*O* de vreugde van het motorrijden

[california dreaming]

Nog een keer: mooi gezegd!

 

[MaxDownforce]

Ja het is iets wonderlijks, die vreugde.
Zelfs op weg naar de tandarts heb ik het!
(Ok, de terugweg is nóg leuker.)

 

[california dreaming]

Ja het is iets wonderlijks, die vreugde.
Zelfs op weg naar de tandarts heb ik het!
(Ok, de terugweg is nóg leuker.)

Maar dat komt door de novocaine

 

[pindakaas]

Je hebt natuurlijk de practische redenen:door de file heen sneller op het werk komen, parkeer voordelen en de kilometerprijs, maar dat is niet waar het 'm nou in zit, Het gaat om gevoel, want als je rationeel nadenkt zijn er veiligere manieren om van a naar b te komen of simpelweg tijd en geld te besparen, dan was ik wel blijven fietsen.

motorrijden is voor mij hetzelfde als mijn andere hobby:kitesurfen. naast het gevoel van vrijheid en heerlijk accelereren is het vooral de grenzen verkennen en verleggen, kijken of je jezelf kan verbeteren. de jacht naar adrenaline en het gevoel om ergens bij te horen. Ik vond dat nonchalante groetje in het begin van mijn motorcariere maar onnozel, maar heeft wel het effect van samen.

Bij het kitesurfen heerst hetzelfde gevoel, adrenaline, grenzen verleggen en het "samen"gevoel, met zijn allen in een zwart pakkie aan de kant staan te l*llen over hoe vet de sessie was.
Die glimlach die er pas weer vervaagt als je eenmaal aan het werk bent of weer rustig op de bank zit.

 

[Naba]

Motorrijden dwingt alle gedachten in je hoofd in de slaapstand. Zeker als je op leuke bochtige weggetjes rijdt moet je je kop erbij houden en wordt je één met de motor waar je op rijdt, je bestuurd de motor niet meer door middel van nadenken, maar intuïtief, op je gevoel.
Geen enkel ander voertuig kun je zo op je gevoel besturen, geen ander voertuig reageert alsof het een deel van jezelf is. Je "voelt" de weg onder je omdat de motor heel direct reageert op de ondergrondgesteldheid, je kunt met je evenwicht en je zit de motor heel excact de bochten in sturen, waar jij naar kijkt, rijdt de motor naartoe.

Zo intens zit motorrijden met je gevoel en menselijke reflexgedrag verbonden dat het op dat soort momenten, als alles even klikt, het verleden en de toekomst laat wegvallen, je hoofd leegmaakt en alle focus inzet op het NU, de enige vaste factor in je bestaan.

In het nu zijn heel even alle variabelen gestold tot een tastbare realiteit. En deze realiteit beseffen we eigenlijk nooit echt, we zijn altijd bezig met toekomst en verleden, maken ons druk om angsten, geloofsovertuiging, ziekten, geld, promotie, trauma's en belevingen enz, maar nooit, behalve dan, ben je je volledig bewust van het "NU"

Op die mooie ritten valt alles weg, je zorgen en verdriet, je wensen, je besef van bezittingen en tijd, aanzien en status, alles.
Je bent alleen nog maar en je leeft enkel op basis van je gevoel als reactie op het nu.
Heel puur, heel ongecompliceert..

Zo ervaar ik het een beetje als het allemaal even precies goed zit..

En daarom noem ik motorrijden ook wel "catching some serious wind-therapy"
helemaal mee eens met bovenstaande

 

[BandY]

En daarom noem ik motorrijden ook wel "catching some serious wind-therapy"
helemaal mee eens met bovenstaande

Dus motorrijden is eigenlijk paardrijden

 

[DeMotorduvel]

Waar ik nu weer benieuwd naar ben, over motorrijders die er elke dag op zitten, voor woon werk bijvoorbeeld, of zelfs motorjekken of koeriers die elke dag bijna de hele dag rijden, hebben die dat gevoel nou ook nog, is is het dan alweer te gewoontjes geworden...?

 

[BandY]

Waar ik nu weer benieuwd naar ben, over motorrijders die er elke dag op zitten, voor woon werk bijvoorbeeld, of zelfs motorjekken of koeriers die elke dag bijna de hele dag rijden, hebben die dat gevoel nou ook nog, is is het dan alweer te gewoontjes geworden...?

Het gevoel blijft ech waar.

 

[Mike_the_Bike]

Ik vind motorrijden heerlijk, net als iedereen hier. Alleen heb ik me altijd afgevraagd waar iedereen het gevoel van vrijheid nou vandaan haalt. Die snap ik dus niet. Je moet je als motorrijder net zo goed aan alle regeltjes houden, en zelfs méér dan dat: je bent veel kwetsbaarder, dus je moet nog extra uitkijken ook. Veel andere weggebruikers houden geen rekening met je, of misgunnen je het extra (file)gemak van een motor. Het is dus wat dat betreft een gevaarlijke bezigheid. Je moet je daarom ook behoorlijk inpakken: laarzen, handschoenen, helm. Sommigen gaan verder en zitten als een soort Brandaris op de motor met extra lampen, reflexstrepen en oranje hesjes...lekker vrij ben je dan...
En dan de snelle mannen/vrouwen...die moeten extra opletten of de struikrovers van Herr Spee niet op pad zijn met hun laserguns om je rijbewijs in te nemen.

Al met al vind ik motorrijden vreselijk leuk natuurlijk, begrijp me niet verkeerd, alleen het gevoel van vrijheid krijg ik er niet van. Op de motor ben ik nét zo vrij als in de auto. Tuurlijk, ik kan overal parkeren en hoeft niet persé in de file te blijven stilstaan, maar het lijkt me niet dat je dat daarvan krijgt. Iets te mager denk ik dan. Misschien is het meer het nostalgische idee dat je vrij(er) bent omdat je het Poor Lonesome Cowboy idee krijgt.

 

[ventje]

Onder de vrijheid van het motorrijden versta ik: geen files

 

[Komkommer]

Gelet op de reacties moet ik het dan toch maar weer eens ter hand nemen..

Ik ben er gister nog maar een keer in begonnen .

 

[Komkommer]

Helemaal mee eens. Ik leefde vroeger vanuit een nogal gelovige overtuiging dat het hier op aarde enkel bedoeld was als leerschool (en dus niet om plezier te maken).

Daarna liet ik me inperken door de doemverhalen over de toekomst van de aarde en werd ik bang om daaraan mee te helpen en de wereld mee te helpen vergallen.

Totdat ik besefte dat elke dag, elk uur en elke minuut niet te voorspellen zijn. Dat geloof iets is om je leven mee te verrijken (als dat een behoefte is) en niet om je erdoor te laten beperken. Dat klimaat geen constante is en ik daar niks aan kan veranderen, zelfs de dinosaurussen hebben het loodje gelegd vanwege het klimaat..

Dat een meteoriet binnen een paar tellen alles kan wegvagen, om het even erg extreem op te schrijven, en dat je daar geen bal tegen kunt doen.

En dan kijk ik naar buiten en zie de mooie wereld die er NU is. Hoge bergen met mooie passen en eeuwige sneeuw, grote groene bossen met smalle weggetjes erdoorheen, interessante steden met eeuwen geschiedenis, woestijnen waar oude culturen in begraven liggen, oceanen met schitterende kustwegen en mijlenver zicht..
Dat alles in een smakelijke saus van zonlicht, regen, donder en bliksem, mist, wind of luwte en bevolkt door allerlei varianten van leven..

Om het even wat de grondslag en bedoeling daarvan is; Het zou zo verrekte zonde zijn om daar geen gebruik van te maken!!

Waar woon jij dat je dat allemaal ziet als je naar buiten kijkt?

 

[california dreaming]

Blijkbaar hebben ze al dat moois in Goes, of voor de locals: Hoes.

 

[TheFALCON]

 

[Muuk]

Ik vind het best lastig om onder woorden te brengen wat het motorrijden zo leuk maakt, vooral aan mensen die zelf geen motorrijden.

Bij mij roept het een gevoel van vrijheid op, maar ook trots: ik kan zo'n apparaat onder controle houden! Ik kreeg dat gevoel al toen ik bij de try out voor het eerst zelf op een motor reed, en ik heb het nu nog elke les, zelfs als ik alleen wat AVB oefeningen aan het doen ben. Je beleeft alles om je heen veel "intenser": natuur, zon, wind, etc. Ik vind het in ieder geval echt fantastisch om te doen, en ik kan niet wachten tot ik mijn rbw heb, en altijd kan gaan rijden wanneer ik er zin in heb!!

 

[Gythoniel]

Als antropoloog heb ik ik hier ook nog wel het een en ander aan toe te voegen. Ik ben momenteel bezig om een paper te schrijven over zintuigelijke ervaringen en in hoeverre deze zelf, of cultureel gezien worden gecreeerd en ervaren. De volgende quotes komen uit een essay over jagen, wat naar mijn inzien ook betrekking heeft of toe te passen valt op motorrijden.

''Hunting [of motorrijden] is a fully embodied, multi-sensory and multi-sensual practice that involves, and depends on, an immersion into a multi-sensory and multi-sensual world.... It is the immersion into the immediate experience of those senses, the living of those senses and that experience, which seems to give pleasure" (Marvin, 2005: 16).

Op de motor ben krijg je ontzettend veel zintuigelijke impulsen, je ziet ontzettend veel, hoort je motor en de wind ruisen. Je voelt de wind langs je heen en de vibraties van de motor, misschien ruik je ook nog het een en ander. Het samenspel van al deze zintuigelijke ervaringen zorgt ervoor dat je superalert bent. Veel van deze sensaties moet je ontberen als je opgesloten zit in blik. Ik denk dat veel motorrijders kunnen meepraten over

"the pleasures of being in a state of heightened awareness of, and intensely attuned and responsive to, the places in which they hunt [of motorrijden, in dat geval de weg/het verkeer] This receptivity to the natural world is not a distanced aesthetic response but rather it emerges out of a purposeful engagement with it and participation in it" (Marvin, 2005: 23)

Ofterwijl je staat niet van een afstandje te kijken naar hoe mooi alles is, je bent deel van, en participeert in, een groter organisch geheel. Samengevat zorgen alle zintuigelijke ervaringen van het motorrijden en de onmiddelijkheid daarvan dat je het gevoel hebt helemaal in het 'nu' te zijn. Hierdoor ga je je geen zorgen maken of over andere dingen nadenken, je krijgt het gevoel echt te leven. (zie ook de post van vliegende baksteen)


zo zie ik het iig, veel plezier allemaal!!

 

[Mike_the_Bike]

De volgende quotes komen uit een essay over jagen, wat naar mijn inzien ook betrekking heeft of toe te passen valt op motorrijden.

Dat denk ik ook. Vandaar mijn 'poor lonesome cowboy' vergelijking. De typische cowboy/outlaw op zijn paard staat in feite een beetje model voor de motorrijder. Ook omdat niet iedereen motor rijdt en ook wat gevaar met zich meebrengt, wordt het door veel mensen (vooral buitenstaanders/niet motorrijders) als iets bijzonders gezien. Dat draagt ook bij tot het 'wij' gevoel van de motorrijder.

Het leuke is dat je je zelf niet echt bewust bent van het mechanisme wat zich in je hersenen afspeelt. Het zou zomaar kunnen dat ons oerinstinct van de jager weer wordt aangesproken als we op een motor stappen. En misschien dat het gevoel dat je dan hebt als een gevoel van vrijheid wordt ervaren. Misschien vegelijkbaar met het gevoel van euforie.

 

[menner]

Als antropoloog heb ik ik hier ook nog wel het een en ander aan toe te voegen. Ik ben momenteel bezig om een paper te schrijven over zintuigelijke ervaringen en in hoeverre deze zelf, of cultureel gezien worden gecreeerd en ervaren. De volgende quotes komen uit een essay over jagen, wat naar mijn inzien ook betrekking heeft of toe te passen valt op motorrijden.

''Hunting [of motorrijden] is a fully embodied, multi-sensory and multi-sensual practice that involves, and depends on, an immersion into a multi-sensory and multi-sensual world.... It is the immersion into the immediate experience of those senses, the living of those senses and that experience, which seems to give pleasure" (Marvin, 2005: 16).

Op de motor ben krijg je ontzettend veel zintuigelijke impulsen, je ziet ontzettend veel, hoort je motor en de wind ruisen. Je voelt de wind langs je heen en de vibraties van de motor, misschien ruik je ook nog het een en ander. Het samenspel van al deze zintuigelijke ervaringen zorgt ervoor dat je superalert bent. Veel van deze sensaties moet je ontberen als je opgesloten zit in blik. Ik denk dat veel motorrijders kunnen meepraten over

"the pleasures of being in a state of heightened awareness of, and intensely attuned and responsive to, the places in which they hunt [of motorrijden, in dat geval de weg/het verkeer] This receptivity to the natural world is not a distanced aesthetic response but rather it emerges out of a purposeful engagement with it and participation in it" (Marvin, 2005: 23)

Ofterwijl je staat niet van een afstandje te kijken naar hoe mooi alles is, je bent deel van, en participeert in, een groter organisch geheel. Samengevat zorgen alle zintuigelijke ervaringen van het motorrijden en de onmiddelijkheid daarvan dat je het gevoel hebt helemaal in het 'nu' te zijn. Hierdoor ga je je geen zorgen maken of over andere dingen nadenken, je krijgt het gevoel echt te leven. (zie ook de post van vliegende baksteen)


zo zie ik het iig, veel plezier allemaal!!

Precies wat ik ook wilde gaan zeggen (alleen is dit wat beter uitgeschreven en niet zo kort door de bocht )

Voor mij maakt dat echt motorrijden tot wat het is

 

[vliegende baksteen]

Waar woon jij dat je dat allemaal ziet als je naar buiten kijkt?

Ik heb nogal wat woonplaatsen gehad, o.a. ook daar waar de sneeuwtoppen te zien waren en nu waar de kustwegen zijn..

Maar idd, iets poetischer dan de realiteit is het wel..

 

[vliegende baksteen]

Blijkbaar hebben ze al dat moois in Goes, of voor de locals: Hoes.

yep,

maar dat is in het klein en daar kan ik niet motorrijden.

Kustwegen hebben we hier genoeg..

 

[california dreaming]

yep,
[afbeelding]

maar dat is in het klein en daar kan ik niet motorrijden.

Kustwegen hebben we hier genoeg..

Mooi

 

[Komkommer]

Ik heb nogal wat woonplaatsen gehad, o.a. ook daar waar de sneeuwtoppen te zien waren en nu waar de kustwegen zijn..

Maar idd, iets poetischer dan de realiteit is het wel..

Het spreekwoordelijke naar buiten kijken.

 

[vliegende baksteen]

Het spreekwoordelijke naar buiten kijken.