borisz
"In de moele"
Na een tijd zoeken en graven op het internet naar een geschikte 500 euro challenge motor was ik nog steeds niet de juiste fiets tegengekomen. Niet dat er geen geschikte motorfietsen passeerden, maar het moest wel een beetje in mijn smaak liggen. Niet teveel vermogen, oldskool uitstraling, geen 13 in een dozijn fiets en een beetje redelijke onderdelenvoorziening. Goede vriend Tuowe opperde een aantal fietsen:
BMW K100/K75. Maar ik heb al een K100 en een vakantie op zo'n ding is geen uitdaging, maar een gespreid bedje.
Honda Sabre V65. Mooi hoekige oldskool bike, maar door het vermogen ook niet echt een uitdaging (staat de Sabre nog steeds te boek als de snelste Naked-Bike?)
Dus toch stiekem weer een beetje rondkijken naar een CX. En plotseling kwam er een advertentie tevoorschijn op MP. Een Honda GL650 Silverwing Interstate. Het apparaat was al 17 jaar van dezelfde eigenaar. Rien had bij het halen van zijn rijbewijs zichzelf een Silverwing cadeau gedaan en had daar een aantal jaren met veel plezier op gereden. Helaas was het, door een blessure aan zijn knie, niet echt meer vertrouwd om op de motor weg te gaan. De Silverwing stond dus al een aantal jaren stil in de schuur bij een aardappelboer in Rhoon. En dat vond Rien zonde.
Ik klom meteen in de pen en waagde een mail aan de verkoper. Ik deed mijn verhaal en Rien liet weten dat ik wel langs kon komen. Dus op 9 oktober hing ik de aanhanger achter de auto en toog ik naar Rhoon. Eenmaal op het juiste adres werd ik gastvrij onthaald op een boerderij waar ik meteen aan kon schuiven voor de lunch. Na de lunch werd het tijd om de Silverwing uit de schuur te trekken en deze aan een inspectie te onderwerpen. De eerste indruk was niet slecht. Er stond slechts 75.000KM op de teller en de motor zag er redelijk geconserveerd uit. Nou ja, geconserveerd? Er lag een dikke laag klei over de hele motor! Maar goed, dat is weg te wassen.
Tijdens het verplaatsen meteen even de motor in de 5 en gevoeld of het blok niet vastzat. Het blok zat niet vast en daarna kwamen de volgende inspectiepunten.
Hoe is de tank aan de binnenkant en zit er nog benzine in?
Werken alle sloten nog?
Zit er nog prik in de accu? (die was natuurlijk overleden door de stilstand)
Hoe is de olie?
Vooral de voorrem niet gebruiken tijdens zo'n inspectie. Als die blijft hangen wordt het een crime om de motor op de aanhanger te krijgen.
Als volgende stap werden de startkabels tevoorschijn gehaald en de connectie tussen de auto en de motor werd gelegd. Toen was er stroom, de lampen deden het, de knipperlichten ook, de remlichten deden het en uiteraard de toeter. In de kuip zat een radio-cassette speler die vol trots door Rien werd aangezet, die wrkte dus ook nog. Het luchtfilter werd geïnspecteerd om eventuele muizennesten en andere onzin te verwijderen maar het zag er in de airbox netjes en schoon uit. Je moet er toch niet aan denken om een heel muizengezin door de carbs heen te jagen bij een startpoging!
De carbs werden gedrained om ruimte te maken voor verse benzine, de benzinekraan werd gecontroleerd op werking. toen werd het eindelijk tijd voor het serieuze werk. Voordat het echte starten kon beginnen werd de dodemansknop op OFF gezet en liet ik de startmotor een paar seconden draaien. Op deze manier gaat de oliepomp het motorblok weer van olie voorzien. Na deze procedure een paar keer herhaald te hebben wordt het tijd voor het serieuze werk, de carbs hadden zich ondertussen gevuld en het blok was weer een beetje gesmeerd. De dodemansknop kon op RUN, een snuif remmenreiniger in de airbox en starten maar. Er was vrijwel meteen het magische moment wat iedere brikker kent: de eerste roffels na jaren stilstand. Nog een keer starten resulteerde in een lopende motor. Weliswaar op 1 cilinder maar nr2 deed na een seconde of 10 ook al mee. Na een minuutje of 5 vond ik het welletjes. De motor werd op de aanhanger geduwd en het postagentschap werd bezocht. het was nu een feit: ik ben trotse eigenaar van een GL650Silverwing Interstate!
De terugweg was prettig, steeds in de spiegel kijkend naar mijn Silverwing en bij de pomp maar proberen om met niet al te glazige ogen naar de vrouwelijke pompbediende te kijken. Het gaat thuis weer leuk worden deze winter met sleutelen en proefrijden.
En de radio-unit!
BMW K100/K75. Maar ik heb al een K100 en een vakantie op zo'n ding is geen uitdaging, maar een gespreid bedje.
Honda Sabre V65. Mooi hoekige oldskool bike, maar door het vermogen ook niet echt een uitdaging (staat de Sabre nog steeds te boek als de snelste Naked-Bike?)
Dus toch stiekem weer een beetje rondkijken naar een CX. En plotseling kwam er een advertentie tevoorschijn op MP. Een Honda GL650 Silverwing Interstate. Het apparaat was al 17 jaar van dezelfde eigenaar. Rien had bij het halen van zijn rijbewijs zichzelf een Silverwing cadeau gedaan en had daar een aantal jaren met veel plezier op gereden. Helaas was het, door een blessure aan zijn knie, niet echt meer vertrouwd om op de motor weg te gaan. De Silverwing stond dus al een aantal jaren stil in de schuur bij een aardappelboer in Rhoon. En dat vond Rien zonde.
Ik klom meteen in de pen en waagde een mail aan de verkoper. Ik deed mijn verhaal en Rien liet weten dat ik wel langs kon komen. Dus op 9 oktober hing ik de aanhanger achter de auto en toog ik naar Rhoon. Eenmaal op het juiste adres werd ik gastvrij onthaald op een boerderij waar ik meteen aan kon schuiven voor de lunch. Na de lunch werd het tijd om de Silverwing uit de schuur te trekken en deze aan een inspectie te onderwerpen. De eerste indruk was niet slecht. Er stond slechts 75.000KM op de teller en de motor zag er redelijk geconserveerd uit. Nou ja, geconserveerd? Er lag een dikke laag klei over de hele motor! Maar goed, dat is weg te wassen.
Tijdens het verplaatsen meteen even de motor in de 5 en gevoeld of het blok niet vastzat. Het blok zat niet vast en daarna kwamen de volgende inspectiepunten.
Hoe is de tank aan de binnenkant en zit er nog benzine in?
Werken alle sloten nog?
Zit er nog prik in de accu? (die was natuurlijk overleden door de stilstand)
Hoe is de olie?
Vooral de voorrem niet gebruiken tijdens zo'n inspectie. Als die blijft hangen wordt het een crime om de motor op de aanhanger te krijgen.
Als volgende stap werden de startkabels tevoorschijn gehaald en de connectie tussen de auto en de motor werd gelegd. Toen was er stroom, de lampen deden het, de knipperlichten ook, de remlichten deden het en uiteraard de toeter. In de kuip zat een radio-cassette speler die vol trots door Rien werd aangezet, die wrkte dus ook nog. Het luchtfilter werd geïnspecteerd om eventuele muizennesten en andere onzin te verwijderen maar het zag er in de airbox netjes en schoon uit. Je moet er toch niet aan denken om een heel muizengezin door de carbs heen te jagen bij een startpoging!
De carbs werden gedrained om ruimte te maken voor verse benzine, de benzinekraan werd gecontroleerd op werking. toen werd het eindelijk tijd voor het serieuze werk. Voordat het echte starten kon beginnen werd de dodemansknop op OFF gezet en liet ik de startmotor een paar seconden draaien. Op deze manier gaat de oliepomp het motorblok weer van olie voorzien. Na deze procedure een paar keer herhaald te hebben wordt het tijd voor het serieuze werk, de carbs hadden zich ondertussen gevuld en het blok was weer een beetje gesmeerd. De dodemansknop kon op RUN, een snuif remmenreiniger in de airbox en starten maar. Er was vrijwel meteen het magische moment wat iedere brikker kent: de eerste roffels na jaren stilstand. Nog een keer starten resulteerde in een lopende motor. Weliswaar op 1 cilinder maar nr2 deed na een seconde of 10 ook al mee. Na een minuutje of 5 vond ik het welletjes. De motor werd op de aanhanger geduwd en het postagentschap werd bezocht. het was nu een feit: ik ben trotse eigenaar van een GL650Silverwing Interstate!
De terugweg was prettig, steeds in de spiegel kijkend naar mijn Silverwing en bij de pomp maar proberen om met niet al te glazige ogen naar de vrouwelijke pompbediende te kijken. Het gaat thuis weer leuk worden deze winter met sleutelen en proefrijden.
En de radio-unit!
