MotoRobin
Die hard MF'er
- 29 jun 2020
- 612
- 1.555
Nadat de vakantie met @Traffic Taurus (TT) zo goed was bevallen vorig jaar, besluiten we nog eens samen op vakantie te gaan. Ditmaal gaan we naar Marokko. TT wilde hier al lange tijd heen en ik wilde vooral in het voorjaar de warmte opzoeken. Perfecte combinatie dus. De plannen werden gemaakt en dan was het afwachten tot Marokko zijn grenzen weer ging openen. Allereerst werd het vliegverkeer weer mogelijk, maar wij wilden met de motor die kant op. Ruim een maand later mochten ook de veerboten weer varen. Dit komt allemaal net goed uit met wanneer we vrij hebben gepakt op het werk. We beginnen de trip dus met goed geluk.
DAG 1 & 2
Begin: Helden
Eind: Istán
Landen: Nederland, België, Frankrijk, Spanje
Gereden tijd: 25.52 uur
Gereden afstand: 2345 km
Hoogteverschil: 13091 m
Gemiddelde snelheid: 91 km/h
Het is donderdag 12 mei 2022. Vandaag werk ik een dagje thuis en vanavond heb ik afgesproken om TT te treffen bij een tankstation langs de A67 net voorbij Eindhoven in de richting van België. Alles is gisteren al ingepakt en klaargezet voor vertrek dus ik kan het vandaag rustig aan doen.
Rond een uur of 5 krijg ik bericht van TT dat hij vertrokken is. Aangezien hij nog een uur of twee onderweg is, zit ik nog niet eens aan het avondeten. Een uurtje later is het dan ook voor mij tijd om te vertrekken.
Na een uur rijden rij ik de parkeerplaats van het tankstation op. Daar staat TT al op mij te wachten onder het viaduct. Zijn koffers gaan de auto in en we laden zijn motor op de aanhangwagen. We nemen rustig de tijd om de motor goed vast te zetten. We hebben immers een hele lang tocht voor de boeg en kunnen het natuurlijk niet gebruiken dat er iets mis gaat.
Met een minuut of 20 staan we klaar voor vertrek. Het plan voor de rit naar het zuiden is eigenlijk vrij simpel. We kijken wel hoe goed het gaat. We hebben in ieder geval een hotel geboekt voor overmorgen, waar we de auto en aanhangwagen mogen laten staan voor onze echte vakantie.
Met de gedachte van we zien wel vertrekken we richting Parijs. Er zijn onderweg genoeg hotels die 24 uur per dag open zijn, maar eigenlijk ben ik van plan de nacht door te rijden. Ik ben jaren privé chauffeur geweest en heb regelmatig nachtelijke ritten gereden. Zodoende voel ik vrij goed aan wanneer het tijd is om te stoppen.
De auto blijkt niet bepaald zuinig te zijn en na een kilometer of 450 is de tank leeg. Daarmee komen we bij de eerste van nog vele tankstops deze rit. Net na middernacht zien we in de verte een glimp van de Eiffeltoren. Wel leuk, want die heb ik nog nooit gezien. Echter nu ook alleen van zo’n afstand dat het net zo goed op tv had kunnen zijn. De navigatie stuurt ons over de binnenste ringweg van Parijs, de Périphérique. Dat hebben we geweten, want stom genoeg staan we hier om half 1 op een vrijdagochtend in de file. Dat hadden we niet verwacht, maar gelukkig valt het oponthoud en rijden we al snel weer weg bij Parijs.
Voor het volgende stuk tot aan Bordeaux is ons verteld dat het ontzettend saai rijden is. Hier krijgen we echter niets van mee, want we zijn hier al aan voorbij voor de zon op komt. Het rijden gaat redelijk goed, maar ik begin de vermoeidheid nu toch te voelen. Wetende dat we nog een lange weg te gaan hebben, wissel ik met TT en mag hij de volgende paar uur rijden. Ik probeer zo nog een paar uurtjes te slapen, wat natuurlijk niet mee valt in een rijdende auto.
Slapen in de auto lukt mij doorgaans niet, ook nu hou ik het maar een uur of twee vol. Toch is het voldoende om weer relatief fris te zijn. Bij een tankstation 50 km voor de grens met Spanje stoppen we weer. Tijd voor een ontbijtje en uiteraard was de tank weer leeg, dit is inmiddels al de derde tankstop.
Na het ontbijt neem ik het stuur weer over. Het is nog een lange weg te gaan, wat echt bizar klinkt gezien we bijna in Spanje staan. De eerste kilometers in Spanje zijn erg leuk, de snelweg heeft hier behoorlijke slingers met flinke klimmen en dalingen. Leuk voor de afwisseling en het is hier eigenlijk ook heerlijk rustig.
Rond Madrid begint het weer drukker te worden, maar ook hier zijn we snel genoeg er aan voorbij. Net buiten Madrid moeten we weer tanken. Als ik de auto uitstap komt de warme lucht echt als een klap aan. De hele dag zitten we al in de airco en we komen natuurlijk van het relatief koele Nederland af, maar hier krijgen we het eerste voorproefje van wat ons de komende tijd te wachten staat.
Hier bedenken we ook dat onze eindbestemming vandaag nog haalbaar is. We bellen het hotel en vragen of we de reservering kunnen wijzigen van morgenavond naar vanavond. Dat was geen enkel probleem zeiden ze, we reserveren ook maar gelijk een tafel in het restaurant. Daarnaast boeken we ook de overtocht naar Marokko voor het begin van morgen middag.
De laatste kilometers naar het hotel gaat via een geweldig mooie stuurmansweg een nationaal park in, richting een klein dorpje dat ook meteen het einde van de weg is. Zelfs met de aanhangwagen blijft zoiets leuk. Rond 9 uur zijn we bij het hotel. We willen graag eerst wat eten, dus laten de auto nog even langs de weg staan.
Kijkend naar het menu krijgt TT ook meteen een voorproefje voor hoe het avondeten er voor de komende tijd aan toe gaat. Hij is namelijk vegetariër en daar houden ze hier toch een stuk minder rekening mee dan in Nederland. Er staat daarom ook niks op de kaart voor hem. Gelukkig kunnen ze nog iets verzinnen voor hem.
Na het eten moeten we nog de auto naar de parkeerplaats rijden. Dit valt nog niet mee, want het gaat hier om een blinde bocht met een aanzienlijke hellingshoek en een relatief losse ondergrond. Daarnaast is het inmiddels ook al donker geworden. Hier wil je echt niet stil komen te staan. Met een goede dot gas rij ik naar boven.
We willen morgen eigenlijk helemaal klaar staan voor vertrek. We rollen de motoren dus nog van de aanhangwagen en nemen onze spullen mee de hotelkamer in. Hier sorteren we nog even uit wat wel en niet meegaat morgen. We hadden natuurlijk extra kleding meegenomen voor de autorit.
Dan nog even douchen en zit het er op voor vandaag. Moe maar voldaan kan ik naar bed. Morgen kan de vakantie beginnen!
DAG 1 & 2
Begin: Helden
Eind: Istán
Landen: Nederland, België, Frankrijk, Spanje
Gereden tijd: 25.52 uur
Gereden afstand: 2345 km
Hoogteverschil: 13091 m
Gemiddelde snelheid: 91 km/h
Het is donderdag 12 mei 2022. Vandaag werk ik een dagje thuis en vanavond heb ik afgesproken om TT te treffen bij een tankstation langs de A67 net voorbij Eindhoven in de richting van België. Alles is gisteren al ingepakt en klaargezet voor vertrek dus ik kan het vandaag rustig aan doen.
Rond een uur of 5 krijg ik bericht van TT dat hij vertrokken is. Aangezien hij nog een uur of twee onderweg is, zit ik nog niet eens aan het avondeten. Een uurtje later is het dan ook voor mij tijd om te vertrekken.
Na een uur rijden rij ik de parkeerplaats van het tankstation op. Daar staat TT al op mij te wachten onder het viaduct. Zijn koffers gaan de auto in en we laden zijn motor op de aanhangwagen. We nemen rustig de tijd om de motor goed vast te zetten. We hebben immers een hele lang tocht voor de boeg en kunnen het natuurlijk niet gebruiken dat er iets mis gaat.
Met een minuut of 20 staan we klaar voor vertrek. Het plan voor de rit naar het zuiden is eigenlijk vrij simpel. We kijken wel hoe goed het gaat. We hebben in ieder geval een hotel geboekt voor overmorgen, waar we de auto en aanhangwagen mogen laten staan voor onze echte vakantie.
Met de gedachte van we zien wel vertrekken we richting Parijs. Er zijn onderweg genoeg hotels die 24 uur per dag open zijn, maar eigenlijk ben ik van plan de nacht door te rijden. Ik ben jaren privé chauffeur geweest en heb regelmatig nachtelijke ritten gereden. Zodoende voel ik vrij goed aan wanneer het tijd is om te stoppen.
De auto blijkt niet bepaald zuinig te zijn en na een kilometer of 450 is de tank leeg. Daarmee komen we bij de eerste van nog vele tankstops deze rit. Net na middernacht zien we in de verte een glimp van de Eiffeltoren. Wel leuk, want die heb ik nog nooit gezien. Echter nu ook alleen van zo’n afstand dat het net zo goed op tv had kunnen zijn. De navigatie stuurt ons over de binnenste ringweg van Parijs, de Périphérique. Dat hebben we geweten, want stom genoeg staan we hier om half 1 op een vrijdagochtend in de file. Dat hadden we niet verwacht, maar gelukkig valt het oponthoud en rijden we al snel weer weg bij Parijs.
Voor het volgende stuk tot aan Bordeaux is ons verteld dat het ontzettend saai rijden is. Hier krijgen we echter niets van mee, want we zijn hier al aan voorbij voor de zon op komt. Het rijden gaat redelijk goed, maar ik begin de vermoeidheid nu toch te voelen. Wetende dat we nog een lange weg te gaan hebben, wissel ik met TT en mag hij de volgende paar uur rijden. Ik probeer zo nog een paar uurtjes te slapen, wat natuurlijk niet mee valt in een rijdende auto.
Slapen in de auto lukt mij doorgaans niet, ook nu hou ik het maar een uur of twee vol. Toch is het voldoende om weer relatief fris te zijn. Bij een tankstation 50 km voor de grens met Spanje stoppen we weer. Tijd voor een ontbijtje en uiteraard was de tank weer leeg, dit is inmiddels al de derde tankstop.
Na het ontbijt neem ik het stuur weer over. Het is nog een lange weg te gaan, wat echt bizar klinkt gezien we bijna in Spanje staan. De eerste kilometers in Spanje zijn erg leuk, de snelweg heeft hier behoorlijke slingers met flinke klimmen en dalingen. Leuk voor de afwisseling en het is hier eigenlijk ook heerlijk rustig.
Rond Madrid begint het weer drukker te worden, maar ook hier zijn we snel genoeg er aan voorbij. Net buiten Madrid moeten we weer tanken. Als ik de auto uitstap komt de warme lucht echt als een klap aan. De hele dag zitten we al in de airco en we komen natuurlijk van het relatief koele Nederland af, maar hier krijgen we het eerste voorproefje van wat ons de komende tijd te wachten staat.
Hier bedenken we ook dat onze eindbestemming vandaag nog haalbaar is. We bellen het hotel en vragen of we de reservering kunnen wijzigen van morgenavond naar vanavond. Dat was geen enkel probleem zeiden ze, we reserveren ook maar gelijk een tafel in het restaurant. Daarnaast boeken we ook de overtocht naar Marokko voor het begin van morgen middag.
De laatste kilometers naar het hotel gaat via een geweldig mooie stuurmansweg een nationaal park in, richting een klein dorpje dat ook meteen het einde van de weg is. Zelfs met de aanhangwagen blijft zoiets leuk. Rond 9 uur zijn we bij het hotel. We willen graag eerst wat eten, dus laten de auto nog even langs de weg staan.
Kijkend naar het menu krijgt TT ook meteen een voorproefje voor hoe het avondeten er voor de komende tijd aan toe gaat. Hij is namelijk vegetariër en daar houden ze hier toch een stuk minder rekening mee dan in Nederland. Er staat daarom ook niks op de kaart voor hem. Gelukkig kunnen ze nog iets verzinnen voor hem.
Na het eten moeten we nog de auto naar de parkeerplaats rijden. Dit valt nog niet mee, want het gaat hier om een blinde bocht met een aanzienlijke hellingshoek en een relatief losse ondergrond. Daarnaast is het inmiddels ook al donker geworden. Hier wil je echt niet stil komen te staan. Met een goede dot gas rij ik naar boven.
We willen morgen eigenlijk helemaal klaar staan voor vertrek. We rollen de motoren dus nog van de aanhangwagen en nemen onze spullen mee de hotelkamer in. Hier sorteren we nog even uit wat wel en niet meegaat morgen. We hadden natuurlijk extra kleding meegenomen voor de autorit.
Dan nog even douchen en zit het er op voor vandaag. Moe maar voldaan kan ik naar bed. Morgen kan de vakantie beginnen!
Laatst bewerkt: