Blaf heet!! Frankrijk augustus 2023 ver- en onverhard

[LePensZeur]

Ik herinner mij nog goed hoe groot het verschil was tussen mijn xt600 de de xr400 die erna kwam. De 600 was gieren en brullen over verkeersdrempels en met dikke ploffen beetje rond te kachelen . De 400 leek in verhouding een mountainbike.

Dus waar jij mee bezig ben , geen idee maar zolang je maar schik hebt en zulke leuke verslagen er aan overhoudt .

Qua achterband ben ik wel nieuwsgierig naar de snelheidsindex. Ik weet nog een noppenband die qua maat op een Multistrada kon, maar een snelheidsindex had van 160 .
Dat is een keer niezen op zo een apparaat.
Een Guzzi met zuigende regen net 20 km/hr onder de maximum met bagage kan net te gek zijn?
Nog los van die 21 poolse broers achterop

 

[bommes]

Dag 5:
Vertrek: Camping Du Plan Barcelonnette, 9:05 uur
Aankomst: Camping Les Balmasses, 18:05 uur
5 uur 25 min. gereden, 170km

Deze ochtend gaat het wat rustiger aan, ik heb niet echt een plan meer. Naar Brusagio heeft geen zin want Rob is niet thuis.
Als ik een kopje koffie zet komt er een musje aan gehupt

Het leven zo met mijn mini kampementje bevalt me wel. goed te overzien.

Ik maak de ochtendselfie en app die even naar mijn vrouw.

Zoals elke ochtend gaat binnen een paar minuten de whatsapp video oproep vanuit NL, dochtertje en mijn vrouw liggen nog lekker in bedje.
Heerlijk zo even dat contact momentje, mijn dochtertje klets honderd uit ondertussen kusjes gevend aan de telefoon.
Ik ruim mijn zooi op, bind het geheel op de motor en hobbel de camping af.
De Guzzi bokt en schokt als een oude bootwerker, karakter noemen ze dat, Italiaans raspaard.
Na 20 meter is dat wel over maar toch.. bijzonder dat zelfs zo een moderne injectie fiets met allemaal sensoren en een computertje nog zo beroerd loopt na de koude start.
Ik rijd richting de boulangerie, en ben blijkbaar niet de enige die wil ontbijten, de benen hangen letterlijk buiten.
10 minuten sta ik in de rij, koop een belegd broodje voor het ontbijt, sapje er bij.
Dit ontbijtje eet ik terplekke op hun terrasje op en ik rijd het dorp in.
Mijn cash geld is wel op ondertussen dus ff pinnen.

Ik kan via de Col de Bonnette en daarna via Isola en e de col de la Lombarde Italië in komen en vanuit daar de TET oppakken naar het noorden.
Maar ik kan ook in Frankrijk blijven, gisteren bleek dat over de weg verder reizen ook wel leuk is eigenlijk.
Die Mitas E-09 rotzak die op de snelweg zijn noppen uitspuugt stuurt in de bochtjes verbazingwekkend goed. Tot het randje, merk eigenlijk niet dat ik op een noppenband rijd.
Okay en plan vormt zich, via de Route des Grandes Alpes richting het noorden.
Dan kan ik misschien donderdag en vrijdag nog wat offroaden meer in het noorden van Frankrijk. Misschien ook wat minder warm daar.

Ik rijd richting het Oosten en bedenk me ineens dat hier Col de Parpaillon ook is, die is onverhard, leuk die pakken we nog een keertje mee
Met de Vespa reed ik er ook al eens overheen, met mijn V-Strom probeerde ik het.
Maar toen liep ik vast in de sneeuw..

Nu is het prachtig weer, en ik ben zeer zeker niet alleen. Landrovers, wandelaars, mountainbikers, paar motoren.
De klim is niet heel is lastig. Alhoewel de zuidzijde er wel wat minder goed bij ligt dan de noordzijde.
Het is meer de hoogtes, dat is altijd wel een dingetje voor mij, hoogtevrees heb ik ook op de motor.
Of zelfs in de auto als ik over een hoge brug moet of zo

Ik stop een paar keer voor wat foto's

Wijds is het hier wel, fantastisch uitzicht, niet super ver, enkel dit dal eigenlijk maar dat maakt het wel een speciale plek.
Het voelt ver weg van alles, volgens mij is het dorp iets van 18 km naar beneden rijdend, valt dus zat mee.

In een goed kwartiertje ben ik boven.

Daar drink ik wat water, kijk en beetje rond en maak een aantal foto's.

Er komen zelfs 2 wielrenners uit de tunnel Een man en vrouw samen. Ze vragen of ik een foto van hun wil maken, tuurlijk.
Zover je superman gevoel dat je dit overwonnen hebt en hierboven bent aangekomen op je Adventure bike.

Na een 10 minuutjes stap ik weer op, doe mijn gewone bril op, en rijd de tunnel in.
Er komt toevallig net vanaf de andere kant en pick-up aan. Die stopt halverwege voor mij, en ik kan er netjes voorbij.
Als ik aan de andere kant uit de tunnel kom staat er een quad te wachten om er in te rijden en best wat mensen die foto's van hun voertuigen en de omgeving maken.
Ik hoor 2 motoren aankomen. De voorste en allroad de 2de een Honda Shadow..

Haha, ik reed hier al eens op de Vespa overheen, maar met een Shadow lukt het dus ook.

Wow die kop.. haha

Ik vermoed wel dat die gast op zijn Shadow weer aan de noordzijde terug afdaalt.

Die noordzijde ligt er nog beter gekamd en geschoren bij dan ik me kan herinneren.
Ik zie wat koeien in de verte dus maak een foto en stuur die naar mijn vrouw voor mijn dochtertje.

Ik haal de wielrenners weer in waarvan ik eerder een foto maakte.
Een paar honderd meter verderop wordt het pad nog breder en gladder.
Ik ben gewoon een beetje aan het rond kijken en sukkel op mijn elf en dertigste naar beneden.
Ineens zoeft die wielrenner van de foto me voorbij, terwijl hij breed grijnzend om kijkt naar mij.
Ik juich hem aan en haak even aan.
Hij heeft er zin, springt over de bulten heen en zoeft kei hard door
Stukje verderop stopt hij, moet denk ik even wachten op zijn vrouw. Hij zwaait en kijkt hard lachend naar mij.

Het pad gaat over in asfalt en ik daal verder af het dal in.
Bij een grote rivier waar ik wat picknick bankjes zie onder de bomen stop ik even voor een energiereepje en wat te drinken.
In de rivier zijn ze aan het raften dat ziet er echt vet uit zeg. Met een hoop geschreeuw komen ze voorbij.

Vlak bij mijn rust plekje ligt een brug met houten planken als wegdek.
De auto's die daar overheen rijden zorgen voor een geluid als onweer. Bizar wat een herrie dat maakt.
Maar toch weet iemand het te overstemmen.
Achter mijn hoor ik namelijk iemand joelen, het is die wielrenner van daarstraks weer.
Maffe gast.. maar wel vet, en dat voor een wielrenner

Okay, en nu, welke kant op?
Ik zoek via google naar een motorkleding winkel, in Briancon vind ik er eentje.
Die gaat pas om 2 uur open, het is vanuit hier nog een uurtje rijden maar het is nu pas kwart over 12.
Dus doe ik rustig aan, rijd rustig die kant op, stop bij een bakkertje om wat te eten te kopen.
Geen belegde broodjes hier, maar alleen nog enkele quiches, doe mij er maar 2.
Ne pas de Chevre s'il vous plaît zeg ik met een blij gezicht.

Naast de weg in het dal ligt een rivier, en het is ondertussen weer blaf heet, 31 graden zegt het dashboard van mijn Guzzi.
Ondertussen zoek ik naar een zijstraatje om bij die rivier uit te komen.
Dat duurt gelukkig niet lang, een brug brengt me aan de overkant en ik zie onder de brug en klein grindstrandje.
Terwijl ik even stop om te kijken hoe ik bij dat strandje moet komen land er een buitenaards wezen op mijn spiegel.

Rot eens even lekker op man, een gerichte tik met de motor handschoen en ik hobbel de Guzzi het talud af.
Installeer mezelf aan de oever van de woest voorbij suizende rivier, kleedje er bij, even wat eten en drinken.

Het water wat ik op de camping bijgevuld heb smaakt naar jodium of zout of wat het ook is.
Soms smaken stokbroden hier er ook naar, echt niet te nassen
Achter het strandje zag ik net een camperservice punt, met een waterkraan.
Ik kieper mijn waterzak leeg, vul het ding weer bij het kraantje en ja hoor dit smaakt gewoon naar water zoals ik het ken.

In mijn broekzak vind ik het bonnetje van de camping, (Le Plan) van afgelopen nacht.

€5,50 voor de persoon, €5,60 voor de plek. Dat de goede man er van kan leven zeg..

Na een half uurtje op mijn kleedje gelegen te hebben rijd ik weer verder.
Om 10 voor 2 ben ik bij de motorzaak, hopelijk zijn hun ook niet op vakantie of zo.
Gelukkig komt er na 5 minuten iemand aan die het hek open doet en de winkel opent.
Ik laat hem een binnenband zoeken, 19 x 2,5 graag, dan ben ik ook weer voorzien van reserve spul.
Op de eerste verdieping hebben ze een klein beetje kleding, helaas geen doorwaai spullen
Wel een minimale verzameling crosskleding en kniebeschermers.
Na wat passen heb ik wel een broek gevonden maar het ding is me echt nog te warm. Weinig tot geen ventilatie gaten.

Die broek wordt hem dus niet, wel koop ik de kniebeschermers.
Niet die gene op de foto trouwens, die waren wel erg simpel. Ik kies het enige andere setje dat ze hebben,
Van Leatt maar dan met Husqvarna branding er op. Donkerblauw, lekker opvallend.
Mooi, is de keuze voor een volgende merk motor ook meteen gemaakt

In de buurt zit een Intersport, als ik daar nou eens een mountainbike broek zoek die over die kniedingen heen past.
Meteen raak, een Fox broek, ultra air ventilatie shizzle .
Ding past perfect, ook over mijn Leatt beschermers heen, kost wel een goede 125 euro maar goed.
Ik koop ook nog een setje cross handschoenen en wat energie gelletjes en sapjes.

Buiten op de parkeerplaats zoek ik het enige reepje schaduw op dat ik kan vinden en zet mezelf en de motor daar neer.
Doe mijn nieuwe beschermers aan, de broek, de hele ratteplan, sappel meteen een gelletje en drankje naar binnen.

Blij als een hond met een vers bot rijd ik weer door.
De hoogseizoen hel van Briancon in, de spits in Parijs is er niks bij vergeleken
Ik trek me niets aan van de doorgetrokken strepen en haal rijen auto's links en rechts in.
Zodat ik in ieder geval bij elk stoplicht vooraan sta.

Ik had nog niet echt een plan, het is al ruim 15:00 uur geweest.
Dus voor nu maar: De Route des Grandes Alpes volgen.

De Col de Galibier volgt, en tijdens het klimmen is het toch best fris zo in mijn nieuwe broek.

Ik stop een paar keer voor wat fotos en rijd rustig door naar de top.

Boven lijkt het wel een mierennest, ik stop ergens tussen deze drukte, zet mijn motor op de zijstandaard.
Maar heb hier helemaal geen zin in, ik maak een foto , klim weer op de Guzzi en nog geen halve minuut later rol ik de pas weer af.
Richting col de Telegraaf.
De omgeving is wel fantastisch hier, genoeg te zien, en te sturen ook.

\
Heerlijk ik houd zo van deze omgeving. De Alpen, niet van Briancon , maar de rest.. fantastisch

Onderweg naar de Telegraaf rijd ik nog door Valloire, waar letterlijk de benen buiten hangen.
Ze doen goede zaken hier in het hoogseizoen, profiteren van de winter en de zomer. Goed bekeken van die Fransen hier, het is ze gegund.

Op de Telegraphe stop ik even voor een colaatje. Voornamelijk omdat ik echt ook wel moet plassen ondertussen.

Toch is zo reizen zonder vaste route een planning ook wel erg aangenaam.
Zie wel waar ik heen ga en uitkom.
In dit geval heb ik mijn zinnen gezet op Lanslebourg-Mont-Cenis.
Daar weet ik nog een camping, en zijn er genoeg eettentjes. Die combi is wel belangrijk voor mij.

Na flink wat bochtjes draai ik de camping op.
Complet zegt ook hier het bordje maar ik probeer het toch.
En ja hoor nog ruimte in de herberg voor mij en mijn Guzzi.
Ik schrijf me in, reken meteen de overnachting af en neem een lekkere koude Moretti mee naar mijn plekje.
Voor tijdens het opzetten van de tent

Ik zoek een plekje naast een picknick bankje, zet de Guzzi neer en videobel ik nog even met mijn vrouw en dochtertje.
Ik bouw mijn tentje op, drink mijn biertje op en eet wat pinda's.

Wat een plekje zeg..

Na het opzetten van mijn tentje duik ik even onder de douche, dat blijkt er eentje met uitzicht te zijn.

Als ik me in mijn nette kleren heb gestoken, deo op heb gedaan slenter ik het dorp in.

10 jaar geleden was ik ook hier met mijn Vespa,

Toen at ik een pizza bij de tent recht tegenover de camping. Omdat ik ook wel weer nieuwe herinnering wil maken zoek ik iets anders op.
Een uurtje later loop ik terug naar de camping met een goede burger in mijn maag.
Ja weer eentje, gisteren ook al .
Maar ik kon niet heel veel anders vinden dat me aansprak, Racletten had ik niet echt zin in. Dus dan maar weer wat frietjes en een burgertje.

Bij mijn tentje staat dat picknicksetje en daar zit een Fransman zijn blikje eten warm te stoken op zijn brandertje.
Hij is ook aan het videobellen, maar als dat gesprek is afgelopen raken we aan de praat.
Hij spreekt erg goed Engels, en wat volgt is een leuke kennismaking en een vet levensverhaal vanuit zijn kant..

Drie maanden terug heeft hij zijn baan opgezegd, en is naar Wenen gegaan met de trein.
Vanuit daar is hij terug gaan wandelen naar de Franse kust, met een idee in zijn hoofd.
Hij maakt een film van zijn avontuur voor op een of ander film Festival, en ook voor op zijn youtube en insta.
Hij wil uiteindelijk zijn geld gaan verdienen met youtube.
Met nog net geen 2.7k volgers heeft hij daarvoor nog wel een lange weg te gaan ben ik bang

We kletsen een tijdje, hij verteld dat hij nog iets van 200km te gaan heeft, en al ruim 1200 gelopen heeft.
Ik zet een bakkie koffie en pak er een borreltje bij.
2 paar schoenen, iets van ruim 65 dagen onder weg waarvan dik 40 dagen regen op zijn bol gehad,.
Tof verhaal, leuke gast, dikke vette baard, want tja scheerspullen heeft hij niet bij zicht.
Dat is wel het gave van alleen reizen, je hebt heel snel aanspraak, als je dat tenminste een beetje opzoekt.
En dat opzoeken doe je meestal niet zo snel als je als stel of met een groep reist.
Hij duikt vroeg in zijn bed, en eigenlijk ben ik ook gesloopt.
Die warmte vreet erg veel energie, ik drink zeker 3 liter water op dagen zoals vandaag. Dat zegt wel genoeg.
Die camelbag is wel de aankoop van het jaar geweest voor deze vakantie. Ideaal ding

Ik probeer nog een foto van de sterrenlucht te maken. Maar daar zijn smartphones nog niet echt voor gemaakt. Kan de sluitertijd niet lang genoeg zetten.
Maar goed het gaat om het idee.

Ik kruip in mijn tentje en in mijn slaapzak.
Lig nog een tijdje te draaien.
Die kop koffie van net was niet zo een goed idee
Morgen weert een dag.

 

[swetty]

Ik lees morgenvroeg wel, nu naar bed…..

 

[Nosmo King]

Weer prachtige foto’s en mooi verhaal.

 

[Mike Schenk]

@bommes was dat camping Le Laisser Allez in Lanslebourg?

 

[bommes]

@Mike Schenk nee camping Les Balmasses:
Accueil - Camping les Balmasses

Die jij noemt is in Val-Cenis, op die camping ben ik nog nooit geweest, Val-Cenis alleen tig keer door heen gereden.

 

[David_ZZR]

Bekende camping en Mont Cenis is schitterend! Bij de afdaling aan de italiaanse kant altijd even stoppen bij het eerste koffietentje (in een bocht naar links aan de rechterkant) voro de eerste echte goede italiaanse espresso!

 

[jaapst]

Die camping (Les Balmasses) is volgens de website alleen op van 10 juni tot 24 september

Da's best een korte tijd waarin het schijnbaar verdiend kan worden. Maar zie ook geen idioot hoge prijzen (standplaats + 1 persoon is 14 euri's) of enorme aantallen (volgens de website slechts 65 plaatsen. Wel bijzonder......Mogelijk te maken met de ligging? Bijna niet/moeilijk bereikbaar in het voor of naseizoen?

 

[swetty]

Uitgelezen en herkenbaar….sinds eind ‘70 niet veranderd, behalve wat meer sneeuw toen wij er waren.

Mooi man, en leuk verslag weer.

 

[Frazer]

Eind september is voor de campings in de Alpen een vrij gebruikelijk moment om te sluiten, de meesten zitten zo'n beetje tussen de laatste week september en 1 oktober. Ik ben wel vaker rond die periode gegaan, dan staan ze allemaal op het punt van sluiten. Vaak stond ik ook zowat alleen, er is dan gewoon geen aanloop meer. Dat soort kleinere campings zijn ook meestal niet bedoeld om echt van de leven, de eigenaars hebben er vaak gewoon een baan bij of werken de hele winter in de wintersport. Die camping is dan gewoon een leuke extra.

 

[demifort]

Uitgelezen en herkenbaar….sinds eind ‘70 niet veranderd, behalve wat meer sneeuw toen wij er waren.

Mooi man, en leuk verslag weer.

Bekijk bijlage 1924024

Bekijk bijlage 1924023

@swetty , ik zie oude foto's die enorm verkleurd zijn.
Toevallig had mijn oude moedertje ook zulke foto's.
Bij een goede fotozaak kunnen ze reproducties maken die weer als nieuw zijn.

Zomaar een tip.

 

[swetty]

@swetty , ik zie oude foto's die enorm verkleurd zijn.
Toevallig had mijn oude moedertje ook zulke foto's.
Bij een goede fotozaak kunnen ze reproducties maken die weer als nieuw zijn.

Zomaar een tip.

Tis een super8 film opname de iPhone. Vind het zelf niet erg, is ondanks de slechte kwaliteit voor ons mooie herinneringen toen mijn vrouw en ik erop trokken met de motor in de jaren ‘70 naar dezelfde plekken!

 

[demifort]

Tis een super8 film opname de iPhone. Vind het zelf niet erg, is ondanks de slechte kwaliteit voor ons mooie herinneringen toen mijn vrouw en ik erop trokken met de motor in de jaren ‘70 naar dezelfde plekken!

Leuk hoor!

 

[bommes]

Dag 6:
Vertrek: Camping Les Balmasses, 9:15 uur
Aankomst: Camping La Faz, 18:05 uurr
7 uur 36 min. gereden, 259km

Ik wordt even voor 7 wakker van regen..okay dan..
Draai me nog even om en slaap nog wat verder.
Tegen 8 uur word ik weer wakker en is het droog. Dat is beter

Er uit, zooi opruimen, opfrissen, inpakken, koffie zetten, ontbijt eten.
Ik had van de Decathlon 2 van die gedehydrateerde zakjes met ontbijt meegenomen.
De vorige heb ik in de Ardèche al op gegeten en die smaakte best goed.
Nu de laatste, muesli met rozijnen.

Ik schenk de koffie uit mijn potje in mijn beker en er drijven ineens allemaal dooie oorwurmen in..
Zum kotzen.
In mijn koffie potje zitten er nog meer.
Die zijn er denk ik vannacht in gekropen, en ik heb het ding gewoon gevuld en op het pitje gezet zonder te kijken.

Okay ff nieuwe koffie zetten.
Ik probeer te videobellen met mijn vrouw en dochtertje maar de verbinding is ineens echt te slecht voor woorden.
Jammer maar dat wordt niks.

Ik rijd de camping af, wilde eigenlijk nog wat brood kopen voor de lunch maar er staat een rij van 20 meter buiten bij de Boulanger.
Daar heb ik vandaag geen zin in, als ik ergens een hekel aan heb is het in een rij staan.
Gisteren ook al moeten doorstaan, geen 2 dagen op rij. Ik zie vanmiddag wel wat ik waar te eten kan vinden.
Ik gooi de tank nog ff vol, 2,30 euro per liter, oef.

Plan voor deze ochtend, de Route des Grandes Alpes, verder richting het noorden.
Meteen na Lanslebourg-Mont-Cenis ligt nog een klein dorpje (volgens mij de zelfde dorpsnaam) en ik sukkel netjes met 50 dat dorpje door.
Net voor het einde van de bebouwde kom word ik ingehaald door een Nederlander op een of andere sport-tour motor.
Dacht een BMW maar dan geen boxer, zo een F-nogwatnogwat.
Evengoed, hij vindt 50 blijkbaar niet voldoende, zijn goed recht dat heb ik ook zo vaak
Maar nu vind ik wel even hard zat.
Buiten het dorp liggen meteen een aantal hele lange doordraaiers, heuvel op, hele ruime haarspeldbochten een paar achter elkaar.

Nog halverwege de eerste knik in de weg zit ik alweer achter hem, bij de 2 en 3de knik moet ik me echt inhouden. Okay de 2de haarspeldbocht heb ik er genoeg van en in de binnenbocht haal ik hem in.
Nog een paar bochten verder en ik zie hem niet eens meer in de spiegel.
Misschien niet zo netjes van mij..
Maar ja mijn motor, ruimte om er voorbij te komen en de noppen plakte goed genoeg in de bocht.

Bij Bonneval-sur-Arc stop ik even, toch maar een jasje aan, alleen mijn bescherming is net wat te koud.
Ja echt waar dat ik dat deze trip nog mee maak.
Na een paar minuten komt die bochten held me voorbij gereden.
Terug zwaaien naar mijn enthousiaste begroeting zat er niet in..

Zicht op Bonneval-sur-Arc dorpje van niks maar erg mooi gelegen, allemaal toffe grote stenen huisjes, kleine raampjes.
Leuke sfeer daar.

weer even een Flashback naar een ritje op de Vespa, 2014.

Met mijn jasje aan stuur ik rustig de col d'Liseran omhoog

Ik stop niet eens boven op de pas, het is er kneiter druk, super veel motorrijders die werkelijk overal stil staan.
Hee ook weer die bochten ridder van een half uur geleden..

Dus meteen aan de andere kant weer terug naar beneden Val d'Isère in.
Daar zie ik een Boulanger waar geen rij voor de deur staat dus koop ik er een belegd broodje.
Ik wil ook nog graag een flesje spa, maar 250mm Jus de orange kost hier 4,50 euro..
50 meter verder zit een Spar waar ik een appeltje en een banaan haal.
Ik wil toch ook wel die vruchtensap, hier 5 euro okay wel voor een hele liter .. wtf.
Nou ja, ik wil het hebben dus koop het toch maar, maar wat een geld zeg.

Ik daal verder af, langs het stuwmeer

Tijdens de vakantie met vrouw en kind reden we hier ook met de auto langs, toen viel mijn vrouw een prachtig standbeeld op.
Dus ik maak er even een foto van en stuur die naar haar.

Door naar Bourg-saint-Maurice, geweldig stukje sturen.
Ooit reed ik hier met de Vespa, aangehaakt achter een stel gasten die er flink de pas in hadden.
Toen geholpen door de zwaartekracht kon ik ze met de 23pk van mijn Vespatje goed bijhouden.
Eenmaal het dorp inrijdend kreeg ik een flinke duim omhoog van die rijders.
Leuke herinnering

Voor nu lijkt het hier wel Briancon zo druk is het in Bourg-Saint-Maurice
Wat een paar weken verder in het seizoen al kan doen
Tijdens die paar weken geleden dat ik hier met mijn gezin was, was het niet uitgestorven maar toch echt wel een heel stuk minder volk dan nu.
Gelukkig hoef ik er niet heel ver doorheen, ik heb mijn zinnen gezet op een lunch in de bergen.
Ik rijd de Cormet de Roselend op, deze zijde, de Zuid kant, is echt een leuke kant om omhoog te rijden.
Smal weggetje door een bos heen, haarspeldbochten in overvloed.
Stukje voor de top kun je een vlakte op rijden.
Jaren geleden stond ik hier eens met de camper.

Mooie plek, en ondanks dat er echt veel auto's geparkeerd staan, wat campers, tentjes en zelfs een paar caravans, is het hier heerlijk rustig.
Bij het informatiehuisje ga ik ff naar het toilet, zet vervolgens mijn motor bij een picknicktafel neer en ga er eens lekker voor zitten.

Broodje ham en kaas, ik zet een kopje koffie, gouden vruchtensap erbij.

Na een goed half uur rijd ik maar weer verder, toevallig net achter een grote GS aan.
Hij heeft er de gang flink in zitten maar ik kan hem goed bijhouden.
Zo een GS heeft denk ik het dubbele aan vermogen van mijn Guzzi?
Dus bij het uit accelereren van de bochten loopt hij wat uit, maar ik pik vrij snel weer aan.
Toch leuk zo, van bocht naar bocht zwieren, mijn Mitas achter en TKC80 voor geven geen krimp.
Als op rails loopt de Guzzi
We zijn vrij snel op de top, hij stopt niet en daar heb ik ook geen zin in dus we rijden samen weer door.
Uiteindelijk zit ik achter hem tot net voorbij het stuwmeer.
Hij draait af bij een restaurant, ik haal hem in met een brede grijns in mijn helm en mijn duim omhoog

Wat volgt zijn nog een hoop dorpjes, zonder er bij na te denken blijf ik de Route des Grandes Alpes nog een tijd volgen.
Net na Flumet rijd ik de Col des Aravis op.
Leuke verrassing, deze had ik nog niet eerder gereden. Mooi stuk door de bossen, lekker rustig.
Je kunt duidelijk merken dat de meeste mensen voor de grote hoge bekende passen komen.
Deze kleinere zijn dus eigenlijk veel leuker. Minder volk, gewoon wat ruimte om te rijden.
Maar wacht even, ook hier was ik eerder, ik herken het pas als ik bijna boven ben.
Met de Vespa in 2013.

Ik bedenk me dit allemaal als ik ineens in Cluzas geconfronteerd wordt met, zo lijkt het, de helft van de Franse inwoners.
Wat een drukte

Heel veel verder dan dit ging mijn plan eigenlijk niet voor vandaag, toch wil ik nog wel een stukje richting het noorden.
Ik kijk in de navigatie, misschien kan ik de TET sectie 22 nog oppakken bij Chilly.
Paar klikken verder in Osmand en ik kan weer door,
Met het afdalen neemt ook de temperatuur toe.
Tot nu toe reed ik nog in mijn kevlar jeans, die broek uit de hel waar ik lava benen van krijg.
Opzoek naar een stop plekje in de schaduw waar ik me even kan omkleden.
Maar het is vooral drukte en warmte. Ik rijd dus stug door, het zweet guts weer uit mijn helm.
In de buurt van Mesigny vind ik eindelijk een rustig plekje onder de bomen.

Ik kleed me om, maak meteen een sanitaire stop, snack wat, de energie repen, een appel gaat er in, flink wat water.
En door, Chilly ligt hier vlakbij, de TET op.
Meteen een serieuze klim, het zweet guts werkelijk aan alle kanten van me af.
Daar kan zelfs mijn nieuwe broek niet tegenop.

Okay even een stukje verder door over de weg, misschien dan in de buurt van Oyonnax de TET weer oppakken.
Er zit daar ergens een heel steil stuk in de route weet ik van vorig jaar. Toen ben ik er niet overheen gegaan maar ben ik er voor om gereden.
Als het goed is pik ik de route nu net ten noorden van die helling op.

Het is niet goed, ik zie ineens een sterretje op de route in mijn navigatie: Steep zegt de opmerking
En ja dat is het. Over de grote los liggende stenen weer.
Al snel wordt het echt te steil voor mij en mijn zware varken.
En samen kukelen we om.

Voor de verandering eens op de linkerkant
Maar dit keer met mijn voet klem vast onder mijn tas. Gelukkig dat het een tas is en geen aluminium koffer denk ik.
Evengoed ik zit klem, krijg de motor zo niet echt opgetild want ik lig op de grond met mijn been vast eronder.
Na wat vloeken en flink trekken aan mijn been kom ik gelukkig weer los.

Ding rechtop, zittend erop loop ik naar beneden. We vallen nog een keertje om, dit keer maar weer eens naar rechts.
Weer terug rechtop, ik hijg ondertussen als een marathonloper in zijn laatste paar kilometers van de hele marathon.

De afdaling wordt minder steil, ik kan weer staan op de voeten steunen.
Iets meer gang, is meer stabiel, is meer beter
Terug op het asfalt denk ik: nee vandaag niet meer. Ik ben echt gekookt.
Op naar een camping.
Ik weet er eentje langs de TET route, stond daar vorig jaar ook. Le Faz in de Jura.
Nog een paar kleine stukjes grind offroad pak ik mee. Deze route heb ik al eens gereden, dus ik weet wat ik kan verwachten.
Niks heel zwaars of moeilijks gelukkig, dat trek ik nu niet meer.

Net na 18:00 uur draai ik de camping op.
Bij de receptie krijg ik te horen dat ze Complet zijn
Ik Merde en vloek er flink op los. De beste man heeft het over een camping Ferme een tiental kilometers verderop.
Maar ik ben echt op, dus ik loop al mokkend, steentjes wegschoppend, terug naar mijn motor.
Daar wil ik net Google openen, om naar een alternatief te zoeken, zie ik de man van de camping aankomen lopen.
Okay okay, voor 1 nachtje kan ik wel overnachten bij hem.
Hij wijst naar een veld, legt wat uit, maar ik luister maar half.
Ik ben blijven hangen bij: ja, er is toch nog een plekje voor je

Ik zet mijn tent op, douche snel even, bestel wat te eten en drinken. En ga ergens achteraf op hun terras aan een picknicktafel zitten om mijn verslag bij te werken. Wederom loop ik 2 dagen achter.
Het is karaoke avond op de camping, ondanks dat het terras vol zit is er maar weinig animo om de microfoon op te pakken.
Een paar kleine meisjes die iets onverstaanbaars in de microfoon krijsen in het Frans. De karaoke meneer zelf zingt maar een liedje om de gang er in te houden.
En ineens een 2 meter 20 lange Nederlander die probeert iets van een van de Frogers ten gehore te brengen.
Iets met een bon en een ton gepakt??
Zijn zoontje van een jaar of 8 schaamt zijn ogen uit zijn kop en weet niet hoe snel hij het terras af moet komen
Ik zit heir wel goed aan de tafel, goed koud biertje er bij, wat drukte op het terras en voor me eenFrans gezinnetje met een erg jong kindje.
Zo een stel met allemaal verantwoorde kleding, ik weet hoe dat er uit ziet want ik heb zelf ook een paar van die broeken en shirts.
Linnen, niet geverfd, of juist wel in allerlei willekeurige kleuren.
Ze hebben wat woorden over het eten voor de koter, en de man beent weg.
De vrouw blijft van alles doen met haar koter, flink voorover gebogen.
BH's behoorde blijkbaar niet tot de vakantie uitrustig en ik heb dus een goed zicht op haar borsten.
Daar is niet echt omheen te kijken op deze manier ook al zou ik het proberen.
Nou ja altijd beter dan 2,2m Froger imitatie denk ik dan maar.

Plan voor morgen: goede vraag, van wat ik me herinner was de TET veel asfalt vanaf hier naar het noorden.
Ik zie wel, hoeveel energie een nachtje slapen weer terug aangevuld krijgt.
Ik duik mijn bed in, en het licht gaat meteen uit.

 

[swetty]

Wederom, fraaI geschreven…..

Altijd mijn eigen tempo gereden, locals (zonder bagage) waren op voorhand niet bij te houden. Vroeger hadden de meeste auto’s weinig vermogen dus die kon je met gemak inhalen als we de passen opreden. Ooit meegemaakt dat een Franse automobilist ons bij Col de Vars persé wilde voorblijven; ik heb een stuk van zijn uitlaat moeten ontwijken…..
Bovendien bovenop de pas kookte zijn motor over..…hij zelf ook een beetje….

 

[LePensZeur]

Ik loop achter, maar toch even opgezocht.
Een mitas E09 , maat 150/70 17 is een R band, tot 170 km/hr.
Las ook een recensie dat de band na 1000 km halverwege was.
Misschien toch maar 120 aanhouden

 

[<deleted>]

Ik loop achter, maar toch even opgezocht.
Een mitas E09 , maat 150/70 17 is een R band, tot 170 km/hr.
Las ook een recensie dat de band na 1000 km halverwege was.
Misschien toch maar 120 aanhouden

Ik denk ook een samenkomst van omstandigheden. 130km/u kan die band zonder problemen aan, maar met een (extreem) heet wegdek gedurende lange tijd.. ja. Hetzelfde verhaal waarom soft-banden in de racerij vooral gebruikt worden bij lage temperaturen t.o.v. mid en hard (anders halen ze net 4 rondjes en is de band gaar). De compound van die E-09 zal wel veel te heet geworden zijn (heet wegdek + wrijving door de noppen), (te) zacht geworden, en floep, "das pech, nop weg".

En laten we eerlijk zijn, iemand die 2000km met zo'n band doet, gooit de banden weg als ze nog ruim profiel over hebben, of rijden op een manier waar deze band gewoon niet voor geschikt is (slippend achterwiel op de weg of verkeerde bandenspanning bijv.). Zo heb ik nu een setje banden waar de vorige eigenaar vanaf wilde toen de banden nog ruim 8mm profiel hadden. "Die band is op" zeggen ze dan. Oké, prima, gratis bandensetje voor mij . Ik doe er inmiddels ruim 1000km mee, en heb nog altijd 7mm profiel over op het minst diepe punt .

Gelukkig komt Mitas met een "TRAIL-XT+" (vervanger E-09) met hardere compound en wangen variant (Dakar). Die zullen de omstandigheden waarin Bommes gereden heeft een stuk minder erg vinden.

 

[Frazer]

Ik heb dik 5000 op die Mitas gereden, en hij was daarna nog niet eens echt op.

 

[Robbr]

Heel goed geschreven en herkenbaar verslag, in je eentje reizen is zo gek nog niet….

Ik neem aanzat je vrouw ook meeleest?
“De vrouw blijft van alles doen met haar koter, flink voorover gebogen.
BH's behoorde blijkbaar niet tot de vakantie uitrustig en ik heb dus een goed zicht op haar borsten.”

 

[demifort]

Heel goed geschreven en herkenbaar verslag, in je eentje reizen is zo gek nog niet….

Ik neem aanzat je vrouw ook meeleest?
“De vrouw blijft van alles doen met haar koter, flink voorover gebogen.
BH's behoorde blijkbaar niet tot de vakantie uitrustig en ik heb dus een goed zicht op haar borsten.”

Hij beschrijft enkel wat hij ziet aan natuurschoon.
Wat hij denkt is wat anders.

 

[David_ZZR]

Dan ben ik toch benieuwd wel bericht ik gemist heb... (en wie hier nu niet meer welkom is....

 

[LePensZeur]

Ik heb dik 5000 op die Mitas gereden, en hij was daarna nog niet eens echt op.

Op een John Deere Moto Guzzi?

 

[<deleted>]

Dan ben ik toch benieuwd wel bericht ik gemist heb... (en wie hier nu niet meer welkom is....

Bekijk bijlage 1924384

Ik denk ook een samenkomst van omstandigheden. 130km/u kan die band zonder problemen aan, maar met een (extreem) heet wegdek gedurende lange tijd.. ja. Hetzelfde verhaal waarom soft-banden in de racerij vooral gebruikt worden bij lage temperaturen t.o.v. mid en hard (anders halen ze net 4 rondjes en is de band gaar). De compound van die E-09 zal wel veel te heet geworden zijn (heet wegdek + wrijving door de noppen), (te) zacht geworden, en floep, "das pech, nop weg".

En laten we eerlijk zijn, iemand die 2000km met zo'n band doet, gooit de banden weg als ze nog ruim profiel over hebben, of rijden op een manier waar deze band gewoon niet voor geschikt is (slippend achterwiel op de weg of verkeerde bandenspanning bijv.). Zo heb ik nu een setje banden waar de vorige eigenaar vanaf wilde toen de banden nog ruim 8mm profiel hadden. "Die band is op" zeggen ze dan. Oké, prima, gratis bandensetje voor mij . Ik doe er inmiddels ruim 1000km mee, en heb nog altijd 7mm profiel over op het minst diepe punt .

Gelukkig komt Mitas met een "TRAIL-XT+" (vervanger E-09) met hardere compound en wangen variant (Dakar). Die zullen de omstandigheden waarin Bommes gereden heeft een stuk minder erg vinden.

Zie bovenstaand bericht. Verwarrend, zo'n naam .

 

[Robbr]

Hij beschrijft enkel wat hij ziet aan natuurschoon.
Wat hij denkt is wat anders.

Het blijkt weer hoe belangrijk het is om op een motorvakantie je ogen goed opende houden

 

[Aikon]

Leuk om te lezen Ik heb een weekje later ook tet22 gereden, ik zag je motor nog bij camping Gran Bosco, althans... dat dacht ik even want wist dat je ergens rond zou rijden 'hier', maar hij hoorde bij een Duitser helaas.

Ik heb gelukkig wel het stukje Steep! over kunnen slaan Ben benieuwd naar de rest. Heet was het zeker...