Zwaar klote!
Spanning, zenuwen, angst....het blijft een examenmoment. Vrij normaal, maar je moet je er wel dusdanig overheen zetten.
Ik heb ook veel meer uren gelest dan dat ik vond dat nodig was. Ik was ervan overtuigd (en ben dat nog steeds) dat ik het prima kon.
1e keer afrijden ging ik ook als een speer. Alles prima, ik zat helemaal in mijn nopjes totdat ik moest invoegen op een lege snelweg.
Daar reed 1 auto en die zag ik niet (op tijd) ......
Gezakt. Meteen.
Precies 1 week er na nog een keer. Ondanks dat het de vorige keer prima ging op die ene fout na was ik toch wat zenuwachtiger.
Vervolgens komt daar de examinator;
DEZELFDE VENT!!
Toen werd ik opeens heel zenuwachtig.
Ik reed ook zenuwachtig en totaal zonder vertrouwen en je raad het nooit..... Geslaagd!
Zegt die vent terwijl hij mij een had geeft:"Gefeliciteerd, je bent geslaagd. Ik vind alleen wel dat je vorige week beter reed.
What the fuck dacht ik, maar tegelijkertijd was ik ook blij, maar toch wtf, maar blij.....
Het blijft een momentopname
Succes er mee! Stoppen is geen optie, want je wilt motorrijden. Dat weet je best na 70 uur
Voor mijn B heb er ook 3 keer over moeten doen. Daar was de truc om de 3e keer niet smorgens om 8 uur weer te rijden (ik ben een wazig ochtendmens).