Angst op de motor

[gearhead]

Beste dames& heren,

Ik heb nu 5 maanden mijn eerste motor (plus/minus). Ben altijd iemand geweest die voldoende confidence had, tijdens het lessen, van de eerste keer de snelweg op met mijn instructeur, tot zelf mijn motor kopen en meer dan 100 km terugrijden etc etc. Kortom, heb niet echt veel angst gehad, had genoeg angst dat ik de motor respecteerde, maar niet teveel angst dat ik niet ervan kon genieten.

Echter, 2 maanden terug is een jongen die ik ken verongelukt en gestorven, ook een beginnend bestuurder/nieuwe motorrijder. Ik had van velen gehoord dat ik hierdoor niet al te angstig moet zijn, maar helaas, zit de schrik er wel nu in bij mij. Deze 2 maanden erna, ben ik wel gaan rijden natuurlijk alleen merk ik dat het 'niet zo prettig' als voor die ene gebeurtenis is.

Ik bedoel, op sommige dagen rijd ik gewoon normaal, rustig, geen angst, ik voel me er goed bij. Maar op andere dagen ben ik elke moment bezig met het denken aan een 'doemscenario', constant schieten er dingen voor bij in mijn hoofd van 'oh shit, dit kan er nu misgaan, of ook dit'.

Misschien handig om toe te voegen, kleine maand geleden met pech op de snelweg stil komen te staan, misschien heeft dat ook (enig) invloed op mijn gevoel gehad.

Excuses als het geen topic is zoals alle andere topics hier, maar ik zou graag (met plezier) doorblijven rijden tot mijn 100e als het kan, vandaar dat ik aan jullie (wat oudere en ervaren rijders) vraag, hoe haal ik mijn angst weg?

 

[Hedcandy]

Beste heren,

Heren?

En bedankt.


Maar ik denk vooral: rijden. Ervaring opdoen, daar valt of staat het mee. Rij met anderen, in een groep ben je zichtbaarder, ga je mee met elkaar, ook al rij je altijd voor jezelf.
Komt denk ik met de tijd wel goed.

 

[gearhead]

^lol aangepast my bad.

Over groepen e.d heb ik wel het een en ander gehoord ja, het probleem is dat mijn netwerk uit 3 motorrijders bestaat. 1tje die zijn eerste bike pas vorige week heeft gekocht, en 2 anderen die echt 120 km ver wonen, meer ervaring hebben dan mij, en ook nog stevig doorgassen.

Ik gas ook wel door, maar dat is in een rechte lijn op de snelweg haha, niet in bochten met een kneedown of iets in die richting, daar ben ik nog veel te noob voor helaas.

 

[rebel1982]

Soms bekruipt mij ook wel eens een gevoel van wat als...
Dit jaar getuige van dodelijk ongeval;jaartje ervoor een buurman overreden(dodelijk) door whatsappende bestuurder.
Gewoon heel goed van je omgeving bewust zijn en risico's beperken.

 

[Rotboer]

Stoppen met motorrijden.Ikzelf stap niet in een vliegtuig om dezelfde reden.

 

[servil]

Stoppen met motorrijden.Ikzelf stap niet in een vliegtuig om dezelfde reden.

Dat wilde ik dus ook zeggen, als je ergens bang voor bent moet je er mee stoppen.
Maar hij rijd net pas dus waarschijnlijk niet echt angst maar meer onzeker en daardoor angst.

Ik kan alleen maar zeggen: kilometers maken en misschien dan op de rustigste momenten van de dag.
bijvooorbeeld zondag morgen om 7 uur, gewoon een uur of 2 rijden. Het verkeer is dan rustig maar zal in die 2 uur langzaam toenemen en je zal niet eens merken dat het drukker om je heen wordt.

Zo heb ik het gedaan na 15 jaar geen motor te hebben gereden.

 

[Metal666]

Je zult dergelijke gevoelens moeten proberen een plek te geven. Ik denk dat het goed is om je bewust te zijn van de risico's en gevaren die op de loer liggen. Maar dit moet niet de boventoon gaan voeren..

Ik rij nu een jaar of 10, beschouw mezelf niet meer als beginnend bestuurder, > 90.000 km gereden, oa in Schotland/Alpen/Denemarken geweest. Maak werk technisch veel ellende mee van anderen en kan dat goed van me af zetten, maar heb ook wel eens de what if gedachten. Gelukkig belemmerd dit me niet in het desondanks genieten van motorrijden.

Stel je voor dat je een motorrijder moet reanimeren, van je eigen leeftijd, die gecrashed is op een motor (merk en type) waar je vorig jaar ook nog op reed. Met net als jij 2 kleine kindertjes.. Waarbij wat je ook doet hij het niet overleeft.. Na zo'n dag rijd ik wel anders naar huis..

Maar goed, mn collega's verklaren me ook nog voor gek dat ik blijf motorrijden

 

[Rubenio]

Ik zou zeggen:

- Waar het kan grote drukte vermijden.
- Opvallende kleding/helm, geeft MIJ i.i.g. het gevoel dat ik beter gezien word.
- Eens een keer in buitenland of circuit paar dagen volle bak rijden. En hierbij heel veel bochten nemen + stevig gebruik maken van gas en remmen. Dit gaf mij meer controle over de motor omdat je veel meer tegen je limiet gaat rijden (zonder eroverheen te gaan natuurlijk).

 

[pieterklaas]

zelfvertrouwen moet groeien, dat komt niet uit de lucht vallen.

de gouden midden weg: een beetje angst houd je in leven op de motor,er zijn er zat die dachten dat ze alles konden.......

gewoon blijven rijden!

 

[Brian1990]

Misschien een VRO doen zodat je bewuster op je motor zit?
Na je examen zwem je al vaak in het diepen met betreft het verkeer ingaan.

Ik heb na 3 jaar een VRO/bergtraining gedaan en merk dat ik heel anders ben ga rijden.
Mijn vrouw merkte het gelijk toen ze achter op ging.
Je bent meer bewust van je motor, wat die kan, hoe je met rijden om zichtbaar te blijven en uiteindelijk meer plezier er uit te halen.

Zo leerde we dat je bijvoorbeeld gewoon over een autoband met een gangetje van 50 kan rijden.
Heel leerzaam.

Ik zou een VRO aanraden zeker na het net halen van je rijbewijs.

 

[Anoniempje931]

Angst voor wat er kan gebeuren is goed, het maakt je bewust van de risico's. Wat ook helpt is af en toe een avondje dit soort filmpjes kijken ( fatal accidents motorcycle - YouTube ), zie je ook meteen het verband tussen oorzaak en gevolg (zou eigenlijk verplichte kost moeten zijn bij deelname in het verkeer).

Ik rij zelf vanaf mijn 18e motor, ben nu bijna 50. In die tijd heb ik meer dan 800.000 onder de motorwielen liggen, inclusief een over-land reis naar Sri Lanka in de 80-er jaren. Altijd bang geweest op de motor, met name voor het onvoorspelbare gedrag van andere weggebruikers in het verkeer. Dat weerhoud mij er overigens niet van om gewoon op de motor te stappen.

 

[Buellbloke]

Leren relativeren:

Als je buurman van de trap afvalt en zijn nek breekt, zou je dan ook bang zijn om de trap te belopen?

 

[EasyCompany1982]

Een beetje angst is goed en houd je ook alert maar je weet wat je kan want ervoor had je dat niet. Erg voor wat er met je vriend gebeurd is maar zet het van je af man, voor het zelfde geld storten er morgen een vliegtuig neer op je huis of ga je naar een winkelcentra waar een terroristische aanslag gepleegd word. Als je daar allemaal bij blijft stil staan kom je nooit buiten.

 

[ZoEchtWaar]

Vro (wat al is gezegd zag ik).

 

[dylanpilot]

Ik begrijp de Topicstarter zijn angst wel.
Zelf rij ik vanaf mijn 18e levensjaar en zit nu dik 27 jaar op de motorfiets.
In het begin ook best wel onzeker en stukje angst zat er ook wel bij.
In die afgelopen 27 jaar 4 motorongelukken gehad waaronder 3 eenzijdig en ene door een automobilist die geen voorrang gaf.
Ik denk dat met name de oude rotten in dit vak goed weten hoe groot de risico's zijn van het motorrijden.
Je bent nou eenmaal een hele kwetsbare groep die deelneemt aan het inmiddels best wel drukke verkeer.
Want dat was 20 jaar geleden wel anders kan ik me heugen.

Ik hoop dat gearhead zijn gevoel van angst tijdens het motorrijden uiteindelijk de baas wordt.
In elk geval dat angstgevoel niet laten overheersen want daardoor kan je erg onzeker worden.
En wat een motorfiets NIET leuk en prettig vind is een berijder die onzeker is.
Dat gaat zich toch echt vertalen naar het rijgedrag en met name tijdens het bochtenwerk.
Gewoon doen en niet teveel bij nadenken is het devies.
Lekker genieten van de motor en proberen 1 te worden met de machine.
Desnoods een wat lichtere motorfiets aanschaffen waarbij het gevoel fijner is.
Succes wens ik jou gearhead.
Niet opgeven hoor, want ondanks de risico's die het motorrijden met zich meebrengt is een meer dan een schitterende bezigheid.
Dat gevoel van vrijheid, het 1 kunnen worden met de machine en puur sang genieten van het vermogen is niet in goudstaven uit te drukken.
Succes!!!!

 

[Yahonduci]

Als ik rij denk ik er niet aan, maar als je er bij stilstaat is er natuurlijk best wel veel buiten je controle.

Kennis die laatst op de fiets aangereden werd door een scootertje, die met zijn hoofd verkeerd terechtkwam en het niet na heeft kunnen vertellen. Dat was dan fiets vs scooter, maar kan me voorstellen dat er op snelheid nog makkelijker fouten optreden.

Je moet afwegen. Accepteren of stoppen.. Als je er op de motor zelf mee bezig bent, ben je op dat moment in elk geval onveiliger omdat je afgeleid bent.

 

[DucBMW]

[..]

Echter, 2 maanden terug is een jongen die ik ken verongelukt en gestorven, ook een beginnend bestuurder/nieuwe motorrijder. Ik had van velen gehoord dat ik hierdoor niet al te angstig moet zijn, maar helaas, zit de schrik er wel nu in bij mij. Deze 2 maanden erna, ben ik wel gaan rijden natuurlijk alleen merk ik dat het 'niet zo prettig' als voor die ene gebeurtenis is.hoe haal ik mijn angst weg?

Als je er overtuigd van bent dat er een verband is tussen dat ongeluk en jouw plotselinge angst, dan kun je wellicht proberen te achterhalen wat er precies mis ging, waardoor dat ongeluk plaatsvond, waarom het die akelige afloop kende. Vervolgens is het zaak om te bedenken wat jij kunt doen om eenzelfde situatie te vermijden (als dat realistisch is) of te voorkomen dat die dezelfde afloop krijgt als je er zelf ooit in verzeild raakt.

Op zich is het alleen maar goed om je bewust te zijn van risico's en doemscenario's, maar leren ermee om te gaan is nog beter. Immers, als je blijft motorrijden gaan die risico's niet weg. Zo nu en dan praten en nadenken met anderen over risico's én oplossingen helpt alleen maar om beter voorbereid weer op de motor te stappen.

Een VRO kan idd helpen om meer vertrouwen te krijgen in jezelf en de motor, maar of dat ook helpt jouw specifieke angst weg te nemen kan ik vanachter de laptop niet goed inschatten. Waar ben je bang voor? Je kunt b.v. ook je rijinstructeur jouw doemscenario's voorleggen, wellicht dat die nog wat tips heeft.

Mocht dat allemaal niet helpen, dan zijn er zgn. remedials: traumaverwerking onder persoonlijke begeleiding door hiervoor opgeleide instructeurs. Als je daar meer over wilt weten, stuur maar PB.

 

[malle_pietje]

Helemaal mee eens! Angst is in principe niet erg zoals al velen dat al hebben gezegd. Maar het word natuurlijk vervelend als het je leven gaat bepalen.

Ikzelf heb ook last gehad van allerhande angsten die op een gegeven moment ervoor zorgden dat ik alleen maar thuis was of op werk. Verder zo weinig mogelijk van huis weg. Lekker veilig voor je gevoel natuurlijk maar natuurlijk een slechte manier om het op te lossen. Ik heb dan ook geleerd dat vermijden niet echt een goede oplossing is, of eigenlijk zelfs geen oplossing.

Wat voor mij hielp is om te weten dat wij mensen angsten kunnen overwinnen. Sommigen makkelijker dan anderen maar we kunnen het allemaal. Neem er rustig de tijd voor maar probeer zeker er iets aan te doen. Nogmaals, vermijden lost het niet op. En in mijn geval hielp langzaam meer mijzelf blootstellen aan dat wat ik angstig vond heel erg goed. Kleine stapjes, steeds iets spannender.

Stel voor, je hebt hoogtevrees. Een goede oplossing zou kunnen zijn om naar een flatgebouw te gaan en eerst eens op de eerste verdieping op een balkon te gaan staan. Kijken wat daar precies eng aan is en hoe jij je daarbij voelt. Gebeurd er nu echt waar jij bang voor bent? Of valt het eigenlijk wel mee? De dag erop naar de 2e... langzame stapjes maar wel steeds meer blootstelling aan datgene wat jij spannend vind.

Om het nog maar even te benadrukken... angsten kun je overwinnen! Maar dat gaat niet vanzelf dus je zult er echt aan moeten werken.... Succes!!! Je kunt het!

En de eerste stap is natuurlijk al gezet door hier een berichtje achter te laten!

 

[Janenjoep]

VRO of naar een rijschool die -en da's belangrijk- ook de opleiding gedaan hebben om leerlingen met angst te begeleiden. Daar gewoon wat lessen nemen, dan weet je gauw genoeg wat te doen. Succes!

 

[HeeroYuy]

Ligt er ook misschien wel aan wat je rijdt? Al rij je plezierritjes is het heel anders dan door het drukke verkeer tijdens woon/werk verkeer. Het laatste vind ik met mijn anderhalf jaar ervaring nog steeds niet relaxt. Ben zeker niet bang, maar lekker rijden vind ik het ook weer niet.

Er zal ongetwijfeld ook veel rust komen met ervaring. Je krijg zometeen meer gevoel voor het rijden en potentieel gevaar. Verder wat voor mij persoonlijk erg belangrijk is, is dat ik niet ga rijden wanneer ik moe ben. Dan let ik namelijk niet goed genoeg op. Dat weet ik van mijzelf, dus dat doe ik dus ook niet.

 

[Anoniempje931]

Verder wat voor mij persoonlijk erg belangrijk is, is dat ik niet ga rijden wanneer ik moe ben. Dan let ik namelijk niet goed genoeg op. Dat weet ik van mijzelf, dus dat doe ik dus ook niet.

Of emotioneel, bv na een discussie / ruzie of een andere emotionele gebeurtenis.

 

[Daniel91]

ik volg dit topic even, ik rijd ook niet meer zo lekker na een redelijk ernstig motorongeluk 3 jaar geleden (bij iemand achterop gereden die een noodstop maakte).

Ik moet me er toe zetten om op de motor te stappen terwijl ik daarvoor bijna elke dag wel een rondje ging rijden bij goed weer. Als ik dan rijd, valt het wel mee, maar ik betrap mezelf er nog vaak op dat ik even een seconde niet oplet of ergens anders heen kijk, en dan denk: shit, er had nu weer van alles kunnen gebeuren wat ik dan niet zou zien aankomen. Eigenlijk ook die doemscenario's dus. Constant het gevoel van: je moet blijven opletten want wie weet gebeurt er weer iets. Natuurlijk is dat op zich niet heel verkeerd, maar onbezorgd genieten op de motor lukt me niet meer.

Met de auto had ik het aan het begin ook maar dat is wel over gegaan, al vind ik als bijrijder in de auto zitten bij iemand die weinig afstand houdt nog steeds eng.

Ik ben van plan om op termijn een modernere motor te kopen, zodat ik vaker kan rijden (m'n huidige staat vaak stil omdat 'm aan het opknappen ben) en minder zorgen hoef te maken over dat ik met pech langs de weg kom te staan. Ook overweeg ik weer een aantal rijlessen te nemen omdat ik al 3 jaar bijna geen motor heb gereden, en/of een VRO. Ik denk ook dat dat de enige dingen zijn die je kunt doen om je angst te overwinnen naast gewoon veel gaan rijden.

 

[abnormaal3000]

Ik heb onlangs de website van de KNMV doorgelezen. Hier is ook een stukje over angst terug te vinden en een speciale training m.b.t. angst op de motor. misschien dat je daar wat mee kan.

Motortraining Vertrouwen Na Ongeval (VNO) - KNMV

 

[BKLYF]

Ik rij maar nét 2 jaartjes op de motor, en had een schuiver én een ongeval met stoffelijke schade gehad. Die angst zit er bij mij nog dik in, maar ik laat me niet doen door die angst.

Mijn oom had een schuiver gehad waar hij z'n hand bijna is kwijtgeraakt (wel zijn eigen schuld), en dat hou ik in m'n achterhoofd.
Je zegt zelf: je heb soms van die doemscenario's, gebruik die dan om te leren anticiperen, dan voel je je ook wat veiliger op de weg (alhoewel je niet alles kan anticiperen).

Als je denkt dat je een ongeval of pech zal hebben, dan is dat nou eenmaal zo.

Gewoon rustig aan doen en alsmaar opbouwen

 

[OgriUK]

Dit is een heel interessant topic en ik lees hier veel serieuze reacties en bruikbare tips. Ik wil er nog iets aan toevoegen: die angst is volledig adequaat (= passend bij de situatie), en je kan er waarschijnlijk met succes aan werken om deze onder controle te krijgen. Maar verlies die angst niet helemaal! Elke keer dat ik zelf op de motor stap om te gaan "sporten" of zelfs naar mijn werk te rijden, roep ik die angst (vrees is misschien een beter woord als angst grotendeels onder controle en concreet is) weer even op. Door mezelf te dwingen me even te realiseren hoe gevaarlijk motorrijden werkelijk is, waarbij ik dan denk aan concrete situaties die mijzelf of anderen zijn overkomen (bv. onverwacht glad wegdek; verkeerssituaties; zelfoverschatting).