Jawel, Ruud leeft nog en oh wonder, de Velorex ook.
Allereerst mijn excuses voor het niet voortzetten van een gestart onderwerp. Zal proberen een stukje vervolggeschiedenis te geven.
De vorige eigenaar(s) hadden heel weinig.
Heel weinig verstand van techniek.
Heel weinig gereedschap.
Heel weinig respect voor een voertuig.
Want hoe kun je anders met droge ogen alles, maar dan ook alles aan dit wagentje verzieken.
Om de moed er in te houden bij het opknappen moet je wel enig zicht op een goede afloop hebben en niet bij iedere voortgang tegen nog meer ellende aanlopen.
Dit hele feest werd nog versterkt doordat ik in Tsjechië in contact kwam met een onderdelenleverancier die naast een gelikte website ook de beschikking had over de techniek 'hoe belazer ik de kluit'. Dit alles leverde bij mij dus een ferme dip op en zoals Ruut al schreef was de interesse tot onder het nulpunt gedaald en werd 't spul voor lange tijd in de hoek gezet. Werd ik vroeger ook vaak, maar dan was het mijn eigen schuld.
Dan moet er toch weer een positieve draai aan gegeven worden.
Iemand gezocht die de beschikking heeft over de kennis, het gereedschap en de onderdelen om zo'n blok te reviseren. Bij nader inzien is het niet zo handig om na bijna zestig jaar ervaring met 4-takten bijdehand te gaan doen met een 2-takt motor.
Dat is gelukt.
Dan is het zaak dat de dynastart en omkeerinrichting functioneert. Want laten we wel zijn de oorspronkelijke achteruitloop hoort er gewoon bij. Als je met zo'n voertuig, met zijn chique uitstraling (niet dan?)voor komt rijden dan is het wel een beetje afgang als je uit moet stappen om te duwen wanneer je een stukje achteruit moet rijden. Toch?
Ook dat is gelukt.
Inmiddels is het blok ingebouwd en ook van elektronische ontsteking voorzien. (Trabant heet de donor)
Op de vraag welke brandstof met welke smeerverhouding ben ik na rijp beraad bij Aspen 2T terecht gekomen.
In mijn optimisme ga ik er van uit dat er lange tijden van stilstand zullen zijn en met het snelle verlies aan kwaliteit van de rotzooi die ze tegenwoordig nog tot de brandstoffen rekenen gaat dat niet goed. Daarnaast heb ik liever geen giftige uitlaatgassen in de cabine. Ook al is die cabine ‘nogal’ open.
Twee hoofdproblemen die ik nog op moet lossen.
1. Ondanks het vastzetten met borgdraad van de uitlaatmoeren, kan ik ze na iedere rit weer slagen aandraaien. Ik vermoed dat de lichtmetalen moeren die toch al veel te soepel op de cilinder passen door uitzetting gewoon wat stapjes terug doen op de draad. Inmiddels stalen moeren besteld. Jawel, de leverancier die ik nu heb levert wel. Het is zelfs zo dat de goede man eerst de onderdelen stuurt en daarna pas de rekening.
2. Bij het intrappen van de koppeling neemt het toerental af. Dat is niet prettig, maar duidt ook op een ongewenste belasting. Moet ik nog uitzoeken.
Inmiddels staat het project weer in de wachtstand.
Rijden met span en solo met dit mooie weer en niet in de garage rondhangen.
Wordt vervolgd.