ik de wespensteken af te toe nog steken maar het lijkt mee te vallen. Ik pak nog enkele mooie backroads en ben voldaan als ik weer voor het hotel sta. Het was een zeer goede keuze om hier te overnachten. Hele bijzondere locatie en goede kamers en wanneer je wilt ook een voortreffelijk restaurant. Ik denk dat het onder normale omstandigheden voor mij te duur zou zijn geweest maar door een mooie deal op booking.com kon ik er voor 64 euro per nacht verblijven, i.p.v. rond de 100.

‘s-Avonds daal ik af naar het dorp om iets te eten te scoren. Er zit een leuke Italiaan op de hoek van de straat, je kan er tussen de bomen op het terras zitten. Het is er ook gezellig druk en gelukkig er is nog een plekje vrij voor mij. De serveerster is een echte Italiaanse en is bijzonder mooi gevormd, zonder verdere details te noemen. Maar waarschijnlijk ook de dochter van de eigenaar zo te zien dus ik kan niet te lang staren. De pizza is fantastisch zoals je bij een echte Italiaan mag verwachten. Wanneer ze lief de dessertkaart heeft gebracht wordt ik door iets anders afgeleid. Citroenijs, mijn favoriet. Twee bolletjes graag!

Waarom ben ik om… [pakt telefoon] 2 uur wakker en waarom jeukt mijn arm als de ziekte? Ik doe het licht aan en zie dat mijn hele onderarm gezwollen en rood is. Kut. Dat is niet goed, maar belangrijker: hoe kom ik nu in hemelsnaam weer in slaap? De internet-dokter geeft antwoord: een handdoek nat maken en om je arm wikkelen. En ik sta versteld van het effect ervan, het werkt direct. Zo kom ik wel in slaap. Er is nu toch niks wat ik er verder aan kan doen.

Klotebeesten.​

 

[SvenSP]

Hier volgen nog een paar foto's van het Zwarte Woud die geen plek in het verslag hebben gevonden.

 

[David_ZZR]

Leuk verslag ik heb het toegevoegd aan het overzicht!
Wat betreft dat lange reizen en er tegenop zien om door Frankrijk te rijden. Gewoon een aantal mooie gebieden aan elkaar knopen. Bourgogne is super, Central Massif / Auvergne ook en de Dordogne is weer totaal anders qua natuur. Heerlijk afwisselend vind ik het steeds.
En over die steek van dat ***beest. Ik had ooit een wesp die met 80 in het uur op mijn Vespa zijn angel parkeerde in het puntje van mijn neus. Lang leve de pothelm.... erger kon haast niet... ga dat maar eens uitzuigen als je alleen bent.

 

[maarten1973]

Ik had ooit een wesp die met 80 in het uur op mijn Vespa zijn angel parkeerde in het puntje van mijn neus. Lang leve de pothelm.... erger kon haast niet... ga dat maar eens uitzuigen als je alleen bent.

Of een wildvreemde zo ver krijgen dat ie je 'en publique' de angel uit je neus slobbert...

 

[David_ZZR]

Haha dit was ergens op een weggetje ergens echt in the middle of nowhere in Frankrijk... ik heb wel een paar minuten staan kermen in de berm, pas dan merk je hoe gevoelig je neus is. Niemand die het zag of hoorde want in al die tijd is er niemand langsgekomen. het enige wat je kunt doen is rustig blijven. Rustig de Vespa in de berm zetten, rustig de helm afzetten, rustig de handschoenen uit doen... dan in de spiegel kijken... en ja hoor met beleid het achterlijf wat nog in mijn neus stak er uit trekken... vervolgens van de scooter afstappen en het in de berm op vloeken zetten.

 

[mean-machine]

Leuk verslag ik heb het toegevoegd aan het overzicht!
Wat betreft dat lange reizen en er tegenop zien om door Frankrijk te rijden. Gewoon een aantal mooie gebieden aan elkaar knopen. Bourgogne is super, Central Massif / Auvergne ook en de Dordogne is weer totaal anders qua natuur. Heerlijk afwisselend vind ik het steeds.
En over die steek van dat ***beest. Ik had ooit een wesp die met 80 in het uur op mijn Vespa zijn angel parkeerde in het puntje van mijn neus. Lang leve de pothelm.... erger kon haast niet... ga dat maar eens uitzuigen als je alleen bent.

Dat is ook mijn ervaring.
Vanaf de Pyreneeën had ik ook de Dordogne als tussenstop. Daar nog 2 daagjes rondgereden. Leuk!
Vanaf midden Pyr. naar de Dordogne is over binnenwegen echt niet verkeerd. Vanaf Dordogne is goed te doen om in 1 dag thuis komen.

Heb je meer tijd dan kan het dus anders, Dan lekker in meer dagen binnendoor tuffen.
Afgelopen zomer ben ik van de Cévennes naar de Morvan gereden, Een dag later tot zuiden van België (Bouillon). Vervolgens naar huis.
Het kost wel meer tijd, maar is ook wel leuker. Zonder 1 centime voor de Péage heel Frankrijk doorgereden.

Bij minder tijd lukt 't best in 1 dag van de Spaanse grens naar huis, Effe volhouden!

@ wespen
In de oogsttijd van de druiven, stikt het tussen de wijngaarden van de wespen.
Zeker geen feestje als er dan toch 1 in je kraag is gekomen. Je kan het dan alleen maar laten gebeuren, pijnlijke ervaring.

 

[Boevie]

Ik heb al 2 keer kort achter elkaar gehad dat een wesp tijdens het rijden de luchtverversing aan de bovenkant van de helm in zoefde.

Dan zit er zo'n wesp op je schedel in te hakken...

 

[SvenSP]

Dit was al geen pretje maar dat is pas echt een rampscenario.

Gelukkig is dat bij mijn helm niet mogelijk, zitten spijltjes voor de ventilatieopeningen en ook onderlangs via de hals zal het niet lukken want de helm sluit heel mooi af.

 

[MP_NL]

Ik lees mee! leuk verhaal tot nu toe, ondanks dat ik zeker in het eerste stuk af en toe dacht een gesponsord artikel te lezen

 

[demifort]

Ja dat is een goede manier. Ik rijd alleen in een oude Alfa 75 zonder trekhaak

Je mag hem zo ruilen voor mijn iets minder oude BMW met hagel nieuwe trekhaak

 

[David_ZZR]

En wat het met je doet als je het niet uit kan zuigen... en je met iets te veel bier om de boel te verdoven op je zij in slaap valt... en al het gif naar 1 kant van je gezicht stroomt... 's ochtends wakker worden met het gevoel dat je een oog niet meer open krijgt...

 

[SvenSP]

Ik lees mee! leuk verhaal tot nu toe, ondanks dat ik zeker in het eerste stuk af en toe dacht een gesponsord artikel te lezen

Ik heb (gelukkig) geen aandelen MV Agusta, daar wagen zich alleen nog Russische geldschieters aan

En niet alles is koek en ei in het land van MV, dat volgt later nog wel in het verslag...

Morgen weer verder met het verslag.

 

[David_ZZR]

Ik blijf meelezen hoor, gave fiets trouwens!

 

[dgr]

Hier nog een volger! Leuke schrijfstijl, goede foto's, genieten

 

[mean-machine]

En niet alles is koek en ei in het land van MV, dat volgt later nog wel in het verslag...

Als ik een MV Augusta op de motorbeurs zie, dan loopt de kwijl me bijkans uit de mond.
Mijn verstand zegt me, dat ik toch ver weg moet blijven bij deze Italiaanse Madonna.
Het is hetzelfde als bij een heel mooie vrouw. Die blijkt uiteindelijk vaak ook niet de leukste.................

We gaan jouw verhaal over de MV nog wel vernemen............................

 

[BramC]

Leuk verslag! Ik ga het volgen. Zwarte Woud is idd leuk rijden, mooie tussenstop richting Oostenrijk idd. Al vind ik het stuk rondom de Titisee altijd te druk.

 

[superrobke]

Hier ook een mee lezer, moest wel lachen met die wesp, zelf ook ooit zoiets mee gemaakt in Frankrijk, nog nooit gestoken door een wesp. dan 2 tegelijk
aan iedere kant van de pot helm net voor mijn oren. dus ik stoppen natuurlijk, mijn vrouw stop ook, zo van waarom stop je!! en ik: Kan jij het er uit zuigen schat. Zitten er natuurlijk net van die Nederlandse toeristen, en ja je snapt het al die lagen in een deuk van het lachen. Ik heb gelijk 2x paracetamol in genomen, verder geen last gehad.

 

[SvenSP]

Poort van Oostenrijk​

Wat een opluchting, de Bodensee ligt al achter mij en ben net de grens met Oostenrijk gepasseerd nabij Lindau. Ging het in het echt ook maar zo snel. Nog een klein stukje verder naar Dornbirn en het stuurplezier kan weer beginnen. Vanaf hier rijd ik de Bödelestrasse op, een stijgende weg geflankeerd door bossen met veel snelle bochten. Eenmaal boven presenteert zich een mooi panorama met zicht op het echte Tiroolse landschap met alpenweiden en van die typische huisjes tussen de middelhoge bergtoppen. Hier stop ik even voor een sanitaire onderbreking en om een kiekje te schieten.

De route is zorgvuldig samengesteld want in Tirol is men namelijk een kruistocht tegen motorlawaai begonnen. Heb je meer dan 95 dB op je kentekenbewijs en rijdt je op één van de aangewezen stille passen (o.a. de Timmelsjoch)? Dan ben je de Lül. Net als ik, want op mijn papiertje staat 96 dB. Waar deze waanzin op gestoeld is, is een raadsel. Alle in de EU verkochte motoren hebben een typegoedkeuring voor de openbare weg, en deze is Europees geregeld. Je kan niet zomaar tijdens het spel de regels veranderen, je kan enkel van nieuwe motoren eisen dat die aan je nieuwe eisen voldoen. Er is namelijk ook niet beschreven hoe je dan wel aan de nieuwe norm kan voldoen, behalve een andere motor kopen met de juiste Ausweis. (Grappig detail: de Oostenrijkse Politie rijdt o.a. met Multistrada’s die ook de nieuwe norm overschrijden). Dit alles kan zo in het verkiezingsprogramma van de Partij tegen de Burger: ‘Wij hebben geen zin om op de echte rotte appels te handhaven dus pakken we jou op je kenteken(bewijs) met een getal dat we 5 minuten geleden bedacht hebben.' Deze voortdenderende trein komt steeds dichter bij ons in Nederland helaas…

En door. Na Bödelestrasse zoef ik via een autoweg naar de Hochtannbergpas. Een hele mooie panoramische route met genoeg gelegenheden om even te stoppen en te genieten van de inmiddels al flink hoge bergen. Er zijn ook veel motorrijders. De 95dB regel is op rustplaatsen het gesprek van de dag en ik bemerk niet veel sympathie. Ik rust even uit en ga lang uitgerekt in het gras liggen. Het echte vakantiegevoel is door eerste besneeuwde bergtoppen helemaal aanwezig en ik heb het prima naar zin.

De Brutale stuurt lekker door de haarspeldjes wanneer ik weer verder rijd. Via de rivier de Lech (waar trouwens ook een leuke smalle stuurweg langs loopt) kom ik langs het plaatsje Lech. Wie gingen daar nou ook alweer naartoe? Oh ja, ik weet het weer, ons immer medelevend Koningshuis natuurlijk. Altijd fijn. En door, naar de Flexenpass!

Bovenaan de Flexenpass bevindt zich de “Europäische Wasserscheide”. Waar de scheidslijn tussen het waterbassin van de Donau (Zwarte Zee) en de Rijn (Noordzee) zich bevindt. Elke druppel links loopt dus naar ons kikkerlandje en elke druppel rechts naar de vijver van Erdogan. Je zou er tijdens een sanitaire onderbreking rekening mee kunnen houden. Ik moest toevallig heel nodig. De Flexenpass zelf is helaas niet bijzonder uitdagend, veel rechtdoor met flauwe bochten. Enkel de afdaling naar het zuiden is wel aardig omdat je door half opengewerkte tunnels, met uitzicht dus, naar beneden suist. Leuk als je een motor hebt die wel veel lawaai maakt.

In de planning stond nog een leuk omweggetje naar Pfunds maar het is toch wat uitgelopen allemaal qua tijd en het aantal afgelegde kilometers is vandaag behoorlijk. Ik besluit om direct naar Oetz te rijden waar mijn hotel staat voor vandaag. Ik ben hier al eens eerder geweest en ook ditmaal bevalt het prima, zeer aardige uitbaters waarvan dit keer de zoon des huizes eerst mijn motor bewonderd voordat er kan worden ingecheckt. Hij heeft net zijn eigen rijbewijs gehaald en rijdt op een MT-07. In de overdekte parking staan ook nog wat andere motors waaronder een fraaie BMW XR. Het diner wordt om 7 uur geserveerd maar tot die tijd maak ik uitgebreid gebruik van het bad die ik in de badkamer aantref.

Na het diner sta ik om 8 uur weer buiten en besluit een eindje te gaan wandelen. Langs de rivier de Ötztaler Ache wandel ik al snel langs indrukwekkende rotspartijen en waterversnellingen. Er is hier een indrukwekkende houten brug geconstrueerd over het bulderende water. Kijkend naar de beneden zie je met hoeveel kracht dat gepaard gaat, genoeg om na vele honderdduizenden jaren hele dalen uit te slijten. Ik heb nog wel energie om een eindje verder te lopen maar verkijk mijzelf op de steilheid van de klim. Ongeveer halverwege sta ik met bezweet hoofd uit te hijgen als een stel profi’s met stokken ‘Abend’ tegen mij zeggen. Gelukkig vlakt het wandelpad af en gaat weer terug naar het dorp via de andere oever van de rivier. Gelukkig hebben we de foto’s nog.

 

[jean-pie]

Mooi verslag tot nu toe , maar de foto's , die zijn ook geweldig om te zien , mooie zuivere foto vind ik

 

[SvenSP]

Foto's zijn met een Samsung Galaxy A50 genomen, niet eens een dure smartphone. Probeer ook vaak maar wat uit Vaak zit er dan toch 1 fatsoenlijke tussen.