Dit is een zoveelste van-me-afschrijf-topic. Sinds vanmiddag hoor ik ook bij de mensen die zijn aangereden in de file
Het lag in de lijn der verwachting. Vanochtend reed ik door de file op de A10, die was veroorzaakt door een ongeluk. Bij het passeren van de plaats des onheils lag er een motor onder een auto, dat zag er zeer akelig uit. Dit beeld heeft me de rest van de dag niet losgelaten, en het eerste wat ik zonet thuis deed (ondanks mijn eigen pech) was opzoeken wat er was gebeurd; gelukkig leeft de motorrijder nog. Maar het doet een mens weer eens beseffen dat je op een motor toch wel erg kwetsbaar bent.
Maar blijkbaar trek je aan waar je hoofd mee bezig is. Op weg naar huis waren er in de file érg veel mobilisten die grote gaten lieten vallen in de file. Ik dacht nog, dát is dus waardoor anderen de gelegenheid krijgen van rijstrook te wisselen.
En terwijl ik zo'n gat inreed schoot er pijlsnel een slopel naar links. Ik week wel uit (richting betonnen vangrail ) maar het ging zo snel dat ik de auto langs de zijkant ramde, met moeite heb ik de boel rechtop weten te houden. Schade: een pijnlijke pink, een verbogen koplampframe en de remhandle was rond het stuur naar boven gedraaid. De schade van de auto: gehele zijkant gedeukt en de spiegel lag eraf (maar die gebruikt ie toch niet ) En het was al een ouwe wagen dus volgens mij istie nu economisch total-loss.
OK, op de vluchtstrook gingen we schade afhandelen. Maar geen van beiden konden we een schadeformulier vinden tussen onze papieren. Bij het terugstoppen van de papieren in mijn binnenzak (ik stond nog te trillen op mijn benen) heb ik ze dus tussen de wintervoering en de jas gestopt en zijn ze zo ongemerkt eruit gegleden En dat terwijl het eigenlijk te warm was vandaag met die voering. Dit is mijn grootste schade, 2 nieuwe kentekenbewijzen à € 31,-. Bij een verderop gelegen benzinestation hebben we dan toch een schadeformulier gebietst en de boel netjes afgehandeld.
Daarna heb ik nog een half uurtje rondgereden door het Zaanse, om de schrik weg te rijden en de status van de motor te controleren (eventueel kromme vork, remmen etc.). Nu weet ik het zeker; ik wil dichter bij mijn werk gaan wonen of dichter bij huis gaan werken. Woon-werk rijden sucks!
Het lag in de lijn der verwachting. Vanochtend reed ik door de file op de A10, die was veroorzaakt door een ongeluk. Bij het passeren van de plaats des onheils lag er een motor onder een auto, dat zag er zeer akelig uit. Dit beeld heeft me de rest van de dag niet losgelaten, en het eerste wat ik zonet thuis deed (ondanks mijn eigen pech) was opzoeken wat er was gebeurd; gelukkig leeft de motorrijder nog. Maar het doet een mens weer eens beseffen dat je op een motor toch wel erg kwetsbaar bent.
Maar blijkbaar trek je aan waar je hoofd mee bezig is. Op weg naar huis waren er in de file érg veel mobilisten die grote gaten lieten vallen in de file. Ik dacht nog, dát is dus waardoor anderen de gelegenheid krijgen van rijstrook te wisselen.
En terwijl ik zo'n gat inreed schoot er pijlsnel een slopel naar links. Ik week wel uit (richting betonnen vangrail ) maar het ging zo snel dat ik de auto langs de zijkant ramde, met moeite heb ik de boel rechtop weten te houden. Schade: een pijnlijke pink, een verbogen koplampframe en de remhandle was rond het stuur naar boven gedraaid. De schade van de auto: gehele zijkant gedeukt en de spiegel lag eraf (maar die gebruikt ie toch niet ) En het was al een ouwe wagen dus volgens mij istie nu economisch total-loss.
OK, op de vluchtstrook gingen we schade afhandelen. Maar geen van beiden konden we een schadeformulier vinden tussen onze papieren. Bij het terugstoppen van de papieren in mijn binnenzak (ik stond nog te trillen op mijn benen) heb ik ze dus tussen de wintervoering en de jas gestopt en zijn ze zo ongemerkt eruit gegleden En dat terwijl het eigenlijk te warm was vandaag met die voering. Dit is mijn grootste schade, 2 nieuwe kentekenbewijzen à € 31,-. Bij een verderop gelegen benzinestation hebben we dan toch een schadeformulier gebietst en de boel netjes afgehandeld.
Daarna heb ik nog een half uurtje rondgereden door het Zaanse, om de schrik weg te rijden en de status van de motor te controleren (eventueel kromme vork, remmen etc.). Nu weet ik het zeker; ik wil dichter bij mijn werk gaan wonen of dichter bij huis gaan werken. Woon-werk rijden sucks!