Autisten op een rijtje, alles geordend.

[Rob RD]

Daar heb ik dus verder totaal geen last van. Het gaat er zuiver om hoe ik het ooit wil hebben. Dagenlang over een omgevallen prullenbak heen stappen en zulje dingen. Maakt me niet uit. In mijn situatie herft het ook met beschikbare tijd te maken. Hele weken buitenland maken het er thuis niet makkelijker op, dan verdwijnen de IPAtjes lekker met 6 tegelijk in de koelkast. Het paasweekeinde brengt me 6 vrije dagen waarin ik veel tijd heb om te organiseren... keihard mee bezig. Dat deed me ontdekken dat ik, en met mij zo velen, autistische trekjes heb. Gelukkig kan ik er aan toegeven wanneer ik dat wil

 

[Lert]

Zit in die zelfde categorie (PDD-NOS heette dat toentertijd).

Ja, bij mij was het Asperger. Uit zich onder andere in het nodig hebben van regelmaat, voorspelbare situaties, en zo. Plotselinge / onverwachte verandering kan ik gewoon niet goed tegen. Dus wat doen ze? Precies nadat ik gewend was geraakt aan het idee 'ik ben aspie' veranderen ze het in 'ach ja het is toch allemaal spectrum autisme, noem het maar zo, asperger is out, spectrum autisme is in'.

 

[Okami_Xci]

Hoe zou je die sociale onhandigheid willen beschrijven?
Kun je wat voorbeelden noemen en hoe de ander je daarbij zou kunnen helpen / rekening mee houden?

Grenzen van andere niet opmerken...
Lichaamstaal niet of onjuist lezen.
En bijv. (stille) hints niet opvangen.

Dingetjes die in sociale omgang voor neuro typische mensen ("normale" mensen zonder autisme) voor vanzelfsprekend zijn.

Een ander kan daarin helpen door dingen niet impliciet te zeggen maar dingen echt duidelijk verbaal maken.
Doe of zeg ik bijv. iets wat jij niet fijn vind, meld dat duidelijk (en ook op dat moment).
Dan word het pas geregistreerd... doe jij dat niet, dan kan mijn gedrag/wat ik zeg 'routine' worden in omgang met jou.

 

[Coert65]

Ik moet toegeven dat ook ik vrij autistisch ben aangelegd. Thuis, maar ook op m'n werk. Alles hoort gewoon bij elkaar te liggen, en precies zoals ik het nodig heb.
Mijn gereedschapskar is echt naadloos qua indeling. Alles om universele zaagmachines bij elkaar, alles voor ombouwen van machines voor thermomoulding ligt klaar,
alles voor verdere storingen ook. Steeksleutels, doppenset, ringsleutels, alles heeft zijn vaste plek. Ik grijp dus nooit mis.
Mijn kar heb ik eens uitgeleend aan iemand die nieuw was, en ik heb het geweten.. Kwam de dag erna terug, zag m'n kar, en alles lag door elkaar. Dat trek ik dus echt niet.
Ben een uur bezig geweest om het weer op orde te krijgen.. Nu is er weer een nieuwe, die we aan het opleiden zijn, die heeft mijn kar, inclusief uitleg erover, als voorbeeld gezien.
Mijn kar mag ie niet lenen, maar ik zal hem wel helpen met het indelen van de zijne, want hij begreep het wel. De karren van mijn andere collega's zijn een bijmekaar geraapt zooitje, zo zou ik niet kunnen werken.

 

[Lert]

Grenzen van andere niet opmerken...
Lichaamstaal niet of onjuist lezen.
En bijv. (stille) hints niet opvangen.

Dingetjes die in sociale omgang voor neuro typische mensen ("normale" mensen zonder autisme) voor vanzelfsprekend zijn.

Een ander kan daarin helpen door dingen niet impliciet te zeggen maar dingen echt duidelijk verbaal maken.
Doe of zeg ik bijv. iets wat jij niet fijn vind, meld dat duidelijk (en ook op dat moment).
Dan word het pas geregistreerd... doe jij dat niet, dan kan mijn gedrag/wat ik zeg 'routine' worden in omgang met jou.

Inderdaad. Twee dingen die mij enorm veel helpen:

- Mensen die gewoon precies zeggen wat ze bedoelen, in plaats van maar aannemen dat ik het wel begrijp
- Mensen die niet zomaar onverwachts dingen op m'n spreekwoordelijke bord leggen maar even waarschuwen

Dat tweede is op het werk heel belangrijk. M'n baas heeft gelukkig heel goed door dat 'Hey, <Lert>, doe jij nu dit spoedje even tussendoor' mij problemen geeft, maar 'Hey, <Lert>, kan jij hierna even dit spoedje doen' prima werkt. Dan kan ik me even voorbereiden en overschakelen.

 

[Rob RD]

Grenzen van andere niet opmerken...
Lichaamstaal niet of onjuist lezen.
En bijv. (stille) hints niet opvangen.

Dingetjes die in sociale omgang voor neuro typische mensen ("normale" mensen zonder autisme) voor vanzelfsprekend zijn.

Een ander kan daarin helpen door dingen niet impliciet te zeggen maar dingen echt duidelijk verbaal maken.
Doe of zeg ik bijv. iets wat jij niet fijn vind, meld dat duidelijk (en ook op dat moment).
Dan word het pas geregistreerd... doe jij dat niet, dan kan mijn gedrag/wat ik zeg 'routine' worden in omgang met jou.

Dat laatste is toch de allerbeste manier van benaderen, ook zonder autisme. Het wordt je alleen miet altijd in dank afgenomen

 

[Janbros]

heel ordelijk zijn heeft niets met autisme te maken. niet alle autisten zijn héél ordelijk, ze kunnen ook ongelooflijk rommelig zijn.
autisme is een roepnaam voor een hele verzameling van "ontwikkelings-stoornissen" en kan zich op veel manieren uiten. de ene eigenschap die ze allemaal hebben is dat ze inkomende informatie "anders verwerken" dan "normale mensen".
blijft de vraag : wat is "normaal" ... want veel te rap wordt de term autisme in het rond gestrooid voor zaken die er niets mee te maken hebben. zoals dit topic. je hebt heel ordelijke mensen en je hebt heel rommelige mensen. net zoals er mensen zijn die heel stipt zijn en anderen die dat bijna nooit zijn. of heel luidruchtige en stille. welke zijn "normaal" en welke zijn "anders" ?

 

[Lert]

blijft de vraag : wat is "normaal" ...

Daarom noem ik 'normaal' liever NT; neurotypisch.

hyperfocus is ook iets wat mensen op het spectrum vaak mee te maken hebben; het zo gefocused zijn op een ding dat al het andere er een beetje bij inschiet. In extreme gevallen kan onder 'al het andere' ook drinken, eten en slapen vallen. Een andere uiting van hyperfocus is als iemand een nieuwe interesse oppakt en daar dan ook helemaal in op gaat, er alles over leert, enz enz.

 

[Coert65]

heel ordelijk zijn heeft niets met autisme te maken. niet alle autisten zijn héél ordelijk, ze kunnen ook ongelooflijk rommelig zijn.
autisme is een roepnaam voor een hele verzameling van "ontwikkelings-stoornissen" en kan zich op veel manieren uiten. de ene eigenschap die ze allemaal hebben is dat ze inkomende informatie "anders verwerken" dan "normale mensen". blijft de vraag : wat is "normaal" ...

Daar heb je gelijk in. Weet je, als men mij rustig vraagt even een storing, of ombouw te doen tussendoor, maar erbij zegt dat het kan als ik tijd heb, ik veel sneller, eigenlijk vrij direct klaar sta.
Gaat men zoiets vragen, of opdringen, dan kan ik redelijk recalcitrant zijn. Ik heb dus een handboekje, en men weet dat, gelukkig. Behandel me gewoon vriendelijk, en ik ga door het vuur, behandel me als een slaaf, en ik doe het wanneer het mij uitkomt, en dat kan lang duren.

 

[Coert65]

Daarom noem ik 'normaal' liever NT; neurotypisch.

hyperfocus is ook iets wat mensen op het spectrum vaak mee te maken hebben; het zo gefocused zijn op een ding dat al het andere er een beetje bij inschiet. In extreme gevallen kan onder 'al het andere' ook drinken, eten en slapen vallen. Een andere uiting van hyperfocus is als iemand een nieuwe interesse oppakt en daar dan ook helemaal in op gaat, er alles over leert, enz enz.

Dat laatste wat je schreef, heb ik dus ook..ik verzamel aan een tijdje WO1 helmen, en daar heb ik me volledig in verdiept, aanschaf van veel, heel veel referentie boeken, mezelf geheel ingelezen erin. Het grenst aan een obsessie eigenlijk.

 

[Jenkins]

Twee dingen die mij enorm veel helpen:

- Mensen die gewoon precies zeggen wat ze bedoelen, in plaats van maar aannemen dat ik het wel begrijp
- Mensen die niet zomaar onverwachts dingen op m'n spreekwoordelijke bord leggen maar even waarschuwen
Dan kan ik me even voorbereiden en overschakelen.

Hier loop ik dus tegenaan met sommige leerlingen die dus binnen het autistisch spectrum vallen.
In het verkeer kom je dagelijks onverwachte dingen tegen.
Of verkeersdeelnemers die zich niet aan de regels houden.
Valt er ook weinig te communiceren of je ergens mentaal op voor te bereiden.

Toch hebben jullie rijbewijzen behaald.

Wat heeft jullie geholpen om bij deze dagelijkse verrassingen het hoofd koel te houden?

 

[Hayakawa]

Hoe zou je die sociale onhandigheid willen beschrijven?
Kun je wat voorbeelden noemen en hoe de ander je daarbij zou kunnen helpen / rekening mee houden?

Je merkt dat met typen van reacties ik weinig issues heb en dat komt door de tijd die ik kan nemen in combinatie met het niet face to face communicatie. Aflezen van emoties is een beetje een ding.
Die sociale onhandigheid uit zich vooral in het anders overkomen dan ik bedoel. Of dat ik totaal verkeerd begrepen wordt. Ik heb ook iets langer de tijd nodig om een antwoord te geven dan een ander. Dit is bijvoorbeeld niet handig als je bezig bent je tuin op te knappen, daarover vragen stelt en de verkeerde informatie terug krijgt. Wat hierbij helpt is de vragen op papier noteren. Doe ik ook voor een bestelling bij de plaatselijke snackbar. Het klinkt heel stom maar soms kom je gewoon totaal niet uit je woorden voor een simpele bestelling.
Iets waar ik zelf niet tegen kan is een drukke omgeving. Mede doordat ik altijd alert ben. Ik vermijd dit niet maar merk wel dat een dagje festival of een concertavond mentaal slopend is.

Voor elk persoon is dit ook anders. Waar ik zelf een hekel aan heb is als mensen je ineens anders gaan behandelen. Of medelijden met je hebben wat totaal niet nodig is. Want uiteindelijk ben ik net zo veel mens als een ander.

Ik zeg altijd tegen andere personen om mij gewoon net als een ander te behandelen. Hetgene wat je in mijn geval kan doen is schreeuwen vermijden en onverwachte aanrakingen (kan iets simpels zijn als een schouderklopje) voorkomen.
Niet meer dan dat.

Voor de rest ben ik niet meer of minder gezellig dan ieder ander.

 

[Lert]

Hier loop ik dus tegenaan met sommige leerlingen die dus binnen het autistisch spectrum vallen.
In het verkeer kom je dagelijks onverwachte dingen tegen.
Of verkeersdeelnemers die zich niet aan de regels houden.
Valt er ook weinig te communiceren of je ergens mentaal op voor te bereiden.

Toch hebben jullie rijbewijzen behaald.

Wat heeft jullie geholpen om bij deze dagelijkse verrassingen het hoofd koel te houden?

Wat ik omschreven heb betekend niet dat ik niet kan reageren als er iets onverwachts gebeurt, alleen dat ik het er moeilijk mee heb. Als er iets onverwachts gebeurd heb ik het er gewoon moeilijk mee, en uitleggen 'hoe dan' is ook erg lastig. Afhankelijk van hoe erg onverwacht het is, kan ik er redelijk van slag van raken. Dan heb ik na het reageren gewoon even de tijd nodig om weer rustig te worden.

Op het werk weten ze dat te vermijden door me wat tijd te geven me voor te bereiden. Als dat in het verkeer gebeurd los ik het op door erna even langs de kant te gaan staan, 'af te koelen' en weer tot rust te komen voordat ik verder ga. Ook kan je in het verkeer het onverwachte zo veel mogelijk tegengaan door gewoon goed te anticiperen en zelf meer defensief te rijden, juiste positie op de juiste rijstrook, genoeg ruimte geven, goed letten op invoegers, knipperlichten, hoe voorwielen indraaien, en zo. Kijk, dit lost niet alles op natuurlijk, en als er iets onverwachts gebeurd reageer ik daar ook wel op, maar kan ik daarna redelijk van slag zijn.

'Maar dat heeft toch iedereen wel?' - tot op zekere hoogte wel. Ik ben ook geen psycholoog, en heb alleen maar mijn eigen ervaring als frame of reference. Autisme diagnoseren of goed duidelijk omschrijven is ook zeker niet makkelijk, en ik had graag wijzere woorden gehad om het te omschrijven.

<Edit> Ik heb wel voor m'n rijbewijs eerst bij een psychiater langs moeten gaan, voor de gezondsheidsverklaring. Gelukkig uit mijn autisme zich op andere wijzen dan dingen die bezwaarlijk zijn in het verkeer. Ik heb dan ook gelijk zijn goedkeuren gekregen voor elk type rijbewijs, zonder vervaldatum.

 

[MrMark]

Netjes =/= autisme =/= ocd

 

[Lert]

Iets waar ik zelf niet tegen kan is een drukke omgeving. Mede doordat ik altijd alert ben. Ik vermijd dit niet maar merk wel dat een dagje festival of een concertavond mentaal slopend is.

Klinkt heeeel erg bekend. Alhoewel ik beter tegen een volle concertzaal kan dan tegen bijvoorbeeld een drukke markt of zo. Komt omdat alle 'energie' in die concertzaal dezelfde richting op gaat, van het publiek naar de band, en vice versa. Klinkt heel erg 'new age' maar het is wel zo. Iedereen is daar voor hetzelfde; genieten van de muziek, ipv alle kanten op zoals op een drukke markt. Dat maakt de drukte in een concertzaal een stuk makkelijker om mee om te gaan.

Maar ook na zo'n komsnert ben ik ook wel bek-af en zit ik erg in mijn schulp, hoor.

 

[bikerbertus]

Dat laatste wat je schreef, heb ik dus ook..ik verzamel aan een tijdje WO1 helmen, en daar heb ik me volledig in verdiept, aanschaf van veel, heel veel referentie boeken, mezelf geheel ingelezen erin. Het grenst aan een obsessie eigenlijk.

Heel herkenbaar die hyper focus.
Maar dat kan zowel een voordeel als een nadeel zijn, is mijn ervaring...


En in mijn werk was ik ook altijd veel meer een specialist dan een generalist.

 

[Crossing The Rubicon]

Ziet eruit als de zolderkamer van een reaguurder.

Dank. Ik werk hier 3 a 4 dagen per week. Ik heb geen account bij GS maar lees daar wel regelmatig mee.

 

[Hayakawa]

Hier loop ik dus tegenaan met sommige leerlingen die dus binnen het autistisch spectrum vallen.
In het verkeer kom je dagelijks onverwachte dingen tegen.
Of verkeersdeelnemers die zich niet aan de regels houden.
Valt er ook weinig te communiceren of je ergens mentaal op voor te bereiden.

Toch hebben jullie rijbewijzen behaald.

Wat heeft jullie geholpen om bij deze dagelijkse verrassingen het hoofd koel te houden?

‘Ik rijd mijn eigen race’ is hoe ik dit het best kan omschrijven. Dat houdt simpelweg in dat ik me niet laat beïnvloeden door anderen in het verkeer. Maar wel dat ik rekening houd met andere weggebruikers.
Voor mijn vorige werkgever zat ik veel op de weg en dan zie je nog weleens rare situaties. Ik leerde tijdens het lessen met de motor dat als een situatie voorbij is om daar niet in te blijven hangen. Vergeef de ander voor zijn fout en laat het erbij.

Helaas wel te maken gehad met agressie op de weg. Eigenlijk meer roadrage met doodsbedreigingen. Hierop kun je simpelweg niet anticiperen. Even een korte pauze, iemand opbellen om je hart te luchten doet dan wonderen.

 

[Hayakawa]

Dat laatste wat je schreef, heb ik dus ook..ik verzamel aan een tijdje WO1 helmen, en daar heb ik me volledig in verdiept, aanschaf van veel, heel veel referentie boeken, mezelf geheel ingelezen erin. Het grenst aan een obsessie eigenlijk.

Dat klinkt bekend. Verzamelen, zo veel mogelijk info erover vinden, (te) veel erover willen praten. En uiteindelijk een mooie verzameling eraan over houden.

 

[bikerbertus]

Ik kan best wel een aantal vinkjes zetten achter de diverse autisme kenmerken maar dat nette en geordende (met voorwerpen) heb ik dus juist in het geheel niét.

 

[Coert65]

Klinkt heeeel erg bekend. Alhoewel ik beter tegen een volle concertzaal kan dan tegen bijvoorbeeld een drukke markt of zo. Komt omdat alle 'energie' in die concertzaal dezelfde richting op gaat, van het publiek naar de band, en vice versa. Klinkt heel erg 'new age' maar het is wel zo. Iedereen is daar voor hetzelfde; genieten van de muziek, ipv alle kanten op zoals op een drukke markt. Dat maakt de drukte in een concertzaal een stuk makkelijker om mee om te gaan.

Maar ook na zo'n komsnert ben ik ook wel bek-af en zit ik erg in mijn schulp, hoor.

Voor mij is dit ook bekend. Ik ging vroeger heel graag naar concerten, festivals en zo. Maar de laatste 20 jaar werd het eigenlijk erger, die mensenmassa's. Dat trek ik gewoonweg niet meer.
Vroeger wel echter. Raar dat het door de jaren heen zo geworden is eigenlijk, vroeger draaide ik in de jongerensoos elke zaterdag avond de metal, was echt altijd heel gezellig! En nu moet ik er niet aan denken het te doen..
ook concerten ga ik niet heen meer, mij te druk, dan voel ik me zeer ongemakkelijk, ondanks dat iedereen daar eigenlijk daar net als ik er voor zijn plezier is.

 

[Coert65]

Ik kan best wel een aantal vinkjes zetten achter de diverse autisme kenmerken maar dat nette en geordende (met voorwerpen) heb ik dus juist in het geheel niét.

Ik wel, alles moet net geordend zijn. Maar het is voor een ieder anders natuurlijk. Ik kan al geirriteerd raken als 1 van mijn katten een helm 5cm uit het lood gezet hebben met spelen.
Niet dat die katten daar iets van merken, maar die helm staat binnen no-time weer correct. Ik pak er nog net niet een schuifmaat bij...

 

[bikerbertus]

Ik wel, alles moet net geordend zijn. Maar het is voor een ieder anders natuurlijk. Ik kan al geirriteerd raken als 1 van mijn katten een helm 5cm uit het lood gezet hebben met spelen.
Niet dat die katten daar iets van merken, maar die helm staat binnen no-time weer correct. Ik pak er nog net niet een schuifmaat bij...

Hmmm.
Ik heb wel dat ik ontzettend zuinig ben op m'n motor(en). Op het idiote af

 

[Jenkins]

Geweldig!
Wat een openhartige inzichten worden hier verschaft. Die gaan mij zeer helpen om mijn leerlingen beter voor te bereiden op hun weg naar zelfstandig rijden.
Hele grote dank hiervoor!

 

[Rob RD]

Ik uhhhh, ik had dit ook helemaal niet verwacht, een doosje schroeven of een gereedschapkist, okee. Dit is overweldigend. En zeer interessant.